Με μια δήλωση του στιλ «και τώρα τελειώσανε τα ψέματα», η οποία απευθυνόταν πρωτίστως στο λαό (σ.σ: έγινε τη στιγμή που στη Βουλή κατατιθόταν ο «τρομονόμος»...) και που εμπεριέχει τη «διαταγή» προς τα στελέχη του κόμματός του που δραστηριοποιούνται στο συνδικαλιστικό χώρο, να παίξουν το ρόλο που επιθυμεί η κυβέρνηση και να σύρουν το λαϊκό κίνημα στο τραπέζι του «διαλόγου», προσπάθησε χτες ο Κ. Σημίτης να «αποτιμήσει» τις κοινωνικές αντιδράσεις για το Ασφαλιστικό και να δώσει το σύνθημα μιας πιο «οργανωμένης» και καλύτερα, πλέον, σχεδιασμένης από την πλευρά της κυβέρνησης επιχείρησης για να περάσουν τα μέτρα.

«Νομίζω ότι με τη χτεσινή (προχτεσινή) απεργία έκλεισε ο κύκλος της αντιπαράθεσης. Πρέπει να κλείσει ο κύκλος της αντιπαράθεσης και να αρχίσει ο επόμενος κύκλος, που είναι ο κύκλος του διαλόγου και της συνεννόησης», ανέφερε χτες ο πρωθυπουργός, στο περιθώριο της συνάντησή του με την πρωθυπουργό της Ν. Ζηλανδίας.

Ο Κ. Σημίτης πρόταξε ακολούθως την κυβερνητική επιθυμία για την έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου». «Η κυβέρνηση - είπε - έχει τονίσει ότι είναι έτοιμη για το διάλογο, ότι ο διάλογος αυτός θα γίνει χωρίς προαπαιτούμενα, ότι ο καθένας θα μπορέσει να συνεισφέρει με τις απόψεις του και ότι θα εξετάσουμε όλα τα θέματα, όλα πραγματικά τα θέματα και το θέμα της χρηματοδότησης, για να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση. Μια λύση, πάντως - τόνισε - βιώσιμη, μια λύση που θα βοηθήσει και την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά κυρίως τη βεβαιότητα. που πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι για το μέλλον τους»...

Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Δ. Ρέππας, που επιβεβαίωσε ότι στις αρχές της επόμενης βδομάδας ο Τ. Γιαννίτσης «θα απευθυνθεί στη ΓΣΕΕ με επιστολή - πρόσκληση και θα καλέσει την ηγεσία της να προσέλθει σε συζήτηση για το Ασφαλιστικό». Σύμφωνα, δε, με πληροφορίες το κείμενο θα είναι γενικό και «τυπικό», αφού στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι ο λεγόμενος «διάλογος» να ξεκινήσει «μαλακά» και στην πρώτη του φάση να διεξαχθεί μεταξύ «εμπειρογνωμόνων» που θα μελετήσουν, όπως λένε αρμόδιοι υπουργοί, τα «δεδομένα του προβλήματος».

Σε ό,τι αφορά την τακτική της κυβέρνησης αυτή θα κινείται μεταξύ της... «κολακείας» προς το λαό, αλλά και της επίδειξης μιας «αποφασιστικής και συνεπούς στάσης»... Ενδεικτικές ήταν οι δηλώσεις Ρέππα, ο οποίος, αφού αναφέρθηκε στην προχτεσινή απεργία, λέγοντας ότι «η χτεσινή διαδήλωση ήταν μεγάλη», συνέχισε ότι «αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να δείξουμε στο πεδίο ευθύνης, που δεν είναι άλλο από το τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου, πόσο έτοιμοι είμαστε να προωθήσουμε τις απαραίτητες λύσεις»...

