Ακολουθώντας την προσφιλή της τακτική, να φέρνει νομοσχέδια σημαντικά για ψήφιση στη Βουλή στη διάρκεια των θερινών διακοπών - ώστε να μην υπάρξουν ισχυρές αντιδράσεις - η κυβέρνηση επανέφερε και κατέθεσε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την πορνεία, που τόσες αντιδράσεις είχε ξεσηκώσει το περασμένο φθινόπωρο.

Να θυμίσουμε δε ότι στην πρώτη απόπειρα να "περάσει" το νομοσχέδιο, οι αρμόδιοι υπουργοί δεν είχαν καν ζητήσει τη γνώμη της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, που, σύμφωνα με το νόμο, μετέχει στην επεξεργασία των νομοσχεδίων, κυρίως όταν αφορούν σε γυναίκες...

Με το επίμαχο νομοσχέδιο, περνούν από την Αστυνομία στην Αυτοδιοίκηση όλες οι αρμοδιότητες που σχετίζονται με τους οίκους ανοχής και δεν μπαίνει αριθμητικός περιορισμός των οίκων που λειτουργούν σε κάθε περιοχή. Ουσιαστικά, με το νέο νόμο καθιερώνεται η πορνεία σαν επάγγελμα, δίνεται μια νομιμοφάνεια στο εμπόριο γυναικών από ξένες χώρες και στην εξαναγκαστική πορνεία.

Οι έρευνες δείχνουν ότι μόνο μια στις πέντε αλλοδαπές που εκδίδονται ασκεί το "επάγγελμα", χωρίς να έχει υποστεί ψυχολογική ή σωματική βία. (Είχαν μάλιστα σημειωθεί και αυτοκτονίες αλλοδαπών κοριτσιών γι' αυτό το λόγο).

"Πιστεύουμε ότι ο νέος νόμος έγινε για να εντάξει τις αλλοδαπές στην επίσημη πορνεία", μας είχαν δηλώσει σε έρευνα εκπρόσωποι της Αδέσμευτης Κίνησης Γυναικών, που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με θέματα πορνείας αλλοδαπών γυναικών. "Η αλλοδαπή, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, μπορεί να μπει στην Ελλάδα και να ασκήσει νόμιμα την πορνεία, κάτι που σημαίνει ότι αφήνουν ελεύθερα τα κυκλώματα των προαγωγών και τις μαφίες να φέρνουν γυναίκες από το εξωτερικό".

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας και πριν από μήνες είχε ζητήσει να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, χαρακτηρίζοντάς το "απαράδεκτο", αλλά και πρόσφατα δημοσίευσε τις ολοκληρωμένες θέσεις της, σχετικά με το "σχέδιο νόμου για τα εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα".

Το καταγγέλλει για τους παρακάτω λόγους:

• Η καθιέρωση της πορνείας ως επάγγελμα, που αποτελεί και το βασικό σκοπό του νομοσχεδίου, συνιστά βασική παραβίαση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων των γυναικών και προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
• Αντιμετωπίζει την πορνεία σαν αγοραπωλησία και όχι σαν κοινωνικό φαινόμενο, οι αιτίες του οποίου βρίσκονται στο υπάρχον κοινωνικό σύστημα, που φέρνει τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό των γυναικών, την ανισότητα των δύο φύλων και την ανεργία, με οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές και ηθικές προεκτάσεις. Αντίθετα, νομιμοποιεί την υπάρχουσα απαράδεκτη κατάσταση και δίνει ευκαιρίες για περαιτέρω επέκταση.
• Αποσιωπά και δε λαμβάνει μέτρα για μεγάλο αριθμό γυναικών, που είναι θύματα βιασμού, εξαναγκασμού σε πορνεία και εκμετάλλευση, λόγω των ειδικών κοινωνικών συνθηκών, μέσα στην κοινωνία του κέρδους και της αγοραπωλησίας των πάντων, ακόμη και του ανθρώπινου σώματος.
• Προβλέπει ποινές και διοικητικές κυρώσεις, κυρίως για τις γυναίκες που εκδίδονται και όχι για χρήστες των υπηρεσιών πορνείας, τους μαστροπούς (υπηρετικό προσωπικό) και, το πιο βασικό, τους "προστάτες" και τους προαγωγούς.

