Τις εργασίες αναβάθμισης των επιχειρησιακών ικανοτήτων της Σούδας για υποστήριξη πολεμικών επιχειρήσεων επιβεβαιώνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, επαληθεύοντας στοιχεία και πληροφορίες που δημοσίευσε τις προηγούμενες μέρες ο «Ριζοσπάστης», σχετικά με έργα που έχουν ήδη γίνει και άλλα που δρομολογούνται για το αμέσως επόμενο διάστημα, ειδικά στο αεροπορικό σκέλος της βάσης.

Θυμίζουμε, η αμερικανική βάση στη Σούδα (NSA Souda) αποτελεί την «κορωνίδα» (όπως την αποκαλούν χαρακτηριστικά αρμόδιοι αξιωματούχοι) της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ. Η λειτουργία της αναμένεται να ενισχυθεί και παραπέρα με τη νέα Συμφωνία για τις βάσεις («Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» - Mutual Defense Cooperation Agreement - MDCA), που δρομολογείται για το αμέσως επόμενο διάστημα, αποτελώντας άλλωστε πυρήνα του περιλάλητου «Στρατηγικού Διαλόγου» μεταξύ των δύο χωρών, ο β' γύρος του οποίου αναμένεται να ξεκινήσει τη Δευτέρα στην Αθήνα (ο α' γύρος έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ, Δεκέμβρη 2018, στην Ουάσιγκτον).

Το τι μεθοδεύουν οι Αμερικανοί με τη σύμφωνη γνώμη των αστικών πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, για την ανάληψη ακόμα πιο ενεργού ρόλου ΝΑΤΟικού χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή, φαίνεται ανάγλυφα από όσα σχεδιάζουν για την επέκταση των εγκαταστάσεων της βάσης.

Είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά όσα γράφονται στο τελευταίο τεύχος της περιοδικής έκδοσης της βάσης «The Beacon», όπου σε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Η επέκταση του αεροδρομίου αυξάνει την ικανότητα για υποστήριξη πολεμικών επιχειρήσεων» («Airfield Expansion Increases Capacity, War-Fighting Support»), διαβάζουμε:

«Μια ναυτική εγκατάσταση (...) είναι μια πολύπλοκη πλατφόρμα - ένα σύστημα συστημάτων - σχεδιασμένο να υποστηρίζει εντολές για πόλεμο από την ακτή. Το αεροδρόμιο, το οποίο παρέχει υπηρεσίες σταθμεύσεως, ανεφοδιασμού, διακίνησης επιβατών και φορτοεκφόρτωσης, αποτελεί ζωτικό κομμάτι του συστήματος αερομεταφορών. Στη NSA Souda, ένα στρατιωτικό κατασκευαστικό έργο επεκτείνει το αεροδρόμιο για να αυξήσει την υποστήριξη που παρέχεται σε αεροσκάφη που διέρχονται από όλη την Ευρώπη, την Αφρική και τις κεντρικές περιοχές».

Διευκρινίζει ότι το αεροδρόμιο της NSA Souda Bay διαθέτει ήδη 5 θέσεις στάθμευσης για μεγάλα αεροσκάφη («KC-10 Extender, «C-17 Globemaster III») και 10 για μεσαία αεροσκάφη (π.χ. «C-130 Hercules», «C-40A Clipper») για στάθμευση και ανεφοδιασμό. «Αυτό το κατασκευαστικό έργο θα προσθέσει τέσσερις ακόμη μεγάλους χώρους αεροσκαφών και θα εξοπλίσει έξι υπάρχοντες μεσαίων αεροσκαφών με επιτόπιους σταθμούς υγρού καυσίμου».

