ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 19 Οχτώβρη 2016
Σελ. /24
Το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή την Πρόταση Νόμου των συνδικάτων για τις Συλλογικές Συμβάσεις

Συνυπογράφεται από 513 έως τώρα συνδικαλιστικές οργανώσεις και παραδόθηκε από αντιπροσωπεία τους σε όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής, στη διάρκεια του μεγάλου συλλαλητηρίου τη Δευτέρα στο Σύνταγμα

Στιγμιότυπο από το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, τη Δευτέρα

*

Στιγμιότυπο από το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, τη Δευτέρα
Την πρόταση νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, που συντάχθηκε με πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων και συνυπογράφεται από 513 έως τώρα συνδικαλιστικές οργανώσεις, κατέθεσε χτες στη Βουλή η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, ανταποκρινόμενη στο αίτημά τους.

Η πρόταση νόμου παραδόθηκε σε όλα τα κόμματα, πλην Χρυσής Αυγής, από αντιπροσωπεία των συνδικάτων που την συνυπογράφουν, στη διάρκεια του συλλαλητηρίου που έγινε τη Δευτέρα στο Σύνταγμα. Προβλέπει ανάμεσα σε άλλα: Την κατάργηση όλων των αντεργατικών διατάξεων που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια. Πλήρη διασφάλιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, επαναφορά της υποχρεωτικότητας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, της αρχής της ευνοϊκότερης μεταχείρισης για τους εργαζόμενους. Αποκατάσταση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Κατάργηση της απαράδεκτης διάκρισης για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στη δουλειά. Αποκατάσταση των δώρων και των επιδομάτων σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Επαναφορά των όρων των κλαδικών συμβάσεων στα επίπεδα πριν το 2012, ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης κ.ά.

Ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, παραλαμβάνει εκ μέρους του Κόμματος την Πρόταση Νόμου από την αντιπροσωπεία των συνδικάτων
Ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, παραλαμβάνει εκ μέρους του Κόμματος την Πρόταση Νόμου από την αντιπροσωπεία των συνδικάτων
Σε χωριστό παράρτημα που συνοδεύει την πρόταση νόμου, καταγράφονται ονομαστικά οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα σωματεία που την υπογράφουν, ζητώντας να συζητηθεί, να στηριχθεί και να γίνει νόμος του κράτους. Ακολουθούν η Αιτιολογική Εκθεση και τα άρθρα της πρότασης νόμου.

Η Αιτιολογική Εκθεση

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταθέτει στη Βουλή την Πρόταση Νόμου που υπογράφεται από 513 Εργατικά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα (τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα που επισυνάπτεται) με την παρακάτω Αιτιολογική Εκθεση που την συνοδεύει, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τα πιο πάνω αναφερόμενα Σωματεία:

«513 Εργατικά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά κέντρα δίνουμε το δικό μας πόρισμα για τα Εργασιακά και τους μισθούς, καταθέτοντας σε όλα τα κόμματα εκτός από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής πρόταση νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ).

Στην πρόταση νόμου που έχουμε επεξεργαστεί, καταργούνται όλες οι αντεργατικές διατάξεις που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια. Διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, επανέρχεται η υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), η αρχή της ευνοϊκότερης μεταχείρισης για τους εργαζόμενους. Αποκαθίσταται ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ. Καταργείται η απαράδεκτη διάκριση για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στη δουλειά. Αποκαθίστανται τα δώρα και τα επιδόματα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Οι όροι των κλαδικών συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα πριν το 2012 ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά. Ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι για μας περασμένα ξεχασμένα.

Κάνουμε ξεκάθαρο σε κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τους μισθούς των 400 ευρώ, με τη μισοδουλειά, την ανεργία, τη φτώχεια, τη ζωή - λάστιχο.

Διεκδικούμε:

1. Την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από το 2010 έως σήμερα.

2. Την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

3. Δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή με βάση την εποχή μας, του 21ου αιώνα και τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει δραματική επιδείνωση της θέσης της εργατικής τάξης και των όρων δουλειάς, δυναμώνει η τάση της σχετικής κι απόλυτης εξαθλίωσης. Ο μέσος μισθωτός, πριν τη φορολογία εισοδήματός του, έχει χάσει το 25% της αγοραστικής του δύναμης των αποδοχών που είχε το 2009. Οι απώλειες στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών γίνονται ακόμα μεγαλύτερες αν ληφθεί υπόψη η μεγάλη φορολογική αφαίμαξη των τελευταίων χρόνων. Συνυπολογίζοντας όλους αυτούς τους παράγοντες, φαίνεται πως οι συνολικές απώλειες στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων φτάνουν ή και προσεγγίζουν το 50% την περίοδο της κρίσης.

