ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 18 Ιούνη 2006
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ
Μια σημαντική πολιτική παρέμβαση

Μέτρα στήριξης για όλους όσους τους στερούν το μεροκάματο οι επιχειρηματίες και η αντεργατική πολιτική

Σταθερά πάνω από τις 450.000 παραμένουν οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι στη χώρα μας, με τον πραγματικό τους αριθμό να είναι πολύ μεγαλύτερος, αφού, με αλχημείες και νόθα κριτήρια καταγραφής, η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει μείωση της ανεργίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με βάση τα ευρωενωσιακά πρότυπα, εργαζόμενος (και, άρα, όχι καταγεγραμμένος άνεργος) θεωρείται ακόμα και αυτός που έχει δουλέψει με οποιουσδήποτε όρους έστω και μια ώρα το μήνα! Την ίδια ώρα, ένας σημαντικός αριθμός των ανέργων αποφεύγει πλέον συνειδητά να καταγραφεί στις λίστες του ΟΑΕΔ, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα περιπλάνησης στην ανεργία και όταν πλέον παύει να δικαιούται το πενιχρό επίδομα. Ενώ στους ανέργους δεν καταγράφονται και οι χιλιάδες απολυμένοι, που η κυβέρνηση εγκλωβίζει στα διάφορα προγράμματα κατάρτισης και απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας.

Για την πλειοψηφία των ανέργων, η επιβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους είναι Γολγοθάς. Οι λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση» έχουν αποκλείσει οποιαδήποτε ουσιαστική στήριξη στους άνεργους, με το πρόσχημα ότι στοχεύουν στην επιδότηση της εργασίας και όχι της ανεργίας. Αντ' αυτού, έχουν ανοίξει την κάνουλα των κονδυλίων και των επιδοτήσεων προς τους εργοδότες, οι οποίοι, στο όνομα δήθεν της δημιουργίας θέσεων εργασίας, φιλοδωρούνται με ζεστό χρήμα των εργαζομένων, χωρίς ούτε στο ελάχιστο να μειώνεται η ανεργία.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, οι άνεργοι διοχετεύονται σε προγράμματα κατάρτισης άσχετα με το αντικείμενο της εργασίας τους, ή μοιράζονται μια θέση ημιαπασχόλησης ανά τρεις. Ακόμα και σ' αυτήν την περίπτωση, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δουλεύουν απλήρωτοι, όπως οι απολυμένες της «Τρικολάν» στη Νάουσα, που προσλήφθηκαν δήθεν σε δουλιές του δήμου, χωρίς να δουν μεροκάματο για πέντε ολόκληρους μήνες, πριν βρεθούν ξανά άνεργες.

Σύμφυτη με τον καπιταλισμό η ανεργία

Την ανεργία τη δημιουργεί και τη συντηρεί το κεφάλαιο. Καμιά ευθύνη δεν έχουν οι εργαζόμενοι για το γεγονός ότι τα εργοστάσια κλείνουν, ότι τα πτυχία μετατρέπονται σε διαβατήρια ανεργίας, ότι οι απολύσεις πληθαίνουν στο όνομα της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας. Η πολιτική της ΝΔ, όπως προηγούμενα και του ΠΑΣΟΚ, είναι αυτή που θεριεύει την ανεργία, κρατώντας τους ανέργους ομήρους και εκβιάζοντας τους εργαζόμενους για νέες ανατροπές στα δικαιώματά τους.

Η αδυναμία της κυρίαρχης πολιτικής να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας φάνηκε και στο παράδειγμα της Νάουσας, όπου η κυβέρνηση, μέσα σε μια νύχτα, αναδιπλώθηκε από την αρχική της δέσμευση να νομοθετήσει την πρόωρη συνταξιοδότηση μέρους των απολυμένων της κλωστοϋφαντουργίας. Αντίθετα, δεσμευμένη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου και με τις πλάτες του ΠΑΣΟΚ και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, μετέτρεψε τη συνταξιοδότηση σε «εισοδηματική ενίσχυση», και μάλιστα με όρους τέτοιους που δένουν τους άνεργους πιο σφιχτά στο άρμα των «ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση».

