ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 19 Σεπτέμβρη 2020 - Κυριακή 20 Σεπτέμβρη 2020
Σελ. /40
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΣΕ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ - ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Δεν συμβιβαζόμαστε με την ανεργία και τη δουλειά - λάστιχο, διεκδικούμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας

Διαδηλώνουν στις 28 Σεπτέμβρη σε όλη τη χώρα

Μέρα δράσης για τους εργαζόμενους στον Επισιτισμό - Τουρισμό σε όλη τη χώρα οργανώνουν σωματεία του κλάδου τη Δευτέρα 28 Σεπτέμβρη. Η πρωτοβουλία έχει αποφασιστεί από την Ομοσπονδία του κλάδου (ΠΟΕΕΤ), μετά από πρόταση των συνδικαλιστών της ΔΑΣ. Στο πλαίσιο της μέρας δράσης, το Συνδικάτο Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, μαζί με άλλα σωματεία, καλεί σε συγκέντρωση, στις 11 π.μ., στο υπουργείο Εργασίας, ενώ έχει προκηρύξει και στάση εργασίας (10 π.μ. - 2 μ.μ.). Για τα αιτήματα και το μήνυμα που στέλνουν με τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους, μιλά στον «Ριζοσπάστη» ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου.

* * *

-- Ποια είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία και τις επισιτιστικές επιχειρήσεις; Ποιος είναι ο απολογισμός που κάνουν από τη σεζόν που φτάνει στο τέλος της;

-- Οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την κατάσταση που έχει διαμορφώσει η εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων, τόσο αυτών που ήδη είχαν οι εργοδότες στη διάθεσή τους, όσο και των νέων ρυθμίσεων που πρόσθεσε η κυβέρνηση στο οπλοστάσιό τους, με αφορμή την επιδημία του κορονοϊού.

Στα ξενοδοχεία, περίπου το 70% του προσωπικού παραμένει σε καθεστώς αναστολής των συμβάσεων. Πασχίζουν, δηλαδή, να επιβιώσουν με το μηνιαίο επίδομα των 534 ευρώ, που καταβάλλεται μονίμως με καθυστέρηση. Από αυτούς που δουλεύουν, πολλοί έχουν μειωμένο ωράριο και μισθό στο πλαίσιο του προγράμματος «Συν-Εργασία».

Από προηγούμενη κινητοποίηση του κλαδικού και επιχειρησιακών σωματείων της Αττικής
Από προηγούμενη κινητοποίηση του κλαδικού και επιχειρησιακών σωματείων της Αττικής
Αλλοι «μπαινοβγαίνουν» στην αναστολή, αφού οι εργοδότες κάνουν χρήση της δυνατότητας να προχωρούν σε προσωρινή άρση της, καλώντας τους για δουλειά τις μέρες που έχουν ανάγκη. Την πρακτική αυτή εφάρμοσαν κατά κόρον ξενοδοχειακές μονάδες, όπως αυτές που λειτουργούν στη λεγόμενη «Ριβιέρα» της Αττικής, καλώντας τους εργαζόμενους να δουλέψουν Παρασκευή με Κυριακή και να περάσουν την υπόλοιπη βδομάδα σε αναστολή. Ετσι, το καθεστώς της αναστολής συνυπάρχει με την εντατικοποίηση.

Στον Επισιτισμό, μεγάλες αλυσίδες, παρά το γεγονός ότι δεν κατέγραψαν μείωση τζίρου, αντίθετα σε κάποιες περιπτώσεις είχαν και αύξηση, αξιοποίησαν τα ίδια εργαλεία της αναστολής και του προγράμματος «Συν-Εργασία», αυξάνοντας κι εκεί την εντατικοποίηση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα καταστήματος αλυσίδας, όπου η σύμβαση συναδέλφου προβλέπει πως είναι διευθύντρια, μπουφετζού και μαγείρισσα!

