ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 18 Ιούλη 2010
Σελ. /32
ΑΓΡΟΤΙΚΑ
ΦΤΩΧΟΜΕΣΑΙΑ ΑΓΡΟΤΙΑ
Καταστροφική ευρωπολιτική

Ακόμα χειρότερα μέτρα έρχεται να φέρει η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ

Την εξαφάνιση των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων της χώρας μια ώρα αρχύτερα επιδιώκει η πολιτική της ΕΕ. Ο στόχος είναι η συγκέντρωση γης, παραγωγής και επιδοτήσεων σε λίγους μεγαλοεπιχειρηματίες αγρότες, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας. Στο πλαίσιο αυτό θα κινείται και η επόμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ για το 2013 - 2020.

Ηδη έχουν ξεκινήσει στις Βρυξέλλες οι σχετικές συζητήσεις, διαβουλεύσεις και τα παρασκηνιακά ευρωπαζάρια. Μάλιστα ο επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ έχει θέσει και τέσσερις στρατηγικές ερωτήσεις, όπως τις ονόμασε, για να γίνει διάλογος. Τα ερωτήματα ήταν:

1) Ποιος είναι ο λόγος για μια ευρωπαϊκή κοινή γεωργική πολιτική;

2) Με ποιους στόχους επιφορτίζει η κοινωνία τη γεωργία σε όλη την πολυμορφία της;

3) Προς τι η μεταρρύθμιση της σημερινής ΚΑΠ και πώς θα την κάνουμε να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της κοινωνίας;

4) Ποια θα είναι τα εργαλεία της αυριανής ΚΑΠ;

Οι όποιες απαντήσεις δεν πρόκειται ν' αλλάξουν τίποτα σε όφελος της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Ο ευρωδιάλογος και η ευρωδιαβούλευση κινείται στο πλαίσιο της καταστροφικής πολιτικής της ΕΕ και της ΚΑΠ, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Βέβαια στο πλαίσιο το ευρωδιαλόγου και των ευρωπαζαριών εκδηλώνονται αντιθέσεις μεταξύ των κρατών - μελών, οι οποίες αφορούν κυρίως το ύψος των πόρων για τον αγροτικό τομέα στον ευρωκοινοτικό προϋπολογισμό, τον τρόπο κατανομής τους, τους τομείς που θα επιδοτούνται... Οπως εκτιμάται μέχρι το τέλος του 2010 αρχές 2011 θα έχουν προκύψει οι αρχικές προτάσεις για την αναθεώρηση της ΚΑΠ 2013 - 2020.

Πάντως οι σχετικές πληροφορίες αναφέρουν πως έρχονται ακόμα πιο οδυνηρά μέτρα στην επόμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ. Θα κοπούν κι άλλο οι ενισχύσεις του πρώτου πυλώνα (αγροτικές επιδοτήσεις) και θα οδηγηθούν στο δεύτερο πυλώνα που επιδοτεί εξωγεωργικές δραστηριότητες και όσον αφορά τις αγροτικές επιδοτήσεις θα γίνει περιφερειοποίηση. Οι υπάρχουσες πληροφορίες αναφέρουν ότι σχεδιάζεται να γίνει μια περιφέρεια όλη η ΕΕ και να δίνονται οι περιφερειοποιημένες ενισχύσεις ανά εκτάριο με ίση αξία για όλα τα κράτη - μέλη. Φλατ Ρέιτ (Flat Rate) το λένε αυτό το σενάριο, και, αν γίνει πράξη, η Ελλάδα θα είναι από τις πιο ζημιωμένες χώρες της ΕΕ. Η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει μέσο δικαίωμα επιδότησης 587 ευρώ ανά εκτάριο ή 58,7 ευρώ το στρέμμα, και ο μέσος όρος της ΕΕ εμφανίζεται να είναι 222 ευρώ το εκτάριο ή 22,2 ευρώ το στρέμμα. Αν γίνει πράξη αυτό, τότε, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΠΑΣΕΓΕΣ, θα χαθεί για την Ελλάδα το 62% των χρημάτων που δίνονται για τις αγροτικές επιδοτήσεις. Ομως, το θέμα είναι ότι λόγω του πολυτεμαχισμένου κλήρου η Ελλάδα λαμβάνει κατά μέσο όρο επιδοτήσεις κάτω από 3.000 ευρώ ανά αγροτική εκμετάλλευση, ποσό που είναι εκ των πραγμάτων πολύ μικρό. Μια τέτοια εξέλιξη θα σημάνει την ταχύτατη εξαφάνιση των μικρομεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Αλλά και κάποιο άλλο μοντέλο περιφερειοποίησης να επιλεχτεί, πάλι τα πράγματα θα είναι πολύ άσχημα και πάντα σε αρνητική κατεύθυνση.

Για μεγαλοεπιχειρηματίες...

Οσον αφορά τη μεταφορά των επιδοτήσεων στο λεγόμενο δεύτερο πυλώνα, που καθιερώθηκε με τη νέα ΚΑΠ, αυτό που μπορεί αν ειπωθεί είναι πως πρόκειται για άλλο ένα έγκλημα σε βάρος της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Οι επιδοτήσεις του δεύτερου πυλώνα κινούνται πάντα στην κατεύθυνση της συρρίκνωσης του αριθμού των αγροτών, αλλά και της αγροτικής παραγωγής.Αντί να επιδοτείται η αγροτική παραγωγή, επιδοτούνται οι φράχτες για τα χέρσα χωράφια... Ομως οι μεγαλοεπιχειρηματίες και βιομήχανοι δεν θα είναι στους ζημιωμένους. Οπως δεν ήταν και μέχρι τώρα. Στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 - 2013, η μερίδα του λέοντος δίνεται στους επιχειρηματίες - βιομηχάνους για προγράμματα εκσυγχρονισμού και ίδρυσης επιχειρήσεων μεταποίησης και τυποποίησης. Και η πρώτη ύλη, όπως πάνε τα πράγματα, θα είναι εισαγόμενη. Γιατί, όπως φαίνεται, η κατεύθυνση της ΕΕ είναι να μην παράγονται αγροτικά προϊόντα στην επικράτειά της και οι επιχειρηματίες - βιομήχανοι - πολυεθνικές να καρπώνονται την υπεραξία από τα πάμφθηνα αγροτικά προϊόντα που θα εισάγουν από τις τριτοκοσμικές χώρες. Επιπρόσθετα, στην ενίσχυση εξωγεωργικών δραστηριοτήτων αποσκοπούν και τα προγράμματα Λίντερ Πλας, που έχουν να κάνουν βασικά με τον αγροτουρισμό, και τα ΟΠΑΑΧ (Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου).

Κι όπως φαίνεται από το 2013 οι μεγαλοεπιχειρηματίες και βιομήχανοι θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερες ενισχύσεις μέσω του δεύτερου πυλώνα της ΚΑΠ. Κι ό,τι απομείνει από τις επιδοτήσεις του πρώτου πυλώνα της ΚΑΠ, αυτές επιδιώκεται να τις συγκεντρώσουν λίγοι μεγαλοαγρότες. Η πολιτική αυτή είναι πλήγμα για τη φτωχομεσαία αγροτιά. Η φτωχομεσαία αγροτιά δεν θα μπορεί να παράγει χωρίς επιδοτήσεις και με τέτοιες εξευτελιστικές τιμές. Ηδη κόπηκαν οι επιδοτήσεις σε όσους αγρότες παίρνουν κάτω από 200 ευρώ και ο έλεγχος υγείας δίνει τη δυνατότητα να κοπούν ακόμα μεγαλύτερα ποσά. Από το 2013, όπως φαίνεται, το ποσό αυτό θα αυξηθεί και οι μικροί παραγωγοί θα οδηγηθούν με ταχύτερους ρυθμούς βιαίως εκτός παραγωγής. Από την άλλη οι επιδοτήσεις του δεύτερου πυλώνα δεν απευθύνονται στους φτωχομεσαίους αγρότες. Γιατί, πόσοι μικρομεσαίοι αγρότες μπορούν να γίνουν μεταποιητές ή ξενοδόχοι και να έχουν βιώσιμο εισόδημα, με τις συνθήκες που διαμορφώνει η ΕΕ; Αφήστε που για να μπουν σε αυτά τα προγράμματα οι φτωχομεσαίοι αγρότες χρειάζεται να υπάρχει και ιδιωτική συμμετοχή. Δηλαδή, να περισσεύουν χρήματα στην τσέπη. Σε τέτοιες εποχές ποιος φτωχομεσαίος αγρότης έχει περίσσευμα χρημάτων και θα μπορεί να κάνει επενδύσεις;...

Η ελπίδα στην ανατροπή

Η φτωχομεσαία αγροτιά και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να ελπίζουν σε τίποτα καλό από αυτή την πολιτική. Η φτωχομεσαία αγροτιά πλήττεται πανταχόθεν. Η ΚΑΠ, το ΕΣΠΑ, η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά της, το αντίθετο μάλιστα. Την οδηγούν στη φτώχεια, στο ξεκλήρισμα, στην κολιγοποίηση, να είναι φτηνό εργατικό δυναμικό σε αγροτοτουριστικές επιχειρήσεις. Η λύση δεν βρίσκεται στο πλαίσιο της ΚΑΠ και της λεγόμενης ανάπτυξης της υπαίθρου. Η όλη κατάσταση, όπως διαμορφώνεται, δεν είναι μόνο σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, είναι σε βάρος συνολικά του λαού, αφού από τη μία ενισχύει τη διατροφική εξάρτηση από τα μονοπώλια και από την άλλη ενισχύει τους μεγαλοεπιχειρηματίες να αρπάζουν κι άλλα χρήματα και να κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος της αγροτιάς και των λαϊκών στρωμάτων. Παράλληλα οι αγροτικές τιμές έχουν οδηγηθεί σε εντελώς εξευτελιστικά επίπεδα. Για παράδειγμα 10-12 λεπτά το κιλό δίνουν φέτος οι έμποροι για το στάρι, 8-10 λεπτά το κιλό αναμένεται να είναι η τιμή στα κρασοστάφυλα, όταν πριν λίγα χρόνια στην πρώτη περίπτωση ήταν 45 με 50 λεπτά και στη δεύτερη 30 με 40 λεπτά. Από την άλλη, η αγροτική παραγωγή στη χώρα συρρικνώνεται, με τρανταχτά παραδείγματα τον καπνό, τα τεύτλα, το βαμβάκι, τα σιτηρά, τη σταφίδα, το λάδι, ενώ το έλλειμμα στο Αγροτικό Εμπορικό Ισοζύγιο έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, όταν πριν τη ένταξη στην τότε ΕΟΚ ήταν πλεονασματικό.

Μπροστά στην ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική φτώχειας και ξεκληρίσματος δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη φτωχομεσαία αγροτιά, πέρα από αυτόν της αντίστασης και της πάλης μαζί με όλα τα λαϊκά στρώματα που θίγονται από αυτήν την πολιτική. Η αγροτιά καλείται να βγάλει συμπεράσματα, να οργανώσει την πάλη της μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ, να γυρίσει την πλάτη της στον ευρωμονόδρομο, να συνταχτεί με τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, σε ένα ενιαίο μέτωπο και με την πολιτική του ΚΚΕ. Καλείται να δώσει προοπτική στην πάλη της για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής. Μιας πολιτικής, όπου βασικοί φορείς ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας θα είναι οι κοινωνικοποιημένες καθετοποιημένες μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί των μικρομεσαίων αγροτών. Μέσω αυτών, με κεντρικά σχεδιασμένη σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποιητική βιομηχανία, το σεβασμό της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, μπορεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα της αγροτικής οικονομίας, να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του λαού μας με φτηνά και υγιεινά τρόφιμα.


Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