Στο πλαίσιο των ευρωενωσιακών σχεδιασμών (οι άνεργοι στην ΕΕ αγγίζουν τα 20.000.000), η κυβέρνηση προωθεί τη θεσμοθέτηση ενός «ταμείου αλληλεγγύης», το οποίο ούτε στο ελάχιστο δεν ξεφεύγει από την κυρίαρχη λογική της ελεημοσύνης προς τους άνεργους, προκειμένου να γλιτώσουν πρόσκαιρα από την πλήρη εξαθλίωση. Ενώ μελετά και τη γενίκευση της «εισοδηματικής ενίσχυσης» και σε άλλους νομούς και κλάδους. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης είναι εκ του πονηρού. Στόχο έχουν να καλλιεργήσουν την αυταπάτη ότι το κυρίαρχο σύστημα μπορεί να αντιμετωπίσει με φιλοδωρήματα τα αδιέξοδα που το ίδιο γεννά, να προστατεύσει τους άνεργους.

Υπόλογοι στους εργαζόμενους ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ

Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ, με πρόσφατη παρέμβασή του, κατέθεσε ένα αντιδραστικό πλαίσιο μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεργίας, στο οποίο, ανάμεσα σε άλλα, προέβλεπε τη γενικευμένη εφαρμογή των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, την ακόμα πιο γαλαντόμα επιδότηση των εργοδοτών, τη διεύρυνση της ημιαπασχόλησης. Η δε πρόταση του Γ. Παπανδρέου στο Λαύριο για την ανασφάλιστη εργασία των νέων φανερώνει τον πυρήνα της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, την οποία άλλωστε εργαζόμενοι και άνεργοι γνώρισαν από πρώτο χέρι στα 20 χρόνια της διακυβέρνησής του. Μόλις πρόσφατα, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις του κόμματός του, ο Γ. Φλωρίδης πρότεινε επί της ουσίας την απελευθέρωση των απολύσεων, προκειμένου να ενισχυθεί το πλαίσιο ενθάρρυνσης προς τους επιχειρηματίες να επενδύσουν, να αυξήσουν, δηλαδή, την προκλητική κερδοφορία τους.

Ο ΣΥΝ, δημαγωγώντας, συνδέει την ανεργία με την «ανταγωνιστικότητα», αποκρύβοντας από τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους ότι η «ανταγωνιστικότητα», την οποία μάλιστα νομιμοποίησε και στη Βουλή, ψηφίζοντας μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αυξάνει την ανεργία. Σε μια προσπάθεια να κουκουλώσει τις συνέπειες της κυρίαρχης πολιτικής, προτείνει την καθιέρωση του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», ενός φιλοδωρήματος των 247 ευρώ για όσους βρίσκονται κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας και με όρους που οδηγούν κατευθείαν στην αγκαλιά της ημιαπασχόλησης, των προγραμμάτων κατάρτισης, ακόμα και της απασχόλησης σε ΜΚΟ.

Πάλη σε όλα τα μέτωπα

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και με δεδομένο ότι η ανεργία αυξάνει και μαζί της οι δυσκολίες της επιβίωσης για τους χιλιάδες που πετιούνται εκτός παραγωγής, το ΚΚΕ κατέθεσε την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή πρόταση νόμου, απαιτώντας άμεσα μέτρα για την προστασία των ανέργων. Πρόκειται για μια σημαντική παρέμβαση του ΚΚΕ στην κατεύθυνση στήριξης εκείνων που στερούνται το μεροκάματο εξαιτίας της εντεινόμενης αντιλαϊκής πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Το ΚΚΕ δίνει καθημερινά τη μάχη για την ισχυροποίηση της γραμμής σύγκρουσης με τα μονοπώλια και την πολιτική τους, την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά την ανεργία, την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, που θα οργανώσει την οικονομία στη βάση των πραγματικών λαϊκών αναγκών. Τα αιτήματα που θέτει και στην πρότασή του το ΚΚΕ μπορούν και πρέπει να γίνουν στόχοι πάλης του εργατικού κινήματος. Η ουσιαστική προστασία των ανέργων είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων και κάθε κόμμα είναι υπόλογο απέναντί τους για τη θέση που παίρνει σ' ένα τόσο κρίσιμο πρόβλημα, το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν είναι παροδικό και πρόσκαιρο.


