ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Οχτώβρη 1997
Σελ. /48
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Η αλήθεια για την κοινωνική ασφάλιση

Η Κοινωνική Ασφάλιση είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της εργατικής τάξης της χώρας μας. Με πρόσχημα τα προβλήματα που έχει, δέχτηκε χτυπήματα από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με τους νόμους 1750/1988, 1902/90, 1976/91 και 2084/92. Τους τρεις αντιασφαλιστικούς νόμους που ψήφισε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είχε υποσχεθεί ότι θα τους καταργήσει όταν γίνει κυβέρνηση, αντί αυτού βέβαια τους εφαρμόζει. Αλλο ένα μεγάλο ψέμα του ΠΑΣΟΚ.

Οταν η ΝΔ ψήφιζε τους αντιασφαλιστικούς νόμους, έλεγε ότι αυτό ήταν μια πρώτη παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα και ότι θα επακολουθήσει και μια δεύτερη. Η ΝΔ έφυγε από την κυβέρνηση και ήρθε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο και τους αντιασφαλιστικούς νόμους υλοποιεί και παρέμβαση για νέα αντιασφαλιστικά μέτρα κάνει. Επιβεβαιώνεται και εδώ για άλλη μια φορά αυτό που λέει το ΚΚΕ, ότι αυτά τα κόμματα εξυπηρετούν τα ίδια ταξικά συμφέροντα. Οτι το ένα κόμμα συνεχίζει την πολιτική του άλλου και τα δύο μαζί εξυπηρετούν τους καπιταλιστές, χτυπώντας τους εργαζόμενους. Από κοντά, "κολαούζος" της αντεργατικής πολιτικής, ο ΣΥΝ, που λειτουργεί σαν να είναι μικρός συνεταίρος του ΠΑΣΟΚ, το "αριστερό" άλλοθι της δεξιάς πολιτικής.

Η κυβέρνηση, προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για τη λήψη των νέων αντιασφαλιστικών μέτρων, ανέθεσε σε ορισμένους υπαλλήλους της να φτιάξουν μια μελέτη. Αυτό που ονομάστηκε "έκθεση Σπράου".Πρέπει να πούμε ότι δεν πρόκειται ούτε για επιστημονική μελέτη, ούτε λέει κάτι καινούριο. Με την έκθεση αυτή προσπαθούν οι "κρατικοί υπάλληλοι", σύμβουλοι του Σημίτη, να παρουσιάσουν ζοφερή την κατάσταση που υπάρχει στην Κοινωνική Ασφάλιση, έτσι που, δημιουργώντας ένα τρομοκρατικό κλίμα, να περάσουν πιο εύκολα τα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Από την άλλη, στο κείμενό τους επαναλαμβάνονται οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τα αιτήματα του ΣΕΒ. Ολοι μιλούν για τα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης, όμως μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Για την κυβέρνηση και τους υπαλλήλους της, πρόβλημα είναι τα όποια χρήματα δίνει από τον κρατικό προϋπολογισμό στην κοινωνική ασφάλιση. Πρόβλημα είναι η εργοδοτική εισφορά. Επιδίωξή της είναι και το ένα και το άλλο να τα μειώσει άμεσα και να τα μηδενίσει, αν μπορέσει, αργότερα. Στο κείμενο γίνεται πλήρης αποσιώπηση των πραγματικών προβλημάτων και των υπευθύνων.

Για μας, το ΚΚΕ, προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης είναι οι χαμηλές παροχές συντάξεως και υγείας, τα υψηλά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης μεγάλων ομάδων εργαζομένων, οι εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστοι εργαζόμενοι. Υπεύθυνοι γι' αυτά τα προβλήματα είναι οι πολιτικές που μέχρι σήμερα ακολουθήθηκαν απ' όλες τις κυβερνήσεις. Πολιτικές καταλήστευσης των πόρων της κοινωνικής ασφάλισης προς όφελος των καπιταλιστών, εκμετάλλευσης των αποθεματικών, εισφοροαπαλλαγές, εισφοροδιαφυγές, παγωμένες οφειλές κλπ. Αυτός ο μηχανισμός καταλήστευσης των πόρων της κοινωνικής ασφάλισης, παρά τις προσπάθειες εργαζομένων και συνταξιούχων, παραμένει άθικτος. Από τη μεριά των αρμοδίων δεν έγινε ουσιαστικά καμιά προσπάθεια για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της εισφοροδιαφυγής, ούτε της πληρωμής των χρεών των εργοδοτών προς τα ταμεία.

