ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 18 Ιούλη 1999
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΕΑ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ
Το Αιγαίο - θυσία στο βωμό της "Συμμαχίας"

Με την εφαρμογή της νέας δομής του ΝΑΤΟ και την ενεργοποίηση του στρατηγείου της Λάρισας, η Ελλάδα αποδέχεται την εκχώρηση του πρώτου ρόλου, για τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, στο στρατηγείο της Νάπολης

Με την εφαρμογή της νέας δομής του ΝΑΤΟ ενεργοποιείται και το ΝΑΤΟικό υποστρατηγείο της Λάρισας. Ηδη το ΝΑΤΟ ενέκρινε και τυπικά τον Απρίλη στη σύνοδο κορυφής στην Ουάσιγκτον τη νέα στρατιωτική δομή της Συμμαχίας, στα πλαίσια της οποίας από την 1η Σεπτέμβρη 1999 ενεργοποιούνται όλα τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία - υποστρατηγεία.

Το στρατηγείο της Λάρισας (υποστρατηγείο του υπερστρατηγείου της Νάπολης) θα έχει Ελληνα διοικητή, Αμερικανό υποδιοικητή και Τούρκο επιτελάρχη. Ανάλογη σύνθεση, με Τούρκο όμως διοικητή και Ελληνα επιτελάρχη, θα υπάρχει και στο υποστρατηγείο της Σμύρνης. Εκ πρώτης όψεως είναι "ισότιμη" η μεταχείριση των δύο χωρών από τον επικυρίαρχο. Ομως, τα πράγματα δεν έχουν έτσι. Με την ίδρυση και την ενεργοποίηση του στρατηγείου της Λάρισας, η Ελλάδα μετατρέπεται σε ορμητήριο για τα τυχοδιωκτικά σχέδια του ΝΑΤΟ και, ταυτόχρονα, η εξάρτηση βαθαίνει ενώ τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας τίθενται υπό περιορισμό.

Με τη λειτουργία του ΝΑΤΟικού στρατηγείου στη Λάρισα, με δύο σκέλη το χερσαίο στον Τύρναβο,που ήδη λειτουργεί, και το αεροπορικό στο Κουτσόχερο που κατασκευάζεται, λήγει μια εκκρεμότητα που υπήρχε από το 1980 όταν επανεντάχθηκε η Ελλάδα στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και η χώρα γίνεται οργανικό κομμάτι των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Το ΝΑΤΟ αποκτά πλέον νέα δικαιώματα για χρήση εγκαταστάσεων επί του ελληνικού εδάφους και άμεση πρόσβαση στη λειτουργία του ελληνικού αμυντικού συστήματος.

Το ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Λάρισας, είναι ένα από τα 4 υποστρατηγεία (Σμύρνη Τουρκίας, Λάρισα Ελλάδας, Βερόνα Ιταλίας και Μαδρίτη Ισπανίας) που υπάγονται στο στρατηγείο της Νότιας Πτέρυγας του ΝΑΤΟ στη Νάπολη της Ιταλίας. Με βάση τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, στα πλαίσια της οποίας υιοθετείται η αρχή του ενιαίου αμυντικού χώρου για ολόκληρη τη "Συμμαχία" και της εκτός συνόρων των κρατών - μελών δράσης, καταργούνται τα εθνικά επιχειρησιακά όρια. Ετσι και το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Λάρισα βρίσκεται μεν επί ελληνικού εδάφους αλλά δεν καλύπτει κατ' ανάγκη την ελληνική επικράτεια και όποτε θελήσει η διοίκηση της Νάπολης μπορεί τμήματα του ελληνικού εθνικού χώρου, π. χ. στο Αιγαίο, να τα παραχωρεί επιχειρησιακά στο υπό τουρκικό έλεγχο ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Σμύρνης, πράγμα που αποτελεί πάγια επιδίωξη της Αγκυρας.