Ωστόσο, για μια ακόμα φορά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν μπόρεσε να αποφύγει να δώσει το στίγμα όλων εκείνων που η κυβέρνηση θεωρεί «απαραίτητη λύση». Συγκεκριμένα, όταν ρωτήθηκε αν η κρατική χρηματοδότηση του συστήματος θα αφορά και τους ασφαλισμένους πριν το 1993, αφού επανήλθε στο στερεότυπο ότι «αυτά τα θέματα θα συζητηθούν στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου», συμπλήρωσε: «Και βεβαίως, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες, τα βάρη που μπορεί να σηκώσει η ελληνική οικονομία»...

Τέλος, η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά του πρωθυπουργού θα είναι το επόμενο διάστημα προσαρμοσμένη πλήρως στην προσπάθεια προώθησης του Ασφαλιστικού μέσα και από τον αποπροσανατολισμό και την τεχνητή δικομματική πόλωση. Σε αυτή την κατεύθυνση που εγκαινιάστηκε με την... «παπανδρεϊκή» ομιλία του στη Βουλή αναμένεται να κινηθεί και σήμερα ο Κ.Σημίτης, κατά την περιοδεία του στη Χίο.

Μπροστάρης για την υλοποίηση των νεοφιλελεύθερων επιλογών θα είναι το επόμενο διάστημα η ηγεσία της ΝΔ, σπρώχνοντας και την κυβέρνηση σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά και επιχειρώντας να καρπωθεί από τη φθορά της.

Αυτή θα είναι η κατ' ευφημισμόν αντιπολιτευτική τακτική της ΝΔ, όπως προσδιορίστηκε στη χτεσινή, πρώτη μετά την εκλογή του, συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Στη συνεδρίαση καταλήχθηκε ότι η ΝΔ οφείλει να επιδείξει «υπεύθυνη» στάση, να ενισχύσει, δηλαδή, τις «καλές εντυπώσεις» που έχει δημιουργήσει στην αστική τάξη, ώστε να την εμπιστευτούν για την ανάληψη της εξουσίας. Η τακτική της Ρηγίλλης συνοψίζεται στη φράση του εκπροσώπου Τύπου Θ. Ρουσόπουλου, στη δήλωση που έκανε μετά τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου: «Οσο η κυβέρνηση ασκείται στο ρόλο της αντιπολίτευσης, τόσο περισσότερο εμείς υποχρεούμαστε να πολιτευόμαστε ως αυριανή κυβέρνηση».

Σαφέστατο δείγμα γραφής αυτής της τακτικής αποτελεί η στάση της στο Ασφαλιστικό. Αιχμή του δόρατος θα είναι η άσκηση πιέσεων στην κυβέρνηση να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε να διευκολυνθούν οι «κοινωνικοί εταίροι» και η ΝΔ να πάρουν τη σκυτάλη και να δώσουν ώθηση στην επιβολή των αντιασφαλιστικών επιλογών. «Δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να πηγαίνει σε ένα διάλογο χωρίς να προτείνει τίποτα», είναι η χαρακτηριστική φράση της Μ. Γιαννάκου που αποτυπώνει το πώς θα κινηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα η Ρηγίλλης. Παράλληλα η ΝΔ θα παραμένει στους γενικόλογους άξονες για τη λύση του Ασφαλιστικού (δημόσιος αναδιανεμητικός χαρακτήρας και τριμερής χρηματοδότηση), ακριβώς για να δημιουργήσει σύγχυση για την πραγματική πολιτική της, που δεν είναι άλλη από αυτή που διατύπωσε ο Γ. Σουφλιάς, τη σταδιακή, δηλαδή, μετάβαση σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα με ταυτόχρονη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Ο Κ. Καραμανλής έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι η ΝΔ έχει ξεκινήσει το διάλογο με τους κοινωνικούς φορείς, επισήμανε μάλιστα ότι τα συνδικάτα προσήλθαν σε αυτό το διάλογο, ενώ δεν έκαναν το ίδιο με την κυβέρνηση.