Δίπλα στα παραπάνω, όσοι εργάζονται αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο έκθεσης στην πανδημία, αφού τα υγειονομικά «πρωτόκολλα» προσαρμόστηκαν εξαρχής στις ανάγκες των ξενοδόχων. Το προσωπικό είναι το ελάχιστο δυνατό, η εντατικοποίηση, οι διπλές ειδικότητες και τα τριπλά πόστα κάνουν την τήρηση μέτρων για την προστασία της υγείας πρακτικά αδύνατη. Μάλιστα, εργοδότες μετακύλησαν στην πλάτη των εργαζομένων το κόστος του τεστ, θέτοντάς τους το δίλημμα να πληρώσουν για την εξέταση προκειμένου να επιστρέψουν στη δουλειά ή να χάσουν τα μεροκάματα μιας βδομάδας.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι ένα μεγάλο κομμάτι εργαζομένων με «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις στα ξενοδοχεία, στον επισιτισμό, ειδικότητες όπως οι ξεναγοί και τουριστικοί συνοδοί, βρέθηκαν εξαρχής και παραμένουν αποκλεισμένοι από κάθε ρύθμιση, έχουν πεταχτεί στην ανεργία χωρίς ούτε υποτυπώδη μέτρα στήριξης.

Κυβέρνηση - εργοδοσία μάς θέλουν στοιχισμένους στο στόχο της «ανάκαμψης»

-- Σε τι μεταφράζονται οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για τα Εργασιακά, αλλά και οι αξιώσεις που διατυπώνουν οι εργοδοτικοί φορείς όσον αφορά τις θέσεις εργασίας, τους μισθούς, τα δικαιώματα στον κλάδο;

-- Τα σωματεία που διαθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, έχουμε ξεκάθαρο ότι τα μέτρα που αντιμετωπίζουμε ήρθαν για να μείνουν. Οι εργοδοτικοί φορείς διατυπώνουν τις αξιώσεις τους και η κυβέρνηση τις υλοποιεί τη μια μετά την άλλη. Το καθεστώς αναστολής παρατείνεται, νέες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις προστίθενται στις ήδη ισχύουσες για τις επιχειρήσεις, η «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις επεκτείνεται.

Η παραπέρα γενίκευση της «ευελιξίας» έχει γίνει σαφές ότι θα έχει κομβική θέση και στο νομοσχέδιο για τα Εργασιακά, που έχει προαναγγείλει η κυβέρνηση. Αυτοί οι όροι δουλειάς είναι ήδη πραγματικότητα στον δικό μας κλάδο, που επικρατεί ένα ολόκληρο ψηφιδωτό «ελαστικών» εργασιακών σχέσεων. Υπάρχουν ξενοδοχεία που δεν έχουν ούτε ένα άτομο στο προσωπικό τους με σύμβαση αορίστου χρόνου, η εργολαβική και η «ενοικιαζόμενη» εργασία είναι παρούσες, οι περισσότεροι εργαζόμενοι δουλεύουν 12 με 15 μεροκάματα το μήνα.

Τώρα, οι εργοδότες επιδιώκουν να συνδεθεί ακόμα πιο στενά ο αριθμός των θέσεων εργασίας και να προσαρμοστούν ακόμα περισσότερο οι εργασιακές σχέσεις στην πληρότητα στα ξενοδοχεία και τον όγκο της δουλειάς στις επιχειρήσεις του Επισιτισμού.

Παράλληλα, θέλουν να «δέσουν» τους εργαζόμενους στον στόχο της «ανάκαμψης» της οικονομίας, όπως το προηγούμενο διάστημα προσπάθησαν να τους στοιχίσουν πίσω από τον στόχο της «ανάπτυξης». Να σκέφτονται δηλαδή πως οι δικές τους ανάγκες και τα δικαιώματα συνδέονται με το αν θα πάει καλά η επόμενη σεζόν, αν θα ανακάμψουν τα κέρδη των εργοδοτών τους. Ωστόσο, τα πλήγματα που ήδη μετρούν οι εργαζόμενοι σκιαγραφούν το τοπίο που θα διαμορφωθεί και μετά την ανάκαμψη: Η κατάργηση των ΣΣΕ, του 5ήμερου - 8ωρου, του 13ου και 14ου μισθού, βρίσκονται για τα καλά στο «κάδρο» της επόμενης μέρας.

