Με αφορμή την εκλογή του νέου Γραμματέα, Γιάννη Πρωτούλη, από την τελευταία Σύνοδο του ΚΣ της ΚΝΕ, ο «Ρ» συζητά σήμερα μαζί του για τη δράση της Οργάνωσης, ένα χρόνο μετά το 9ο Συνέδριο της ΚΝΕ, και τους στόχους πάλης της Οργάνωσης σε όλους τους χώρους του κινήματος της νεολαίας.

-- Ποια είναι η συμβολή της ΚΝΕ στο φοιτητικό κίνημα όλο το προηγούμενο διάστημα, δηλαδή εδώ και περίπου 8 μήνες, των κινητοποιήσεων;

-- Η ΚΝΕ, με την πρωτοπόρα δράση της, συνέβαλε αποφασιστικά ώστε αυτό το κίνημα να διαμορφώνει αιτήματα που συγκρούονται με την ουσία της πολιτικής που σήμερα εφαρμόζεται στην Παιδεία. Αιτήματα που καταγγέλλουν την ΕΕ, αποκαλύπτουν στο επίπεδο των πολιτικών κομμάτων ποιοι είναι εκείνοι που έχουν αγαστή συνεργασία και συμφωνία για να περάσει αυτή η πολιτική (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), αλλά και όλους εκείνους που συμπροσκυνούν ένα «θεό», που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή την ένωση του κεφαλαίου. Συνέβαλε αποφασιστικά η ΚΝΕ ώστε το κίνημα να αποκτήσει αντοχή, ανθεκτικότητα.

Θέλουμε να πούμε ακόμα σε όσους «είδαν... φως και μπήκαν» στο κίνημα το τελευταίο διάστημα, ότι εμείς θα δώσουμε και το επόμενο διάστημα τον καλύτερό μας εαυτό ώστε το φοιτητικό κίνημα να διαμορφώνεται με πολύ καλό δέσιμο με το εργατικό λαϊκό κίνημα, ώστε κανείς να μην μπορεί να το βάλει στο χέρι. Γιατί μέσα σ' αυτόν τον δεκάμηνο αγώνα, στην ουσία μια τέτοια κόντρα εξελίσσεται. Μια διαπάλη δυνάμεων που προσπαθούν να χειραγωγήσουν το κίνημα και να αλλοιώσουν τα αιτήματα και τους στόχους του, να το συκοφαντήσουν, να του ρίξουν λάσπη και να το εκτρέψουν από τον κύριό του στόχο. Ο στόχος που είχε βάλει το φοιτητικό κίνημα, μέσα από τα αγωνιστικά του πλαίσια και τα αιτήματά του, ήταν η ουσία της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Δε λέμε, βέβαια, ότι ένα πλαίσιο εξασφαλίζει και το βάθος της αντίληψης, της γνώσης στη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών. Ωστόσο, οι φοιτητές που ριζοσπαστικοποιούνται, που βρέθηκαν στον αγώνα, τέτοια συμπεράσματα τα έχουν βγάλει.

Ολο το προηγούμενο διάστημα είδαμε δυνάμεις να λένε ότι αυτός ο νόμος πρέπει μεν να ανατραπεί, όχι επειδή είναι αντιλαϊκός, αντιεκπαιδευτικός, επειδή βάζει τα παιδιά της εργατικής τάξης και του λαού στη γωνία..., αλλά επειδή είναι αντισυνταγματικός. Δηλαδή, αν ήταν συνταγματικός θα ήταν σωστός; Δε θα έπρεπε να τον αντιπαλέψουμε; Δε θα έπρεπε να καταργηθεί στην πράξη; Βγαίνουν δυνάμεις ακόμα και λένε ότι έχουμε αυταρχική κυβέρνηση, που δεν κάνει διάλογο. Μα έχει κάνει διάλογο η κυβέρνηση. Και στο διάλογο όλες αυτές οι δυνάμεις που προαναφέραμε έχουν πάρει μέρος με τον άλφα ή βήτα τρόπο (κατά συνέπεια έχουν και ευθύνη για το ότι έρχονται σήμερα αυτά τα μέτρα). Εμείς λέμε ότι δε χρειάζεται κανένας διάλογος, όταν είναι από πριν γνωστό πού θα καταλήξει. Ενας τέτοιος διάλογος εφησυχάζει, αναβάλλει τον αγώνα τη στιγμή που πρέπει άμεσα να αναπτυχθεί. Δεν πρέπει το φοιτητικό κίνημα να παρασυρθεί σε λογικές που δε βλέπουν την ουσία της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, αλλά μόνο πλευρές της. Υπάρχουν δυνάμεις μέσα στα πανεπιστήμια που έβαζαν ως κύρια αιτήματα το προηγούμενο διάστημα: Να παραιτηθεί η Μαριέττα, να παραιτηθεί ο Πολύδωρας... Λες και η παραίτησή τους θα αλλάξει την πολιτική της ΝΔ. Υπάρχουν οι δυνάμεις της ΠΑΣΠ, που άλλοτε έμπαινε, άλλοτε δεν έμπαινε στις Γενικές Συνελεύσεις, άλλοτε σφύριζε αδιάφορα, ανάλογα με το πού έχει και πού δεν έχει δύναμη, κάλυπτε ή μη την πολιτική του κόμματός της. Ακόμα, οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ, που έναν ανάλογο ρόλο έπαιζαν όλο το προηγούμενο διάστημα: Από τη μια με ηχηρά επαναστατικά συνθήματα, από την άλλη έτοιμοι να τα προδώσουν όλα, προκειμένου να βγουν να πανηγυρίζουν για μια ψευτο-νίκη του κινήματος, αν, για παράδειγμα, θα ψηφιστεί στην επόμενη Βουλή το άρθρο 16 με 151 ή με 180 βουλευτές...

