Προχτές το πρωί ο Θ. Πάγκαλος φιλοξενούνταν στην εκπομπή του ΣΚΑΪ και ξεδίπλωνε την «αριστεροσύνη» του επικαλούμενος ότι προέρχεται από το ΚΚΕ και περιγράφοντας τη μετέπειτα πορεία του για να δείξει ότι είναι ένας συνεπής αριστερός. Κάπου εκεί όμως ένιωσε την ανάγκη να... ξεκαθαρίσει ακόμα περισσότερο τη γνωστή πολιτική του ταυτότητα, λέγοντας: Διαβάζω ένα βιβλίο που (...) περιγράφει τα στρατόπεδα του Στάλιν όπου κλείνονταν άνθρωποι που είχαν άλλη άποψη ή υπερασπίζονταν το δικαίωμα να υπάρχει άλλη άποψη... Λίγη ώρα αργότερα ο Αντ. Σαμαράς μιλώντας στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, έκανε λόγο για «νεκρανάσταση του σφυροδρέπανου»... Οι Χρυσαυγίτες βουλευτές όταν στριμώχνονται για το θαυμασμό τους στο Χίτλερ αρχίζουν να μιλούν για... τα «εγκλήματα του Στάλιν»! Οι ΣΥΡΙΖΑίοι που πασχίζουν να πείσουν - κοροϊδεύοντας συνειδητά το λαό - ότι έχουν κοινά σημεία με το ΚΚΕ, νιώθουν συχνά πυκνά την ανάγκη να πουν ότι η μόνη(!) διαφωνία τους με το ΚΚΕ είναι η αντίληψή μας για το σοσιαλισμό στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και... για το Στάλιν!

Ολο το φάσμα των αστικών κομμάτων, ανασύρει με κάθε ευκαιρία το Στάλιν, χρόνια τώρα. Γιατί; Διότι η αστική προπαγάνδα έχει οικοδομήσει έναν «μπαμπούλα» όπως έκαναν οι γιαγιάδες για να τρομάξουν τα παιδάκια να φάνε το φαγητό τους. Κι αντί να τα πείσουν να φάνε και να εκτιμούν το φαγητό τους τα φοβέριζαν με τον «μπαμπούλα». Ετσι κι όσοι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν αλλιώς με το σοσιαλισμό, με τα επιτεύγματα και τις αξίες του, πετάνε έναν «Στάλιν» που ήδη προηγουμένως του έχουν προσδώσει την εικόνα του «μπαμπούλα» για να... καθαρίσουν με ένα σύστημα που είχε εξασφαλίσει σε όλο το λαό δουλειά, παιδεία υψηλού επιπέδου, υγεία, πολιτισμό, αθλητισμό, δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, διακοπές, να ξεμπερδέψουν με ένα σύστημα που ο λαός καρπώνονταν τον πλούτο που παρήγαγε. Ετσι και μιλήσεις σήμερα, το 2012, για την πραγματικότητα του σοβιετικού εργάτη πριν 60 χρόνια και τη συγκρίνεις με την πραγματικότητα του εργάτη στην Ελλάδα τότε ή τώρα... δε θα 'χεις πού να κρυφτείς αν είσαι υπερασπιστής του σοσιαλισμού!

Κι όχι μόνο επειδή δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν με το σοσιαλισμό, αλλά και επειδή δεν μπορούν να εξηγήσουν και να απαντήσουν για το χάλι στο οποίο έχουν φέρει το λαό μας, επειδή δεν μπορούν να πείσουν το λαό με επιχειρήματα για την αναγκαιότητα εφαρμογής της πολιτικής τους που κυριολεκτικά τον πτωχεύει ανεξέλεγκτα είναι η εύκολη λύση ένας «μπαμπούλας - Στάλιν». Ακόμα κι όταν στριμώχνονται από το ΚΚΕ που τους αποκαλύπτει, κάποιοι ανασύρουν για να του αντιπαρατεθούν τη... λύση «Στάλιν», για να αντιπαρατεθούν στη λύση που προτείνει το ΚΚΕ για λαϊκή διακυβέρνηση, για το λαό κυρίαρχο με την οικονομία και την εξουσία στα δικά του χέρια.

Αυτή η προπαγάνδα με την εμμονή στην ταύτιση «Χίτλερ-Στάλιν» είναι επίσημη κρατική προπαγάνδα της ΕΕ. Το ψέμα και η διαστρέβλωση (Γκαίμπελς), «πατάει» στο πες και ξαναπές θα θεωρείται ως αλήθεια που πιάνει τόπο. Κι αυτό δεν είναι επικίνδυνο μόνο για το ΚΚΕ, αλλά συνολικά για την κοινωνία.

Κι όταν τα τελευταία χρόνια διάφοροι μηχανισμοί, από την ΕΕ έως τα σχολικά βιβλία και κάποιους εκπαιδευτικούς με υπερβάλλοντα ζήλο, έχουν αντιγράψει την προπαγάνδα της CIA και των ευρωενωσιακών ιμπεριαλιστικών επιτελείων και διδάσκουν ως «μάθημα ιστορίας» την ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό, είναι πραγματική υποκρισία να αναρωτιούνται τώρα ποιος φούσκωσε τη «Χρυσή Αυγή» στη χώρα μας. Γιατί αυτοί είναι που έχουν επιδοθεί σε μια διαδικασία νομιμοποίησης του φασισμού, αφού - εξωφρενικά - τον ταυτίζουν με μια δίκαιη κοινωνία που ο λαός κάνει κουμάντο κι έχει την εξουσία στα χέρια του. Δεν δικαιούνται τώρα να κάνουν τις «μωρές παρθένες» όταν ταυτίζουν τους φασίστες με τους κομμουνιστές. Αφού ο λαός γνωρίζει το ΚΚΕ, γνωρίζει τους κομμουνιστές ως αγωνιστές, ως σάρκα από τη σάρκα του, ως πρωτοπόρο κομμάτι της κοινωνίας στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.... αν τον ταυτίζεις με το φασισμό είναι σα να λες ότι κι αυτοί είναι λαϊκοί αγωνιστές!