Περ. Κ.


Η αιτιολογική έκθεση

Επί της αρχής και επί των άρθρων της πρότασης που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή

Την πρόταση νόμου υπογράφει σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ και συγκεκριμένα οι βουλευτές του Κόμματος: Αλέκα Παπαρήγα, Ορέστης Κολοζώφ, Αντώνης Σκυλλάκος, Λιάνα Κανέλλη, Ελπίδα Παντελάκη, Βέρα Νικολαΐδου, Γιώργος Χουρμουζιάδης, Αγγελος Τζέκης, Τάκης Τσιόγκας, Παναγιώτης Κοσιώνης, Νίκος Γκατζής και Σταύρος Σκοπελίτης.

Αιτιολογική έκθεση επί της αρχής

Στην αιτιολογική έκθεση επί της αρχής της πρότασης νόμου, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σημειώνει:

«Το πρόβλημα της ανεργίας που μαστίζει τους εργαζόμενους και πλήττει ιδιαίτερα τη νεολαία και τις γυναίκες δεν είναι ένα πρόσκαιρο και προσωρινό φαινόμενο. Είναι σύμφυτο του κοινωνικού - οικονομικού συστήματος στο οποίο ζούμε, των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Γι' αυτό και αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές όλες οι πολιτικές τις οποίες ακολούθησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις στα πλαίσια και των αποφάσεων της ΕΕ. Οι λεγόμενες ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που εφαρμόστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνον δεν έφεραν αποτελέσματα, αλλά αντίθετα, με πρόσχημα την επιδότηση της εργασίας, χρησιμοποιήθηκαν για τη στήριξη της εργοδοσίας, αντί για την ανακούφιση των ανέργων. Η ανεργία, φανερή ή καλυμμένη, εξακολουθεί να μαστίζει τους εργαζόμενους. Αξιοποιείται, για να ασκηθεί πίεση από το κεφάλαιο πάνω στην τιμή της εργατικής δύναμης και τους μισθούς των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιείται για να συντηρείται και να εντείνεται το κλίμα τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας, με την απειλή της απόλυσης, ώστε να κάμπτονται οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας μπορεί να γίνει μόνον στα πλαίσια μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας, όπου τα βασικά μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία, με ολόπλευρη στήριξη των παραγωγικών συνεταιρισμών των μικροπαραγωγών της πόλης και του χωριού στα πλαίσια ενός εθνικού σχεδιασμού, με κριτήριο τα συμφέροντα της χώρας και των εργαζομένων. Μόνον σε αυτές τις συνθήκες, που δε θα υπάρχει το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα δημιουργηθούν συνθήκες για την εξάλειψη της ανεργίας. Αυτός είναι ο δρόμος ανάπτυξης που συμφέρει τη χώρα μας και τους εργαζομένους και για να ανοίξει αυτή η προοπτική αγωνίζεται το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ, όμως, δεν περιορίζεται μόνον σε αυτήν την προοπτική, που προϋποθέτει άλλον συσχετισμό δυνάμεων και λαϊκή εξουσία. Χρειάζεται να ληφθούν άμεσα μέτρα για την ανακούφιση και τη στήριξη των ανέργων. Στηρίζει τους αγώνες και μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα διεκδικεί άμεσα μέτρα για την ανακούφισή τους. Και γι' αυτό καταθέτει την πρόταση νόμου που ακολουθεί.

Το "κόστος" από τα μέτρα που προτείνονται βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και μπορούν να καλυφθούν με αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Ο ισχυρισμός ότι η οικονομία δεν αντέχει τέτοιες παροχές καταρρίπτεται από τη διευρυνόμενη και προκλητική αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και από τα κίνητρα που έχουν δοθεί όλα αυτά τα χρόνια με νόμους τόσο της σημερινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων».

