ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 19 Οχτώβρη 2007
Σελ. /28

Διαλογοσκούφης

Με αφορμή τον ΦΠΑ

Δεν είναι η πρώτη φορά. Και δε θα είναι η τελευταία.

Πριν είκοσι τόσα χρόνια ο Αντρέας Παπανδρέου έταζε «καλύτερες μέρες», αλλά δυο μήνες μετά τις εκλογές του '85 επέβαλε το διά νόμου «πάγωμα» των μισθών και των συντάξεων...

Το 1990 ο Κ. Μητσοτάκης υποσχόταν «κάθαρση» και «τιμιότητα». Η κυβέρνησή του ήταν αυτή που συνδέθηκε με λογιών λογιών υποθέσεις, από ΑΓΕΤ και υποκλοπές μέχρι «μυστικά κονδύλια» και 0+0=14%...

Το 1994, ξανά ο Αντρέας Παπανδρέου και στη συνέχεια ο κ. Σημίτης δεσμεύονταν για υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου, για «κοινωνική ευαισθησία» και για «επαναφορά της πολιτικής στο προσκήνιο». Οι κυβερνήσεις τους ήταν που ξεπούλησαν τον ΟΤΕ, που έστειλαν τα ΜΑΤ κατά συνταξιούχων, που έφεραν και εμπέδωσαν στο πολιτικό λεξιλόγιο την έννοια της «φούσκας» ως συνώνυμο της λαμογιάς και της διαπλοκής.

Ο Κ. Καραμανλής και ο Γ. Αλογοσκούφης, προεκλογικά, μας διαβεβαίωναν ότι είχαν «καλές προθέσεις» όσον αφορά τον ΦΠΑ. Τώρα, όμως, μόλις ένα μήνα (!) μετά το κλείσιμο της κάλπης, μας ξεφούρνισαν ότι είναι «άλλες οι απαιτήσεις εφαρμογής της πολιτικής όταν είσαι κυβέρνηση και άλλες όταν κάνεις γενικού χαρακτήρα εξαγγελίες»! Ακόμα κι αν, τελικά, δεν αυξήσουν τον ΦΠΑ, από μόνη της αυτή η δήλωση, ότι δηλαδή «δικαιούνται» άλλα να λένε προεκλογικά και άλλα να κάνουν μετεκλογικά, αποτελεί «μνημείο».

*

Εντούτοις, όσο κι αν η συμπεριφορά τους εξοργίζει, μια πιο νηφάλια αξιολόγηση πείθει ότι η ουσία του πολιτικού προβλήματος που ανακύπτει δεν έχει να κάνει «απλά» με το χαρακτήρα των πολιτικών προσώπων. Δεν πρόκειται, «απλά», περί κυνισμού. Δεν είναι «μόνο» δημαγωγία, ασύστολο ψεύδος και κοροϊδία. Για να το πούμε με τη δική τους φρασεολογία, πρόκειται για «δομικό», για συστημικό πρόβλημα. Το πρόβλημα δεν πρέπει να εξαντλείται στην καταδίκη των προσώπων. Που σημαίνει ότι εφόσον το σύστημά τους έπαιρνε διόρθωση, όλα αυτά τα κυνικά και δημαγωγικά θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, μέσω του εντοπισμού κάποιων «άριστων» και «φερέγγυων», μεταξύ του πολιτικού προσωπικού, που θα αναλάμβαναν τη «χρηστή» διαχείριση του συστήματος.

Αλλά, είτε με Παπανδρέου, είτε με Μητσοτάκη, είτε με Σημίτη ή Καραμανλή, λύση δεν υπήρξε, ούτε υπάρχει.

Και δεν υπάρχει, διότι, ένα σύστημα,

όπου δεσπόζει η αρχή πως «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται εκ της απομακρύνσεως από την κάλπη», όπου οι εκλογές δεν είναι παρά τα αναγκαία «διόδια» που πληρώνει το μεγάλο κεφάλαιο για τη «νομιμοποίηση» της ατιμίας του, και όπου ο κοινοβουλευτισμός δεν είναι παρά ο «δημοκρατικός μανδύας» της ταξικής δικτατορίας,

δεν είναι ένα σύστημα που παίρνει από διόρθωση. Παίρνει μόνο από ανατροπή.


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο κύριος πρόεδρος της ΓΣΕΕ

Eurokinissi

Ο κ. Γ. Παναγόπουλος, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της ΓΣΕΕ, περιέγραψε προχτές τη στήριξή του στον Γιώργο Παπανδρέου ως εξής:

«(το ΠΑΣΟΚ, είπε) δεν είναι κόμμα ιδεολογίας, δηλαδή κόμμα κοινωνικής ομοιογένειας, αντιπολιτευτικής διαμαρτυρίας και προπαγάνδας για κάποιο σοσιαλιστικό όραμα ή πρότυπο, αλλά είναι κοινωνικός φορέας πολιτικής εξουσίας που λειτουργεί ως πολυταξικός και πολυσυλλεκτικός οργανισμός».