Ο Κ. Καραμανλής στην εισήγησή του διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση και δεν έχει όραμα, πνοή, στρατηγική και λύσεις στα προβλήματα. Γι' αυτό, τόνισε, οι ευθύνες της ΝΔ είναι μεγάλες. Ο πρωθυπουργός υπό το βάρος των αδιεξόδων διαλέγει την πόλωση και θα προσπαθήσει να περάσει στην αντεπίθεση, επιχειρώντας εκτροπή από τα πραγματικά και τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, αλλά «εμείς δεν πρόκειται να τους ακολουθήσουμε». Η ΝΔ είναι υπεύθυνη δύναμη και δεν πρέπει να διχάζει, αλλά να ενώνει, υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΝΔ. Εκτίμησε ακόμα ότι η εικόνα του κόμματος είναι καλή, επικαλέστηκε γι' αυτό τα γκάλοπ, αλλά συμπλήρωσε ότι «δεν πρέπει να εφησυχάζουμε».

Ο γραμματέας της ΚΕ Β. Μεϊμαράκης εκτίμησε ότι η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι θα επιχειρήσει να αντιστρέψει το κλίμα και ζήτησε αξιοποίηση όλων των στελεχών και καλύτερο συντονισμό και συνεργασία, καθώς και ενοποίηση του πολιτικού λόγου.

Παράλληλα, η ηγεσία της ΝΔ το επόμενο διάστημα θα εντείνει τη δημαγωγία της σε μια προσπάθεια να ενισχύσει το φιλολαϊκό προσωπείο της, αναδεικνύοντας θέματα όπως η ανεργία, η υγεία, η παιδεία, το περιβάλλον, τα προβλήματα «του αγροτικού κόσμου», ενώ την ίδια στιγμή θα βάζει πλάτες για να προχωρούν οι νεοφιλελεύθερες διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία και αλλού.

Εξηγούμαστε: Στο τότε «ντιμπέιτ» μεταξύ Σημίτη - Εβερτ, ανάμεσα στους δημοσιογράφους που είχαν επιλεγεί από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για να θέσουν ερωτήματα στους δυο υποψηφίους και να μεταφέρουν - ως είθισται να λέγεται - τις αγωνίες της κοινής γνώμης, ήταν ο κ. Πέτρος Ευθυμίου (συντονιστής), καθώς και ο κ. Θόδωρος Ρουσόπουλος. Στις επόμενες εκλογές, στο επόμενο «ντιμπέιτ» του 2000 μεταξύ Σημίτη - Καραμανλή, προστέθηκε ο κ. Νίκος Χατζηνικολάου.

***

Ο κ. Π. Ευθυμίου, στα πλαίσια της αντικειμενικής άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, προήχθη σε υπουργό Παιδείας και σε συνδαιτυμόνα του πρωθυπουργού στα Δολιανά... Ο δεύτερος, ο κ. Θ. Ρουσόπουλος, ανέλαβε ένα εξίσου δύσκολο έργο: Να κάνει τη ΝΔ κυβέρνηση και ως εκ τούτου εκπροσωπεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ευρισκόμενος παρά τω πλευρώ του αρχηγού της παράταξης...

Τώρα, με τη νέα συζήτηση που διεξάγεται περί της «δημαρχοποίησης» του κ. Χατζηνικολάου (και ανεξαρτήτως καταλήξεως της σχετικής ζυμώσεως), ένα είναι βέβαιο: Οι ισορροπίες διατηρούνται απαρεγκλίτως: Ο Ευθυμίου με το ΠΑΣΟΚ, ο Ρουσόπουλος με τη ΝΔ και ο Χατζηνικολάου ...και με τους δυο!

***

Μακριά από μας, όλες αυτές οι «μυξοκλαίουσες» θεωρίες περί «ακομμάτιστων» δημοσιογράφων και άλλα τέτοια ...κολοκυθοειδή. Η δική μας οπτική προσέγγισης του θέματος δεν έχει καμία σχέση με αυτό το παραμύθι. Αντιθέτως, το θέμα που ανέκυψε με την επιχείρηση επιβολής του κ. Χατζηνικολάου σε «πρώτο πολίτη της Αθήνας», αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνει και το χαρακτήρα και το μέγεθος του παραμυθιού.