Εξάλλου, στον κλάδο υπάρχει πείρα: Με κατάργηση δικαιωμάτων, με μειώσεις μισθών, με γενίκευση της «ευελιξίας» οι εργοδότες αντιμετώπισαν την προηγούμενη κρίση, με τον ίδιο τρόπο ενίσχυσαν την κερδοφορία τους την περίοδο της ανάπτυξης. Το ίδιο κάνουν και τώρα.

Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώθηκε, με ευθύνη και της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας, στις ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Η μείωση των μισθών κατά 15% που επιβλήθηκε το 2012, έδωσε τη σκυτάλη σε αυξήσεις - κοροϊδία της τάξης του 1% τις προηγούμενες χρονιές που τα κέρδη των επιχειρήσεων κατέγραφαν ρεκόρ.

Ακριβώς τις χρονιές αυτές συμπεριλήφθηκαν στη Σύμβαση ρυθμίσεις για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας: Στην αρχή προβλέφθηκε η δυνατότητα για 10ωρη απασχόληση, όταν η πληρότητα ξεπερνούσε το 70%. Στη συνέχεια, στην τελευταία Σύμβαση «ξηλώθηκε» το 5ήμερο και προβλέφθηκε 7ήμερη εργασία τους μήνες της αυξημένης τουριστικής κίνησης!

Δίνουμε απάντηση στη λογική του συμβιβασμού και στα νέα διλήμματα

-- Τι περιεχόμενο έχει η μέρα δράσης και τι θέλει το Συνδικάτο να σηματοδοτήσει με αυτή;

-- Με τη μέρα δράσης και τις πρωτοβουλίες που οργανώνουμε, θέτουμε για μια ακόμα φορά στο προσκήνιο τα βασικά και επίκαιρα αιτήματα που αφορούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Με τη δράση μας τους μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, με τις μαζικές συνελεύσεις και τη συζήτηση στους χώρους δουλειάς, τις κινητοποιήσεις μας στην κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας, τις παρεμβάσεις μας σε εργοδότες, στείλαμε το μήνυμα ότι είμαστε όρθιοι και δυνατοί, ότι οργανώνουμε την πάλη μας και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Το ίδιο μήνυμα θα στείλουμε και τώρα.

Καλούμε τους εργαζόμενους να μην αποδεχτούν την ανεργία, την εξαθλίωση, τη δουλειά - λάστιχο, να μην «χωνέψουν» τα αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα, να απορρίψουν τα νέα διλήμματα που θέτουν κυβέρνηση, εργοδοσία και οι νεροκουβαλητές τους στην πλειοψηφία της Ομοσπονδίας. Ολοι αυτοί, με μια φωνή, μας ζητούν να «βάλουμε πλάτη», να ανεχθούμε τον εργασιακό μεσαίωνα, να προσαρμόσουμε τις διεκδικήσεις στα «σημερινά», όπως λένε, δεδομένα, σε «ρεαλιστικούς» και «εφαρμόσιμους» στόχους.

Στην προσπάθειά τους αυτή έχουν ήδη φρεσκάρει τα ψευτοδιλήμματα, στη γνωστή λογική του «μικρότερου κακού»: Η εκ περιτροπής εργασία, η δουλειά για λίγες μέρες το μήνα είναι «καλύτερη», λένε, από την ανεργία. Στην ουσία, να μείνουν τα κέρδη που συσσώρευσαν οι επιχειρήσεις τα προηγούμενα χρόνια αλώβητα, να προστεθούν σε αυτά τα νέα «πακέτα» και οι εργαζόμενοι να διαλέξουμε τις αλυσίδες με τις οποίες θα μας δέσουν. Αντίστοιχα, μας συστήνουν να σιωπούμε μπροστά στα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας και την εμφάνιση κρουσμάτων, για να «έχουμε δουλειά».

Χαρακτηριστικό για την κατρακύλα της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας, που αναζητά «λύσεις» στο τραπέζι της συζήτησης με την κυβέρνηση, το υπουργείο και την εργοδοσία, είναι το εξής: Ενώ τους προηγούμενους μήνες υιοθετούσε το πλαίσιο πάλης, προφανώς κάτω από την πίεση των εργαζομένων που κινητοποιούνταν, σήμερα έχει φτάσει στο σημείο να ζητά ένα «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», δηλαδή τα ψίχουλα των 200 και 300 ευρώ, για τους εργαζόμενους. Πρόκειται για αίτημα προσαρμοσμένο στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην ανοχή αυτής της κατάστασης.

