Ψηλά στην αντιλαϊκή ατζέντα βρίσκονται - πλέον και επίσημα - οι επόμενες διαρθρωτικές παρεμβάσεις και οι «απελευθερώσεις» στην αγορά της Ενέργειας, ζητήματα γύρω από τα οποία εκδηλώνονται οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί και η επιχειρηματική διαπάλη, αλλά και οι υπό διαμόρφωση επιχειρηματικές συμφωνίες και συμπράξεις.

Τα αντιλαϊκά παζάρια συνεχίστηκαν τις προηγούμενες μέρες σε επίπεδο τηλεδιασκέψεων συγκυβέρνησης - κουαρτέτου με επόμενο σταθμό την αυριανή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ. Υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Ευρωζώνης επιβεβαίωσε, την περασμένη βδομάδα, το γεγονός ότι το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» προϋποθέτει την κατακρεούργηση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου για την περίοδο μετά το 2018, τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, τις αναδιαρθρώσεις στην αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τα ζητήματα των ιδιωτικοποιήσεων.

Οι τηλεδιασκέψεις της Παρασκευής και όσα γίνονταν γνωστά στο περιθώριό τους από κυβερνητικά στελέχη και άλλες πηγές, επιβεβαίωναν ότι τα ζητήματα της Ενέργειας όχι απλά δεν είναι «δευτερεύοντα» και «τυπικά» στην αντιλαϊκή ατζέντα, όπως προσπαθούσε χωρίς επιτυχία να πείσει όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση, αλλά ότι αντίθετα η Ενέργεια αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα «επίδικα» των διαπραγματεύσεων κυβέρνησης - δανειστών.

Οι διαπραγματεύσεις μάλιστα, όπως όλα δείχνουν, αφορούν όχι γενικά τη μείωση των ποσοστών της ΔΕΗ σε ό,τι αφορά το μερίδιο των καταναλωτών στην αγορά Ενέργειας, αλλά έχουν στο επίκεντρο την ίδια την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτή με τη σειρά της συνδέεται πλέον άμεσα με την πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ, στην ουσία δηλαδή και με τον έλεγχο των λιγνιτικών αποθεμάτων και της υδροηλεκτρικής ενέργειας. Πλέον δηλαδή το κεντρικό ζήτημα είναι η απευθείας πρόσβαση των νέων «παικτών» στις «πρώτες ύλες» που αφορούν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Τα σενάρια που έρχονταν στη δημοσιότητα προβλέπουν ως πρόταση των δανειστών την πώληση του 40% του λιγνιτικού και υδροηλεκτρικού δυναμικού της ΔΕΗ, με «σφιχτό» χρονοδιάγραμμα και ορίζοντα ολοκλήρωσης της σχετικής διαδικασίας το πρώτο εξάμηνο του 2018.

Στην κατεύθυνση αυτή, ως «μοχλός» αξιοποιείται και η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (τον περασμένο Δεκέμβρη) σχετικά με το «μονοπώλιο» της ΔΕΗ στα λιγνιτικά αποθέματα της χώρας.

Μετά την προχτεσινή τηλεδιάσκεψη με το κουαρτέτο, υψηλόβαθμος κυβερνητικός παράγοντας χαρακτηριστικά τόνιζε: «Η όποια καθυστέρηση σε αυτό το θέμα οφείλεται κυρίως στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, την οποία θέλουμε να μελετήσουμε και να συζητήσουμε, καθώς αφορά τις σχέσεις Ελλάδας και ΕΕ. Είναι θέμα το οποίο θα συζητούσαμε ούτως ή άλλως, ακόμα και αν δεν ήμασταν σε μνημόνιο».

Πέρα από το προφανές, ότι δηλαδή η σχετική εξέλιξη εντάσσεται στο πλαίσιο της διαμόρφωσης της ενιαίας αγοράς Ενέργειας της ΕΕ, «δείχνοντας» και σε επίπεδο προτιμήσεων τα ευρωπαϊκά μονοπώλια του κλάδου, η αξιοποίηση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι «βολική» για την κυβέρνηση, αφού θα άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μη χρειαστεί να περάσει, σε αυτή τη φάση, από τη Βουλή.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση «διαβάζει» την απόφαση με «άλλο μάτι» και φέρεται να λέει ότι αφορά σε «μελλοντικά κοιτάσματα», όπως επίσης εμφανίζεται να επιδιώκει «περισσότερο χρόνο», με στόχο, όπως λένε, «να τα δούμε όλα έως το τέλος του έτους».

