«Πρώτα πρέπει να τηρείται ο νόμος της δημοκρατίας. Εδώ πρέπει να γίνει συνεννόηση (...) Υπάρχει το ΚΚΕ που λέει ότι δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα και δεν συμμορφώνεται προς το νόμο (...) Το ΚΚΕ είναι σοβαρό κόμμα. Πρέπει να συνεννοηθεί με τα υπόλοιπα κόμματα (...) Αν θέλουν να κάνουν επανάσταση αλλάζει το πράγμα. Μπαίνουν στην παρανομία (...) Πρέπει να κάνουμε μια εθνική συμφωνία ότι ο νόμος θα τηρείται (...) Δεν μπορεί να γίνεται παραβίαση του Συντάγματος και νόμων». Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι οι παραπάνω φράσεις ανήκουν στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ και συνεπή υπερασπιστή των συμφερόντων της αστικής τάξης. Το απόσπασμα προέρχεται από συνέντευξή του προχτές στο «ΣΚΑΪ». Κάνοντας επίθεση περί «νομιμότητας» στο ΚΚΕ, ο Μητσοτάκης προσπαθεί να φοβερίσει και επί της ουσίας να βάλει στο γύψο το δικαίωμα του λαού να παλεύει για να αλλάζει τους συσχετισμούς προς όφελός του και ταυτόχρονα το δικαίωμα ενός κόμματος να αγωνίζεται για να γίνουν οι θέσεις του πλειοψηφικές ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα. Αυτά είναι τα όρια της αστικής «δημοκρατίας», στο όνομα της οποίας η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι πίνουν νερό. Οσο για τις περικοκλάδες για τη «σοβαρότητα του ΚΚΕ», αυτές δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια χυδαία προσπάθεια να εκβιαστεί το ΚΚΕ και κατ' επέκταση ο λαός, να γίνει μέρος της αστικής διαχείρισης, αλλιώς κινδυνεύει με βούρδουλα. Ο Μητσοτάκης ομολογεί ωμά ότι το πρόβλημα για την αστική τάξη δεν είναι «η θολή αριστερά με τις συνιστώσες της», αλλά το ΚΚΕ, που έχει στρατηγική εναντίωσης και ανατροπής της αστικής πολιτικής για κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Αυτό είναι που τρομάζει τους αστούς. Αυτόν το φόβο καλείται ο λαός να τον κάνει πραγματικότητα, για να σωθεί από τα χειρότερα που του ετοιμάζουν. Οπως άλλωστε ομολόγησε ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης στην ίδια συνέντευξη, «είμαστε υποχρεωμένοι να κατεβάσουμε κατά τρόπο βάρβαρο το βιοτικό επίπεδο του λαού»...
«Πρόκειται για απόφαση που θα επιταχύνει τον κατήφορο προς τη δραχμή, εκτός αν οι ώριμες πολιτικές δυνάμεις της χώρας αποφασίσουν ότι οι στιγμές είναι εξαιρετικά ιστορικές και κρίσιμες για να ικανοποιηθούν οι εμμονές οιουδήποτε». Η τελευταία φράση του χτεσινού άρθρου της «Καθημερινής» δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολιών: Ο πρωθυπουργός πρέπει να φύγει, η κυβέρνηση πρέπει να πέσει «από τα μέσα». Στο ίδιο μήκος κύματος και το υστερόγραφο στο πρωτοσέλιδο άρθρο των «Νέων»: «Εχει διατυπωθεί η άποψη ότι ευκολότερα φεύγει ο κ. Παπανδρέου, παρά μπορεί να (ξανα)γυρίσει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ενωση», σημείωνε με νόημα η φιλοκυβερνητική εφημερίδα. Σε πλήρη συντονισμό, αστικά κόμματα και εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας εν χορώ ζήτησαν ευθέως από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να μη δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης, προκρίνοντας τη λύση σχηματισμού κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης σε πρώτη φάση και εκλογές αργότερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πλουτοκρατία θα πάρει όλα τα μέτρα και θα χρησιμοποιήσει όλες τις δυνάμεις για να ελέγξει τις εξελίξεις προς όφελός της και να καθυποτάξει το λαό. Ολες αυτές οι παρασκηνιακές διεργασίες, οι κινήσεις κορυφής μεταξύ των κομμάτων του κεφαλαίου και τα διάφορα κυβερνητικά σχήματα εθνικής σωτηρίας αποσκοπούν στη διάσωση του αστικού πολιτικού συστήματος και της κυριαρχίας της πλουτοκρατίας. Το ζητούμενο όμως είναι να βάλει ο λαός την ανεξίτηλη σφραγίδα του στις εξελίξεις και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Ο μόνος δρόμος είναι να ενισχύσει τους ταξικούς λαϊκούς αγώνες και να ισχυροποιήσει το ΚΚΕ, βάζοντας πλώρη για τη λαϊκή εξουσία.