Σαν ένα ακόμα «κρύο» αστείο για το λαό ακούστηκαν τα όσα είπε στο συνέδριο του «Economist» ο υπουργός Ενέργειας Κ. Χατζηδάκης, ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει άμεσα το περιβόητο «target - model» (μοντέλο - στόχο) της ΕΕ για την Ενέργεια, με το αμίμητο επιχείρημα ότι «αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της βιομηχανίας και κυρίως του μέσου Ελληνα για χαμηλότερο κόστος Ενέργειας και θα ακολουθήσουμε τον ευρωπαϊκό δρόμο για να μειωθούν οι τιμές του ρεύματος»! Κι αν για τους βιομήχανους δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση δίνει τον καλύτερο εαυτό της για να έχουν ακόμα πιο φτηνό ρεύμα, για τα λαϊκά στρώματα αποτελεί παραπάνω από πρόκληση η δήλωση αυτή. Πόσο μάλλον που και η κυβέρνηση της ΝΔ πέρυσι τέτοια εποχή αύξησε κι άλλο τα ήδη τσουχτερά τιμολόγια ρεύματος, ακολουθώντας ακριβώς το «δρόμο» της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, που τον περπατάνε η μία πίσω από την άλλη όλες οι κυβερνήσεις και που σημαίνει εκτίναξη της ενεργειακής φτώχειας για το λαό. Μάλιστα, λίγα 24ωρα πριν είχε δημοσιευτεί και η έκθεση «για την απασχόληση και τις κοινωνικές εξελίξεις στην Ευρώπη» (ESDE), η οποία, καταγράφοντας τη φτώχεια στην οποία βυθίζονται εκατομμύρια ευρωπαϊκά λαϊκά νοικοκυριά, σημείωνε πως «μια σημαντική πτυχή της φτώχειας των νοικοκυριών είναι η αδυναμία να κρατήσουν το σπίτι ζεστό λόγω των σχετικών εξόδων» και κατέγραφε ότι η ενεργειακή φτώχεια μεταξύ 2012 και 2018 πήρε την ανηφόρα. Οσους μύθους κι αν επιστρατεύσουν, λοιπόν, επιβεβαιώνεται ότι τα σχέδια κεφαλαίου, κυβερνήσεων και ΕΕ είναι εχθρικά προς τις λαϊκές ανάγκες. Και ο λαός για να δει «το φως του» πρέπει ακριβώς με αυτήν την πολιτική να συγκρουστεί.

Η προσπάθεια να μπουν εμπόδια (μεγάλα ή και μικρότερα) στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» διέπρεψε και φέτος, από φανερούς και κρυφούς μηχανισμούς, που αξιοποιούν και την πανδημία, παρά το γεγονός ότι αποδεδειγμένα οι εκδηλώσεις του Κόμματος και της ΚΚΕ συνδυάζουν απόλυτα τη μαζικότητα με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προσπάθεια διάφορων αθλητικών (και όχι μόνο) παραγόντων, που λειτούργησαν ως «μπροστινοί», για να μη δοθεί στην ΚΝΕ το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Το επόμενο «χτύπημα» ήρθε από τις αμερικανικές «Google» και «Facebook», που απέρριπταν τη διαφήμιση του Φεστιβάλ στο διαδίκτυο, με τον απροκάλυπτο ισχυρισμό ότι σχετίζεται με «κοινωνικά θέματα που ενδεχομένως μπορούν να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα ή κάνουν αναφορές σε υπάρχοντα ή προτεινόμενα νομοθετήματα», ή ότι προωθεί τα ψυχαγωγικά ναρκωτικά! Κοντά στα παραπάνω, βρέθηκαν και κάτι εξυπνάκηδες - «τρολς» του διαδικτύου που οργάνωσαν μέχρι και ηλεκτρονικές «δημοσκοπήσεις» με το ερώτημα «να επιτραπεί το φεστιβάλ της ΚΝΕ;», επικαλούμενοι τάχα τον κορονοϊό. Είναι φανερό ότι το Φεστιβάλ ενοχλεί! Και ενοχλεί λόγω του ανατρεπτικού του μηνύματος, που εκφράζεται και στο φετινό του σύνθημα «Σοσιαλισμός για να μπορούμε να "ανασαίνουμε", για να νικήσει η ζωή». Ενοχλεί επειδή χιλιάδες νέοι και νέες κάθε χρόνο δίνουν το «παρών», αναζητώντας στην πολιτική του ΚΚΕ απαντήσεις και διέξοδο στις αγωνίες τους. Ενοχλεί, επειδή ξέρουν καλά ότι και φέτος, αν και «αλλιώς», θα επαληθευτεί ότι το Φεστιβάλ αποτελεί ένα σπουδαίο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός, που αγκαλιάζεται μαζικά από τη νεολαία.