Ακόμη, αρνείται η κυβέρνηση να πληρώσει το κόστος από την εφαρμογή από την ίδια σε ορισμένους χώρους του προσυνταξιουχικού καθεστώτος, το κόστος της συγχώνευσης προβληματικών ταμείων με το ΙΚΑ κτλ. Συγχρόνως, οι κυβερνήσεις αρνούνται να συμβάλουν στη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης. Κάποια χρήματα που δίνουν σε 2-3 ταμεία, το κάνουν για να μην καταρρεύσουν οικονομικά. Φυσικά επιδρούν αρνητικά στα οικονομικά των ταμείων οι πολιτικές λιτότητας που ακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια οι διάφορες κυβερνήσεις, μια και οι κρατήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία είναι ποσοτικές σε σχέση με το μεροκάματο.Επιδρά επίσης αρνητικά και η αύξηση της ανεργίας, καθώς και το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι ανασφάλιστοι.

Να τι επιδιώκουν

Διάλυση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος. Κατάργηση των συντάξεων και μετατροπή τους σε βοηθήματα. Κατεδάφιση της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αύξηση των κερδών των καπιταλιστών και ομαδική στροφή στο "στόμα του λύκου" της ιδιωτικής ασφάλισης

Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε ενημερώσει τους εργαζόμενους για τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Για κάθε καλόπιστο άνθρωπο ήταν φανερό ότι η επιδίωξή τους ήταν και παραμένει να γίνουν τέτοιες παρεμβάσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της κρατικής εισφοράς, μείωση ιδιαίτερα της εργοδοτικής εισφοράς, την αφαίρεση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και την προώθηση συστημάτων ιδιωτικής ασφάλισης.

Είναι λοιπόν καθαρό ότι οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους θέλουν να τελειώνουν με το σημερινό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που είναι αποτέλεσμα των αγώνων των εργαζομένων. Προσπαθούν λοιπόν να οικοδομήσουν ένα καινούριο μοντέλο "κάλυψης" των εργαζομένων από τις ιδιωτικές ασφαλίσεις, στη βάση της ανταποδοτικότητας και για όσους δεν μπορούν να την έχουν - για τους πιο φτωχούς - να προβλεφτεί μια ελάχιστη σύνταξη προνοιακού χαρακτήρα (εθνική σύνταξη). Ετσι, δεν πρέπει να ξαφνιάστηκε κανένας με τη... μελέτη των Σπράου - Τήνιου, που υποτίθεται ότι μελέτησαν την κατάσταση και κάνουν προτάσεις. Αυτό που κάνουν είναι να αντιγράφουν αυτά που προτείνουν τα αφεντικά τους, η Ευρωπαϊκή Ενωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο ΣΕΒ. Απλώς αυτοί πρόσθεσαν τη "σάλτσα".

Τι λένε λοιπόν στην έκθεσή τους;

  • Οτι για τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων φταίει η υπογεννητικότητα και το ότι έχει αυξηθεί το όριο ζωής των ανθρώπων.
  • Οτι χρειάζεται να καταργηθούν οι κατώτερες συντάξεις και να δίνεται μια εθνική σύνταξη, όπως στον ΟΓΑ. Την προσδιορίζουν στις 35 χιλιάδες δραχμές.
  • Να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών.
  • Να χειροτερεύσουν ακόμα περισσότερο οι προϋποθέσεις που βγαίνουν οι αναπηρικές συντάξεις.
  • Κατάργηση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
  • Να μην παίρνουν οι χήρες γυναίκες τη σύνταξη του θανόντος συζύγου.

