Από την τελευταία κινητοποίηση μελών, οικογενειών και εργαζομένων στα θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ

Πιστεύω στον άνθρωπο, στη δύναμη που κρύβει μέσα του και δε θεωρώ κανέναν "χαμένη υπόθεση". Θέλω να ζωντανέψω τις ελπίδες μου και να τους δώσω μορφή και να τις κάνω πράξη. Θέλω να δείξω τι δύναμη κρύβει ο αγώνας μαζί με άλλους ανθρώπους, γιατί έμαθα ότι μόνος του κανείς δε μπορεί να αλλάξει τίποτα.

Θέλω να γνωρίσω τη ζωή, την ιστορία των λαών και των ανθρώπων, γιατί μόνο μέσα από τη γνώση θα μπορέσω να διαλέξω και να υπερασπιστώ τις θέσεις και τις αρχές μου και να συμμετέχω στην πορεία και στην εξέλιξη της ζωής. Θέλω να ορίσω το παρόν και το μέλλον αυτού του κόσμου, με αξίες στέρεες. Θέλω να κρατήσω μέσα μου ανέπαφη την αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους και να τη μετατρέψω σε πράξεις και παρέμβαση προσωπική».

Motion Team

«Εφαρμόζουμε μια πολιτική του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '90 που είχε ξεχαστεί, για την παροχή θεραπείας από όλα τα νοσοκομεία και την οποία πια ασπάζονται τα τέσσερα από τα πέντε κοινοβουλευτικά κόμματα»» (11/8/2011). Ετσι περιέγραψε ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος την πολιτική που μετατρέπει το κράτος σε ναρκέμπορο, χορηγεί ευρέως κρατική πρέζα σε όλα τα νοσοκομεία και μελλοντικά στα φαρμακεία με τη συνταγή γιατρού, βαφτίζοντάς την μάλιστα «θεραπεία»!

Η χρήση συνταγογραφούμενων φαρμάκων θέτει σε ιδιαίτερο κίνδυνο τα παιδιά και τους νέους. Η κατάχρηση οπιοειδών που πωλούνται με τις ετικέτες «Oxycontin» και «Vicodin» έχουν προκαλέσει πολλούς θανάτους νέων ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2008 η μεθαδόνη θεωρήθηκε υπεύθυνη για περίπου το 30% των θανάτων που συνδέονταν με τα ναρκωτικά στον πληθυσμό ηλικίας 16-24 του Ηνωμένου Βασιλείου. Στη Δανία το 44% των θανάτων από ναρκωτικά οφείλεται στη μεθαδόνη (στοιχεία «Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών»). Αυτά είναι τα αποτελέσματα της επικίνδυνης πολιτικής που ασπάζονται ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ - ΛΑ.Ο.Σ. Μια πολιτική με «δόσεις» που διαιωνίζει, συντηρεί και διογκώνει το πρόβλημα της εξάρτησης. Παρουσιάζει ως «θεραπεία», ουσίες εξαιρετικά εξαρτησιογόνες και δυνητικά θανατηφόρες, όπως η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη, θεσμοθετώντας ένα νόμιμο κοινωνικό περιθώριο, στερώντας το δικαίωμα στη ζωή.

Στις 20/9 η ηγεσία του υπουργείου Υγείας απαιτεί από τους εποπτευόμενους φορείς του - μεταξύ των οποίων ΚΕΘΕΑ και ΟΚΑΝΑ (όπου υπάγονται τα Κέντρα Πρόληψης) να δώσουν άμεσα λίστες με το 10% του προσωπικού τους, στέλνοντάς εκατοντάδες εργαζόμενους στην ανεργία.

Ηδη οι εργαζόμενοι είναι ελάχιστοι και με αυτοθυσία προσπαθούν να ανταποκριθούν στα αυξημένα αιτήματα για δράσεις πρόληψης ή θεραπείας, τα οποία θα οξυνθούν το επόμενο διάστημα. Η αναλογία των 400 εργαζομένων στα 71 ΚΠ - οι οποίοι μένουν μήνες απλήρωτοι, δουλεύουν σε άθλιο θεσμικό πλαίσιο - προς τον πληθυσμό αγγίζει σήμερα το 1/250.000! Στο ΚΕΘΕΑ οι προσλήψεις έχουν παγώσει εδώ και μια πενταετία, παρά την εξαίρεση των οργανισμών θεραπείας από το νόμο για αναστολή των προσλήψεων. Για να καλυφθούν οι ανάγκες απαιτούνται 890 άτομα, ο οργανισμός λειτουργεί αυτή τη στιγμή μόλις με 559. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων βρίσκεται σε 100 μονάδες «πρώτης γραμμής» σε 23 πόλεις και σε 15 σωφρονιστικά καταστήματα όλης της χώρας, με αποτέλεσμα η εντατικοποίηση της εργασίας να οδηγεί σε αποχωρήσεις προσωπικού αφήνοντας δυσαναπλήρωτα κενά.