Το άρθρο προσθέτει ότι «για την πλήρη αξιοποίηση της αυξημένης παραγωγικής ικανότητας που αποκτάται με την επέκταση του χώρου στάθμευσης του αεροδρομίου, ένα μελλοντικό στρατιωτικό κατασκευαστικό έργο θα στήσει το Διακλαδικό Κέντρο Διαχείρισης Κινητικότητας ("Joint Mobility Processing Center"), ένα κτίριο με τρεις πύλες για τους επιβάτες, αποθήκες φορτίων και χώρους γραφείων, ώστε οι αεροπορικές επιχειρήσεις να διαχειρίζονται περισσότερους επιβάτες και περισσότερο φορτίο».

Θυμίζουμε εδώ ότι, όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» τις προηγούμενες μέρες, ανάμεσα στα έργα που δρομολογούν οι Αμερικανοί για τη Σούδα είναι ακριβώς το «EDI: Joint Mobility Processing Center at Souda Bay (Greece)», με προϋπολογισμό 41,6 εκατομμύρια δολάρια. Για το έργο αυτό συντάσσεται συμβόλαιο με την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, συγκεκριμένα με το υπουργείο Αμυνας και ειδικότερα με τη Διοίκηση Κατασκευών Ναυτικών Υποδομών του ΠΝ των ΗΠΑ («Naval Facilities Engineering Command»). Η προκήρυξη δίνει μια κατατοπιστική εικόνα σχετικά με το γιγαντιαίων διαστάσεων «πρότζεκτ»:

«Το κτίριο περίπου 8.970,26 τετραγωνικών μέτρων θα στεγάσει τις βασικές λειτουργίες των υπηρεσιών Αεροπορικών Επιχειρήσεων και Αερομεταφορών για να υποστηρίξει την αύξηση της κυκλοφορίας. Το νέο κτίριο αποτελείται από ένα συγκρότημα Αεροπορικών Επιχειρήσεων με νέο τέρμιναλ "επιβατών" (σ.σ. στρατιωτικού προσωπικού), χώρους συντονισμού αεροπορικών επιχειρήσεων και τερματικό σταθμό αερομεταφορών (...).

Ο τερματικός σταθμός "επιβατών" πρέπει να μπορεί να διαχειρίζεταιτουλάχιστον 30.000 "επιβάτες" ετησίως και να υποστηρίζει ένα επιβατικό αεροσκάφος ευρείας ατράκτου (περίπου 300 επιβάτες με αποσκευές/εξοπλισμό) και τέσσερα αεροσκάφη μεγάλου βάθους φορτίου τη φορά (βλ. μεταγωγικά)». Να μπορεί να αντεπεξέλθει δηλαδή ακόμα και σε συνθήκες ...μποτιλιαρίσματος.

Το διώροφο (όπως προκύπτει από τα σχέδιά τους) κτίριο θα πιάσει τόση έκταση που απαιτεί να ...ανοίξουν χώρο ακόμα και γκρεμίζοντας άλλα κτίρια της βάσης: «Το JMPC P-903 θα βρίσκεται ανάμεσα στα υπάρχοντα κτίρια 4 και 34 και η θέση αυτή θα απαιτήσει την κατεδάφιση κτιρίων 5, 6, του θόλου 34 και του κατακόρυφου σταθμού, προσκείμενου στο θόλο 34 κατά την έναρξη της κατασκευής. Το κτίριο 22 θα κατεδαφιστεί μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής και την ευεργετική λειτουργία του νέου JMPC».

Ορίζουν, τέλος, ότι η όλη κατασκευή θα διαρκέσει «περίπου 912 μέρες μετά την απονομή του συμβολαίου». Σαν να λέμε, θα τους πάρει κοντά τρία χρόνια μόνο η κατασκευή, εξ ου και η πρεμούρα τους για πολυετή επέκταση της διμερούς «Αμυντικής Συμφωνίας».

