Η εργατική τάξη βρίσκεται ήδη στην τελική ευθεία για τη μεγάλη αυριανή πανελλαδική πανεργατική απεργία, έχοντας στο πλάι της πλατιά λαϊκά στρώματα (αγρότες, μικροεπαγγελματίες, σπουδαστές - φοιτητές, γυναίκες και παιδιά). Στους χώρους δουλειάς αλλά και στις γειτονιές εξελίσσεται μια μεγάλων διαστάσεων δραστηριότητα που ξεπερνά τα όρια αυτής της απεργίας, βλέπει μπροστά, οργανώνει τις ακόμα πιο δύσκολες μάχες που έρχονται καθώς γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι θα απαιτηθούν σκληροί αγώνες και με βάθος χρόνου τόσο για την ανατροπή αυτής της πολιτικής όσο και για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη προοπτική.
Αυτήν ακριβώς την ώρα μ' ένα μπαράζ τρομο-προπαγάνδας οι καπιταλιστές που ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης (έντυπα και ηλεκτρονικά) επιχειρούν να αλλάξουν την ατζέντα. Να δείξουν καθέναν που αγωνίζεται σαν εχθρό της ανάπτυξης, ει δυνατόν και τρομοκράτη!
Αξιοποιούν κάθε μηχανισμό (που κατά τεκμήριο κινείται στο σκοτάδι ανεξάρτητα από το πώς «ντύνει» αυτήν την κίνηση) για να χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα.
Την ώρα που έχουν εξαφανίσει την απεργία και τα αιτήματά της από κάθε δημόσια συζήτηση, βγάζουν στον αφρό υπαρκτά ή και ανύπαρκτα θέματα που όμως έχουν κοινό παρονομαστή: Βοηθούν την κυβέρνηση να εδραιώσει τη θέση ότι παλεύει για να επικρατήσουν ο νόμος και η τάξη.
Τα αστικά μέσα ενημέρωσης βάζουν σ' ένα τσουβάλι την καταδρομική επιχείρηση που έγινε στις Σκουριές στη Χαλκιδική, με τους εφοριακούς που εκβίαζαν στη Λευκάδα, μια σφαίρα που στάλθηκε στο γραφείο του Μέργου, τις προσπάθειες των αγροτών να ενημερώσουν τους διερχόμενους από τα σημεία των μπλόκων, κάθε εργατική κινητοποίηση που επιχειρεί να δημοσιοποιήσει το αίτημά της.
Καμιά αλληλουχία δεν έχουν όλα αυτά μεταξύ τους.
Η λαϊκή πάλη αναπτύσσεται στο φως της μέρας και έχει πεντακάθαρα αιτήματα ενάντια στο κεφάλαιο και την πολιτική του.
Η καταδρομική επιχείρηση στις Σκουριές έχει όλα τα στοιχεία ενός προβοκατόρικου μηχανισμού που στήθηκε για να χτυπήσει το λαϊκό κίνημα. Η σφαίρα που στάλθηκε στο γραφείο του Μέργου είναι τόσο εξόφθαλμη προβοκάτσια που δεν αντέχει κριτικής, είναι όμως αξιοποιήσιμη για την καλλιέργεια του τρόμου.
Η αστική τάξη έσπευσε να αξιοποιήσει τις Σκουριές για να μιλήσει για «κυριαρχία της βίας» και στο όνομα της αντιμετώπισής της να αξιώσει εν λευκώ στήριξη των καπιταλιστών. Ακόμα πιο αισχρά συνέδεσε τις Σκουριές με την ανεργία που - όπως γράφουν οι αρθρογράφοι της - δε θα αντιμετωπιστεί αν δεν εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών που εμφανίζονται σαν επενδυτές. Το πάνε ακόμα πιο χοντρά και μιλάνε για «απειλή στη δημοκρατία» για να δημιουργήσουν ανακλαστικά συσπείρωσης γύρω από την πολιτική που ενισχύει τη δικτατορία του κεφαλαίου.
Δεν κρύβουν λόγια: Επικαλούνται τη λαϊκή δυστυχία που η πολιτική τους δημιούργησε για να αξιώσουν συναίνεση σε μια πολιτική που επιχειρεί να θάψει ακόμα πιο βαθιά την εργατική τάξη. Οδηγούν σε κατάσταση απογείωσης την υποκρισία όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός εμφανίζεται να χαρακτηρίζει «πρωτοφανές γεγονός» την ανεργία στην οποία οι καπιταλιστές, τους οποίους έχει θεό, σπρώχνουν μαζικά την εργατική τάξη και τα παιδιά της.