Με τον τρόπο αυτό η ελληνική εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο τίθεται υπό διαρκή αμφισβήτηση όχι μόνο από την Τουρκία, αλλά και από τους ίδιους τους Αμερικανούς και τα όργανα του ΝΑΤΟ που θα είναι οι κυρίαρχοι του χώρου. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ έρχεται να βάλει τη σφραγίδα της στα όσα έχουν δρομολογηθεί. Το Αιγαίο για τα αμερικανοΝΑΤΟικά επιτελεία αποτελεί "γκρίζα περιοχή",περιοχή με ασαφές καθεστώς κυριαρχίας. Αυτό εξέφραζαν εξάλλου και τα αμερικανικής έμπνευσης Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), που κατά καιρούς προωθούσε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η φόρμουλα επιβολής της τουρκικής συγκυριαρχίας στο Αιγαίο υπό υψηλή επικυριαρχία των Αμερικανών. Τα μέτρα αυτά κατά ένα μέρος ξεπεράστηκαν στην πράξη με την αποδοχή από την Ελλάδα της νέας δομής του ΝΑΤΟ και του τρόπου λειτουργίας των ΝΑΤΟικών στρατηγείων.

Στην ουσία αυτό που τίθεται υπό αμφισβήτηση δεν είναι το ποιος θα έχει την εποπτεία, την επιχειρησιακή ευθύνη στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, απλά των διεθνών υδάτων στο Αιγαίο και του διεθνούς εναέριου χώρου, αλλά μέσω αυτής συνολικά του Αιγαίου, περιλαμβανομένων και τμημάτων της ελληνικής επικράτειας, όπως ελληνικών νησιών και προσβάσεων σε αυτά από την ηπειρωτική Ελλάδα. Το Αιγαίο, θαλάσσιος και εναέριος χώρος, τίθεται εκτός ελληνικής αρμοδιότητας με πρόσχημα την κατάργηση των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης.

Η θαλάσσια αυτή περιοχή που σύμφωνα με τα ισχύοντα διεθνώς (εναέριος και θαλάσσιος χώρος, όπως και FIR) ελεγχόταν επιχειρησιακά από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, καθώς είναι μια περιοχή διάσπαρτη από ελληνικά νησιά, μετατρέπεται σε περιοχή ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας με υψηλό επικυρίαρχο το στρατηγείο της Νάπολης, που θα εκχωρεί την αρμοδιότητα, κατά περίπτωση, στα υποστρατηγεία της Σμύρνης και της Λάρισας.

Το μόνο επιχείρημα υπό τη μορφή δικλίδας ασφαλείας που προβάλλει η κυβέρνηση απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο, είναι ότι αν υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη η χώρα θα προβάλλει βέτο στα όργανα του ΝΑΤΟ. Αυτό όμως ούτε σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί καθώς όταν κάποιος παραιτείται από ένα κυριαρχικό του δικαίωμα είναι τουλάχιστον αστείο να λέει ότι στο μέλλον δε θα αφήσει να το πάρουν άλλοι. Το αποτέλεσμα θα είναι για πρώτη φορά - από τότε που το ελληνικό κράτος απέκτησε τα σημερινά του όρια - ο χώρος του Αιγαίου, περιλαμβανομένων και των ελληνικών νησιών και των ζωτικών διαύλων επικοινωνίας με αυτά, από και προς την ηπειρωτική Ελλάδα, να μην ελέγχεται επιχειρησιακά από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.

ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Διαιωνίζεται η ομηρία από τις ΗΠΑ

Με την επιλογή των νέων οπλικών συστημάτων, σε σχέση με το ρόλο και την προέλευση αυτών, σηματοδοτείται η προσαρμογή της χώρας στα νέα ΝΑΤΟικά δεδομένα

Το πενταετές (1996 - 2000) εξοπλιστικό πρόγραμμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που εξαγγέλθηκε το Νοέμβρη του 1996 και το οποίο βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, αποτελεί μια ακόμα επιβεβαίωση της βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και σφραγίζει τη διαιώνιση της ομηρίας της Ελλάδας στις ΗΠΑ.

Το πρόγραμμα αυτό σηματοδοτεί την πλήρη προσαρμογή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στις κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ, στα πλαίσια του νέου επιθετικού του Δόγματος, το δυνάμωμα της εξάρτησης και την υποθήκευση της ελληνικής οικονομίας και για τον επόμενο αιώνα. Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα, που η εξόφλησή του ξεπερνάει τη δεκαετία και αντιστοιχεί σε πολλές "αγορές του αιώνα" και με αυτό δένεται πισθάγκωνα η Ελλάδα και για τον 21ο αιώνα. Το συνολικό κόστος του "Ενιαίου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων" (ΕΜΠΑΕ), όπως αποκαλείται, ανέρχεται σε τρέχουσες τιμές σε 4 τρισ. δραχμές.