Το γιατί προχωρούν σε τέτοια φαραωνικά σχέδια αυξάνοντας θεαματικά τις χωρητικότητες της βάσης, δίνεται ανάγλυφα στο άρθρο του «The Beacon», που βασικά παραπέμπει στη μεγάλη εικόνα της κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις σφαίρες επιρροής σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, με όλα τα σχέδια πολεμικής προπαρασκευής και παράταξης δυνάμεων στο τραπέζι και τη Σούδα προπύργιο και προμαχώνα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών:

«Σε ευρύτερη κλίμακα, όταν οι υπεύθυνοι σχεδιασμού στρατιωτικών επιχειρήσεων εκτελούν αναλύσεις αποστολών στον τομέα επιχειρήσεων της Ευρώπης, της Αφρικής ή της κεντρικής διοίκησης, καθορίζουν ποιες βάσεις έχουν επαρκή υποδομή, όπως η ικανότητα των αεροδρομίων τους, για να υποστηρίξουν τις απαιτήσεις τους.

"Η χωρητικότητα των αεροδρομίων είναι κρίσιμη, διότι επηρεάζει άμεσα το επίπεδο υποστήριξης που μπορούμε να προσφέρουμε" αναφέρει (σ.σ. στο άρθρο) ο αντιπλοίαρχος Josh Jones, αξιωματικός της ΝSΑ Souda. "Εάν μειωθεί η παραγωγική ικανότητα χάνουμε την ευελιξία να υποστηρίξουμε πολλαπλές αποστολές υψηλής προτεραιότητας"».

O ίδιος τονίζει ότι η αυξανόμενη χωρητικότητα του αεροδρομίου θα παρέχει στις Διοικήσεις Μάχης («Combatant Commands») των Αμερικανών «περισσότερες ευκαιρίες για χρήση της εγκατάστασης για επιχειρησιακή υποστήριξη».

Αναλύουν και γιατί πρέπει να «τρέξουν» την υπόθεση με τους επιτόπιους σταθμούς καυσίμου, αλλιώς τα καύσιμα των αεριωθούμενων πρέπει να μεταφέρονται από δεξαμενή αποθήκευσης καυσίμου στο αεροσκάφος με ένα ή περισσότερα βυτιοφόρα ανάλογα με το μέγεθος του αεροσκάφους. Η εγκατάσταση μιας γραμμής καυσίμου από μια δεξαμενή κατευθείαν στους χώρους στάθμευσης εξοικονομεί χρόνο και μειώνει το κόστος. Ο Bill Delano, μάνατζερ αεροδρομίου στη NSA Souda Bay, δήλωσε ότι αυτό το έργο επιτρέπει σε ένα αεροσκάφος να τροφοδοτείται συνεχώς από ένα κρουνό, ενώ διαφορετικά θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τρία έως πέντε βυτιοφόρα, που πλέον απελευθερώνονται για να εξυπηρετήσουν μικρότερα αεροσκάφη που χρειάζονται μόνο ένα φορτίο καυσίμου.

Το άρθρο προσθέτει ότι το έργο επέκτασης του αεροδρομίου ξεκίνησε το 2016 με την προσθήκη πέντε μεγάλων χώρων στάθμευσης αεροσκαφών, με δυνατότητα τέτοιας τροφοδοσίας με καύσιμο. Θυμίζουμε, ο «Ριζοσπάστης», τον Δεκέμβρη 2016, έγραφε ότι για αυτές τις πέντε νέες θέσεις συν τα συμπληρωματικά έργα, τους χρειάστηκαν 13 εκατ. δολάρια και 2 χρόνια εργασιών, σε άλλη μια βρωμοδουλειά που ξεκίνησε επί ΝΔ και ολοκληρώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ. Δινόταν τότε, από πλευράς των Αμερικανών, και το εξής εντυπωσιακό στοιχείο, ενδεικτικό για τον καθημερινό... συνωστισμό στη βάση: «Κατά τη διάρκεια αυτού του έργου κατασκευής, το Τμήμα Αεροπορικών Επιχειρήσεων της βάσης χειρίστηκε 8.345 αεροσκάφη, 2.718 τόνους φορτίου και 31.308 επιβάτες».