Αιτιολογική έκθεση επί των άρθρων

Στην αιτιολογική έκθεση επί των άρθρων σημειώνεται:

«Με το άρθρο 1 αυξάνεται η αποζημίωση που καταβάλλεται στους εργάτες και τους τεχνίτες λόγω απόλυσης, στο ύψος της αποζημίωσης που καταβάλλεται στους υπαλλήλους σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 2112/1920 που ήταν το αίτημα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Στο άρθρο 2 ορίζεται:

1. Το επίδομα ανεργίας παρέχεται σε όλους τους ανέργους χωρίς τις προϋποθέσεις και περιορισμούς της ισχύουσας σήμερα νομοθεσίας που έχουν σαν αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων να στερείται του επιδόματος.

2. Το ύψος του μηνιαίου επιδόματος της ανεργίας καθορίζεται σε ποσοστό 80% επί του βασικού μισθού όπως αυτός καθορίζεται από την οικεία και ισχύουσα συλλογική ρύθμιση σε αντικατάσταση του σημερινού πενιχρού επιδόματος. Θεωρούμε ως κατώτερο βασικό μισθό που μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων τα 1.300 ευρώ που διεκδικεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

3. Το διάστημα της ανεργίας αναγνωρίζεται χωρίς καμία επιβάρυνση των ανέργων σαν συντάξιμος χρόνος.

4. Καθ' όλη τη διάρκεια της ανεργίας, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους, δηλαδή η (ο) σύζυγος, τα τέκνα, καθώς και τα προστατευόμενα από αυτούς μέλη, δικαιούνται πλήρους και δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Στο άρθρο 3 ορίζεται ότι οι απολυμένοι άνεργοι που έχουν συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας τους και παραμένουν άνεργοι επί δύο χρόνια και έχουν συμπληρώσει 4.050 μέρες ασφάλισης, δικαιούνται πλήρους κύριας και επικουρικής σύνταξης. Η ρύθμιση αυτή κρίνεται αναγκαία για την ουσιαστική ανακούφιση των ανέργων, δεδομένου ότι οι άνεργοι αυτής της ηλικίας αντιμετωπίζουν ακόμα πιο έντονη τη δυσκολία να ξαναβρούν δουλιά.

Στο άρθρο 4 καθορίζεται η έννοια του ανέργου για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας πρότασης νόμου, με τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή εργασία, απορρίπτοντας τη λογική του εργαζόμενου - απασχολήσιμου που χαρακτηρίζει τη νομοθεσία του ΟΑΕΔ για το επίδομα ανεργίας.

Στο άρθρο 5 ορίζεται ότι κάθε άλλη διάταξη που αντίκειται στις διατάξεις του παρόντος νόμου καταργείται.

Στο άρθρο 6 ορίζεται ότι η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης».


Τα άρθρα

Αρθρο 1ο

Επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις που υπάγονται στις περί της ασφαλίσεως ανεργίας διατάξεις του ΝΔ 2961/54 «περί συστάσεως Οργανισμού Απασχολήσεως και Ασφαλίσεως Ανεργίας» (σήμερα ΟΑΕΔ) σε περίπτωση καταγγελίας της σχέσης εργασίας των απασχολουμένων εργατών, τεχνιτών και υπηρετών, καταβάλλουν σε αυτούς την από τον ν. 2112/20 προβλεπόμενη για υπαλλήλους αποζημίωση σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης εργασίας.

Αρθρο 2ο

1. Οι εργαζόμενοι μετά τη με οιονδήποτε τρόπο λύση της εργασιακής τους σχέσης δικαιούνται, χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις, επίδομα ανεργίας, το οποίο ανέρχεται μηνιαίως σε ποσοστό 80% επί του βασικού μισθού, όπως αυτός καθορίζεται από την οικεία και ισχύουσα συλλογική ρύθμιση.

2. Το χρονικό διάστημα παραμονής τους στην ανεργία αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος, χωρίς καμία επιβάρυνσή τους.