Την ίδια ώρα, οι «εκκρεμότητες» των ιδιωτικοποιήσεων αφορούν και άλλες νευραλγικές επιχειρήσεις του ενεργειακού κλάδου, καθώς επίσης υποδομές και δίκτυα, γύρω από τα οποία εκδηλώνονται οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί και η επιχειρηματική διαπάλη, όπως έδειξε και η απόφαση (την Πέμπτη) του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ για τη διενέργεια νέου διαγωνισμού για την πώληση του 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ, ζήτημα που εκκρεμούσε και ασκούνταν πιέσεις το προηγούμενο διάστημα, με δεδομένο και το εκδηλωμένο «ενδιαφέρον» ευρωπαϊκών μονοπωλίων (π.χ. «Flyxus», «Transgaz» κ.ο.κ.).

Με βάση και το παραπάνω, προκύπτει ανάγλυφα ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της διαβούλευσης για τα Ενεργειακά, ενώ αποτυπώνονται και οι ευρύτερες «διαπραγματεύσεις» και οι ανταγωνισμοί που «τρέχουν» εδώ και καιρό στο παρασκήνιο, στο έδαφος γεωπολιτικών ανταγωνισμών και ανεξάρτητα από μνημόνια και δανειακές συμβάσεις.

Ταυτόχρονα, έντονη κινητικότητα εκδηλώνεται στο θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, με έμφαση στα μεγάλα επιχειρηματικά, όπου αναμένεται μπαράζ νέων νομοθετικών παρεμβάσεων, ενώ, όπως αναφέρει κυβερνητικός παράγοντας, το ζήτημα του «εξωδικαστικού συμβιβασμού» για τη ρύθμιση των επιχειρηματικών οφειλών «κλείδωσε» μετά και την προχτεσινή τηλεδιάσκεψη με το κουαρτέτο.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι ξένοι μεγαλομέτοχοι των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, μετά την απόκτηση μετοχικών πακέτων στο πλαίσιο των ανακεφαλαιοποιήσεων, περιμένουν να «ρεφάρουν» από τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, που με τη σειρά τους συνδέονται με την προσπάθεια των αναδιαρθρώσεων και βέβαια της αλλαγής των μετοχικών συνθέσεων σε υπερχρεωμένες και ταυτόχρονα βιώσιμες επιχειρήσεις.

Από την πλευρά της, η Ελληνική Ενωση Τραπεζών προχωρά σε σειρά παρεμβάσεων και συζητήσεων με τους «θεσμούς» και βέβαια με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Σε αυτό το πλαίσιο, επίδικο παραμένει η απομείωση της μάζας των «κόκκινων» δανείων, για τα οποία δρομολογούνται διαδικασίες, όπως για την έναρξη των «ηλεκτρονικών πλειστηριασμών» και βέβαια για τον «εξωδικαστικό συμβιβασμό» των υπερχρεωμένων και ταυτόχρονα βιώσιμων επιχειρήσεων.

Την ίδια ώρα, πηγές της ΕΚΤ εστιάζουν στις «δυσμενείς εξελίξεις» που καταγράφηκαν στην ελληνική οικονομία και το εγχώριο τραπεζικό σύστημα στη διάρκεια του πρώτου διμήνου του 2017, βάζοντας στην «πρώτη γραμμή» το κλείσιμο της «αξιολόγησης», δηλαδή την επιβολή του νέου πακέτου με τα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να αποκατασταθεί η «επιχειρηματική εμπιστοσύνη», να διαμορφωθούν οι όροι για την «επιστροφή των καταθέσεων» στο τραπεζικό σύστημα και να μειωθεί το κόστος χρηματοδότησης των τραπεζών, που με τη σειρά τους θα αναλάβουν την τόνωση της χρηματοδότησης σε ισχυρές επιχειρήσεις και ομίλους.