Οι περισσότερες νέες κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) που υπογράφηκαν μετά τη διαμόρφωση του νέου νομοθετικού πλαισίου, περιέχουν σημαντικές μειώσεις μισθών για τους εργαζόμενους: στα ξενοδοχεία (-15%), στο εμπόριο (-6,3%), στις τράπεζες (-6%), στις εργοληπτικές και κατασκευαστικές επιχειρήσεις (-18%), στα τεχνικά γραφεία ανελκυστήρων (-10%). Οι μειώσεις στο μέσο κλαδικό μισθό, όπως καταγράφεται στα στοιχεία του ΙΚΑ, κινούνται σε γενικές γραμμές στα ίδια επίπεδα. Στα τρόφιμα - ποτά ο μέσος μισθός υποχώρησε κατά 11%, στον επισιτισμό - τουρισμό υποχώρησε κατά 16%, στο λιανικό εμπόριο κατά 9%, στην Εκπαίδευση κατά 7,7%, στην Υγεία κατά 11%. Οι μειώσεις αυτές των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) γίνονται ακόμη δραστικότερες για εκείνους τους εργαζόμενους που περνούν από πλήρη σε μερική απασχόληση. Και βέβαια, πρέπει να συνυπολογισθεί η μη τήρηση από εργοδότες του κλάδου τής όποιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) έχει υπογραφεί.

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ετοιμάζεται νέα σφοδρή επίθεση στα Εργασιακά. Η σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες, θέτει σε εφαρμογή όλο το υπάρχον αντεργατικό οπλοστάσιο και το διευρύνει με την ψήφιση του μνημονίου 3, του συμπληρωματικού μνημονίου που ετοιμάζει και άλλων σχεδιασμών, για νέο χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις.

Οι βασικές πλευρές των αντεργατικών μέτρων, που προωθήθηκαν και υλοποιούνται, παρά τις αρχικές διακηρύξεις της σημερινής κυβέρνησης για επαναφορά του κατώτερου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης και μισθών στο Δημόσιο, περιλαμβάνουν τα εξής:

Το 2012, με ΠΥΣ της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, μειώθηκε κατά 22% ο κατώτερος μισθός της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Για τους νέους κάτω των 25 ετών η μείωση έφτασε στο 32%. Με τον ίδιο νόμο πάγωσαν τα επιδόματα που αφορούσαν τις τριετίες και το πάγωμα θα συνεχιστεί μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να πέσει κάτω από το 10%. Σήμερα, το ποσοστό της ανεργίας είναι περίπου στο 26%, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους μισθούς και τη ζωή της εργατικής τάξης.

Μείωση κατά τρεις μήνες της μετενέργειας κλαδικών και ομοιεπαγγελματικών συμβάσεων. Μετά την πάροδο του τριμήνου και εφόσον δεν υπογραφεί νέα, ισχύουν μόνο οι όροι που αφορούν το βασικό μισθό και τα επιδόματα τριετιών, τέκνων, σπουδών, επικίνδυνης εργασίας, εφόσον αυτά προβλέπονταν στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που έληξαν. Κάθε άλλο επίδομα παύει να ισχύει.

Με τους νόμους που ψηφίστηκαν, αναστέλλεται η εφαρμογή της υποχρεωτικότητας και της γενίκευσης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ). Παράλληλα, δόθηκε η δυνατότητα στους εργοδότες με επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) που συνάπτουν με Ενώσεις Προσώπων, που αποτελούν όργανα της εργοδοσίας, αλλά και με ατομικές συμβάσεις, να ανατρέπουν εργασιακές σχέσεις (αύξηση εκ περιτροπής εργασίας, μερικής απασχόλησης), με άμεση συνέπεια στο ύψος του μισθού.

Καταργήθηκε η αρχή της ευνοϊκότερης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), μια μεγάλη κατάκτηση του εργατικού κινήματος, ανοίγοντας το δρόμο για σύναψη μικρότερων συμβάσεων σε επίπεδο επιχείρησης ή σε ατομικές συμβάσεις, που δημιουργούσαν ακόμη χειρότερους όρους δουλειάς. Είναι αποκαλυπτικό το στοιχείο που δείχνει ότι από τα τέλη του 2012 μέχρι τα μέσα του 2014, έχουν συναφθεί (κυρίως με ενώσεις προσώπων) 1.440 επιχειρησιακές συμβάσεις, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία προβλέπουν μειώσεις μεταξύ 10% - 40%.