Το έχουμε πει πολλές φορές και με την ευκαιρία ας το επαναλάβουμε: Ενας δημοσιογράφος δεν μπορεί και δεν πρόκειται ποτέ να είναι «ουδέτερος». Φέρει πάντα στις πλάτες του το βάρος της κοσμοαντίληψης που υπηρετεί. Και τούτο συμβαίνει είτε ο «χ» δημοσιογράφος στρατεύεται είτε δε στρατεύεται με κάποιο συγκεκριμένο κόμμα. Αυτό είναι το δευτερεύον. Το πρωτεύον έχει να κάνει με τη στράτευσή του γύρω από μια συγκεκριμένη κοσμοθεώρηση και, άρα, γύρω από συγκεκριμένα συμφέροντα. Το γεγονός ότι κάποιοι κάνουν και το βήμα της πολιτικής ένταξης σε έναν κομματικό χώρο - ή και σε δύο (!) αν αυτό εξυπηρετεί καλύτερα τα συγκεκριμένα συμφέροντα - απλώς πιστοποιεί την πρότερη αρχική αλήθεια.

Συνεπώς, ας το τονίσουμε για μια ακόμα φορά: Η κοινή γνώμη, όταν μιλά για τους δημοσιογράφους και κατ' επέκταση για τα ΜΜΕ, πρέπει να ρωτά, όχι μόνο «πώς» ασκούν τη δημοσιογραφία και «πώς» υπηρετούν την ενημέρωση. Αλλά - και κυρίως - προς όφελος «ποίου» την ασκούν.

Σε εξαιρετικά δυσχερή θέση έχει περιέλθει το εγχείρημα του Δ. Αβραμόπουλου και ο επίδοξος «μεσσίας» αναζητεί τρόπους και μέσα για να το κρατήσει «εν ζωή». Η παταγώδης διάψευση προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει πριν από λίγο μόλις καιρό, που έφταναν μέχρι την αυτοδύναμη διεκδίκηση της εξουσίας, σε συνδυασμό με την αισθητά μειωμένη προβολή του από τα κανάλια, έχει προκαλέσει υπαρξιακά προβλήματα στον αρχηγό του ΚΕΠ. Τα τελευταία γκάλοπ, που ουσιαστικά επιβεβαιώνουν τη δραστική συρρίκνωση της απήχησης του νέου κόμματος στην «κοινή γνώμη», έχουν δημιουργήσει αμηχανία και παγωμάρα στα γραφεία του κόμματος. Την ίδια στιγμή, αναζητούνται εναγωνίως οικονομικοί πόροι, μετά και την απόρριψη της αίτησης δανείου από την Εθνική Τράπεζα.

Την καλύτερη απόδειξη, ίσως, για το πόσο «σκούρα» είναι τα πράγματα στο κόμμα Αβραμόπουλου, αποτελούν δύο τελευταίες κινήσεις του δημάρχου. Πρώτον, ότι υποχρεώθηκε να κατέβει στην προχτεσινή συγκέντρωση στο Πεδίο του Αρεως. Δεύτερον, το γεγονός ότι κρίθηκε σκόπιμο να «διαφημιστεί» εντέχνως, το χτεσινό γεύμα που είχε ο Δ. Αβραμόπουλος με τους Μ. Ανδρουλάκη και Α. Ανδριανόπουλο σε γαλλικό εστιατόριο στο Κολωνάκι. Πέρα από το ότι ο δήμαρχος «ανταλλάσσει απόψεις» συχνά με τους δύο ομοϊδεάτες του, οι τελευταίοι ωστόσο δε φαίνονται διατεθειμένοι να προσχωρήσουν στο κόμμα του παρά μόνο στο βαθμό που τους απορρίψουν οριστικά τα δύο μεγάλα κόμματα.