Η γραμμή του συμβιβασμού, της διαχείρισης, του «μικρότερου κακού» οδηγεί όμως στο να χάνουμε όλο και περισσότερα. Ο,τι κερδίσαμε μέχρι σήμερα δεν το κερδίσαμε μπαίνοντας σε τέτοια διλήμματα, το κερδίσαμε γιατί αμφισβητήσαμε αυτή την πολιτική, γιατί παλέψαμε με αιτήματα και διεκδικήσεις που έθεσαν στο επίκεντρο τα δικά μας συμφέροντα. Ετσι είχαμε και μικρές κατακτήσεις, όπως την ένταξη κατηγοριών εργαζομένων που είχαν αρχικά αποκλειστεί στον λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης». Ετσι πιέσαμε για την τήρηση μέτρων προστασίας και πετύχαμε να γίνουν τεστ στο προσωπικό επιχειρήσεων όπου σημειώθηκαν κρούσματα.

Στον ίδιο δρόμο συνεχίζουμε, με επόμενο σταθμό τη μέρα δράσης. Η συμμετοχή στο Συνδικάτο, στα επιχειρησιακά σωματεία, η δημιουργία νέων Σωματειακών Επιτροπών, η αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων μέσα στα όργανα του κινήματος κάνοντας πέρα τους ανθρώπους της εργοδοσίας και των κομμάτων της, η οργανωμένη συλλογική δράση είναι η μοναδική αποτελεσματική επιλογή για κάθε εργαζόμενο.

Δυναμώνοντας τους αγώνες με το πλαίσιο πάλης που διαμορφώνεται με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων. Οργανώνοντας την αλληλεγγύη ώστε να μη γίνει η δυσκολία της επιβίωσης εμπόδιο στην απόφασή μας να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας. Συνεχίζοντας τα βήματα που έγιναν στην κοινή δράση με σωματεία όπως των οδηγών τουριστικών λεωφορείων, των τουριστικών συνοδών, αλλά και συνδικαλιστικές οργανώσεις άλλων κλάδων, όπως ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος.

Συμβάλλοντας και εμείς, ως σωματεία και εργαζόμενοι του κλάδου, στην προσπάθεια να υψώσουμε ένα πανεργατικό μέτωπο αγώνα που θα παλέψει για την ανατροπή αυτής της πολιτικής σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, ενάντια στον ορατό, τον πραγματικό εχθρό, τον καπιταλισμό.


Ευ. Χ.

Τα αιτήματα
  • Να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι και μέτρα των μνημονίων των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ και όλες οι αντεργατικές διατάξεις των ΠΝΠ.
  • Να διασφαλιστεί το εισόδημα των εργαζομένων με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
  • Να υπογραφούν ΣΣΕ με αυξήσεις σε μισθούς και δικαιώματα.
  • Να απαγορευτούν οι απολύσεις.
  • Να χορηγηθεί το επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις για όλο το διάστημα της ανεργίας.
  • Κοινωνική Ασφάλιση και Υγεία για όλους, δημόσια, υποχρεωτική. Κατάργηση του νόμου Βρούτση - Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία και στην Ασφάλιση. Επαναφορά του εφάπαξ στην 20ετία και ένταξη του κλάδου του Επισιτισμού.
  • Αμεση διακοπή πληρωμών και χρεώσεων σε ΔΕΚΟ, τράπεζες και εφορία.
  • Αμεσα μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων.
  • Δωρεάν τεστ σε όλους τους εργαζόμενους, με ευθύνη του κράτους και των εργοδοτών.
  • Δωρεάν πρόσβαση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε αναστολή και στο πρόγραμμα «Συν-Εργασία».
  • Να ενταχθούν όλοι οι εργαζόμενοι του Επισιτισμού στον μηχανισμό στήριξης χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
  • Να πληρώνεται την πρώτη βδομάδα κάθε μήνα η αποζημίωση «ειδικού σκοπού».


Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