ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 19 Φλεβάρη 2021
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
Στέλνουν οκταπλάσιες δυνάμεις στο Ιράκ...

...και η κυβέρνηση δηλώνει «πρόθυμη να συνεισφέρει»!

Πολλαπλασιασμό των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Ιράκ αποφάσισε η διήμερη Σύνοδος των υπουργών Αμυνας της λυκοσυμμαχίας που ολοκληρώθηκε χτες μέσω τηλεδιάσκεψης, με την ελληνική κυβέρνηση να δηλώνει και εκεί «πρόθυμη να συνεισφέρει» «πρόσθετους πόρους» «εντός των δυνατοτήτων της», συνεχίζοντας την εμπλοκή σε επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Οπως ανακοίνωσε ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, αποφάσισαν την αύξηση των στελεχών του από 500 σε 4.000 στελέχη στην «εκπαιδευτική αποστολή» τους στην πολύπαθη από την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, χώρα, ενάντια υποτίθεται «στη δράση του ISIS» που έστησαν και χρηματοδότησαν, με ανάπτυξη αυτών των έξτρα 3.500 στελεχών «σε περιοχές και πέραν της Βαγδάτης», όπως είπε, προετοιμάζοντας για διασπορά τους σε ολόκληρη τη χώρα, «σε βάσεις των Αμερικανών, του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά του ISIS ή και των ιρακινών Δυνάμεων Ασφαλείας».

Επίσης, ενώ μέχρι πρότινος οι ΝΑΤΟικοί ήταν εκεί ως «εκπαιδευτική αποστολή», παρέχοντας εκπαίδευση στις ιρακινές Δυνάμεις Ασφαλείας, τώρα, στα επίσημα κείμενα της Συνόδου, αναφέρεται ότι η απόφαση αφορά «επέκταση του αντικειμένου (scope) της αποστολής του NATO ...προκειμένου να στηρίξει τις ιρακινές δυνάμεις καθώς καταπολεμούν την τρομοκρατία και να διασφαλίσουν ότι ο ISIS δεν θα επιστρέψει», μια γενικόλογη τοποθέτηση που ανοίγει δρόμο για εμπλοκή τους και σε συγκρούσεις.

Η απόφαση πάρθηκε, βέβαια, και με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, που όπως όλα δείχνουν ετοιμάζεται να στείλει και εκεί δυνάμεις, όπως κάνει σε μια σειρά από ευρωατλαντικές αποστολές και επιχειρήσεις. Υπάρχει, άλλωστε, η πεπατημένη προηγούμενων κυβερνήσεων, που με το ένα ή άλλο πρόσχημα έστειλαν στο Ιράκ προσωπικό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Συγκεκριμένα, ο μετέχων υπουργός Ν. Παναγιωτόπουλος έσπευσε στη Σύνοδο να «χαιρετίσει» «το γεγονός ότι οι ιρακινές αρχές επιβεβαίωσαν τη συγκατάθεσή τους στην αποστολή στο Ιράκ και ταυτοχρόνως αναγνώρισαν τον ρόλο τους στη διασφάλιση του εμπλεκόμενου προσωπικού του ΝΑΤΟ». Πρόσθεσε ότι «η περαιτέρω καθοδήγηση από πλευράς Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, στους τομείς της εκπαίδευσης και της ανάπτυξης ικανοτήτων από τις δομές ασφάλειας και άμυνας του Ιράκ, θα απαιτήσει περισσότερους πόρους και η Ελλάδα είναι πρόθυμη να συνεισφέρει, εντός των δυνατοτήτων της».