Ορισμένα ακόμη στοιχεία που καταγράφουν τις συνέπειες για τους εργαζόμενους:

-- Γενικεύεται η απλήρωτη εργασία, αφού υπογράφονται ακόμη και συμβάσεις όπου μέρος του μισθού θα αποδίδεται μέσω κουπονιών σούπερ μάρκετ.

-- Η μείωση των μισθών οδήγησε σε μείωση των υπερωριών, των προσαυξήσεων στις υπερεργασίες. Οδήγησε στην απλήρωτη υπερωρία, με τον εργαζόμενο να λαμβάνει αντί αμοιβής, ρεπό, που στην πλειοψηφία ούτε αυτά δίνονται.

-- Ταυτόχρονα, αυξήθηκε από δύο μήνες σε ένα χρόνο δουλειάς το δικαίωμα αποζημίωσης λόγω απόλυσης, με αποτέλεσμα οι εργοδότες να αξιοποιούν με τέτοιο τρόπο την υπογραφή συμβάσεων με τους εργαζόμενους ώστε να διασφαλίζουν ότι δεν θα τους δώσουν ποτέ αποζημίωση.

-- Η συρρίκνωση του κατώτερου μισθού μείωσε και το επίδομα ανεργίας, που είναι αυτόματα συνδεδεμένο μαζί του. Η μείωση αυτή φτάνει στο 21%!

-- Η αύξηση των φορολογικών συντελεστών, η μείωση του αφορολόγητου ορίου, η αύξηση των έμμεσων φόρων και του ΦΠΑ στο 24%, είναι παράγοντες που μειώνουν μισθούς, το λαϊκό εισόδημα, που περιορίζουν την όποια μικρή δυνατότητα να καλύψουν βασικές ανάγκες.

Ζητάμε η πρόταση νόμου να μπει για συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων και να γίνει Νόμος του Κράτους».

Τα άρθρα της Πρότασης Νόμου

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Αρθρο 1

Δέσμευση.

Το άρθρο 8 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά και την αντικατάσταση του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 με την υποπερ. ΙΑ 11 εδ. 1, 2α του ν. 4093/2012, αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.

β. Οι κλαδικές, οι επιχειρησιακές και οι εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεν επιτρέπεται να περιέχουν δυσμενέστερους όρους εργασίας για τους εργαζόμενους, από τους όρους της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Στους εργαζόμενους αυτούς περιλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο στα ΝΠΔΔ και στους ΟΤΑ.

γ. Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας όλων των κατηγοριών και βαθμίδων δεσμεύουν όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες, που εμπίπτουν στο πεδίο ισχύος της κάθε Συλλογικής Σύμβασης, ανεξάρτητα αν είναι μέλη ή όχι των συνδικαλιστικών οργάνων ή οργανώσεων που συνήψαν τη συγκεκριμένη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας».

Αρθρο 2

Ικανότητα για σύναψη Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

α. Το πρώτο εδάφιο του στοιχείου α' της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 3 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής: «1. Ικανότητα για σύναψη Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας έχουν: α. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών, όλων των βαθμίδων, στο πεδίο της δραστηριότητάς τους».

β. Η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 4 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής: «Για τη νομιμοποίηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις των καταστατικών τους».

Αρθρο 3

Ισχύς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Το άρθρο 7 του ν. 1876/1990 καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Οι όροι ατομικών συμβάσεων εργασίας, που αποκλίνουν από ρυθμίσεις Συλλογικών Συμβάσεων, είναι επικρατέστεροι, εφόσον παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους.

β. Οροι εργασίας Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των νόμων.

γ. Οι κανονιστικοί όροι της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας έχουν άμεση και αναγκαστική ισχύ».

Αρθρο 4

Αρμοδιότητα σύναψης επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Η περίπτωση 5 του άρθρου 3 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 1 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής: «Οι επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις συνάπτονται από συνδικαλιστικές οργανώσεις της επιχείρησης που καλύπτουν τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την κατηγορία, τη θέση ή την ειδικότητά τους και εφόσον αυτές ελλείπουν από τις αντίστοιχες πρωτοβάθμιες κλαδικές οργανώσεις και τον εργοδότη.