Παράλληλα, έχει προηγηθεί η οριζόντια περικοπή 51% των προϋπολογισμών των παραπάνω προγραμμάτων με άμεσες συνέπειες στη δράση τους και στους αποδέκτες των υπηρεσιών τους (διατροφή και θέρμανση στα θεραπευτικά προγράμματα, δαπάνες για απολύτως απαραίτητα έργα ασφάλειας και υγιεινής). Να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο ολοκληρώνουν πρόγραμμα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ περίπου 200 νέοι που βγαίνουν «καθαροί» στην κοινωνία. Παράλληλα, μένει ανοιχτό το ενδεχόμενο συγχώνευσης ΚΕΘΕΑ - ΟΚΑΝΑ, παρά τη διαφορετική φιλοσοφία και μεθοδολογία των δύο Οργανισμών, πράγμα που σηματοδοτεί τον υποσκελισμό των «στεγνών» προγραμμάτων.

Κομμάτι του σχεδίου χειραγώγησης και επιβολής κοινωνικού ελέγχου σε βάθος χρόνου αποτελεί και το νομοσχέδιο καταστολής του υπουργείου Δικαιοσύνης που προβλέπει αποποινικοποίηση της χρήσης, καλλιέργειας και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών.

Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει. Φοβάται την αντίδραση απέναντι στο πισωγύρισμα της ανθρωπότητας, στον όλεθρο που παίρνει σάρκα και οστά μέρα με τη μέρα, με τη συρρίκνωση ελευθεριών, την ανατροπή εργασιακών σχέσεων, την περικοπή μισθών και συντάξεων, την ανεργία, την πείνα. Φοβάται το ένστικτο επιβίωσης και ακόμη περισσότερο το ταξικό ένστικτο. Επιδιώκει να ροκανίσει την ψυχή, συνείδηση και το μυαλό της νεολαίας, να την καταστήσει μαστουρωμένη με νόμιμα και παράνομα ναρκωτικά μέχρι την τελευταία της πνοή, ακίνδυνη και με σκυμμένο το κεφάλι.

Απάντηση στο έγκλημα που συντελείται στις νέες γενιές χρειάζεται να δοθεί από ένα ευρύ κοινωνικό κίνημα που θα βάζει άμεσους στόχους για:

• Πρωτογενή πρόληψη: Εφαρμογή προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης στις γειτονιές αλλά και σε κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα για μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς και όχι μόνο.
• Θεραπεία: Οι τοξικοεξαρτημένοι να έχουν τη δυνατότητα δωρεάν θεραπευτικής φροντίδας. Περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην πλήρη και οριστική αποχή από τις ουσίες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Δημιουργία θεραπευτικών κοινοτήτων στις φυλακές με την παράλληλη ανάπτυξη μονάδων επανένταξης αποφυλακισμένων.
• Επανένταξη: Θέσπιση ειδικών προγραμμάτων που θα βοηθούν τους πρώην χρήστες να βρουν δουλειά.

Είναι η μόνη ρεαλιστική λύση για την αντιμετώπιση των τραγικών συνεπειών των ναρκωτικών. Η δράση είναι αναπόφευκτο να δεθεί με αγώνες του λαϊκού κινήματος που θα παλεύει ενάντια στις αιτίες που παράγουν και αναπαράγουν το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης. Ενάντια στην εκμετάλλευση, με προοπτική την κατάργησή της, άρα στην ανατροπή του υπάρχοντος κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Η ζωή που μας αξίζει δεν πρόκειται να χαριστεί, μόνο να κατακτηθεί μέσα από συνειδητούς και οργανωμένους αγώνες που θα είναι αδύνατο να μπουν στο χέρι και να ελεγχθούν από οποιοδήποτε κρατικό μηχανισμό. Η αντεπίθεση είναι πράξη αυτοάμυνας και προϋποθέτει δράση, πείσμα, συλλογικότητα και αλληλεγγύη.