ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 - 1η έκδοση
Σελ. /40
ΝΕΟΛΑΙΑ
Γερή και δυνατή ΚΝΕ μέσα στα σχολεία!

Μέσα και από τις Θέσεις του 11ου Συνεδρίου της Οργάνωσής μας μπαίνει το κρίσιμο ζήτημα της ανάπτυξης στους μαθητές σαν καθοριστικό ζήτημα για την πορεία συνολικά της ΚΝΕ.

Γι' αυτήν τη στέρεη ανάπτυξη χρειάζεται να εξετάζουμε βαθιά την καθοδηγητική μας δουλειά στους μαθητές, στο περιεχόμενο και τις μορφές που συγκροτεί τη λειτουργία και δράση των ΟΒ, την παρέμβασή μας μέσα στα σχολεία, στο μαθητικό κίνημα. Η Οργάνωση έχει πλούσια πείρα από τη δράση, με βάση την απόφαση της διευρυμένης Συνόδου του ΚΣ για την καθοδήγηση και την ανάπτυξη των δυνάμεων στα σχολεία που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβρη του 2012, ώστε σήμερα να μελετήσουμε, να κοιτάξουμε πιο βαθιά και να σχεδιάσουμε πιο αποτελεσματικά.

Αυτή η προσπάθεια έχει απαιτήσεις

Εχουμε πλέον καλύτερα μελετημένη εικόνα όχι μόνο γενικά για το ρόλο του αστικού εκπαιδευτικού συστήματος, ως μηχανισμού χειραγώγησης, αλλά και για τα κανάλια που επιλέγονται, για να επιδράσουν στη συνείδηση των νέων. Ο ρόλος του σχολείου προφανώς και είναι καθοριστικός, πέφτει βάρος συνεχώς από το σύστημα στη διαμόρφωσή, στην προσαρμογή του. Για να συνδέεται πιο στενά με τις εξελίξεις στην οικονομία, την καπιταλιστική κερδοφορία και την αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας.

Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι και η προσαρμογή που έγινε με το νόμο για το «Νέο Λύκειο»: Ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων χρήσιμων για το σύστημα, ευέλικτη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες του ανταγωνισμού και των επιχειρήσεων, με χειροτέρευση των όρων που διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης, την ανάπτυξη της προσωπικότητας. Καλλιεργεί τον ανορθολογισμό στη σκέψη, την αποσπασματικότητα στη γνώση, το μοίρασμα σκόρπιων δεξιοτήτων σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης. Από την άλλη, σημειώνεται στροφή προς την Τεχνική Εκπαίδευση και την κατάρτιση και κύρια τη μαθητεία με τους χειρότερους όρους, ώστε τα παιδιά της εργατικής τάξης να «εκπαιδεύονται» στην εκμετάλλευση. Ο νόμος δίνει συντριπτικό χτύπημα σε όποια μορφωτικά δικαιώματα είχαν μείνει για τα παιδιά από τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, εντείνει τους ταξικούς φραγμούς και το ξεσκαρτάρισμα με βάση την τσέπη, από πολύ νωρίτερα. Υποβαθμίζεται η κατ' όνομα υποχρεωτική εκπαίδευση.

Ολα έχουν τιμή, η μόρφωση είναι εμπόρευμα, πεδίο κερδοφορίας, γεγονός που υπηρετείται και μέσα από τη διεύρυνση της συμμετοχής εργοδοτικών φορέων σε διάφορα όργανα σχεδιασμού της εκπαιδευτικής πολιτικής (π.χ. καθορισμός ειδικοτήτων στην επαγγελματική εκπαίδευση). Ταυτόχρονα, παίρνονται μέτρα και σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο. Είναι χαρακτηριστικό για την αντιδραστικότητά του, αλλά σε καμία περίπτωση μοναδικό, το παράδειγμα των νέων σχολικών βιβλίων της «Πολιτικής Παιδείας».