Θυμίζουμε ότι την προηγούμενη Παρασκευή βρέθηκε στην Αθήνα ο Ιρακινός υπουργός Εξωτερικών για επαφές με τον Ελληνα ομόλογό του, ο οποίος είχε επισκεφτεί τη Βαγδάτη τον περασμένο Οκτώβρη. Ο Ν. Δένδιας προανήγγειλε και νέα επίσκεψή του «σύντομα» στη Βαγδάτη, προσθέτοντας ότι θα πάει και στο Ερμπίλ και τη Βασόρα, «γιατί αυτό θα εξυπηρετήσει την ανάπτυξη και των οικονομικών μας σχέσεων που έχουν σημαντικό, πολύ σημαντικό περιθώριο ανάπτυξης», ενώ θέλει άλλωστε να ηγηθεί μιας «εμπορικής αποστολής», καθώς ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι, πέραν των εισαγωγών καυσίμου από το Ιράκ, θέλουν να επεκτείνουν τη συνεργασία και σε «πολλούς άλλους τομείς. Ο κατασκευαστικός τομέας, οι ΑΠΕ, τα γεωργικά προϊόντα είναι τομείς όπου μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα» έλεγε επ' αυτού ο Δένδιας.

Στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, έγινε συζήτηση και για το μέλλον της παρουσίας του στο Αφγανιστάν (αποστολή «Resolute Support»), χωρίς ωστόσο να παρθεί οριστική απόφαση. «Είμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα, δεν υπάρχουν εύκολες αποφάσεις. Μέχρι την 1 Μάη θα πρέπει να καταλήξουμε, θα είμαστε σε στενές διαβουλεύσεις τις επόμενες βδομάδες», έλεγε σχετικά χτες ο Στόλτενμπεργκ, για το μέλλον και την απόφαση για αύξηση ή μείωση και για τη σύνθεση της παρουσίας των ΝΑΤΟικών στη χώρα. «Αλλά συμφωνήσαμε ότι δεν είναι αυτός ο χρόνος να πάρουμε κάποια τελική απόφαση, επειδή υπάρχει ακόμα χρόνος για ειρηνική πολιτική διευθέτηση στη χώρα», παραπέμποντας στο σχετικό παζάρι της αφγανικής κυβέρνησης με τους «Ταλιμπάν».

Σε κάθε περίπτωση, η τοποθέτηση της ελληνικής κυβέρνησης βρωμά μπαρούτι και σε αυτό το μέτωπο. Ο Παναγιωτόπουλος είπε μεν ότι «η έναρξη των διαπραγματεύσεων στην Ντόχα, τη 12η Σεπτεμβρίου 2020, αποτελεί ιστορικό βήμα για τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων ειρήνης», ωστόσο «εξέφρασε την ανησυχία του για τον αργό ρυθμό των συνομιλιών και την αυξανόμενη βία στη χώρα, η οποία εγείρει σημαντικές προκλήσεις για τη συνολική ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή». Εσπευσε, εξάλλου, να τονίσει ότι «δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η, εκ νέου, μετατροπή του Αφγανιστάν σε ασφαλές καταφύγιο τρομοκρατικών οργανώσεων και ομάδων, που θα προκαλέσει, μεταξύ άλλων, πρόσθετα μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη», αφήνοντας κάθε ενδεχόμενο ανοικτό για ...μέτρα που θα παρθούν στα τέτοια ζητήματα. Θυμίζουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση διατηρεί σήμερα 4 επιτελείς της Πολεμικής Αεροπορίας ως «συμβούλους συντήρησης» στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.


ΦΙΕΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΕ
Γιορτάζει το κεφάλαιο, στον «Καιάδα» οι λαοί

«Εν χορδαίς και οργάνοις» οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων εγκαινίασαν χτες τον εορτασμό των 40 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΟΚ, μετέπειτα ΕΕ, σε ειδική εκδήλωση που διοργάνωσε η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, με τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωκοινοβουλίου. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε και το κοινό λογότυπο της επετείου «Ελλάδα - ΕΕ: 40 χρόνια πιο δυνατοί μαζί».

Αναγνωρίζοντας την επιλογή αυτή ως στρατηγικής σημασίας για το εγχώριο κεφάλαιο και τα συμφέροντά του, όλοι μαζί επαναβεβαίωσαν την αφοσίωσή τους στην ιμπεριαλιστική ένωση, εξωραΐζοντας την ΕΕ και το ρόλο της σε βάρος των λαών και των συμφερόντων τους.