Και το άρθρο καταλήγει: «Οι εργασίες για την προσθήκη των πρόσθετων χώρων στάθμευσης άρχισαν τον Απρίλιο του 2019 και αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Φεβρουάριο του 2021», σε μια βρωμοδουλειά που αυτήν τη φορά ξεκίνησε επί ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζεται επί ΝΔ, στη στρατηγική σύμπλευση των αστικών πολιτικών δυνάμεων.

Αλλωστε, τα έργα δεν έχουν σταματήσει στιγμή όλα αυτά τα χρόνια στη βάση. Ενδεικτικά, βασικός εργολάβος του αμερικανικού Ναυτικού στη Σούδα υπέγραψε το 2008 συμβόλαιο («Job Order Contract» - JOC) διάρκειας πέντε ετών και προϋπολογισμού 25 εκατ. δολάρια. Το ανανέωσε το 2012 για άλλα πέντε έτη, με προϋπολογισμό ακόμα μεγαλύτερο, 30 εκατ. δολαρίων.

Στο μεσοδιάστημα, από 2002 έως 2007 φέρεται να εκτέλεσε 68 «αυτόνομα έργα κατασκευών, αποκαταστάσεων, επισκευών, συντηρήσεων και αλλαγών χρήσης». Από 2008 έως 2012 εκτέλεσε αρχικά 133 συν άλλα 24 στην πορεία, τέτοια έργα.

Π.χ. στο διάστημα 10/2008 - 12/2012 έγινε με προϋπολογισμό 7.996.255,44 ευρώ: «Επισκευή του βόρειου τροχόδρομου και των θέσεων στάθμευσης αεροσκαφών στο Αεροδρόμιο της αμερικανικής βάσης Ναυτικού. Οι εργασίες αφορούν την αποξήλωση των υπαρχόντων δαπέδων και υποβάσεων και αντικατάσταση με νέα υπόβαση και μη εύκαμπτα δάπεδα σκυροδέματος αντοχής σε θλίψη 650 psi. Επίσης, διαπλάτυνση εισόδων τροχόδρομου, προσθήκη ασφαλτικών ερεισμάτων και αποκατάσταση διαγράμμισης. Ακόμα, αποξήλωση υπαρχόντων φωτιστικών σωμάτων και τοποθέτηση νέων με αντίστοιχα νέα καλωδίωση».

Επίσης, στο διάστημα 5/2013 - 8/2013 έγινε με προϋπολογισμό 1.397.000,71 δολαρίων: «Κατεδάφιση κτιρίου Hangar στην αμερικάνικη Βάση της Σούδας, αποκατάσταση περιοχής ώστε να χρησιμοποιηθεί ως χώρος στάθμευσης αεροσκαφών, μετακίνηση λυόμενων οικίσκων και απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης προσκείμενου κτιρίου Αεροπορικών Επιχειρήσεων».

Φυσικά εργασίες γίνονται και στο ναυτικό σκέλος της βάσης, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, όπου λειτουργεί ένα σύμπλεγμα υποδομών για πλήρη υποστήριξη στις επιχειρήσεις των Αμερικανών.

Ενδεικτικά, τον Νοέμβρη 2017 η αρμόδια Διεύθυνση του Αμερικανικού Ναυτικού (Naval Facilities Engineering Command - NAVFAC) έδωσε συμβόλαιο συνολικού ύψους 56.545.022 δολαρίων και με χρόνο λήξης 12/2025, σε αμερικανική εταιρεία, για εργασίες τόσο στη βάση της Σούδας (με αντικείμενα όπως «ασφάλεια λιμένος», τροφοδοσία, στέγαση, διαχείριση στερεών αποβλήτων κ.α.), αλλά και στο γειτονικό NAMFI («NATO Missile Firing Installation», πολυεθνικό κέντρο εκπαίδευσης σε βολές με πυραύλους, το οποίο κατασκευάστηκε με κονδύλια του ΝΑΤΟ - Πεδίο Βολής Κρήτης όπως το ονοματίζουν επισήμως στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις για να αποσιωπούν τον ξεκάθαρα ΝΑΤΟικό του χαρακτήρα).