Σε ό,τι αφορά το σύστημα που τελικά επιδιώκουν να διαμορφώσουν για τη συνταξιοδότηση θα είναι:

  • Σε πρώτο επίπεδο θα δίνεται ένα βοήθημα πρόνοιας.
  • Το δεύτερο επίπεδο θα αντιστοιχεί σε κάποια σύνταξη λίγο πάνω από το βοήθημα πρόνοιας.
  • Σε συνέχεια το επόμενο επίπεδο είναι το "στόμα του λύκου", η ιδιωτική ασφάλιση.

Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι αυτό που θα γίνει αν περάσουν τα μέτρα, θα είναι ουσιαστικά η κατάργηση των συντάξεων και η μετατροπή τους σε βοήθημα,με απίστευτες συνέπειες για όλους τους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Συγχρόνως θα αυξηθούν τα κέρδη των καπιταλιστών, αφού το περιεχόμενο των προτάσεων οδηγεί στη μείωση των χρημάτων που δίνουν οι καπιταλιστές για την κοινωνική ασφάλιση. Οπως επίσης θα υπάρχει μεγάλη μείωση των χρημάτων που δίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό στην Κοινωνική Ασφάλιση, αφού αυτή θα περιοριστεί στα επιδόματα πρόνοιας.

Θα έχουμε χειροτέρευση της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης εργαζομένων και συνταξιούχων, αφού θα υπάρχει μεγάλη μείωση των εσόδων της κοινωνικής ασφάλισης, που ένας κλάδος της είναι αυτός της υγείας.

Το κείμενο ουσιαστικά υποτιμά τη νοημοσύνη των εργαζομένων και του λαού μας, όταν λέει ότι για τα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης φταίει η υπογεννητικότητα. Σίγουρα υπάρχει τέτοιο πρόβλημα, μόνο που αυτούς αυτό δεν τους απασχολεί, απλώς το προβάλλουν σαν δικαιολογία. Γιατί αν υποθέσουμε ότι δεν υπήρχε υπογεννητικότητα και ζητούσαν δουλιά αυτοί οι άνθρωποι πού θα έβρισκαν; Αφού ήδη οι άνεργοι έφτασαν τις 500 χιλιάδες. Απλά θα μεγάλωνε η στρατιά των ανέργων. Ενώ λένε ότι υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα, την ίδια ώρα επιδιώκουν να αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών (και των μητέρων). Αυτοί που δήθεν ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση της ανεργίας και στο όνομά της πάνε να ανατρέψουν τις εργασιακές σχέσεις, επιδιώκουν να αυξήσουν τα όρια συνταξιοδότησης! Καταλαβαίνει ο καθένας ότι αυτό πέρα από το ότι χειροτερεύει τους όρους συνταξιοδότησης όσων εργάζονται, θα σημαίνει και μεγάλη αύξηση του αριθμού των ανέργων, αφού δε θα βρίσκουν δουλιά, μια και δε θα "αδειάζουν" θέσεις εργασίας.

Ενδιαφέρονται δήθεν για τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και καταπίνουν τη γλώσσα τους για τα τρισεκατομμύρια αποθεματικά των ταμείων που δόθηκαν από τις κυβερνήσεις στους καπιταλιστές δανεικά και αγύριστα. Δε λένε τίποτα για τα 650 δισεκατομμύρια που χρωστάνε οι καπιταλιστές στο ΙΚΑ και δεν τα δίνουν. Ενα μέρος από αυτά είναι και οι εισφορές των εργαζομένων, που τα έχουν κρατήσει και δεν τα απέδωσαν στο ΙΚΑ. Δε μιλάνε για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστους εργαζόμενους ούτε για τις εισφοροαπαλλαγές των εργοδοτών.