*

Επειδή ίσως να μην είστε εξοικειωμένοι με την ...ΠΑΣΟΚική διάλεκτο, ο κύριος πρόεδρος (της ΓΣΕΕ) το εξήγησε ακόμα περισσότερο:

«Αριστερά - είπε - δε σημαίνει προσέγγιση στις θέσεις του ΚΚΕ, οι οποίες είναι σκουριασμένες, αλλά διαφορετικό χειρισμό του κράτους και επιτόπιες παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ στα κοινωνικά προβλήματα»...

*

Αν, πάντως, πάλι δεν καταλάβατε και χρειάζεστε επιπλέον στοιχεία γύρω από την «αριστερή στροφή» του ΠΑΣΟΚ, ιδού:

Δεν έχετε παρά να θαυμάσετε τον κ. Παναγόπουλο

(χτεσινή φωτ.)

να ποζάρει παρέα με γνωστούς εκπροσώπους των «νέων» και «σύγχρονων» ιδεών (όχι σαν αυτές τις «σκουριασμένες του ΚΚΕ, δηλαδή), τους κ.κ. Μαγγίνα και Δασκαλόπουλο (του ΣΕΒ), λίγο πριν στρογγυλοκαθίσει μαζί τους στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες του λεγόμενου κοινωνικού «διαλόγου» με αντικείμενο το Ασφαλιστικό...

Κρίνοντας από το βλέμμα, μάλλον πλησιάζει η ώρα μιας νέας και μεγάλης «εθνικής νίκης» περί το Σκοπιανό...

1910 Σχηματίζεται κυβέρνηση υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

1912 Τα ελληνικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Ελασσόνα.

1929 Η Διεθνής Αντιφασιστική Επιτροπή δημοσιεύει έντονη διαμαρτυρία για την ασκούμενη τρομοκρατία στην Ελλάδα.

1932 Η Αστυνομία στην Καβάλα επιτίθεται εναντίον μαζικής συγκέντρωσης καπνεργατών. Σκοτώνει τον καπνεργάτη Ψαρόπουλο και τραυματίζει άλλους δύο.

1934 Σε κοινή Σύνοδο της Βουλής και της Γερουσίας, ο Αλέξανδρος Ζαΐμης επανεκλέγεται Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας για την πενταετία 1934-1939.

1939 Υπογράφεται συμφωνία για αμοιβαία βοήθεια από τη Γαλλία, την Αγγλία και την Τουρκία.

1951 Αρχίζει η πρώτη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη.

1962 Υπογράφεται στη Νέα Υόρκη συμφωνία πενταετούς διάρκειας για το ελληνικό δημόσιο χρέος μεταξύ Αμερικανών κατόχων ελληνικών χρεογράφων και ελληνικής αντιπροσωπείας. Η συμφωνία αφορά στη ρύθμιση του 40ετούς δανείου του 1924, του επίσης 40ετούς του 1928 και του δανείου για τη βελτίωση της ύδρευσης του 1925.

1979 Απονέμεται στον Οδυσσέα Ελύτη το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Σπουδαία η μπάλα που έπαιξε η Εθνική στην Τουρκία. Τόσο ωραίο ήταν το ποδόσφαιρο της ομάδας, που καμία βλακεία, καμία αθλιότητα και καμία «εθνικο-πατριωτική» χυδαιότητα, σαν αυτές που ρύπαναν την ατμόσφαιρα με τα χτεσινά πρωτοσέλιδα ορισμένων αθλητικών (και όχι μόνον) εφημερίδων, μπορεί να το αμαυρώσει.

Μιλώντας προχτές με αφορμή την παρουσίαση βιβλίου του Γ. Κληρίδη στην Αθήνα, ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε τη μέγιστη ικανοποίησή του για τη στάση του κ. Σημίτη (αλλά και όλου του ΠΑΣΟΚ) στο θέμα του «σχεδίου Ανάν». Μέχρι και τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου («το παιδί δεν κάνει» - θυμάστε;) θεώρησε σκόπιμο να συγχαρεί ο πρώην πρωθυπουργός για το χειρισμό του ζητήματος. Και κατέληξαν, τόσο ο κ. Μητσοτάκης, όσο και ο κ. Σημίτης, ότι η υπόθεση του «σχεδίου Ανάν» δεν είχε την «ευτυχή» (κατ' αυτούς) κατάληξη...

Εν ολίγοις, εκείνο το «Οχι» του 75% του κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα έχει πέσει πολύ βαρύ σε κάποιους. Πάμε για τον τέταρτο χρόνο από τότε, κι ακόμα να το χωνέψουν...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