Κυριακή είναι σήμερα, η ζέστη μάς έχει αποβλακώσει και εξουθενώσει, ο Ιούλης προχωρά νωθρά και εμείς, που δε φύγαμε και δε βλέπουμε να φεύγουμε με τίποτε και για πουθενά, λέμε να πάμε σινεμά ...σπίτι μας. Ρίχνουμε μια ματιά στις ταινίες που μας περιμένουν:

Σήμερα στις 23.30 στην ΕΤ - 1 "Ο απαγορευμένος έρωτας" του Αντονι Πέιτζ θα μας κρατήσει συντροφιά. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία μιας πανέμορφης Γερμανίδας κοντέσας, η οποία αρνήθηκε να προσχωρήσει στο ναζιστικό κόμμα και μόλις ξεσπά ο πόλεμος θα εισχωρήσει σε μια μυστική αντιστασιακή ομάδα, που φυσικά αντιτίθεται στο καθεστώς. Δουλιά της είναι να διασώζει αυτούς που οι ναζί έχουν προγράψει σε καταλόγους μελλοθανάτων. Εκεί, η Νίνα γνωρίζει έναν άνδρα, τον Φριντς Φριλάντερ, ο οποίος είναι κι αυτός μέσα στους προγραμμένους. Είναι Εβραίος, καταδιώκεται, αλλά η αγάπη, ή, μάλλον, ο έρωτας δεν έχει καταγωγή, ούτε θρησκεία. Η αγάπη τους όμως τελικά θα επικρατήσει στην εφιαλτική εποχή της κυριαρχίας των Γερμανών ναζί. Με την Ζακλίν Μπισέ.

Την Τετάρτη στη 01.00 από την ΕΤ - 3 "Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια" του Ζαν Γιμού. Η ταινία πήρε πολλά βραβεία και διακρίθηκε στα διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Για την ακρίβεια, το 1992 ήταν υποψήφια για Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Απέσπασε επίσης το Βραβείο Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Αντζελες και το βραβείο "Λαφκα" στον Φέι Ζάο. Κέρδισε το βραβείο "Φέι Ζάο", το βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, το βραβείο "NYFCC" ξενόγλωσσης ταινίας στο Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ το 1991 πήρε το "Ασημένιο Λιοντάρι" της Βενετίας.

Η υπόθεση του έργου μάς γυρίζει στην Κίνα του 1920, για να μας δείξει τα ήθη και τα έθιμα αυτής της μακρινής χώρας. Μια 19χρονη κοπελίτσα, η Σόγκλιαν, μόλις πεθαίνει ο πατέρας της, αναγκάζεται να παντρευτεί τον Σεν Ζουοκιάν, τον άρχοντα μιας πανίσχυρης οικογένειας. Ο Σεν έχει ήδη άλλες τρεις συζύγους, οι οποίες ζουν σε ξεχωριστά σπίτια μέσα στο μεγάλο κάστρο του. Ο ανταγωνισμός των γυναικών είναι πολύ μεγάλος και σκληρός, γιατί η προσοχή που δίνει ο αφέντης στις γυναίκες του σημαίνει δύναμη, εξουσία και πολλά άλλα πλεονεκτήματα. Κάθε βράδυ, ο Σεν πρέπει να αποφασίσει με ποια γυναίκα θα κοιμηθεί και το σήμα δίνεται από το κόκκινο φανάρι που ανάβει έξω από την πόρτα της. Η ίντριγκα, η δύναμη του σεξ, η αιχμαλωσία των γυναικών, η αφοσίωση, η έλλειψη πραγματικής αγάπης καταγράφονται με εξαιρετικό κινηματογραφικό τρόπο στην ταινία. Πρωταγωνιστεί η Λι Γκονγκ.

Και τώρα την Πέμπτη στις 23.35 στην ΕΤ - 1 "Η σειρήνα του καμπαρέ" του Φριτς Λανγκ. Πρόκειται για μια αριστουργηματική ταινία, με άψογη σκηνοθεσία, εκπληκτικές ερμηνείες, τρομερές ανατρεπτικές καταστάσεις, θαυμάσιο σενάριο και έξοχους διαλόγους. Ο Αυστριακός σκηνοθέτης Φριτς Λανγκ (1890 - 1976) γεννήθηκε στη Βιέννη και σπούδασε αρχιτεκτονική και καλές τέχνες, ενώ αργότερα περιπλανήθηκε ανά τον κόσμο, ζωγραφίζοντας και σχεδιάζοντας. Πολέμησε κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου και τραυματίστηκε και έτσι άρχισε να γράφει σενάρια για τον κινηματογράφο. Στα 1919 γύρισε την πρώτη ταινία, αλλά μονάχα με την τρίτη ταινία έγινε γνωστός. "Οι αράχνες" ήταν μια αστυνομική περιπέτεια, όπου μια ομάδα εγκληματιών σχεδιάζουν να επικρατήσουν σε ολόκληρο τον κόσμο, θέμα που πρώτος χειρίστηκε με συμβολικές προεκτάσεις και στο οποίο επανήλθε πολλές φορές. Σε συνεργασία με την τότε γυναίκα του, ο Λανγκ αναβίωσε τη γερμανική παράδοση των μύθων με ένα δίπτυχο για τον "Νιμπελούγκεν". Αργότερα γύρισε την ταινία Μετρόπολις,την ακριβότερη παραγωγή του γερμανικού κινηματογράφου και συνέλαβε το όραμα μιας τρομακτικής υπερτεχνολογικής κοινωνίας, με εξουσιαστές και σκλάβους.