Είναι η ώρα που απαιτείται απόλυτα κρύο μυαλό:
Μπροστά στην απεργία όλες οι δυνάμεις για την επιτυχία της.
Απέναντι σ' αυτήν την πολιτική που τσακίζει τα λαϊκά στρώματα, οργάνωση για τη συγκέντρωση λαϊκών δυνάμεων ικανών να αντιπαρατεθούν σ' αυτήν την πολιτική.
Αντιμετώπιση του στόχου της αστικής τάξης να εμφανίσει μονόδρομο την πολιτική της, με ακόμα πιο ισχυρή προβολή της θέσης του ΚΚΕ ότι αυτό το σύστημα δεν παίρνει γιατρειά, ότι οι εργάτες μπορούν χωρίς αφεντικά.
Μ' απόλυτη ψυχραιμία έχοντας καθαρό ότι η αστική τάξη έχει κινητοποιήσει λυτούς και δεμένους προκειμένου να χτυπήσει την ψυχή και την καρδιά του εργατικού κινήματος, το ΚΚΕ, την επαναστατική προοπτική.
ΒΡΗΚΑΝΕ ΠΑΠΑ: «H άγρια επίθεση από ομάδα κουκουλοφόρων τραμπούκων στο εργοτάξιο της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική έχει δύο πτυχές - εξίσου σοβαρές. Η πρώτη έχει να κάνει με την κυριαρχία της βίας σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας (...) Η δεύτερη πτυχή είναι η ευρύτερη αρνητική επίπτωση που έχουν τέτοιες ενέργειες: Μπορεί ο Πρόεδρος Ολάντ να καλεί - με τη συνέντευξή του στα "ΝΕΑ" - τους Γάλλους επιχειρηματίες να επενδύσουν στην Ελλάδα, αλλά μία χώρα όπου τα εργοτάξια καίγονται σίγουρα δεν αποτελεί ελκυστικό προορισμό για ξένες επενδύσεις (...) Η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη τις ξένες επενδύσεις. Αλλιώς τα ποσοστά της ανεργίας - που είναι ήδη τεράστια - θα διογκώνονται συνεχώς απειλώντας την κοινωνία με κατάρρευση!» (στα ΝΕΑ).
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ: «Οσα πρωτοφανέρωτα συνέβησαν μεσάνυχτα Σαββάτου προς Κυριακή στις Σκουριές Χαλκιδικής αποτελούν όνειδος και ευθεία απειλή για τη Δημοκρατία μας. Η τρομοκρατική επίθεση κουκουλοφόρων με μολότοφ, η πυρπόληση κοντέινερ και οχημάτων και η πρόκληση εκτεταμένων καταστροφών στις εγκαταστάσεις της "Ελληνικός Χρυσός" αποπνέουν παρακρατικές συμπεριφορές, οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές από καμία συντεταγμένη πολιτεία» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
ΑΞΙΩΝΟΥΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: «Ενα είναι βέβαιο: Η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, μία περίοδο ηρεμίας και να αποφύγει τον διχασμό (...) Ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται και οι συνθήκες έχουν γίνει απελπιστικά δύσκολες για τη μεγάλη πλειοψηφία. Ενα "ατύχημα", μια πολιτική περιπέτεια, θα οδηγήσουν τη χώρα στον γκρεμό. Ο κ. Σαμαράς και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί που τον στηρίζουν δίνουν μια σκληρή μάχη (...) Δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτή τη μάχη (...) Η αξιωματική αντιπολίτευση (...) μπορεί να "βάλει πλάτη" στη σταθεροποίηση της χώρας (...) εξηγώντας τα προβλήματα στους έξω από τη δική της σκοπιά (...) Η στοιχειώδης εθνική συνεννόηση αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για να σταθεί όρθια η χώρα» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).
ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΝΟ: «Την ανάγκη να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και να ανακουφιστούν οι κοινωνικές ομάδες που κυρίως πλήττονται από την κρίση, επισήμανε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς (...) Επισήμανε πως "για να έχουμε ανάπτυξη πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες σε όλους και ειδικά στα νέα παιδιά για δουλειά", ενώ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική συνοχή η οποία και έχει τραυματιστεί αυτές τις δύσκολες ώρες, όπως είπε χαρακτηριστικά. Ο κ. Σαμαράς, μάλιστα, χαρακτήρισε πρωτοφανές το γεγονός ότι η ανεργία στους νέους φτάνει το 60%» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ και στις απεργιακές συγκεντρώσεις με το ΠΑΜΕ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Συναγερμός στο Μαξίμου
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Κυβέρνηση στην κόψη του ξυραφιού
ΤΟ ΒΗΜΑ: Σαφάρι φόρων με μίνι δόσεις και μάξι ποινές
REALNEWS: «Δεσμεύομαι για τον κατώτατο μισθό»
Η ΕΛΛΑΔΑ: Δόσεις και τεφτέρι για εφορία - τράπεζες
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Η τρόικα ελέγχει το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Αμόκ τρόικας: τεκμήρια το dancing και τα γυμναστήρια
Η ΑΥΓΗ: Απεργία - μήνυμα για ανεργία - μισθούς
ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Τελεσίγραφο έφερε ο Ρούμπιν
Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Δάνεια, πάγωμα για 2 χρόνια
6 ΜΕΡΕΣ: Πετάμε 1,5 δισ. από παγωμένα έργα
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Κλειδώνει» η ΔΕΠΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: 87% φταίνε οι πολιτικοί
ΕΘΝΟΣ: Στην έξοδο 25.000 τραπεζικοί υπάλληλοι
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κερδίστε 300 ευρώ το μήνα και έως 12 πλασματικά έτη
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Εμπρηστική επίθεση από 50 «κομάντος»
ΤΑ ΝΕΑ: Ο Ολάντ μιλάει στα ΝΕΑ
«Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες, καλούνται να δώσουν και την τελευταία ικμάδα δύναμης (...) διότι αυτή η απεργία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα στην παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή, αντεργατική πολιτική. Να αποτυπώσει βήματα στην ενίσχυση της κοινής δράσης ολόκληρης της εργατικής τάξης για τα κρίσιμα ζητήματα που το ΠΑΜΕ προβάλλει ως αιχμή της απεργιακής μάχης (...) Αλλά και να πάρει απάντηση η καταστολή και η προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων στην οποία καταφεύγει η κυβέρνηση για να αναχαιτίσει την οργανωμένη λαϊκή πάλη. Στόχοι που δεν αφορούν μόνο την εργατική τάξη, αλλά και τα λαϊκά στρώματα (...) Γι' αυτό άλλωστε, ήδη, στην απεργιακή μάχη έχουν μπει η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ. Η δουλειά που πρέπει να συνεχιστεί ως το χάραμα της Τετάρτης χρειάζεται να "κοιτά" και την επόμενη μέρα. Ο αγώνας που διεξάγεται δεν είναι με "ημερομηνία λήξης". Αντιθέτως, θα είναι μακρύς και δύσκολος.
Γι' αυτόν το λόγο απαιτείται να μπουν συγκεκριμένοι δείκτες μέσα από τους οποίους θα αξιολογείται και θα δυναμώνει η συσπείρωση και η κινητοποίηση των δυνάμεων (...) Να αποτιμηθεί η διαδικασία των γενικών συνελεύσεων (...) αν έγινε ουσιαστική συζήτηση, ποια ήταν η συμμετοχή των εργατών (...) τι δουλειά έγινε εκεί όπου οι ταξικές δυνάμεις πλειοψηφούν (...) τι δουλειά έγινε εκεί όπου οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ μειοψηφούν (...) τι συζήτηση έγινε στις διοικήσεις και τις συσκέψεις - συνελεύσεις, τι θέση πήρε κάθε παράταξη, πώς αξιοποιήθηκε η πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ, πόσες νέες δυνάμεις γνώρισαν ή συσπειρώθηκαν στο πλαίσιό του για τη στήριξη των ανέργων κ.τ.λ. Πώς οργανώθηκε η διαφώτιση των εργατών, πόσο δυνάμωσε η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση στους κλάδους και τους χώρους εργασίας, αλλά και η παρέμβαση στις εργατογειτονιές, όπου εκφράζονται επίσης οξυμένα τα λαϊκά προβλήματα. Πόσο αναδείχθηκε στοιχειοθετημένα και όχι γενικόλογα ο ρόλος των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων. Πόσο ενισχύθηκε η επαφή με τίμιους συνδικαλιστές και εργάτες που αντιλαμβάνονται την ανάγκη το εργατικό κίνημα να ετοιμαστεί για δύσκολες αναμετρήσεις (...) Την εργοδοσία την ανησυχεί ιδιαίτερα (...) η προετοιμασία της απεργίας, η παρακαταθήκη που αυτή αφήνει. Γι' αυτό χρειάζεται δουλειά με υπομονή, με επιμονή και με σχέδιο. Σχέδιο, το οποίο δε θα περιορίζεται στην ημέρα της απεργίας, αλλά θα έχει βάθος χρόνου. Θα συμβάλλει στην αλλαγή συνειδήσεων, θα αποκαλύπτει γιατί τα συμφέροντα των εργατών είναι ασυμβίβαστα με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας» (στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).