Ετσι η ΚΝΕ αποχαιρέτησε χιλιάδες νέους, χιλιάδες εργαζόμενους, χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου κάθε ηλικίας που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά της και πέρασαν τις πύλες του Φεστιβάλ απ' την Πέμπτη έως και χτες Σάββατο.
Φεστιβάλ - σταθμός από κάθε άποψη. Ο χώρος του πάρκου «Αντώνης Τρίτσης» στο Ιλιον ασύγκριτα μεγαλύτερος απ' αυτόν όπου πραγματοποιούνταν τα προηγούμενα χρόνια τα φεστιβάλ, γέμισε όμως ασφυκτικά. Το περιεχόμενο εξαιρετικά πλούσιο τόσο από πολιτικής όσο κι από πολιτιστικής πλευράς, καθήλωσε τους επισκέπτες και κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον τους καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στο χώρο.
Ενα πραγματικό «εργαστήρι» έκφρασης και δημιουργίας. Θέατρο, κινηματογράφος, εικαστικά, αθλητισμός, δραστηριότητες για τους μικρούς φίλους. Ενα παραγωγικό «μελίσσι» κάθε συζήτηση, η συμμετοχή σε όλες απέδειξε την τεράστια δίψα των νέων παιδιών και των ανθρώπων του μόχθου να ακούσουν, να μιλήσουν, να ρωτήσουν, να αντλήσουν «υλικό» και να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα της προσπάθειας να γίνει πράξη αυτό που το κεντρικό σύνθημα του Φεστιβάλ υποδείκνυε και προέτρεπε: «Με το ΚΚΕ υπάρχει λύση - Να συναντηθούμε στο δρόμο της ανατροπής»!
Πόλος έλξης και οι χώροι των γυναικών, της μετανάστευσης, των νέων εργαζόμενων, των αντιστασιακών οργανώσεων, του αθλητισμού, της παιδείας και του πολιτισμού, ο χώρος κατά των ναρκωτικών, το βιβλιοπωλείο με χιλιάδες τίτλους βιβλίων και φυσικά η διεθνούπολη, όπου οι επισκέπτες είχαν τη δυνατότητα να ενημερωθούν απ' τις ξένες αντιπροσωπείες για την κατάσταση που επικρατεί στις χώρες προέλευσής τους.
Μια πλειάδα αξιόλογων καλλιτεχνών τίμησαν και τιμήθηκαν απ' το Φεστιβάλ και τον κόσμο που το επισκέφτηκε, που απέδειξε ότι όσα σκουπίδια κι αν του σερβίρουν, αυτός αναγνωρίζει και εκτιμά την αυθεντική δημιουργία. Ανάμεσά τους οι Κ. Καζάκος, Π. Θαλασσινός, Λ. Μαχαιρίτσας, Μ. Πασχαλίδης, Δ. Τσακνής, Σπ. Σαμοΐλης, Α. Μάνου, Μ. Ανδρουλιδάκης, Σ. Καπερνάρου, Τ. Καρακατσάνης, Κ. Βέτα, Ε. Ζουγανέλη, Β. Παπακωνσταντίνου, Δ. Κοντογιάννης, Γ. Ντουνιάς, Γ. Ανδρεάτος, Γ. Νέγκα, Λ. Χαλκιάς, Dasco Kurti, Δ. Μητροπάνος, Β. Κορακάκης, Β. Λέκκας, Β. Βασιλάτος, Χ. Χατζησπύρου, ακόμα τα χάλκινα Κοζάνης, Encardia, Χαονία, Lot Curbeti, Rodina, Θ. Λώλη, Musicaroi και τσαμπουνιέρηδες από νησιά του Αιγαίου κ.α.
«Το ΚΚΕ», επισήμανε ο ομιλητής, «αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως ένα σημαντικό τμήμα της εργατικής τάξης και προσπαθεί να δυναμώσει η ταξική ενότητα Ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων. Γιατί μέσα από την ενότητα και την κοινή πάλη θα ενισχυθεί ο αγώνας κατά του ιμπεριαλισμού, κατά των εκμεταλλευτών, κατά του κεφαλαίου και των κομμάτων του». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ, που έχουν μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση που βιώνουν οι μετανάστες.
Σε άλλο σημείο, ο Κώστας Ζιώγας τόνισε: «Η κοινή δράση κατά κλάδο με το μετανάστη δεν πρέπει να περιορίζεται στα εργασιακά, συνδικαλιστικά, όσο και αν αυτά αποτελούν το πιο βασικό πρόβλημα. Η δράση πρέπει να επεκταθεί. Να αφορά την οικογένειά του, στο ζήτημα της παιδείας, της περίθαλψης, του διεθνισμού, τη βοήθεια για τη διαβίωση στη χώρα μας, την αντιμετώπιση του ρατσισμού και των διώξεων και των απελάσεων. Την πάλη για να βελτιωθεί η κατάσταση στις πατρίδες τους».
Αμέσως μετά την ομιλία, ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση ενός μετανάστη από το Μπαγκλαντές που περιέγραψε την καθημερινή τους οδύσσεια στην Π. Ράλλη για την κάρτα παραμονής, ενώ ένας άλλος από το Πακιστάν αναφέρθηκε στην άθλια κατάσταση στην πατρίδα του, μετά τις τελευταίες πλημμύρες.
