Βάση του «κοινωνικού διαλόγου» που είναι ήδη σε εξέλιξη παραμένει η μελέτη του Βρετανικού Οίκου (Government Actuaries), στην οποία όπως είναι γνωστό είχε οικοδομηθεί και το πρώτο πακέτο των αντιασφαλιστικών μέτρων που συνάντησαν τη λαϊκή κατακραυγή. Αυτό προκύπτει από χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, για την πορεία του έργου της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, που συνεχίζει τις εργασίες της με εντατικούς ρυθμούς και χτες πραγματοποίησε την τρίτη (!) συνάντηση με τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ και τη δεύτερη με τους εκπροσώπους του ΣΕΒ.

Μάλιστα, το υπουργείο Εργασίας σε μια εκδήλωση «μεγαλοθυμίας» υπόσχεται προς την ηγεσία της ΓΣΕΕ, ότι και η δική της μελέτη θα τύχει καλής μεταχείρισης, αφού όπως δηλώνει «η Επιτροπή καταβάλλει προσπάθεια να τοποθετηθούν και οι δύο μελέτες στην ίδια βάση, ώστε να δημιουργηθεί ένας κοινός παρονομαστής, ο οποίος μπορεί να φανεί χρήσιμος στον επερχόμενο διάλογο...».

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η κυβέρνηση εμμένει στα αντιασφαλιστικά της μέτρα και όχι μόνο δεν αποσύρει τις προτάσεις της, αλλά θεωρεί δεδομένη τη μελέτη του βρετανικού οίκου, η οποία και χρησιμοποιείται ως βάση του «κοινωνικού διαλόγου». Επιπλέον, αποδεικνύεται -παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ- ότι η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων γίνεται το «μαξιλάρι», για να προχωρά ο διάλογος της απάτης, όπως υπογράμμιζαν οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις. Καταρρέουν έτσι όλες οι δικαιολογίες που πρόβαλε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ότι ούτε λίγο ούτε πολύ η συμμετοχή των εκπροσώπων της στις εργασίες της Επιτροπής, θα είχε εθιμοτυπικό - ενημερωτικό χαρακτήρα. Το «πρωτόκολλο» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ τράβηξε μακριά.

Και αυτό δεν μπορεί να υποβαθμιστεί από τη δήλωση του υπουργείου ότι οι συναντήσεις αφιερώθηκαν σε «τεχνητά ζητήματα», αφού η ομολογία ότι «υπήρξε ταύτιση απόψεων όσον αφορά την ύπαρξη προβλήματος στο ασφαλιστικό» κρύβει μεγαλύτερες και πιο ουσιαστικές ταυτίσεις στις θέσεις των δύο πλευρών.

Η δεύτερη κατά σειρά συνάντηση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων με τους εκπροσώπους του ΣΕΒ πιστοποιεί και αυτή με τη σειρά της, ότι ο «κοινωνικός διάλογος» παίρνει ευρύτερες διαστάσεις, αποκτά και τη σφραγίδα του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ αναμένεται και η συμμετοχή της ηγεσίας των εμπόρων. Ανησυχητική είναι και η δήλωση του υπουργείου ότι η Επιτροπή εξετάζει την πρόταση της «Ανανεωτικής Εκσυγχρονιστικής Κίνησης για την Αριστερά» (Μπίστης), μια πρόταση που ανοιχτά τάσσεται υπέρ των «τριών πυλώνων» της Κοινωνικής Ασφάλισης (Μοντέλο Χιλής).

«Οι σημερινές εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μένει ανυποχώρητη στην πολιτική και στην επιδίωξή της να κατεδαφίσει το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, Υγείας και Πρόνοιας και ν' ανοίξει διάπλατα το δρόμο της ασύδοτης δράσης του ιδιωτικού κεφαλαίου», τονίζει σε δήλωσή του ο Γ. Μαυρίκος μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

«Ταυτόχρονα, συνεχίζει ο συνδικαλιστής- επιβεβαιώνονται οι μεγάλες ευθύνες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ, που σαν συνένοχοι συμμετέχουν στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής. Η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο που είναι τα εκατομμύρια των απεργών και όλοι αυτοί που θίγονται από τα μέτρα. Το ΠΑΜΕ -καταλήγει ο Γ.Μαυρίκος- με όλον αυτόν τον κόσμο, θα συντονίσει τη δράση του και θα πρωτοστατήσει για τη συνέχιση και την ένταση των αγώνων».