• Κατοχυρώνει τα "σπίτια" και αφήνει στο απυρόβλητο το πεζοδρόμιο, τα τρισάθλια τριτοκοσμικά ξενοδοχεία, τα "τουριστικά γραφεία", τα κακόφημα μπαρ, τα δήθεν "ινστιτούτα αισθητικής και μασάζ", τις καυτές αγγελίες, που καθημερινά "κοσμούν" έγκριτες εφημερίδες και περιοδικά, τηλεόραση κλπ.
• Δεν αγγίζει τα κυκλώματα (εμπόρου - εμπορεύματος), που δρομολογούν το εμπόριο της λευκής σάρκας, όταν, μάλιστα, είναι γνωστό ότι σ' αυτά εμπλέκονται και αστυνομικοί.
• Αγνοεί σκόπιμα ότι οι οικονομικές μετανάστριες εξαναγκάζονται σε πορνεία και αντί να προχωρήσει σε μέτρα που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση, εργασία και κοινωνική ασφάλιση στη χώρα υποδοχής, τους παρέχει τριετή άδεια άσκησης του επαγγέλματος της πόρνης.
• Σε σχέση με τον καταργούμενο νόμο, κατεβάζει το όριο ηλικίας των εκδιδομένων από τα 21 στα 18 έτη, σε μια ηλικία που τα κορίτσια δεν έχουν βγει στην αγορά εργασίας να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες και να αποφασίσουν με ώριμη σκέψη για το μέλλον τους.
• Δίνεται το "πράσινο φως" στους δημάρχους και τους κοινοτάρχες να καθορίζουν με αποφάσεις τους τον αριθμό των αδειών για λειτουργία πορνείων, με το επαίσχυντο σκεπτικό ότι αυτοί γνωρίζουν καλύτερα τις ανάγκες της περιοχής τους (λιμάνια, στρατόπεδα, βιομηχανίες κτλ).
• Καθιερώνεται υπηρετικό προσωπικό από γυναίκες άνω των 55 ετών, που ονομάζονται "τσατσάδες" από την αιτιολογική έκθεση, με το αστείο επιχείρημα ότι έτσι απομακρύνονται οι προστάτες και ρίχνεται το βάρος στα εκδιδόμενα άτομα, αφήνοντας άθικτους "προστάτες" και προαγωγούς.

• Η αιτιολογική έκθεση ισχυρίζεται ότι ο νέος νόμος θα καλύψει νομοθετικό κενό και θα προστατέψει τη δημόσια υγεία. Νομοθετικό κενό, όμως, δεν υπάρχει, αφού ακόμη ισχύει ο Ν. 1193/81, που προβλέπει ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, δεν καθιερώνει, όμως, την πορνεία ως επάγγελμα, όπως καθιερώνεται με το υπό κρίση νομοσχέδιο.

Οσο για την προστασία της δημόσιας υγείας, αυτή δε γίνεται με τον έλεγχο των "σπιτιών" μόνο, όταν όλοι οι άλλοι χώροι που προαναφέραμε είναι στο απυρόβλητο. Ας σημειωθεί ότι ο υπάρχων ιατρικός έλεγχος είναι τυπικός και όχι ουσιαστικός, λόγω έλλειψης, τόσο ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, όσο και υλικοτεχνικών υποδομών. Αποτελεί δε, τουλάχιστον, υποκρισία να μιλάμε για προστασία της δημόσιας υγείας, όταν αυτός ο υποτυπώδης ιατρικός έλεγχος θα γίνεται ανά 15 μέρες αντί δυο φορές τη βδομάδα που ισχύει σήμερα. Και αυτό, σε χρονική περίοδο, που το Εϊτζ και η ηπατίτιδα είναι σε έξαρση.