Τελικά στόχος, δηλαδή, είναι να «εκπαιδεύουν» την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης με βάση τις ανάγκες αυτού του συστήματος, να μην αμφισβητούν την κυριαρχία των εκμεταλλευτών και την ιδεολογία τους.

Η αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας, ο μονόδρομος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της ΕΕ, η «ντε φάκτο» ύπαρξη της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, η αστική δημοκρατία σαν το απόγειο των δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, η επιχειρηματικότητα και ο επιχειρηματίας - ηγέτης, η ανταγωνιστικότητα, ο ατομισμός σαν ελευθερία, ο αντικομμουνισμός, η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού, η «θεωρία των άκρων», η «ενδοσχολική βία», αλλά και ζητήματα της επικαιρότητας και της διαπάλης, είναι βασική κατεύθυνση, περιεχόμενο του σημερινού σχολείου. Το νέο βιβλίο της «Πολιτικής Παιδείας» για τη Β' Λυκείου μέσα στη δίχως ντροπές υπεράσπιση του εκμεταλλευτικού συστήματος της φτώχειας, της ανεργίας και των πολέμων, κάνει μία εύστοχη παρατήρηση: ««Κάθε εκπαιδευτικό σύστημα μεταδίδει γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις. Αλλά, συγχρόνως, θέλει να μεταδώσει και τις αρχές και αξίες του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος, και έτσι λειτουργεί ως παράγοντας αναπαραγωγής του»... Σήμερα, αυτές οι αξίες είναι ο ανελέητος ανταγωνισμός για το κέρδος, η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτές τις αξίες προάγει και το εκπαιδευτικό σύστημα και ας προσπαθεί - δεν τα πολυκαταφέρνει είναι η αλήθεια - να τις «μακιγιάρει» με όμορφα λόγια...

Είναι το ίδιο το σχολικό σύστημα, που προάγει τον ατομισμό και τον ανταγωνισμό μεταξύ των μαθητών, με ταξικούς φραγμούς που χωρίζει τους μαθητές σε «ικανούς και ανίκανους» από όλο και μικρότερη ηλικία με ψεύτικα διλήμματα τύπου «ποιος παίρνει τα γράμματα και ποιος όχι», ποιος είναι ικανός για τα Πανεπιστήμια και ποιος ανίκανος που πρέπει να πάει σε τεχνική σχολή ή να βγει στη δουλειά.

Ολα τα παραπάνω και με πιο «ελεύθερο τρόπο» ανοίγουν μέσα από την παρέμβαση πολιτικών δυνάμεων από τους καθηγητές κύρια, σε όλα τα μαθήματα, σε όλες τις δραστηριότητες και υπηρετούν το στόχο του εγκλωβισμού των νεανικών συνειδήσεων στα αδιέξοδα του σάπιου συστήματος.

Από τη μία παρουσιάζεται το σχολείο σα χώρος δήθεν ουδέτερος, που δε χωράνε πολιτικές συζητήσεις, κόμματα, από την άλλη όμως στρώνουν χαλιά για να έχουν άμεση παρέμβαση με όλους τους τρόπους επιχειρηματίες, η εκκλησία, διάφορες ΜΚΟ. Διαμορφώνουν ένα πλέγμα υποδομών, ώστε η παρέμβασή τους να είναι συνεχής. Σε σχολεία και γειτονιές σε όλη τη χώρα δίνουν και παίρνουν οι δωρεές και οι χορηγίες (π.χ. ο Νιάρχος στον Πειραιά), προβάλλοντας τη χορηγία ως τον καθοριστικό συντελεστή βελτίωσης της ποιότητας του σχολείου.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ βρήκαν απέναντί τους καθηγητές να τους λένε δήθεν συγκαταβατικά ότι δεν μπορώ να αφήσω εσένα να συζητάς, να διεκδικείς, να δρας ακόμα και για την αποκάλυψη του ρόλου των χρυσαυγιτών, γιατί μετά θα πρέπει να αφήσω και τη Χρυσή Αυγή, ανοίγοντας τελικά διάπλατα την πίσω πόρτα για να ριζώνει το δηλητήριο του φασισμού - ναζισμού.