Αυτοί που ενώ δήθεν ενδιαφέρονται για τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, πέρασαν άρθρο σε νόμο για τους νέους αγρότες, που απαλλάσσονται από το 50% των εισφορών προς το ΙΚΑ, όταν φτιάχνουν σπίτια και άλλα και οι οικοδόμοι θα παίρνουν τα μισά τους ένσημα. Ενδιαφέρεται λέει η κυβέρνηση για τη σωτηρία των ασφαλιστικών ταμείων, ποιοι; Αυτοί που προσπαθούν να ανατρέψουν τις εργασιακές σχέσεις, να περάσουν ευρεία επέκταση των μορφών μερικής απασχόλησης, που βέβαια αυτό θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στα ασφαλιστικά ταμεία. Γιατί η διάλυση των εργασιακών σχέσεων θα συμπαρασύρει και την κοινωνική ασφάλιση.Γιατί οι συγκροτημένες εργασιακές σχέσεις δεν παρέχουν μόνο διασφαλίσεις για τη μισθωτή εργασία, αλλά στηρίζουν και την κοινωνική ασφάλιση.

Λένε ότι θέλουν να κάνουν το ασφαλιστικό σύστημα ανταποδοτικό, λένε άλλο ένα ψέμα. Το σύστημα είναι ανταποδοτικό σε μεγάλο βαθμό. Κανένας δε χαρίζει τίποτα στους εργαζόμενους. Δεν είναι ανταποδοτικό το σημερινό σύστημα σε δύο μόνο κατηγορίες συντάξεων, στις κατώτερες συντάξεις και στις συντάξεις θανάτου. Γιατί εδώ εκφράζεται η αλληλεγγύη των εργαζομένων. Ενα μέρος των χρημάτων που δίνουν, πηγαίνουν προς τις κατώτερες συντάξεις και στις συντάξεις θανάτου. Αλήθεια πώς αλλιώς θα ζούσε η οικογένεια κάποιου εργαζόμενου που σκοτώθηκε στη δουλιά, χωρίς να έχει τα απαραίτητα ένσημα για να βγάλει σύνταξη; Εδώ εκφράζεται η ανθρωπιά των εργατών. Κάτι που λείπει βέβαια από τους εκμεταλλευτές και τους υποτακτικούς τους. Στους εργαζόμενους κανένας δε χαρίζει τίποτα, ζουν με τη δουλιά τους. Οι καπιταλιστές ζουν χωρίς να δουλεύουν με την υπεραξία που παίρνουν από τους εργάτες.

Για να αμβλύνουν τις αντιδράσεις, λένε ότι τα μέτρα θα τα πάρουν μετά από διάλογο με τους "κοινωνικούς εταίρους". Πρόκειται για το δεύτερο κύκλο των συζητήσεων - απάτη, όμοιο με αυτόν που έγινε και για τις εργασιακές σχέσεις. Ενας διάλογος δηλαδή που κυβέρνηση, ΣΕΒ και οι υποταγμένοι συνδικαλιστές θα προσπαθήσουν να καλύψουν και να διευκολύνουν το πέρασμα των αντιασφαλιστικών μέτρων. Τα μέτρα είναι προαποφασισμένα.

Μιλώντας ο πρωθυπουργός στις 26/3/97 στα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ σαφής για το τι μέτρα θα επιδιώξει να πάρει η κυβέρνησή του. Είπε: Θα επιδιώξω πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και γενίκευση της μερικής απασχόλησης. Συνέχιση της λιτότητας. Αρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Χτύπημα του κοινωνικού κράτους. Κατεδάφιση της υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης. Μείωση των συντάξεων κλπ. Τα ίδια ακριβώς μέτρα, που θέλει να πάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θέλουν να πάρουν και οι άλλες κυβερνήσεις των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μέσα από την κατεδάφιση των κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων, επιδιώκουν αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, αύξηση των κερδών των καπιταλιστών. Επιδιώκουν τα μονοπώλια και οι πολιτική τους εκφραστές να πάρουν ταξική ρεβάνς από την εργατική τάξη, μετά από την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων.