Πριν ακόμα πέσει ο ήλιος, παρέες νέων, ανηφόριζαν από την πύλη προς την κεντρική σκηνή, το λαϊκό στέκι, τους χώρους παιδείας, πολιτισμού, αθλητισμού, του κινηματογράφου, τις θεατρικές σκηνές, τη διεθνούπολη.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων, το πλούσιο πρόγραμμα των εκδηλώσεων, o χορός, οι θεατρικές παραστάσεις, τα αφιερώματα στο πολιτικό τραγούδι αλλά και η μεγάλη επιτυχία του φεστιβάλ.
«Το φεστιβάλ είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι μία ολοκληρωμένη πρόταση για όλα τα προβλήματα που έχει η νεολαία σήμερα. Ειδικότερα για εμάς τους νέους εργαζόμενους που σήμερα βιώνουμε μια άγρια επίθεση στα δικαιώματά μας. Είναι σίγουρα μία εναλλακτική πρόταση», μας είπε
«Το φεστιβάλ φέτος είναι ξεχωριστό. Παρακολουθώ τις δραστηριότητές του εδώ και πολλά χρόνια. Σου δίνει τη δυνατότητα να κάτσεις να σκεφτείς, να προβληματιστείς, να αφυπνιστείς από τον ύπνο του δικαίου», είπε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης, φοιτητής στο Οικονομικό.
«Είμαι μετανάστης. Ζω πέντε χρόνια τώρα στην Ελλάδα. Ερχομαι για πρώτη φορά στο φεστιβάλ, κι αυτό που με έκανε να μπω στη διαδικασία είναι γιατί δεν αντέχω άλλο. Εδώ και πέντε μήνες είμαι άνεργος. Ηρθα κυρίως για να ακούσω τη συζήτηση που αφορά στην οικονομική κρίση και πώς αυτή επηρεάζει εμάς τους εργαζόμενους, τους μισθούς και τα δικαιώματά μας», ανέφερε ο Γιάννι από την Αλβανία.
«Το φεστιβάλ είναι πολύ καλή ευκαιρία για να εκφραστεί ο κόσμος, να διασκεδάσει, να ξεχάσει τα προβλήματά του. Επίσης είναι ένας πολύ φθηνός τρόπος για να διασκεδάσει ο απλός λαϊκός κόσμος, που δεν έχει πλέον την οικονομική δυνατότητα να δει τραγουδιστές, θέατρο και κόσμο. Αυτό που εντυπωσίασε εμένα γιατί έρχομαι για πρώτη φορά, είναι το πλούσιο περιεχόμενο εκδηλώσεων, Τρεις ημέρες γεμάτες μπορείς πραγματικά να κάνεις ό,τι θέλεις», ανέφερε ο Σταύρος από το Περιστέρι.
«Ερχόμαστε από το 1995 στο Φεστιβάλ. Για εμάς είναι μια κοιτίδα πολιτισμού που απευθύνεται σε όλο το λαό, με πολύ φθηνό εισιτήριο με πολύ ωραίες πολιτιστικές προτάσεις. Αυτό που για εμάς είναι πολύ πιο σημαντικό είναι ότι στήνεται από τα ίδια τα μέλη της ΚΝΕ, κι αυτό δείχνει ότι η συλλογική δουλειά έχει αποτελέσματα. Είναι καταξιωμένο στη συνείδηση του κόσμου και τη δική μας» ανέφεραν ο Στέλιος και η Γεωργία ερχόμενοι από τους Αγίους Αναργύρους.
Η συναυλία ξεκίνησε με τον Μίλτο Πασχαλίδη να «αφηγείται» αγαπημένα τραγούδια, ενώ στη συνέχεια στη σκηνή ανέβηκε ο Διονύσης Τσακνής, με το τρυφερό του «παραμύθι» και το «Νοέμβρη» που ακόμη εμπνέει, αλλά και με το «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον...» όπου χιλιάδες στόματα ενώθηκαν στην υπόσχεση «...συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε». Ενα τραγούδι για το οποίο, όπως ανέφερε από σκηνής, «δέχτηκα επιθέσεις τον τελευταίο καιρό, τους πείραξα πάρα πολύ. Περαστικά τους!». Ακολούθησε ο Παντελής Θαλασσινός, «ταξιδεύοντας» με τη μελωδική του αύρα, με «καράβια χιώτικα» και «σμυρνέικα τραγούδια» και διαπιστώνοντας πως κάθε χρόνο «είμαστε περισσότεροι». Και αμέσως μετά, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ρίχνοντας «κόκκινο στη νύχτα», πότε στο «Νότο» και πότε συντροφιά με τον Γουίλι, τον μαύρο θερμαστή, να ξεσηκώνει... Και μαζί με τον Μ. Πασχαλίδη να τραγουδούν «Για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά...». «Πριν 20 χρόνια που πρωτάκουσα το τραγούδι δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σήμερα θα ήταν τόσο επίκαιρο, θα μπορούσε αυτή η αποτρόπαια κατάσταση να γίνει πραγματικότητα», είπε ο Λ. Μαχαιρίτσας, εκφράζοντας την ευχή να διώξουμε αυτούς που έχουν βαλθεί να μας πεθάνουν...