Παράλληλα, ανοιχτό εμφανίζεται το ενδεχόμενο νέας ανακεφαλαιοποίησης των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, το επόμενο έτος, στη βάση των «διαγνωστικών ελέγχων» που θα διενεργηθούν το 2018 από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Στην επίσημη ατζέντα της αυριανής συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ περιλαμβάνεται η συζήτηση γύρω από την «πρόοδο» που έχει συντελεστεί στη συνέχεια, τόσο στο πλαίσιο των πρόσφατων συζητήσεων στην Αθήνα, όσο και μέσω των τηλεδιασκέψεων, τις προηγούμενες μέρες.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν αναμένεται να υπάρξει συμφωνία σε «τεχνικό επίπεδο», ενώ η εκ νέου επιστροφή των υψηλόβαθμων κλιμακίων του κουαρτέτου στην Αθήνα συνδυάζεται με την περαιτέρω «πρόοδο» των αντιλαϊκών παζαριών, αλλά και με την παροχή νέων διαβεβαιώσεων από την πλευρά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην κατεύθυνση ακόμη μεγαλύτερης επιτάχυνσης των διεργασιών. Ουσιαστικά, η εν λόγω εξέλιξη δίνει το πρόσχημα στη συγκυβέρνηση να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση. Αξιωματούχος του Γιούρογκρουπ, «σπρώχνοντας» τη συγκυβέρνηση, εκτίμησε ως «βέλτιστο σενάριο» την επίτευξη συμφωνίας σε «τεχνικό επίπεδο» τον Απρίλη, προκειμένου στη συνέχεια να ολοκληρωθεί η «αξιολόγηση». Αυτή, με τη σειρά της, προϋποθέτει τη νομοθέτηση των αντιλαϊκών μέτρων στο σύνολό τους.

Από την πλευρά της συγκυβέρνησης δίνονται πρόσθετα δείγματα της «προόδου» που συντελέστηκε μέσω των προχτεσινών τηλεδιασκέψεων και, όπως τονίζουν, «έχουν μείνει μόνο ορισμένα θέματα, τα οποία γνωρίζαμε ότι δεν θα κλείσουν σε αυτό το επίπεδο (π.χ. Εργασιακά). Οι θέσεις είναι πλέον γνωστές. Κανείς δεν εκπλήσσει κανέναν. Χρειάζεται πολιτική συζήτηση. Θα δούμε πώς θα γίνει αυτό στο Γιούρογκρουπ. Μας ικανοποιεί το γεγονός πως έχουν κλείσει πολλά θέματα, όπως για παράδειγμα το Ταμείο, οι ιδιωτικοποιήσεις και ο εξωδικαστικός συμβιβασμός»...

Να σημειωθεί ότι κεντρικό θέμα της συνεδρίασης αποτελεί η «θεματική συζήτηση» σχετικά με τη «βιωσιμότητα» των συνταξιοδοτικών συστημάτων, συνολικά στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, ενώ σύμφωνα με την ατζέντα «οι υπουργοί θα εξετάσουν τη δυνατότητα πραγματοποίησης συγκριτικής αξιολόγησης σε αυτόν τον τομέα πολιτικής. Επίσης, θα συζητήσουν σχετικά με την επιλογή των δεικτών και τη συχνότητα της υποβολής εκθέσεων».

Σε αυτό το επίπεδο, δρομολογούνται τα νέα χτυπήματα στα ασφαλιστικά συστήματα των κρατών της Ευρωζώνης.

Δεδομένη εξάλλου είναι και η επιβολή του νέου αντιλαϊκού πακέτου, ύψους 2% του ΑΕΠ ή πάνω από 3,6 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση για την περίοδο μετά το 2018, ισόποσα μοιρασμένων στο μέτωπο της φοροληστείας του λαού και σε αυτό της κατακρεούργησης των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων.

Σε ό,τι αφορά το αφορολόγητο όριο (μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες), προβλέπεται νέο σφαγείο και μάλιστα σε ετήσια εισοδήματα χαμηλότερα και από τα 6.000 ευρώ, ενδεχομένως και στα 5.600 ευρώ. Αυτό θα σημάνει την επιβολή φόρων για πρώτη φορά και σε εισοδήματα της τάξης των 400 - 428 ευρώ το μήνα στον ιδιωτικό τομέα (14 μισθοί).

Σταθμός των αντιλαϊκών διεργασιών είναι και η εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ στις 21 - 23 Απρίλη στην Ουάσιγκτον. Πέρα από τα κεντρικά ζητήματα, που αφορούν στις εξελίξεις γύρω από την παγκόσμια οικονομία, σε συνδυασμό βέβαια με τους οξυμένους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, αναμένεται να συζητηθεί ο ρόλος και το ειδικό βάρος του ΔΝΤ στο «ελληνικό πρόγραμμα», καθώς επίσης τα ζητήματα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους και της αποδοχής ελληνικών ομολόγων στα προγράμματα «νομισματικής χαλάρωσης» που εφαρμόζονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.