ΚΚΕ
Τι προτείνει για τι παλεύει

Το ΚΚΕ κατηγορηματικά υποστηρίζει ότι ο χαρακτήρας της ασφάλισης πρέπει να είναι κοινωνικός, δημόσιος και υποχρεωτικός.Να ασκείται απότο δημόσιο ή ΝΠΔΔ και να στηρίζεται στις αρχές αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων σήμερα και μεταξύ των γενεών των εργαζομένων. Είμαστε ριζικά αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης, όπως επίσης διαφωνούμε με τη δραστηριότητα ασφαλιστικών εταιριών σε τομείς που καλύπτει η κοινωνική ασφάλιση. Η κοινωνική ασφάλιση, όπως εμείς την πιστεύουμε, πρέπει να εξασφαλίζει στους εργαζόμενους αξιοπρεπείς συντάξεις και ανθρώπινη περίθαλψη.

Το Κόμμα μας παλεύει τα κατώτερα όρια των συντάξεων του ΙΚΑ να είναι ίσα με τα 20 ΗΑΕ. Τα κατώτερα όρια του ΤΕΒΕ, του ΤΣΑ και άλλων ταμείων επαγγελματιών, επιβάλλεται να εξομοιωθούν σταδιακά προς τα κατώτερα όρια του ΙΚΑ.

Χρειάζεται άμεσος διπλασιασμός των συντάξεων του ΟΓΑ και σταδιακή εξομοίωσή τους με την κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ.

Πέρα από τα κατώτερα όρια πρέπει να εξασφαλίζονται στους εργαζόμενους αυξημένα ποσά σύνταξης, ανάλογα με το χρόνο ασφάλισης και τις συνεισφορές στην ασφάλιση.

Οι εργαζόμενοι να συνταξιοδοτούνται, οι άνδρες στα 60 χρόνια τους και οι γυναίκες στα 55. Για τα βαριά και ανθυγιεινά οι άνδρες στα 55 και οι γυναίκες στα 50.

Με 35 χρόνια ασφάλιση ή 10.500 ημέρες ασφάλισης να δίνεται κύρια σύνταξη ίση με το 80% των αποδοχών. Δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, το 80% των συνταξιούχων του ΙΚΑ να παίρνουν συντάξεις από 20 ως 100 χιλιάδες δραχμές. Μιλάμε δηλαδή για πάνω από 570.000 συνταξιούχους.

Για όσους δεν συμπληρώνουν τον ελάχιστο χρόνο συνταξιοδότησης, να καθιερωθεί ο θεσμός της "κοινωνικής σύνταξης" για την αντιμετώπιση των στοιχειωδών αναγκών τους. Αυτή πρέπει να στηρίζεται σε κρατικούς πόρους και να δίνεται από κρατικό φορέα.

Οι θέσεις μας καλύπτουν τα αιτήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Ρωτούν ορισμένοι: "Μπορεί το ΙΚΑ να δώσει τις συντάξεις που ζητάμε;". Λέμε ΝΑΙ.

Κατ' αρχάς για τα ελλείμματα του ΙΚΑ δε φταίνε ούτε οι εργαζόμενοι, ούτε οι συνταξιούχοι. Φταίνε οι πολιτικές των κυβερνήσεων και η εκάστοτε πλειοψηφία των διοικήσεων του ΙΚΑ. Οι κυβερνήσεις διαχειρίζονταν τα αποθεματικά των ταμείων, τα οποία κατασπατάλησαν, δίνοντάς τα στους καπιταλιστές. Την ίδια τακτική ακολουθούν και τώρα, παίρνοντας τα αποθεματικά των ταμείων πάνω από 2 τρισεκατομμύρια δραχμές με χαμηλό επιτόκιο για να καλύψουν τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού, την ίδια στιγμή που υποχρέωναν το ΙΚΑ να δανείζεται με υψηλά επιτόκια.