3. Κατά το διάστημα παραμονής τους στην ανεργία δικαιούνται, αυτοί και τα μέλη των οικογενειών τους, δωρεάν και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Αρθρο 3ο

Ανεργοι που κατά τη λύση της εργασιακής τους σχέσης με καταγγελία εκ μέρους του εργοδότη τους ή εκ μέρους τους αλλά με υπαιτιότητα του εργοδότη τους, έχουν συμπληρώσει το 50ό έτος της ηλικίας τους και έχουν 4.050 μέρες ασφάλισης και εξακολουθούν να παραμένουν άνεργοι επί δύο έτη μετά τη λύση της εργασιακής τους σχέσης, δικαιούνται πλήρη σύνταξη από τους οικείους ασφαλιστικούς οργανισμούς κύριας και επικουρικής ασφάλισης.

Αρθρο 4ο

1. Για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας, άνεργος θεωρείται αυτός που αναζητεί εργασία και αποδέχεται απασχόληση σε πλήρη και σταθερή εργασία που του προσφέρεται ή έστω σε εργασία με τους ίδιους ή παρεμφερείς τουλάχιστον όρους με τους οποίους απασχολούνταν στην τελευταία απασχόλησή του, στον ευρύτερο επαγγελματικό του κλάδο.

2. Ως εργασία στον ευρύτερο επαγγελματικό κλάδο θεωρείται εκείνη που εμπίπτει στην ομάδα επαγγελμάτων ή ειδικοτήτων ή εργασιών που ανάγονται στην τελευταία απασχόληση ή γνώση ή εμπειρία του ανέργου.

3. Παρεμφερείς θεωρούνται οι όροι που δεν έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση των αποδοχών ή τη χειροτέρευση των συνθηκών παροχής της εργασίας.

Αρθρο 5ο

Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργούνται οι διατάξεις που αντίκεινται καθ' οιονδήποτε τρόπο σ' αυτόν.

Αρθρο 6ο

Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.


Τι ισχύει για τους ανέργους σήμερα

Motion Team

Σήμερα το επίδομα ανεργίας είναι μόλις 320 ευρώ και αποδίδεται μόνο σε ένα μέρος των ανέργων και για ορισμένο διάστημα. Για να λάβει αυτό το μίζερο επίδομα ο άνεργος, πρέπει να έχει εργαστεί το τελευταίο 14μηνο τουλάχιστον 125 ημέρες και μάλιστα χωρίς να υπολογίζονται οι ημέρες εργασίας των δύο τελευταίων μηνών πριν την απόλυσή του. Από 125 ημέρες μέχρι 149 ο άνεργος παίρνει το επίδομα για 5 μήνες, από 150 μέχρι 179 ημέρες για 6 μήνες από 180 μέχρι 219 ημέρες για 8 μήνες και αν έχει κάνει 250 μεροκάματα και πάνω τότε λαμβάνει το επίδομα για 12 μήνες.

Οι προϋποθέσεις αυτές, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον αποκλεισμό ακόμα και από το γλίσχρο αυτό επίδομα του μεγαλύτερου μέρους των ανέργων. Σημειώνεται ότι το 56% των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι (πάνω από 12 μήνες).

Ανευ κόστους σχεδόν είναι για τον εργοδότη η «αποζημίωση» που καταβάλλει στον εργάτη σε περίπτωση απόλυσης. Η αποζημίωση που λαμβάνει κάποιος εργάτης όταν έχει προϋπηρεσία μέχρι ένα χρόνο, είναι μόλις 5 ημερομίσθια. Με υπηρεσία από 1 έως 2 χρόνια αποζημιώνεται με 7 ημερομίσθια από 2 χρόνια μέχρι 5 χρόνια με 15 ημερομίσθια, από 5 χρόνια μέχρι 10 χρόνια με 30 ημερομίσθια.

Η εξομοίωση της αποζημίωσης του εργάτη με αυτήν του υπαλλήλου - όπως προτείνει το ΚΚΕ - θα σημαίνει ότι για προϋπηρεσία μέχρι 1 χρόνο η αποζημίωση ορίζεται στον ένα μήνα. Με προϋπηρεσία από 1 έως 4 χρόνια, αποζημίωση δύο μηνών. Από 4 χρόνια έως 6 χρόνια, αποζημίωση 3 μήνες. Από 6 χρόνια έως 8 αποζημίωση 4 μήνες. Για 15 χρόνια προϋπηρεσία, αποζημίωση 11 μήνες κ.ο.κ.




Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