Εμείς θεωρούμε ότι μια τέτοια αντιεκπαιδευτική πολιτική, που μέρος της είναι και ο νόμος - πλαίσιο, τον οποίο ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση, από τη μια έχει απονομιμοποιηθεί στο μυαλό του κόσμου, από την άλλη όμως χρειάζεται η ίδια η μαζική συμμετοχή και δράση των φοιτητών να καταστήσει και αυτό το νόμο ανενεργό. Να τον καταστήσει ανενεργό δυναμώνοντας τον αγώνα, βάζοντας και νέες μορφές πάλης, ενημερώνοντας πιο αποφασιστικά ακόμα το λαό, την εργατική τάξη για την ουσία αυτών των μέτρων. Και βέβαια μια πλευρά της συνέχισης είναι και η αλλαγή των συσχετισμών μέσα στο φοιτητικό κίνημα. Είναι η καταδίκη όλων εκείνων των δυνάμεων που συμφωνούν με την πολιτική που φέρνει τέτοιους νόμους.

Την προηγούμενη χρονιά οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν αμέσως μετά τις φοιτητικές εκλογές. Υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στα Διοικητικά Συμβούλια των Φοιτητικών Συλλόγων, στις δυνάμεις που απέκτησαν πλειοψηφία μέσα από τις φοιτητικές εκλογές και στον κόσμο που ήταν στο δρόμο, τους χιλιάδες φοιτητές που κατήγγειλαν αυτή την πολιτική. Αυτή την αναντιστοιχία οι φοιτητές πρέπει να την πάρουν υπόψη τους. Δεν μπορεί, δηλαδή, μέσα στο πανεπιστήμιο να βγαίνει ενισχυμένη η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, να βγαίνουν ενισχυμένες τέτοιες δυνάμεις με ένα θολό περιεχόμενο και με τυχοδιωκτικά πλαίσια που άλλοτε τραβάνε προς τα μπρος και άλλοτε τραβάνε προς τα πίσω.

-- Πώς ξεδιπλώνεται η δουλιά της Οργάνωσης στην εργαζόμενη νεολαία;

-- Εκτιμώντας τη δουλιά των νέων κομμουνιστών στα σωματεία, αυτή την περίοδο, ενόψει της απεργίας στις 29 του Μάρτη, μπορούμε να πούμε - και το είχαμε διαπιστώσει και στο Συνέδριό μας και το είχαμε βάλει και ως συγκεκριμένο στόχο για βελτίωση - ότι ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης και ακόμα περισσότερο ο βαθμός οργάνωσης της εργαζόμενης νεολαίας και γενικότερα εκείνων που σήμερα μπαίνουν στην παραγωγική διαδικασία, είναι χαμηλός. Υπάρχουν πολλοί μαζικοί χώροι νεολαίας, όπου η συνδικαλιστική οργάνωση είναι ανύπαρκτη. Μαζί με την ανυπαρξία συνδικαλιστικής οργάνωσης υπάρχει και καταστρατήγηση βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η νέα βάρδια της εργατικής τάξης μπαίνει στην παραγωγική διαδικασία σε ένα δυσμενές περιβάλλον, δυσμενέστερο ακόμα και από προηγούμενες γενιές. Οχι μόνο λόγω των ελαστικών, ευέλικτων μορφών απασχόλησης - που διαμορφώνουν μια ανάλογη συνείδηση ευέλικτου, ημιαπασχολήσιμου, ενός ανθρώπου που τρέχει με την καθημερινή αγωνία - αλλά και λόγω της απουσίας, σε ένα βαθμό, των πρωτοπόρων εκείνων εργατών αγωνιστών που θα μπουν μπροστά, θα τα βάλουν με την εργοδοσία και αντίστοιχα θα διαμορφώσουν και αξίες, οράματα, ιδανικά και σε έναν κόσμο παραπέρα.

Εμείς αυτό θέλουμε να το διορθώσουμε. Γι' αυτό οι δυνάμεις της ΚΝΕ παλεύουν αποφασιστικά μέσα από τις ταξικές δυνάμεις στα σωματεία, μέσα από το ΠΑΜΕ, ώστε μαζικά νέοι εργαζόμενοι να γραφτούν στα σωματεία τους. Πολύ περισσότερο, να διαπαιδαγωγηθούν με τις αξίες της εργατικής τάξης, να μάθουν για την ιστορία του εργατικού κινήματος της χώρας μας, ότι ακόμα και κάποια κουτσουρεμένα δικαιώματα που υπάρχουν σήμερα, είναι αποτέλεσμα σκληρών μακρόχρονων αγώνων, είναι σε ένα βαθμό αποτέλεσμα της πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό κίνημα.