Αυτή τη στιγμή οι καθυστερούμενες οφειλές των εργοδοτών προς το ΙΚΑ είναι 350 δισεκατομμύρια δραχμές μαζί με τα πρόσθετα τέλη φτάνουν τα 650 δισεκατομμύρια δραχμές. Η εισφοροδιαφυγή ξεπερνά τα 300 δισεκατομμύρια δραχμές.

Αν προσθέσουμε και τα ποσά που χάνει το ΙΚΑ από τους ανασφάλιστους και τα ποσά από τις εισφοροαπαλλαγές των εργοδοτών που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις, έχουμε διαφυγόντα έσοδα πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δραχμές και δεν κάνουν καμία ουσιαστική προσπάθεια να το αντιμετωπίσουν.

Αν αυτά τα προβλήματα αντιμετωπιστούν και γίνει δεκτή η πρόταση του Κόμματός μας για τριμερή χρηματοδότηση του ΙΚΑ - δηλαδή να δίνουν στο σύνολο των εξόδων, οι ασφαλισμένοι τα 2/9, οι εργοδότες τα 4/9 και το κράτος τα 3/9 - και αν διαγραφούν τα χρέη του ΙΚΑ, τότε τα προβλήματα αντιμετωπίζονται.

Τα αντιασφαλιστικά μέτρα που θέλει να πάρει η κυβέρνηση είναι στον καθένα καθαρά. Το τι θα γίνει όμως θα είναι αποτέλεσμα της ταξικής πάλης.Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να οργανώσουμε την πάλη των εργαζομένων και των συνταξιούχων, για να μην περάσουν τα μέτρα, αλλά και για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.

Τα κείμενα έγραψε ο Βαγγέλης ΤΙΡΤΙΡΑΚΗΣ, υπεύθυνος του Εργατικού Συνδικαλιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ

Αποδεκατίστηκαν οι συντάξεις

Αποτέλεσμα της αντεργατικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, οι συντάξεις έπεσαν στην εξαετία 1991-1996 σε πραγματικές τιμές 1990. Οι γήρατος - αναπηρίας από 20 Ημερομίσθια Ανειδίκευτου Εργάτη (ΗΑΕ) έπεσαν σε 15,5 και οι συντάξεις λόγω θανάτου από 18 ΗΑΕ σε 13,8. Η σκλήρυνση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης, που επέβαλαν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, αφαίρεσαν δικαιώματα και χειροτέρεψαν τις συντάξεις σε όλες τις μεγάλες ομάδες εργαζομένων. Οι απώλειες εισοδήματος όλων των συνταξιούχων του ΙΚΑ από τον πληθωρισμό, τις κρατήσεις στις συντάξεις, τη συμμετοχή στα φάρμακα, την αλλαγή του υπολογισμού των συντάξεων από διετία σε πενταετία και τη χειροτέρευση του τρόπου συνταξιοδότησης, υπολογίζονται για την πενταετία 1991-1996, σε πάνω από 600 δισ. δραχμές.

Αντίθετα, παρέμεινε άθικτο το παρα-ασφαλιστικό καθεστώς με τις διακρίσεις και τις πολλαπλές ασφαλίσεις. Οι συντάξεις - μαμούθ, που χορηγούνται σε στελέχη του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, διοικητές, συμβούλους, βουλευτές, μεγαλοδημοσιογράφους, βιομήχανους, εμπόρους κτλ., αυξήθηκαν από 200 χιλιάδες δραχμές το 1988 σε πάνω από 1 εκατομμύριο δραχμές σήμερα, χωρίς να έχουν δώσει οι ίδιοι τις ανάλογες εισφορές.

ΛΕΖΑΝΤΑ

Πρώτοι οι οικοδόμοι με την πανελλαδική κινητοποίηση της περασμένης Τρίτης αντέδρασαν στο τερατούργημα της "έκθεσης Σπράου"

Αποφασισμένοι να υπερασπίσουν την Κοινωνική Ασφάλιση είναι οι συνταξιούχοι



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