Δυναμώνουμε τη συλλογική και αγωνιστική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία, δημιουργούμε τους όρους για ορμητική ανάπτυξη

Σ' αυτές τις συνθήκες δρούμε, μ' αυτά αναμετριόμαστε και απαιτείται πείσμα, αποφασιστικότητα, μαχητικό πνεύμα και δράση. Για να διαμορφώνονται αντιστάσεις, για να βρουν απέναντί τους το δικό μας σχέδιο, τη δική μας συγκέντρωση προσπαθειών και δυνάμεων για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση και έγκαιρη αγωνιστική προετοιμασία της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, των παιδιών της.

Εκφράζεται, για μια ακόμη φορά, η σύγκρουση διαμετρικά αντίθετων συμφερόντων, και γι' αυτό παίρνουμε θέση μάχης. Από εδώ προκύπτει και το καθήκον που βάζουμε στις Θέσεις για το περιεχόμενο της παρέμβασής μας. Οτι επιδιώκουμε, παίρνοντας υπόψη τις εμπειρίες των μαθητών, να καλλιεργούμε ταξική αντίληψη για αυτά που ζούμε, να συνειδητοποιείται η ταξική σύνθεση της κοινωνίας, να καλλιεργούμε την εχθρότητα προς το κεφάλαιο, την υπερηφάνεια για τη καταγωγή τους, την αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια και την προσφορά, την αγωνιστική στάση. Με ευθύνη της ΚΝΕ να εκφραστεί ρεύμα αντιπαράθεσης με το περιεχόμενο της μόρφωσης και το εκπαιδευτικό σύστημα συνολικά.

Μπορούμε να δράσουμε πιο σταθερά για το ξεπέρασμα καθοδηγητικών αδυναμιών, ν' αξιοποιήσουμε την πείρα που έχουμε αποκτήσει. Στο επίκεντρό μας έχουμε τη μαθητική ΟΒ, που για τις ηλικίες των συντρόφων μας είναι και πρέπει να είναι «σχολείο». Γι' αυτό πρέπει να επιμείνουμε στην καλή, προσεγμένη λειτουργία της, στην προσπάθεια να προχωράει το ενιαίο πρόγραμμα μαθημάτων, να συνοδεύεται σταθερά με πλούσια, πολύμορφη, συλλογική αγωνιστική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία. Αξιοποιώντας πρωτοβουλίες που έχουμε πάρει όπως πανελλαδικοί διαγωνισμοί, συλλογικές εργασίες, αθλητικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις μαθητικής - ερασιτεχνικής δημιουργίας αλλά και ανοίγοντας περισσότερους δρόμους επικοινωνίας και κοινής δράσης. Να στηρίξουμε ακόμη περισσότερο την καλύτερη προσπάθεια που έχουμε κάνει σε αυτήν την κατεύθυνση που είναι τα μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ, σαν κορύφωση μιας χρονιάτικης δραστηριότητας.

Ταυτόχρονα, έχουμε σημαντικά περιθώρια να παίξουμε πρωτοπόρο ρόλο στο ζωντάνεμα των μαθητικών συμβουλίων, συνολικά της ζωής της μαθητικής κοινότητας, να αναπτυχθούν αγώνες, διεκδικήσεις γύρω από τις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών. Για την ανάπτυξη συλλογικών δραστηριοτήτων και ομάδων πολιτισμού, αθλητισμού, δημιουργία εφημερίδων, άλλων εντύπων, site κ.ά. Μπορούμε και γι' αυτό σκυλιάζουν και αυτό φαίνεται. Από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς έχουν αυξηθεί τα κρούσματα τρομοκρατίας στα σχολεία με ποινικοποίηση μαθητικών κινητοποιήσεων, δίκες μαθητών που πρωτοστάτησαν. Χέρι - χέρι με τα μαθήματα για την ενδοσχολική βία, συναντήσεις διευθυντών με τα αστυνομικά τμήματα κάθε περιοχής, τη δημιουργία του «παρατηρητήριου για τη σχολική βία», η τιμωρία με μάθημα μέσα στις διακοπές του Πάσχα πέρσι για τα σχολεία όπου έγιναν κινητοποιήσεις.

Τώρα που ολοκληρώθηκε μια πολύ σημαντική προσπάθεια μπροστά στο χτεσινό πανελλαδικό συλλαλητήριο, όπου δεκάδες σχολεία από όλη την Ελλάδα συζήτησαν και το στήριξαν, μπορούμε να προχωρήσουμε με άλλη δυναμική από τη Δευτέρα κιόλας στα σχολεία. Να διαμορφώνουμε διαρκώς τους όρους για πιο μαζικούς, πιο συγκροτημένους αγώνες. Αυτό θα κρίνεται στο πόσα 15μελή και 5μελή, με την πρωτοπόρα προσπάθεια των μελών και φίλων της ΚΝΕ, θα αποτελούν όργανα αγώνα, που θα συσπειρώνουν τους μαθητές και τις μαθήτριες γύρω από τα οξυμένα προβλήματα και τις ανάγκες τους. Πόσοι περισσότεροι μαθητές θα πείθονται για την ανάγκη να παλέψουν ενάντια στην κατάσταση που διαμορφώνεται στο παρόν και στο μέλλον τους. Πώς οι μαθητές θα ενώσουν τον αγώνα τους με τους αγώνες του εργατικού, λαϊκού κινήματος γιατί η μόρφωση και το μέλλον της νέας γενιάς είναι υπόθεση όλου του λαού. Γιατί σε αυτόν τον κοινό αγώνα βρίσκεται η δύναμη.

Για να αποκαλύπτονται όσοι θέλουν οι μαθητικοί αγώνες να μην έχουν κατεύθυνση, να βγάζουν λάδι τις αιτίες και τους ενόχους των προβλημάτων τους που είναι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν, κινήσεις που ξεκινάνε από ανώνυμα προφίλ στο facebook (και είναι τουλάχιστον ύποπτα), που τελικά, επιδιώκουν να ξεφουσκώσει γρήγορα και ανώδυνα η δίκαιη αγανάκτηση που νιώθουν μαθητές για τη ζωή τους, να μην πάρει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, να είναι τουφεκιά στον αέρα.

Υπάρχουν σαφώς θέματα που αφορούν την οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης από τους μαθητές, εμπόδια που μπαίνουν εκ των πραγμάτων λόγω της αμορφίας του μαθητικού κινήματος, της διαλυτικής του κατάστασης. Γι' αυτό η Οργάνωσή μας επιδιώκει να απαντήσει όχι απλά με συγκροτημένη πρόταση για τη δομή του κινήματος αλλά και να παλέψει μαχητικά για το συντονισμό της δράσης των σχολείων, των 15μελών μιας γειτονιάς, ενός δήμου, αλλά και για να περάσει η οργανωμένη έκφραση των μαθητών σε ανώτερο επίπεδο, από αυτό του σχολείο, σε επίπεδο πόλης και πανελλαδικά.

Η εσωοργανωτική συζήτηση στα όργανα αλλά και στις μαθητικές ΟΒ είναι πλούσια, ανεβάζει τον πήχη της καθοδηγητικής ευθύνης, των απαιτήσεων συνολικά για τα στελέχη και τα όργανα της ΚΝΕ. Μπορεί να γίνει η αφετηρία καλά δουλεμένων και ταυτόχρονα επίμονων προσπαθειών για την ορμητική ανάπτυξη της ΚΝΕ μέσα στα σχολεία!


Του
Νίκου ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΥ*
*Ο Νίκος Αμπατιέλος είναι μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