Από τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Μ. Σχοινά έως τον αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλη, τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Μ. Βαρβιτσιώτη και τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, τα εγκώμια στη λυκοσυμμαχία περίσσεψαν, με την όποια κριτική (Ελληνική Λύση, ΜέΡΑ25) να περιορίζεται στο «μερτικό» που είχε η εγχώρια αστική τάξη από τη λεηλασία σε βάρος των λαών, με δεδομένο ότι τη μερίδα του λέοντος καρπώνονται τα ισχυρότερα καπιταλιστικά κράτη, με πρώτη τη Γερμανία.

Απαντες περιέγραψαν μια εικονική για τους λαούς πραγματικότητα, όπου εντός της ΕΕ η ...ευημερία συμπληρώνεται από την ειρήνη και την ασφάλεια, και ζητωκραύγασαν για τον πακτωλό του «Ταμείου Ανάκαμψης» και το χρήμα που διαχρονικά έχει εισρεύσει στους επιχειρηματικούς ομίλους. «Το ισοζύγιο είναι θετικό (...) η επιλογή δικαιώνεται», αναφώνησε - αναφερόμενος προφανώς στην αστική τάξη - ο Δ. Παπαδημούλης, αποτίοντας φόρο τιμής στον Κ. Καραμανλή αλλά και στον Σπινέλι, και οραματιζόμενος τις ...Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, την «ολοκλήρωση» της ιμπεριαλιστικής ένωσης, που μόνο χειρότερη μπορεί να γίνεται για τους λαούς.

Το σκηνικό «γενικής ευφορίας» θα ήταν λειψό δίχως πινελιές αντικομμουνισμού, με τον Γ. Κουμουτσάκο της ΝΔ να ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα επέλεξε «την ελευθερία και τη δημοκρατία» - όπως βάφτισε τη δικτατορία του κεφαλαίου - απέναντι «στην ανελευθερία, τη φίμωση και την ισοπέδωση του ανθρώπου», όπως βάφτισε την «ανελευθερία» του κεφαλαίου να ισοπεδώνει τους εργαζόμενους, στην πρώτη απόπειρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Δεν παρέλειψε να τσουβαλιάσει τον «εθνικιστικό λαϊκισμό» - τους τσακωμούς των καπιταλιστών που τροφοδοτούν τον ευρωσκεπτικισμό - με τον «ταξικό λαϊκισμό», όπως βάφτισε την πάλη των λαών να αποδεσμευτούν από τη φυλακή της ΕΕ.

Η ΕΕ δεν πρόκειται ποτέ να γίνει ένωση των λαών

Το «ευχάριστο» κλίμα χάλασε η τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Νίκου Καραθανασόπουλου, ο οποίος προσγείωσε το ακροατήριο στην πραγματικότητα που βιώνουν οι λαοί των κρατών της ΕΕ.

«Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει με διαφορετικά κριτήρια την ΕΕ. Στο επίκεντρο των δικών μας κριτηρίων είναι οι σύγχρονες και διευρυμένες ανάγκες των εργαζομένων και της λαϊκής οικογένειας και η ικανοποίησή τους. Γιατί το σύνθημα είναι "ή με το λαό ή με τα μονοπώλια", τρίτος δρόμος δυστυχώς δεν υπάρχει, και όσοι τον επικαλούνται προσπαθούν να συγκαλύψουν την επιλογή τους στη στήριξη των μονοπωλίων, να καλλιεργήσουν αυταπάτες, να ωραιοποιήσουν την ΕΕ, να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια», τόνισε, προσθέτοντας ότι «η ΕΕ είναι καθαρά μια περιφερειακή ένωση καπιταλιστικών κρατών που δημιουργήθηκε για τη διασφάλιση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων, για τη θωράκιση δηλαδή της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας» απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Αναφέρθηκε στη διαχρονική επίθεση της ΕΕ στα εργασιακά δικαιώματα, που είχε ως αποτέλεσμα «οι φτωχοί εργαζόμενοι στην ΕΕ να είναι πάνω από 95 εκατομμύρια, οι άνεργοι πάνω από 16 εκατομμύρια, το 50% των εργαζομένων χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, σε πάνω από δέκα χώρες να απαγορεύεται ο συνδικαλισμός, σε πάνω από 15 χώρες να ισχύουν μέτρα απαγόρευσης και παραβίασης του δικαιώματος στην απεργία, όπως και στην Ελλάδα, κάτι που επιβλήθηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ».

Παράλληλα ο Ν. Καραθανασόπουλος αναφέρθηκε αναλυτικά σε μια σειρά από πλευρές της ενιαίας πολιτικής της ΕΕ, από την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα με την πολιτική της «ενεργού γήρανσης», την εμπορευματοποίηση - στο πλαίσιο της «ατομικής επιλογής» - της Παιδείας και της Υγείας, που οι τραγικές της συνέπειες αναδείχθηκαν στην εποχή της πανδημίας με τη χρεοκοπία όλων των συστημάτων Υγείας της ΕΕ, τις τερατώδεις κοινωνικές ανισότητες των εκατομμυρίων αστέγων και όσων πλήττονται από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, στους οποίους περιλαμβάνονται ένα στα τέσσερα παιδιά κάτω των 18 ετών.

Αλλά και την «απελευθέρωση» των αγορών σε μια σειρά τομείς, τη διευκόλυνση με κάθε τρόπο της δράσης του μεγάλου κεφαλαίου, «σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων μικρών εμπόρων και μικρών επιχειρήσεων, σε βάρος της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αξιοποιώντας την ΚΑΠ για το ξεκλήρισμά της, τη συγκέντρωση της γης και την αλλαγή χρήσης».

Ολα τα παραπάνω, συνέχισε ο Ν. Καραθανασόπουλος, «αναδεικνύουν ότι η Ελλάδα δεν είναι "ιδιομορφία", αναδεικνύουν δε και τους διάφορους έωλους ισχυρισμούς περί δέσμευσής μας από την τρόικα ή περί χρεοδουλοπαροικίας».

Επεσήμανε ακόμα ότι χέρι χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική πηγαίνουν η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, για το πλιάτσικο σε βάρος των λαών, έχοντας ήδη στο ενεργητικό της στρατιωτικές επεμβάσεις σε 24 χώρες και σε 3 ηπείρους, αλλά και ο αντικομμουνισμός «ως επίσημη ιδεολογία της ΕΕ», ενώ «στο στόχαστρο μπαίνει η ριζοσπαστικοποίηση των λαών, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας - γι' αυτόν ακριβώς το λόγο το ηλεκτρονικό φακέλωμα και η καταστολή βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη».

«Η επόμενη μέρα στην ΕΕ, η πορεία εμβάθυνσής της θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερες οικειοθελείς παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων κάθε χώρας και θα είναι πιο αντιδραστική. Η ΕΕ δεν πρόκειται ποτέ να γίνει ΕΕ των λαών», τόνισε ο Ν. Καραραθανασόπουλος και σημείωσε πως «το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή σταθερά και με συνέπεια, ακόμα και σε συνθήκες παρανομίας, χαρακτήριζε την τότε ΕΟΚ σφηκοφωλιά».

Κλείνοντας υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ αποκαλύπτει το ρόλο και το χαρακτήρα της ΕΕ, συγκρούεται με τις πολιτικές της και αναδεικνύει «την ανάγκη για αποδέσμευση από την ΕΕ, συνδυασμένη με την πορεία για γενικότερες ρήξεις και ανατροπές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας, για την εργατική εξουσία δηλαδή και τον σοσιαλισμό», και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο «είναι σε αντίθεση με τα διάφορα ευρωσκεπτικιστικά ρεύματα, είτε είναι συντηρητικής απόχρωσης είτε οπορτουνιστικής, γιατί εγκλωβίζουν μέσα στη βαρβαρότητα του συστήματος τους λαούς και αποτελούν την άλλη όψη του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου, όπως αυτή εκφράζεται με το σύνθημα "Είμαστε ευρωπαϊστές"».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