Συνεχίζεται η μείωση προσωπικού στον ΟΤΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους όλο και λιγότερους εργαζομένους που μένουν πίσω, όσο και για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η διοίκηση ετοιμάζει νέο πρόγραμμα «εθελούσιων αποχωρήσεων», αποσκοπώντας σε συμπίεση λειτουργικού κόστους, προκειμένου να μείνουν περισσότερα να μοιραστούν στους μετόχους.

Στη δεκαετία 1991 - 2000, μέσω κανονικών συνταξιοδοτήσεων και προγραμμάτων «εθελούσιας εξόδου», το προσωπικό του ΟΤΕ μειώθηκε κατά περίπου 10.000 άτομα. Σήμερα υπηρετούν 19.206, ενώ μέχρι τέλος του χρόνου έχουν προγραμματιστεί άλλες 700 αποχωρήσεις.

Εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Χρηματοοικονομικών Θεμάτων που παρουσιάστηκε χτες στο ΔΣ του Οργανισμού αναφέρεται σε μελέτες «που έγιναν και κατέδειξαν ότι είναι δυνατή και επιβεβλημένη η μείωση του προσωπικού τη διετία 2002 - 2003 κατά 4.000 - 5.000 άτομα, με την προϋπόθεση ότι θα προσληφθούν και 1.500 νέοι (σ.σ.: νεότεροι ηλικιακά) υπάλληλοι». Ετσι, το προσωπικό, τέλος του 2003 θα είναι περίπου 15.000 άτομα. Η σχέση γραμμών ανά υπάλληλο θα ξεπεράσει τις 400, «δείκτης σημαντικά ανώτερος από το μέσο όρο των ευρωπαϊκών τηλεπικοινωνιακών οργανισμών». Στο ΔΣ αναφέρθηκε ακόμα η κατάσταση στις άλλες τηλεπικοινωνιακές εταιρίες που δρουν στην Ελλάδα, ότι «αντίθετα από τον ΟΤΕ, διαθέτουν απόλυτη ευελιξία στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού».

Τα παραπάνω σημαίνουν παραπέρα εντατικοποίηση της δουλιάς, που πέφτει σε ολοένα και λιγότερους ώμους, κάτι που καταγγέλλουν διαρκώς εργαζόμενοι, ειδικά οι τεχνικοί. Ο όγκος δουλιάς είναι μεγάλος, γι' αυτό και δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν άμεσα και με ικανοποιητικά αποτελέσματα τους οικιακούς πελάτες.

Στο βωμό της αποκόμισης υπερκερδών για τους μετόχους, έμπειρο προσωπικό οδηγείται στην έξοδο. Και οι λίγες προσλήψεις που γίνονται, συνήθως αφορούν συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, στο πλαίσιο εφαρμογής και στον ΟΤΕ των διαβόητων ελαστικών σχέσεων εργασίας. Νέοι και άπειροι εργαζόμενοι, που μέχρι να μάθουν τη δουλειά, απολύονται.

Σε απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται οι υπάλληλοι του υπουργείου Αιγαίου - χθες κήρυξαν 24ωρη απεργία - ζητώντας την άμεση υλοποίηση της Συλλογικής Συμφωνίας που έγινε με βάση το νόμο 2738/99, ύστερα από πρόσκληση του ΥΠΕΣΔΑΑ και διαπραγματεύσεις με τον υπουργό Αιγαίου. Οπως σημειώνουν με σχετική ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι, «δυστυχώς τα υπουργεία Εσωτερικών, Οικονομικών και Αιγαίου, παρανομώντας και καταστρατηγώντας κάθε έννοια του νόμου και μάλιστα στην πρώτη εφαρμογή του και παρά τις προφορικές τους δεσμεύσεις, ουδέποτε προχώρησαν στην υλοποίησή της». Δηλώνουν, παράλληλα, αποφασισμένοι να μην ανεχτούν άλλο τον εμπαιγμό, την άνιση μεταχείριση και την οικονομική τους εξαθλίωση σε σχέση με τους εργαζόμενους των άλλων υπουργείων και να διεκδικήσουν με κάθε νόμιμο τρόπο την εφαρμογή της συλλογικής συμφωνίας που αποτελεί και την εφαρμογή του νόμου.