Τη δικαιολογητική βάση γι' αυτό το εξοπλιστικό πρόγραμμα αποτελεί και αυτή τη φορά η τουρκική προκλητικότητα και η απειλή που επιβάλλει, όπως αναφέρεται από την κυβέρνηση, ενίσχυση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι ισχυρισμοί αυτοί, όμως, ακούγονται ως υποκρισία, γιατί στην ουσία αποτελούν το άλλοθι της προσαρμογής της Ελλάδας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Εξάλλου, η ίδια η φύση των νέων εξοπλισμών ανταποκρίνεται απόλυτα στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ περί μονάδων ταχείας επέμβασης στα πλαίσια της διεύρυνσης των ορίων του. Η κυβέρνηση, δεν το κρύβει άλλωστε, αρκεί να διαβάσει κανείς προσεκτικά τις δηλώσεις των αρμοδίων και τα σχετικά κείμενα.

Ενεργός συμμετοχή στο ΝΑΤΟ

Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάμεσα στις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως αυτές απαριθμούνται στη σχετική ανακοίνωση του ΚΥΣΕΑ, όταν παρουσιάστηκαν οι κατευθύνσεις του προγράμματος, αναφέρεται ανοιχτά "η ενεργός συμμετοχή στις διαδικασίες επαναπροσδιορισμού του ρόλου του ΝΑΤΟ".Οι επιλογές αυτές έρχονται σαφώς σε εφαρμογή των ΝΑΤΟικών κατευθύνσεων. Ενδεικτικά αυτά που αναφέρονται στο ενημερωτικό δελτίο του ΝΑΤΟ από το 1995: "Αμεση προτεραιότητα αποτελεί η υλοποίηση της έννοιας της συνδυασμένης μεικτής δύναμης επιχειρήσεων, η οποία θα επιτρέψει στη Συμμαχία την πραγματοποίηση νέων αποστολών (όπως ειρηνευτικές επιχειρήσεις). Οι νέες δομές θα είναι ικανές να λειτουργούν τόσο υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ, όσο και υπό τον έλεγχο της ΔΕΕ και να επιτρέπουν τη συμμετοχή τρίτων χωρών". Το Κοσσυφοπέδιο έρχεται να τα αποδείξει.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και μεγάλα: Πόσο οι επιλογές αυτές υπαγορεύονται από τις ελληνικές αμυντικές ανάγκες; Τα όπλα αυτά σε ποια αμυντική λογική εντάσσονται; Κατά πόσον θα είναι διαθέσιμα και θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν την κρίσιμη ώρα για τις ανάγκες της εθνικής άμυνας; Πού οδηγεί η λογική του ανταγωνισμού των εξοπλισμών με την Τουρκία; Ποιες είναι οι επιπτώσεις των εξοπλισμών αυτού του μεγέθους στη γενικότερη πορεία της χώρας;

Οσον αφορά το ερώτημα του κατά πόσον η επιλογή των συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων ανταποκρίνεται στις αμυντικές ανάγκες της Ελλάδας η απάντηση δίνεται από προηγούμενες αγορές όπλων. Είναι γεγονός, που το παραδέχονται οι αρμόδιοι, ότι πολλά από τα πιο ακριβοπληρωμένα οπλικά συστήματα, τα οποία βρίσκονται στο οπλοστάσιο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όχι μόνο δεν είναι τα καλύτερα που θα μπορούσαν να επιλεγούν, αλλά κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση.

Γενικότεροι προσανατολισμοί

Οι επιλογές των οπλικών συστημάτων εκ των πραγμάτων εξαρτώνται και από τους γενικότερους προσανατολισμούς της χώρας. Την εποχή, λοιπόν, που η Ελλάδα εντάσσεται στη νέα δομή του ΝΑΤΟ, της κατάργησης των εθνικών ορίων και της δημιουργίας ενιαίου αμυντικού χώρου για όλη την περιοχή της Συμμαχίας, την εποχή που η Ελλάδα διεκδικεί ρόλο στα παιχνίδια που γίνονται στα πλαίσια της επιβολής της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, δεν μπορεί, σύμφωνα με τη ΝΑΤΟική λογική, παρά να αναπροσαρμόζει τη δομή των Ενόπλων Δυνάμεών της και να προμηθεύεται τους ανάλογους εξοπλισμούς, εξάλλου αυτού υπαγορεύει η συμμετοχή στη συμμαχία.