Από την άλλη μεριά θέλουμε να δυναμώσουμε και την ΚΝΕ με νέους εργαζόμενους. Πιστεύουμε ότι αυτό θα δώσει μεγαλύτερη ωριμότητα στις γραμμές της ΚΝΕ.

-- Σύμφωνα με την απόφαση του 9ου Συνεδρίου επίκειται η Πλατιά Σύνοδος του ΚΣ της ΚΝΕ για το μαθητικό κίνημα. Ποιοι θα είναι οι άξονες της συζήτησης;

-- Στο Συνέδριο της Οργάνωσης είχε γίνει μια ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στα σχολειά και επηρεάζουν αποφασιστικά τη ζωή των μαθητών. Δύσκολα θα βρεις παιδί που να μην πηγαίνει φροντιστήριο, δύσκολα θα βρεις ένα παιδί που να έχει ελεύθερο χρόνο, να πάει σε έναν αθλητικό σύλλογο, να γυμναστεί, να πάει σε έναν πολιτιστικό σύλλογο, να ζήσει δηλαδή μια ζωή ως έφηβος. Από το πρωί μέχρι το βράδυ μαθαίνει τα ίδια πράγματα. Τα μαθαίνει στο σχολείο, τα παπαγαλίζει στο φροντιστήριο, τα δίνει εξετάσεις την επόμενη μέρα.

Αυτό το πράγμα δημιουργεί και ανάλογη ψυχολογία στα παιδιά. Υπάρχουν μαθητές που δικαιολογημένα αγανακτούν με αυτή την κατάσταση. Δεν είναι τυχαίο το σύνθημα που κυριαρχούσε και στα φετινά και στα περσινά μαθητικά συλλαλητήρια: «Θέλουμε να μάθουμε, θέλουμε και να ζήσουμε». Το σύνθημα αυτό, το οποίο μαζικά φώναζαν στις μαθητικές τους κινητοποιήσεις, νομίζω ότι καταδεικνύει την κατάσταση που υπάρχει σήμερα στο σχολείο.

Από την άλλη μεριά υπάρχουν όλοι εκείνοι που παρεμβαίνουν αυτή τη στιγμή για να καναλιζάρουν οποιαδήποτε συλλογική δραστηριότητα μπορεί να εξελιχτεί μέσα στο σχολείο (για παράδειγμα, τα μαθητικά συγκροτήματα, τις μαθητικές εφημερίδες, τις εκδρομές).

Εμείς συζητάμε πώς μπορούμε να παρέμβουμε, ώστε το μαθητικό κίνημα να μην είναι μια «τουφεκιά», αλλά να αποκτήσει σταθερότητα, οι μαθητικές κοινότητες να αποτελέσουν κύτταρο της μαθητικής δημιουργίας και δράσης.

Μέσα στις γραμμές της Οργάνωσης και στην Πλατιά Σύνοδο του ΚΣ, θέλουμε να συζητήσουμε πώς μπορεί να εξασφαλιστεί η σταθερότητα, η παραπέρα μαζικοποίηση, η δυναμική του μαθητικού κινήματος, που θα βάζει και φρένο στη δράση της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων μέσα στα σχολεία, αλλά, πολύ περισσότερο, θα αναδεικνύει αξίες μέσα στο σχολείο: Τη συλλογικότητα, την οργανωμένη δράση, πολιτισμικές αξίες, να περνάει ένα άλλο κλίμα μορφωτικό μέσα στα σχολεία. Δηλαδή, να διαμορφώνει ένα τέτοιο μορφωτικό ρεύμα που να προσεγγίζει τον πολιτισμό, την ιστορία της χώρας μας κλπ. με ένα άλλο μάτι, κόντρα στο σύστημα που θέλει εκτεταμένη αμάθεια και παραπληροφόρηση.

Εμείς θα ιεραρχήσουμε τι δεκαπενταμελή έχει ανάγκη η νεολαία, τι μαθητικές κοινότητες έχει ανάγκη η νεολαία και πώς πρέπει να λειτουργούν. Πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει σταθερός, μόνιμος και αποτελεσματικός συντονισμός των μαθητικών κοινοτήτων μεταξύ τους. Πιστεύουμε ότι η εμπειρία του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας και των άλλων Συντονιστικών ανά την Ελλάδα, που δεν είναι σημερινή, είναι ένα παράδειγμα που πρέπει να αξιολογηθεί για να δούμε πώς θα αποκτήσει σταθερότητα, μεγαλύτερη δυναμική, να εκφράζει περισσότερα σχολεία. Βεβαίως, δεν αποφασίζουμε εμείς, αλλά οι ίδιοι οι μαθητές και μαθήτριες. Οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες σ' αυτήν την κατεύθυνση θα βοηθήσουν.