ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 2 Νοέμβρη 2003
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
Εθελοντές μόνο στον αγώνα

Αύριο, Δευτέρα 3 Νοέμβρη, στις 6 το απόγευμα, η εκδήλωση στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας

Από την κατάληψη στα γραφεία του δουλεμπορικού της «MANPOWER»
Από την κατάληψη στα γραφεία του δουλεμπορικού της «MANPOWER»
Εθελοντής; Μόνο στον αγώνα! Εργασιακή ειρήνη; Ανειρήνευτη πάλη!

Απλά και σταράτα. Οπως το σύνολο των επιλογών τους. Οπως τα πράγματα στο κυνήγι του καθημερινού επιούσιου, που δεν αφήνουν και πολλές επιλογές για θολές καταστάσεις.

Νέοι εργάτες και εργάτριες, που από νωρίς έμαθαν ότι μετά το Λύκειο είναι ο στρατός κι η ανεργία ή το ξερό μεροκάματο για όσους το βρουν, ότι με πτυχίο ή χωρίς, ίδιο είναι το πρόσωπο της βαρβαρότητας για ένα κορίτσι 20 χρόνων που πιάνει δουλιά ως «δίωρη» ή «τετράωρη» στο σούπερ μάρκετ, ότι για 280 ευρώ το μήνα μισθό το αφεντικό αξιώνει απόλυτη υποταγή όλο το 24ωρο.

Κι αν σε κάτι ξεχωρίζουν απ' τους άλλους είναι ότι από νωρίς απόκτησαν το προνόμιο να ζουν και να δρουν συλλογικά, να ζουν και να δρουν οργανωμένα, να ξεχωρίζουν την ήρα από το στάρι, να παίρνουν θέση πλάι σε γονιούς και φίλους, σε κείνο το μετερίζι όπου η ισοτιμία δεν κερδίζεται με ποσοστώσεις, αλλά από τη θέση που κατακτάς παλεύοντας μαζί με τους άλλους.

Ο Βασίλης, η Αιμιλία, η Βάσω, τρεις από τη Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ. Ο οικοδόμος που έχτισε τις γέφυρες στην Αττική οδό και τις στοές του μετρό, αυτός που κάθε μέρα πρέπει να κάνει κι έναν απολογισμό νεκρών συναδέλφων του, η πωλήτρια και φορτο-εκφορτώτρια και ταμίας και καθαρίστρια, όλα στην τιμή του ενός, στο σούπερ μάρκετ της πολυεθνικής, η εργαζόμενη στο νοσοκομείο - αγωνίστρια του ΠΑΜΕ σκαρφαλωμένη στα κάγκελα της πρεσβείας των ΗΠΑ, ακόμα κι όταν αυτό σημαίνει σύλληψη στις Βρυξέλλες. Είναι τρεις από εμάς.

Η πρόσκληση που μας έστειλαν ένα φύλλο χαρτί μ' ένα διάλογο ανάμεσα στο βιομήχανο και το νέο εργάτη. Είναι η πρώτη πράξη, σημείωναν, για τη δεύτερη ελάτε τη Δευτέρα 3 του Νοέμβρη στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων στις 6 το απόγευμα. Γιατί; Γιατί οι επιτροπές νέων που λειτουργούν στα σωματεία, στα πλαίσια της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ έχουν να πουν πράγματα και θαύματα για τον «εθελοντισμό» και την «εργασιακή ειρήνη».

Μια αλλιώτικη κουβέντα

Πήγαμε λίγες μέρες πριν κι από μια κοντά δίωρη συζήτηση κρατήσαμε λίγες λέξεις για το «Ριζοσπάστη». Τα υπόλοιπα εκεί, στην εκδήλωση, αύριο το απόγευμα, στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων.

-- Τι είναι, λοιπόν, αυτές οι επιτροπές νέων;

-- Βασίλης: Η επιτροπή νέων του συνδικάτου μας κάνει ειδική δουλιά στα νέα παιδιά που έρχονται στον κλάδο, να μάθουν τα δικαιώματα, να μάθουν το κύριο, το πώς θα το παλεύουν, να μάθουν πόσο σημαντικό είναι η οργανωμένη πάλη. Από το ενδιαφέρον στα ειδικά προβλήματα που έχουν οι νέοι αποκτά καλύτερη γνώση και η διοίκηση του συνδικάτου, βάζει έτσι μέσα στις διεκδικήσεις και τα δικά μας αιτήματα. Ενισχύεται και έτσι η συσπείρωση στο συνδικάτο. Βρισκόμαστε και έξω από το χώρο δουλιάς, έχουμε προβολές ταινιών, ανεβάσαμε και θεατρικό, έχουμε ομάδα ποδοσφαίρου, παίζουμε με τ' άλλα παραρτήματα, βοηθάει όλο αυτό το να είμαστε μαζί.

-- Πώς σκέφτεται η Γραμματεία Νέων να προσεγγίσει τους έξω από τα σωματεία;

-- Το κρίσιμο είναι να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε κι αυτό καθορίζει το πώς. Αυτό που θέλουμε, λοιπόν, είναι να δυναμώσει η συμβολή της νεολαίας στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Να καταλάβει η νεολαία τι είναι το ΠΑΜΕ, γιατί παλεύουμε. Η Γραμματεία Νέων δεν είναι κάτι από τα πάνω. Η δύναμή της είναι στενά δεμένη με τις επιτροπές νέων που υπάρχουν ήδη στα σωματεία, στους κλάδους και τους νομούς. ΄Η και στα σωματεία όπου δεν έχουμε δύναμη, αλλά έχουμε επιτροπές νέων.

-- Και πώς θα αντιμετωπίσετε τον ορυμαγδό μιας προπαγάνδας που θεοποιεί το «ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν»;

-- Αιμιλία: Μιλάμε για άλλον τρόπο ζωής - διασκέδασης, μιλάμε για τη συλλογικότητα, για το δέσιμο των συναδέλφων, σπάμε την ατομικότητα κι αυτό λείπει έξω. Στο σωματείο δεν είμαστε μόνος ο καθένας. Στην αποξένωση του έξω, εμείς συλλογικά παράγουμε πολιτισμό. Εκεί ο συνάδελφος καταλαβαίνει και τι ουσιαστικά χάνει με τον τρόπο ζωής που προβάλλει η άρχουσα τάξη. Για παράδειγμα, ενόψει Ολυμπιάδας μάς πλασάρουν τη δουλιά έως τις 11 το βράδυ ή και όλη τη νύχτα, για το όραμα, λένε. Ε, δεν είναι δικό μας αυτό το όραμα κι αυτό το καταλαβαίνουν οι συνάδελφοι που ήδη πέφτουν από τα πόδια τους.

-- Βάσω: Δεν έχουμε αυταπάτες ότι στη συνολική κατάσταση θα αντισταθούμε μόνο με τις επιτροπές νέων. Αλλά η πείρα των εργατών πριν από μας διδάσκει ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά. Ξεκινάμε απ' το ότι δεν καταλαβαίνουμε τον εργάτη σαν έναν τύπο που λιώμα μετά τη δουλιά συνεχίζει να γίνεται λιώμα και στη διασκέδασή του. Για να παραφράσουμε κι έναν στίχο που μας αρέσει, «δε θέλουμε καλεσμένους στη γιορτή μας», θέλουμε ανθρώπους δραστήριους.

-- Γιατί επιλέξατε ως θέμα της εκδήλωσης τον εθελοντισμό;

-- Εκτός από εθελοντές στην Ολυμπιάδα, μας ζητάνε να δοκιμαστούμε εθελοντικά και στο μεροκάματο. Σε σεμινάριο στον ΟΑΕΔ, εκπαιδευτής είπε ότι δεν αρκεί το πτυχίο για να βρεις δουλιά, ότι κύριο είναι να γίνεις εθελοντής, που σημαίνει ότι τα δίνεις όλα για την επιχείρηση κι αυτό σου δίνει πόντους! Εμείς εθελοντές είμαστε μόνο στον αγώνα, μαχητές του ΠΑΜΕ, εθελοντές στο ΠΑΜΕ. Αυτό είναι το πρώτο μήνυμά μας.

-- Και η «εργασιακή ειρήνη» πώς προέκυψε ως θέμα;

-- Βασίλης: Μας ζητήθηκε ήδη. Και οι ξεπουλημένοι στη ΓΣΕΕ την έχουν εγκρίνει. Το συνδικάτο την απορρίπτει. Δε μας αφορά το όραμα των πολυεθνικών. Δεν μπορούν από τη μια να σκοτώνουν στο γιαπί τον εργάτη κι από την άλλη να του λένε θυσιάσου για τα μεγάλα έργα. Θέλουν να περάσουν μήνυμα «μη διεκδικείτε». Ξεκάθαρα απαντάμε όχι! Οταν λένε αυτοί ειρήνη, εννοούν εντατικοποίηση της εργασίας. Δεν είναι «συνολικό καλό» τα δικά τους κέρδη.

- Αιμιλία: Υπάρχει πολύ δούλεμα. Μας μιλάνε για όραμα κι εννοούν μηδέν χρόνος για σένα. Μας έφτασαν στα όρια και τώρα θέλουν περισσότερα, όλα ελεύθερα, χωρίς ωράριο, όσο αντέξεις, όσο να μη σκέφτεσαι τίποτα. Επιμένουμε να σκεφτόμαστε και καλούμε τους συναδέλφους να έρθουν στο ΠΑΜΕ, να έρθουν στον αγώνα.


Θ. Λ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