Αρθρο 5

Συρροή.

Το άρθρο 10 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά και την προσθήκη εδαφίου με το άρθρο 37 παρ. 5 του ν. 4024/2011, αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Αν μια σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο.

β. Κλαδική ή επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, υπερισχύει, σε περίπτωση συρροής, με ομοιοεπαγγελματική Συλλογική Σύμβασης Εργασίας, εκτός εάν η ομοιοεπαγγελματική είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους».

Αρθρο 6

Χρόνος ισχύος της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Οι όροι των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την υπογραφή νέας αντίστοιχης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Καμιά Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δεν μπορεί σε κάθε περίπτωση να έχει διάρκεια μικρότερη του έτους. Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι περιπτώσεις 2 και 3 του άρθρου του 9 του ν. 1876/90.

Αρθρο 7

Διαιτησία.

Σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων ή αποτυχίας της μεσολάβησης, οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, για τον καθορισμό όλων των όρων παροχής εργασίας.

Αρθρο 8

Επαναφορά σε ισχύ Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Οροι Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που ήταν σε ισχύ στις 29.2.2012 (ημερομηνία δημοσίευσης της ΠΥΣ 6/2012), εφόσον αυτές έχουν λήξει, επανέρχονται σε ισχύ από την έναρξη ισχύος της παρούσας.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Αρθρο 9

Επαναφορά κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.

Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, το κατώτατο όριο του μηνιαίου μισθού του νεοπροσλαμβανόμενου άγαμου εργατοτεχνίτη ανέρχεται στο ποσό των 751 ευρώ και του ημερομισθίου στο ποσό των 33,57 ευρώ, μεικτά, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, το άρθρο 103 του ν. 4172/2013, καθώς επίσης και κάθε άλλη αντίθετη, στην προηγούμενη παράγραφο, διάταξη, τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ή διαιτητικής απόφασης, καταργείται. Για όσους έχουν προϋπηρεσία, αναγνωρίζονται 3 τριετίες για τους υπαλλήλους και 6 τριετίες για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο, κατά τα ποσοστά που ίσχυαν πριν την εφαρμογή των παραπάνω νόμων.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Αρθρο 10

Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και της 13ης και 14ης σύνταξης.

α. Οι συνταξιούχοι όλων των ασφαλιστικών φορέων κύριας και επικουρικής Ασφάλισης λαμβάνουν επιδόματα Πάσχα και άδειας, ανερχόμενα το καθένα στο μισό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης. Επίσης, οι πιο πάνω συνταξιούχοι δικαιούνται επίδομα Χριστουγέννων, ανερχόμενο στο ποσό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης.

β. Επαναχορηγούνται τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας, που καταργήθηκαν και αφορούν υπαλλήλους, μισθωτούς και λειτουργούς του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, ΟΤΑ, καθώς και τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, της ΕΛ.ΑΣ, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος.

Το επίδομα Χριστουγέννων ανέρχεται στο ύψος των μηνιαίων αποδοχών και τα επιδόματα Πάσχα και άδειας στο ύψος του μισού των μηνιαίων αποδοχών, το καθένα.

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

Αρθρο 11

Κατάργηση ελαστικών σχέσεων εργασίας.

α. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου που προβλέπει καθιέρωση μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι υφιστάμενες σχέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης μετατρέπονται, αυτοδικαίως, σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης.

β. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου που θεσμοθετεί την εκ περιτροπής εργασία.

γ. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου που αναφέρεται στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

δ. Καταργούνται οι διατάξεις νόμων που αναφέρονται στις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης (ενοικίασης εργαζομένων). Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, οι εργαζόμενοι των πιο πάνω εταιρειών, που απασχολούνται σε άλλους (έμμεσους εργοδότες), θεωρείται, αυτοδικαίως, ότι συνδέονται, με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, με τους έμμεσους αυτούς εργοδότες.

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

Αρθρο 12

Καταργούμενες διατάξεις.

Κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης της Διοίκησης, αντίθετη προς τις διατάξεις της παρούσας, καταργείται, με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων, για τους εργαζόμενους, διατάξεων, που περιέχονται σε νόμο, κανονιστική πράξη της διοίκησης, Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή διαιτητική απόφαση, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν.

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ

Αρθρο 13

Εναρξη ισχύος.