Η ΟΓΕ ζητά ανάμεσα σε άλλα:

• Τη δημιουργία χώρων υποδοχής των μεταναστριών, με την εξασφάλιση των αναγκαίων για την παραμονή και επιβίωσή τους και βοήθεια για ανεύρεση εργασίας με κοινωνική ασφάλιση.
• Την εξυγίανση και τον εκδημοκρατισμό των διωκτικών αρχών και τον έλεγχο στους γνωστούς χώρους.
• Την απαγόρευση με αυστηρές ποινές της διαφήμισης της πορνείας και του πορνογραφικού υλικού από όλα τα ΜΜΕ.
• Καλεί τους δημάρχους και τους κοινοτάρχες να αποποιηθούν τις αρμοδιότητες, που τους δίνει το υπό κρίση νομοσχέδιο.

Υποκριτικό ευχολόγιο είναι, τελικά, η διεθνής σύμβαση για την απαγόρευση των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, που ψηφίστηκε στο πλαίσιο της Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, που έγινε πρόσφατα στη Γενεύη.

Τι προβλέπει η νέα Διεθνής Σύμβαση; Υποτίθεται ότι προστατεύει όλα τα παιδιά κάτω των 18 χρόνων. Καλεί τα κράτη να λάβουν κατεπειγόντως άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για την εξάλειψη της παιδικής δουλείας, πορνείας και πορνογραφίας και την απαγόρευση της χρησιμοποίησης των παιδιών για εμπόριο ναρκωτικών και άλλες παράνομες δραστηριότητες, της υποχρεωτικής ή αναγκαστικής στρατολόγησης των παιδιών, καθώς και κάθε άλλης εργασίας, που βλάπτει την υγεία, την ασφάλεια και την ηθική ακεραιότητα των παιδιών. Η σύμβαση προβλέπει την εκπόνηση εθνικών προγραμμάτων δράσης για την εξάλειψη των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, τη διεθνή συνεργασία και βοήθεια, τη δημιουργία εθνικών μηχανισμών παρακολούθησης της εφαρμογής της σύμβασης και την επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες. Τονίζει τη σημασία της εκπαίδευσης για την εξάλειψη της παιδικής εργασίας και προτρέπει τα κράτη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην κατάσταση των κοριτσιών και την αντιμετώπιση της"μαύρης εργασίας".

Αλλά πώς θα εφαρμοστούν, όταν οι διατάξεις της δεν αποτελούν καν νομικό κείμενο, δεσμευτικό για τα κράτη; Χρειάζεται αγώνας για να ανατραπεί η φρικτή πραγματικότητα, που αφορά την παιδική εργασία, ιδίως στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Η ίδια η υιοθέτηση της σύμβασης σκόνταφτε για πολύ καιρό στις αντιδράσεις των πολυεθνικών, που χρησιμοποιούν τη φτηνή παιδική εργασία για να αυξήσουν υπέρμετρα τα κέρδη τους, ενώ είναι γνωστό πως σε πολλές χώρες της Ασίας ανθεί η βιομηχανία του σεξ με θύματα ανήλικα αγόρια και κορίτσια. "Πολιτισμένοι" πελάτες πορνείων πορνικού τουρισμού, με ΕΥΡΩ, ΜΑΡΚΑ, ΔΟΛΑΡΙΑ, αγοράζουν τρυφερή σάρκα...

Ετσι, ο αγώνας κατά της παιδικής εργασίας δε σταματά μόνο στην προσπάθεια εφαρμογής της διεθνούς σύμβασης. Είναι αγώνας ενταγμένος στην προοπτική οριστικής εξάλειψης των αιτιών, που δημιουργούν αυτά τα φρικτά κοινωνικά φαινόμενα.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Αλίκη ΞΕΝΟΥ-ΒΕΡΝΑΔΟΥ