Η νέα δομή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που προβλέπει τη συγκρότηση δυνάμεων ταχείας επέμβασης, έχει ήδη μπει σε εφαρμογή, ενώ παράλληλα και οι εξοπλισμοί για την κάλυψη αυτών των αναγκών προχωράνε. Δεν είναι τυχαίο ότι και η νέα δομή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα εξαγγέλθηκαν μετά τις κατευθύνσεις, που δόθηκαν από το ΝΑΤΟ για την προσαρμογή των χωρών - μελών στη νέα δομή του.

Η αμυντική λογική, το δόγμα, στο οποίο εντάσσονται οι νέοι εξοπλισμοί, τουλάχιστον όσον αφορά τα μεγάλα "πακέτα", είναι σαφώς στα πλαίσια των ΝΑΤΟικών κατευθύνσεων. Και το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι μόνο να κρίνει κάποιος μεμονωμένα το κάθε οπλικό σύστημα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε έτσι είτε αλλιώς και να παράγει μεγαλύτερο ή μικρότερο αποτέλεσμα, αλλά και το πού θα εγκατασταθεί αυτό και ποια θα είναι η αποστολή του. Για παράδειγμα, τα νέα πανάκριβα μαχητικά αεροσκάφη, που παραγγέλθηκαν τελευταία είναι αεροσκάφη που ανταποκρίνονται πλήρως στους σχεδιασμούς της Νότιας Πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι επιλέχτηκαν οι αμερικανικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι "Πάτριοτ", έναντι των ρωσικών "S - 300".

Ακόμα, όμως, και στην περίπτωση που τα όπλα ανταποκρίνονταν αποκλειστικά στις ελληνικές αμυντικές ανάγκες και εντάσσονταν σε έναν τέτοιο σχεδιασμό, καμία διασφάλιση δεν υπάρχει ότι θα είναι διαθέσιμα και θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν την κρίσιμη ώρα για τις ανάγκες της εθνικής άμυνας. Ολοι γνωρίζουν και κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα μαχητικά αεροσκάφη, για να είναι αξιόμαχα απαιτούν διαρκή υποστήριξη σε ανταλλακτικά από το εργοστάσιο της χώρας κατασκευής τους. Εξάλλου, ένας από τους λόγους για τη μη επιλογή των ρωσικών μαχητικών που προβλήθηκε είναι ο ισχυρισμός ότι δε διασφαλίζεται η μελλοντική υποστήριξη από τα ρωσικά εργοστάσια. Ποιος, όμως, μπορεί να ισχυριστεί ότι οι Αμερικανοί σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύγκρουσης θα πρόσφεραν ανταλλακτικά για τα μαχητικά που έχουν πουλήσει στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.

Αλλά οι Αμερικανοί διεκδικούν να έχουν λόγο και για τον τόπο της εγκατάστασης των οπλικών συστημάτων που μας πουλάνε και να μη στρέφονται αυτά προς την τουρκική πλευρά. Για παράδειγμα, θέτουν ζήτημα για τους ακριβοπληρωμένους πυραύλους εδάφους - εδάφους "ATACMS", βεληνεκούς 160 χιλιομέτρων, που έχει αποκτήσει η Ελλάδα, όπως θέτουν όρους και για την εγκατάσταση των αντιαεροπορικών "Πάτριοτ" που σύντομα θα έρθουν στην Ελλάδα.

Διευρύνεται ο φαύλος κύκλος

Από την άλλη υπάρχουν και πολιτικές - διπλωματικές όπως και οικονομικές παρενέργειες της εμπλοκής και της παγίδευσης της χώρας στην κούρσα των εξοπλισμών. Ο φαύλος κύκλος της εξάρτησης διευρύνεται. Αυτοί που τροφοδοτούν την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στρώνουν και το χαλί για το κυνήγι των εξοπλισμών και ο χορός καλά κρατεί προς δικό τους όφελος. Η Ελλάδα και η Τουρκία, τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σταθερά, σύμφωνα με στοιχεία ινστιτούτων στρατηγικών μελετών, στις τρεις πρώτες θέσεις, ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου, στη λίστα των εισαγωγών όπλων. Παρ' όλα αυτά, η κούρσα συνεχίζεται. Και τι εξασφαλίστηκε στον τομέα της υπεράσπισης των ελληνικών συμφερόντων; Μια διαρκής διολίσθηση θέσεων στο Αιγαίο και στα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Ομως ο ανταγωνισμός στους εξοπλισμούς δεν έχει όρια. Κάποιοι θέτουν, έμμεσα, ακόμα και ζήτημα ανταγωνισμού με την Τουρκία στο επίπεδο της πυρηνικής ενέργειας, με αφορμή τα σχέδια για τη δημιουργία στην Τουρκία εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας, που θα της παρέχει τη δυνατότητα κατασκευής πυρηνικών όπλων.

Η επιλογή των συγκεκριμένων εξοπλισμών αποτελεί στρατηγική επιλογή και αποτελεί μέρος των προϋποθέσεων για ένταξη της Ελλάδας ακόμα πιο ενεργά στο παιχνίδι διεκδίκησης ρόλου στην περιοχή, με συνέπεια την παραπέρα εμπλοκή της στους πολεμοκάπηλους τυχοδιωκτισμούς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Οι Ενοπλες Δυνάμεις, σύμφωνα εξάλλου και με επίσημες δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, είναι το εισιτήριο της Ελλάδας, της ελληνικής άρχουσας τάξης, στη λεηλασία των Βαλκανίων και με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μην ξεχνάμε ότι ήδη ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, που τελούν υπό τις διαταγές του ΝΑΤΟ, βρίσκονται στη Βοσνία, την Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο.Μάλιστα, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Ν. Μπερνς επιβεβαιώνει, με τον πιο σαφή τρόπο τον προορισμό αυτών των εξοπλισμών, διαπιστώνοντας ότι η παρουσία των νέων αμερικανικών όπλων στην Ελλάδα "θα διευρύνει τη διμερή και συμμαχική διαλειτουργικότητα",όπως δήλωσε μετά τις ανακοινώσεις του ΚΥΣΕΑ για την επιλογή των πυραύλων "Πάτριοτ" και άλλων αμερικανικών οπλικών συστημάτων. Ο ίδιος χωρίς περιστροφές επιβεβαιώνει ότι με τις αγορές αυτές η Ελλάδα υποθηκεύει το μέλλον της: "Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν πως η σημερινή απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης ανοίγει νέες προοπτικές στον τομέα της αμυντικής μας συνεργασίας, καθώς πλησιάζουμε τον καινούριο αιώνα.Οικοδομώντας την ισχυρή μας συμμαχική σχέση, η προμήθεια των Πάτριοτ και των JPTAS (σ. σ. εκπαιδευτικά αεροσκάφη) θα παρατείνει τη συμμαχική μας συνεργασία για περισσότερο από μία γενιά.Η Ελλάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν τη δυνατότητα για ισχυρότερες εμπορικές και επιχειρηματικές σχέσεις".

Συμπερασματικά, το όλο πλέγμα της εξάρτησης απενεργοποιεί και ακυρώνει στην πράξη την οποιαδήποτε προσπάθεια ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της Ελλάδας. Οι εξοπλισμοί όχι μόνο δεν ενισχύουν την εθνική άμυνα, αλλά ενισχύουν την εξάρτηση και τις δυνάμεις που τροφοδοτούν έναν φαύλο κύκλο χωρίς τελειωμό.

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑΤΟ
Η Ελλάδα σε επικίνδυνη τροχιά

Η χώρα έχει μπει σε πορεία ακύρωσης της εθνικής ανεξαρτησίας με την πλήρη υποταγή της στο ΝΑΤΟ, που σηματοδοτούν η ενεργός συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για την περιοχή και η προσαρμογή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους ΝΑΤΟικούς προσανατολισμούς, όπως αυτή υλοποιείται με το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα και τη λειτουργία του ΝΑΤΟικού στρατηγείου στη Λάρισα

Το τρίπτυχο νέα δομή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα και ΝΑΤΟικά στρατηγεία στην Ελλάδα, σε εφαρμογή των Νέου Δόγματος του ΝΑΤΟ, σηματοδοτεί την προσαρμογή της Ελλάδας στο "νέο" ΝΑΤΟ, χωρίς όρια δράσης, σε ρόλο παγκόσμιου κατασταλτικού μηχανισμού, ταγμένου στην υπηρεσία της επιβολής, της κυριαρχίας των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Η χώρα έχει δρομολογηθεί σε μια ΝΑΤΟική τροχιά, που κινδυνεύει να αποδειχτεί δρόμος χωρίς επιστροφή, αν δε λειτουργήσει ανατρεπτικά ο λαϊκός παράγοντας και γενικά οι δυνάμεις που δεν υποτάσσονται στη βαρβαρότητα της "νέας τάξης πραγμάτων".

Ο ελληνικός λαός, μέρα τη μέρα, παραδίδεται σιδηροδέσμιος στο ΝΑΤΟ και η εθνική κυριαρχία ακυρώνεται με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το παρόν και το μέλλον του. Η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟικό πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας είναι μόνο μια πρώτη εφαρμογή της νέας κατάστασης που διαμορφώνεται. Μια κατάσταση άρσης της εθνικής ανεξαρτησίας ακόμα και αυτή που υπήρχε μέχρι τώρα στα πλαίσια της εξάρτησης. Γι' αυτό που δρομολογείται από δω και μπρος είναι μια νέα κατάσταση ποιοτικά πιο... προωθημένη από την κλασική εξάρτηση της χώρας. Σήμερα, αυτό που μπαίνει σε εφαρμογή, στα πλαίσια της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά επιβολή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού, είναι η πλήρης αλλοτρίωση και στον τομέα της Εθνικής Αμυνας των όποιων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της χώρας και η ακύρωση της όποιας σχετικής αυτονομίας θα μπορούσε να υπάρξει του εθνικού αμυντικού οργανισμού.

Ετσι τα πάντα μπαίνουν στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ και εντάσσονται οργανικά στους μηχανισμούς του. Στη στρατιωτική δομή μιας χώρας βασικοί άξονες είναι το αμυντικό δόγμα, η οργάνωση και η διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων, καθώς και ο εξοπλισμός τους. Και οι τρεις αυτοί παράμετροι, με τις εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί, τίθενται υπό πλήρη και άμεσο ΝΑΤΟικό έλεγχο. Η νέα δομή και το αμυντικό δόγμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι σε εφαρμογή των αντίστοιχων κατευθύνσεων του ΝΑΤΟ και πιστή αντιγραφή των ΝΑΤΟικών εγχειριδίων. Για να καλύψει τις ανάγκες σε μέσα τής νέας δομής έρχεται το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Και επιστέγασμα όλων αυτών είναι η λειτουργία του ΝΑΤΟικού στρατηγείου στη Λάρισα, που έρχεται να επιβάλει στην ελληνική επικράτεια την αμερικανοΝΑΤΟική επικυριαρχία και να εδραιώσει τη μετατροπή του Αιγαίου σε "γκρίζα ζώνη".

Αξιοσημείωτο είναι ότι όλα αυτά που είναι αλληλένδετα μεταξύ τους συμπίπτουν και χρονικά. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι πειστικό το άλλοθι της αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας, γιατί απλούστατα αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την πλήρη παράδοση της χώρας στο ΝΑΤΟ, σε αυτούς που σε τελική ανάλυση υποδαυλίζουν και ενισχύουν αυτή την επιθετικότητα.

Οι εξελίξεις των τελευταίων μηνών στα Βαλκάνια έρχονται να επιβεβαιώσουν σε πόσο επικίνδυνο παιχνίδι έχει εμπλακεί η Ελλάδα. Η Β. Ελλάδα αποτελεί πλέον στρατηγικής σημασίας ΝΑΤΟικό προγεφύρωμα και τίθενται σε εφαρμογή τα ΝΑΤΟικά σχέδια του "ψυχρού πολέμου", τα αποκαλούμενα "Σχέδια Ενισχύσεως Βορείου Ελλάδος",τα οποία πρόβλεπαν απόβαση ΝΑΤΟικών στρατευμάτων στη Β. Ελλάδα, για να χτυπηθεί το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Ενεργοποιούνται για πρώτη φορά από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, ώστε αυτά να καλύπτουν τις ανάγκες του νέου επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ. Το επιβεβαίωσε περίτρανα ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, με τη συμμετοχή της Ελλάδας σ' αυτόν, αλλά και ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, όταν δήλωνε πανευτυχής πόσο σημαντική ήταν αυτή η συμμετοχή για τη συμμαχία. Ετσι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τίθενται στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, που είτε διέρχονται από το ελληνικό έδαφος είτε σταθμεύουν σε αυτό, ενώ ολόκληροι σχηματισμοί του Ελληνικού Στρατού, όπως η 34η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, στέλνονται στο Κοσσυφοπέδιο για να ενταχθούν στα ΝΑΤΟικά στρατεύματα κατοχής.

Κείμενα : Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Κείμενα: Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