Η ισχύς της παρούσας, εάν δεν ορίζεται διαφορετικά, στις επιμέρους διατάξεις της, αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
Απαράδεκτη παρέμβαση της Δικαιοσύνης στο συνδικαλιστικό κίνημα

Κατατέθηκε χτες και αφορά στην απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για το Εργατικό Κέντρο Αθήνας

Επίκαιρη Ερώτηση προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, με θέμα «την απαράδεκτη παρέμβαση της αστικής Δικαιοσύνης στο συνδικαλιστικό κίνημα με την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που ακυρώνει το 29ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (Μάης 2016)», κατέθεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης. Η Επίκαιρη Ερώτηση είναι η εξής:

«Σε ωμή παρέμβαση στο συνδικαλιστικό κίνημα προχώρησε πριν από λίγες μέρες το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την αριθμό 5547/2016 απόφαση αναστολής εκτέλεσης των αποφάσεων του 29ου Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (περιλαμβάνεται και η εκλογή των οργάνων διοίκησής του).

Τα όργανα του ΕΚΑ, αλλά και το ίδιο το Συνέδριο αποφάσισαν τη μη συμμετοχή αντιπροσώπων του σωματείου "Σύλλογος Προσωπικού Alpha Bank" στο Συνέδριο του ΕΚΑ, λόγω κατάφωρης παραβίασης των διατάξεων του καταστατικού του ΕΚΑ κατά την εκλογή των αντιπροσώπων του σ' αυτό. Εμφάνιζε ψηφίσαντες για την Αθήνα από όλη την Ελλάδα και μάλιστα χωρίς τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα. Εχοντας δε τις πλάτες τραπεζιτών και κράτους, αρνούνταν να προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο για τους ψηφίσαντες που παρουσίαζε.

Ο "Σύλλογος Προσωπικού Alpha Bank" κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, την οποία και αποδέχτηκε το δικαστήριο, με τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι δεν προβλέπεται στο καταστατικό του ΕΚΑ αποκλεισμός αντιπροσώπων λόγω παρατυπιών στις αρχαιρεσίες που τους ανέδειξαν. Ενώ το καταστατικό του ΕΚΑ προβλέπει ρητά: "Αρθρο 7: (...) Για τη συμμετοχή στο Συνέδριο υποχρεούται η Οργάνωση Μέλος με ποινή αποκλεισμού (...) β) να έχει αποστείλει προς τη Διοίκηση του ΕΚΑ όλα τα νομιμοποιητικά αντιπροσώπευσης πέντε (5) μέρες πριν από την ένταξη του Συνεδρίου".

Αυτή η κατάπτυστη απόφαση, για λογαριασμό εργοδοσίας και κυβέρνησης, ανοίγει το δρόμο για ολοκληρωτικό άμεσο έλεγχο των συνδικάτων από το κράτος και την εργοδοσία. Στην πράξη δεν αναγνωρίζεται στα συνδικάτα το δικαίωμα να ελέγχουν και να νομιμοποιούν τους αντιπροσώπους των αρχαιρεσιών τους, με βάση τα καταστατικά τους. Με τον ισχυρισμό, πλην άλλων, ότι μόνος αρμόδιος να κρίνει την εγκυρότητα των διαδικασιών των συνδικαλιστικών φορέων είναι η "Δικαιοσύνη", οδηγεί τα συνδικάτα, ιδιαίτερα τα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα, να παίρνουν αποφάσεις όχι στις Γενικές Συνελεύσεις και τα Συνέδριά τους, αλλά σε δικαστήρια, που θα ορίζουν και τις διοικήσεις.

Η εξέλιξη αυτή δεν γίνεται σε τυχαίο χρονικό διάστημα, αλλά ακριβώς τη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βάζει στόχο να χτυπήσει εργατικές συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα, που ετοιμάζει νέο κύκλο επίθεσης στην εργατική τάξη. Αποδεικνύεται ξανά ότι η αστική Δικαιοσύνη αξιοποιείται από την μεγαλοεργοδοσία και την κυβέρνηση, που θέλουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα απόλυτα χειραγωγημένο, που δεν θα αμφισβητεί τη στρατηγική του κεφαλαίου για ένταση της εκμετάλλευσης και αύξηση των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων και δεν θα οργανώνει την πάλη των εργατών ενάντια στα αντεργατικά μέτρα».

Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός «πώς τοποθετείται η κυβέρνηση στην ωμή παρέμβαση της αστικής Δικαιοσύνης στο συνδικαλιστικό κίνημα, που ακυρώνει το 29ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