Ο Λανγκ είναι ένας μεγάλος κλασικός κινηματογραφιστής. Το έργο του κοιτάζει την ανθρωπότητα στην πορεία της από το παρελθόν, στο παρόν και μέλλον. Είναι αυστηρός και πεσιμιστής, είναι όμως μεγάλος και μοναδικός, είναι ένας μεγάλος σκηνοθέτης, που πιστεύει ότι το κακό είναι πιο δυνατό από το καλό. Ο Λανγκ είχε συνεργαστεί με τον Μπέρτολντ Μπρεχτ με μεγάλη επιτυχία. Στην ταινία - γουέστερν "Η σειρήνα του καμπαρέ" του 1952 πρωταγωνιστούν η Μάρλεν Ντίντριχ και ο Μελ Φερερ.

Τώρα, και πάλι την Πέμπτη στη 01.00 από την ΕΤ - 3 η αισθηματική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία Ερίκ Ρομέρ "Μια νύχτα με τη Μοντ", με πρωταγωνιστή τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν, θα μας κρατήσει μια δροσερή συντροφιά. Ο Ρομέρ "μιλά" για τις κόντρες αρσενικού - θηλυκού, που παίζουν σαν τη γάτα με το ποντίκι, συζητώντας επί παντός επιστητού, πλην αυτού που τους ενδιαφέρει κατά βάθος, δηλαδή δε μιλούν πότε γι' αγάπη και προσπαθούν ακόμη και με δόλιους τρόπους να ...καταφέρει ο ένας τον άλλο.. Η ταινία διακρίθηκε σε πολλά διεθνή Φεστιβάλ και ήταν υποψήφια για Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Το κεντρικό πρόσωπο του έργου, ο αφηγητής, δεν αναφέρει ποτέ το όνομά του, είναι όμως μηχανικός, τριάντα τεσσάρων ετών κι αφού εργάστηκε στο Βανκούβερ και στο Βαλπράιζο, δουλεύει τώρα στο εργοστάσιο της Μισελέν στην Κεντρική Γαλλία. Ο αφηγητής κατοικεί σε προάστιο και κάθε Κυριακή συναντά στο δρόμο του μια νεαρή ξανθιά γυναίκα, που μετακινείται με ποδήλατο, ενώ εκείνος με το αυτοκίνητο. Θέλει να την παντρευτεί, αλλά είναι δύσκολο να της κάνει την πρόταση, γιατί οι δυο ρόδες έχουν άλλους ρυθμούς από τις τέσσερις... Με την Φρανσουάς Φαμπιάν.

Μια ενδιαφέρουσα μίνι σειρά ντοκιμαντέρ τεσσάρων επεισοδίων, που θα προβάλλεται από Τετάρτη έως και την Παρασκευή, με θέμα τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία στο ελληνικό θέατρο, μας προσφέρει η ΝΕΤ στις 19.30 τις αντίστοιχες μέρες. "Μάσκες και Οράματα" είναι ο τίτλος της σειρά της οποίας οι συντελεστές επιχειρούν να ρίξουν φως σε δύο βασικά σημεία της θεατρικής πράξης: το σκηνηνικό και το κοστούμι. Αναφορά σε βασικούς σταθμούς της ελληνικής σκηνογραφικής τέχνης, μνεία στον εφευρέτη της (σύμφωνα με τον Αριστοτέλη) Σοφοκλή, στις σκηνογραφικές συμβάσεις, στο εφήμερο της παράστασης και του σκηνικού, στην τέχνη του σκηνικού, στην τέχνη του κοστουμιού αλλά τις ασθένειές της. Ο φακός της εκπομπής μας ξεναγεί στο θέατρο του Διονύσου, σε σύγχρονα θέατρα, την ώρα της παράστασης, αλλά και σε άδειους θεατρικού χώρους, όταν ένα σκηνικό φεύγει κι ένα άλλο προβάλλει. Σε αποθήκες με ξεχασμένα σκηνικά αντικείμενα και σε εργαστήρια. Σκηνογράφοι και ενδυματολόγοι δίνουν το στίγμα της δουλιάς τους, ενώ χρέη οδηγού στο μαγικό χώρο των σκηνικών εκτελεί ο ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος.

Τι απομένει από μια παράσταση; Αυτό το ερώτημα θα θέσει ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος και αποκαλύπτει τα ξεχασμένα στην αποθήκη αντικείμενα του Εθνικού Θεάτρου. Στη συνέχεια μας οδηγεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου αλλά και σε σύγχρονα θέατρα. Για τη δουλιά τους μιλούν οι: Ιωάννα Παπαντωνίου, Μποστ, Στέφανος Λαζαρίδης και Ντένη Βλαχιώτη. Και έπειτα μέσα από ένα εργαστήρι κατασκευής μασκών, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος μας φέρνει αντιμέτωπους με το παιχνίδι ανάμεσα στο πρόσωπο και το προσωπείο, ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στη ζωή και στο θέατρο. Στη συνέχεια ο φακός εστιάζεται στο σκηνογραφικό έργο του Διονύση Φωτόπουλου, του Γιώργου Ζιάκα, και του Γιώργου Πάτσα. Για τη σχέση του με το θέατρο μιλά στην εκπομπή ο ζωγράφος - σκηνογράφος Δημήτρης Μυταράς. Σκηνοθεσία Κλεώνη Φλέσσα. Ερευνα - κείμενα Δηώ Καγγελάρη.

Σκηνή από την ταινία του Ζαν Γιμού "Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια"