ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αλλο το μέτρο της αξιοπρέπειας

Πολλά λέγονται και γράφονται αυτές τις μέρες για την «αξιοπρέπεια» που ανέκτησε ο λαός με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αλήθεια, όμως, πόσο αντικειμενική βάση έχει αυτό το κλίμα ευφορίας που καλλιεργείται από παντού; Δηλαδή πόσο «αξιοπρεπής» μπορεί να αισθάνεται ο εργαζόμενος των «Praktiker», που η εργοδοσία τον εκβιάζει να μειώσει κι άλλο το μισθό του κατά 15% έως 20%; 'Η οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες στα «Ελληνικά Λιπάσματα», που η εργοδοσία πάει να τους επιβάλει μειώσεις έως και 50% με ατομικές συμβάσεις; Πόση περηφάνια μπορεί να αισθάνεται ο μεταλλεργάτης στη Χαλυβουργία του Βόλου, που συνεχίζει να δουλεύει με 12% κάτω από την τελευταία σύμβαση, με την απειλή της απόλυσης; Τι αξιοπρέπεια να αισθάνονται οι εργαζόμενοι της «Nestle» που τους κόβουν μέχρι και 38% στο μισθό, ή της «Παιδικής Στέγης», του Κωνσταντακάτου, της ΝΕΛ που είναι απλήρωτοι για μήνες; Πόσο περήφανος είναι ο άρρωστος που συνεχίζει να ξεροσταλιάζει στα νοσοκομεία, μια και - όπως είπε ο υπουργός Υγείας - τα ψίχουλα που υπόσχονται είναι υπό αίρεση όσο διαρκούν τα παζάρια στην ΕΕ και πάντα μέσα στα όρια της δημοσιονομικής πειθαρχίας; Αρα με άλλα κριτήρια πρέπει να κρίνει ο λαός την περηφάνια και όχι με το αν μια κυβέρνηση διαπραγματεύεται με σθένος για το κεφάλαιο. Υπάρχουν βέβαια και εκείνες οι περιπτώσεις που δείχνουν το πραγματικό μέτρο της αξιοπρέπειας, αλλά δε βρίσκουν χώρο στα ΜΜΕ των αστών. Τέτοια είναι, για παράδειγμα, η απεργία στις «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες», που έληξε νικηφόρα και γέμισε με περηφάνια τους εργαζόμενους και όσους στάθηκαν στο πλευρό τους.

Και στη Γαλλία;

Διαβάζουμε στα διεθνή πρακτορεία ότι χτες αναμενόταν να ψηφιστεί στη Γαλλία ο νόμος με τον οποίο απελευθερώνεται παραπέρα η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή. Ο νόμος αυξάνει από 5 σε 12 το χρόνο τις Κυριακές που επιτρέπεται η λειτουργία των καταστημάτων, με απόφαση του δημάρχου, εκτός των τουριστικών περιοχών, όπου η λειτουργία τους θα καθορίζεται με κυβερνητικά διατάγματα. Εισηγητής του νόμου ήταν ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ολάντ, ο οποίος δήλωσε πεπεισμένος ότι «η σημερινή κρίση στη Γαλλία, που χαρακτηρίζεται από στασιμότητα στην οικονομική ανάπτυξη και "εθνικό" ρεκόρ ανεργίας πάνω από 10%, είναι αποτέλεσμα της έλλειψης ανταγωνιστικότητας, της απώλειας της δυναμικής της γαλλικής οικονομίας, της έλλειψης ευελιξίας της οικονομικής δραστηριότητας και κινητικότητας της κοινωνίας». Γι' αυτό άλλωστε το νομοσχέδιο έχει τον τίτλο «Για την ανάπτυξη, την απασχόληση και την ισότητα των οικονομικών ευκαιριών» και περιλαμβάνει συνολικά 200 άρθρα, στην πλειοψηφία τους για την απελευθέρωση επαγγελμάτων που μέχρι τώρα χαρακτηρίζονταν «κλειστά», αλλά και για τη χαλάρωση των νόμων που ρυθμίζουν τις ομαδικές απολύσεις. Προβλέπεται επίσης η ιδιωτικοποίηση του ομίλου εξοπλισμών «Nexter» (Giat). Για όσους στη χώρα μας βάφτιζαν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις «νεοφιλελεύθερη εμμονή που υλοποιείται με τα μνημόνια», θυμίζουμε ότι όλα αυτά τα μέτρα προωθούνται στη Γαλλία, τη δεύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, με σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, που δεν έχει μνημόνιο...

Επικίνδυνο σινιάλο

Στη χτεσινή ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας είπε ανάμεσα σε άλλα: «Εμείς καλούμε όλους να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί, όχι μόνο προκειμένου να μη δημιουργήσουν ένα νέο διχασμό στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά και προκειμένου να προστατέψουν τη σταθερότητα στην ήδη εύθραυστη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Γι' αυτό και επαναλαμβάνουμε την πεποίθησή μας ότι η διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας δεν είναι τεχνική. Είναι βαθύτατα πολιτική, με γεωπολιτικές προεκτάσεις». Είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός κάνει «σινιάλο» στους συμμάχους του στην ΕΕ, υπενθυμίζοντας τη σημασία που έχει η Ελλάδα για τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή. Επικαλείται τη γεωστρατηγική θέση της χώρας για να τους πει ότι στους ανταγωνισμούς που εξυφαίνονται από την Ουκρανία μέχρι τη Λιβύη, και στα ανταγωνιστικά σχέδια των ιμπεριαλιστών, η κυβέρνηση δηλώνει «παρούσα» και συμμετέχει με τα μπούνια, έτοιμη να «εξαργυρώσει» αυτήν τη συμμετοχή για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης. Μόνο που η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς και η επίκληση της γεωστρατηγικής της θέσης σαν «δέλεαρ» για τη σύσφιξη των ενδοϊμπεριαλιστικών συμμαχιών, ή τη δημιουργία άλλων, πρέπει να κάνουν το λαό να «κουμπώνεται». Αυτό είναι το πραγματικό «σινιάλο» που στέλνει η ομιλία Τσίπρα και είναι πολύ επικίνδυνο.

«Ψήνουν» επέμβαση;

Πληθαίνουν οι αναλύσεις στα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα που κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι χωρίς μια νέα επέμβαση από εδάφους δε θα δοθεί λύση στα διάφορα ανά τη Μέση Ανατολή μέτωπα. Στα τελευταία επεισόδια καταγράφονται και αναφορές από ελληνικού εδάφους για την ανάγκη, δήθεν, προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών σ' αυτές τις περιοχές. Τα προσχήματα για τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών δεν έχουν λείψει στη μέχρι τώρα Ιστορία. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει και να καταπίνονται αμάσητα. Πολύ περισσότερο που σημαίνει πως ο λαός θα πρέπει να επαγρυπνεί για όποιες εξελίξεις...

1861 Συνεδριάζει για πρώτη φορά η Βουλή της ενιαίας Ιταλίας. Η ενοποίηση της Ιταλίας υπήρξε αποτέλεσμα της ανάπτυξης ενός αστικοδημοκρατικού κινήματος που ονομάστηκε «ριζορτζιμέντο» (ανόρθωση).

1883 Γεννιέται ο μεγάλος λογοτέχνης Νίκος Καζαντζάκης. Το 1925 έως το 1929, ταξιδεύει στην ΕΣΣΔ. Εκεί θα γνωρίσει τους Μπαρμπίς, Ιστράτι και Γκόρκι. Στις 11 Γενάρη 1928, Καζαντζάκης και Ιστράτι θα μιλήσουν σε μια μεγάλη συγκέντρωση στο θέατρο «Αλάμπρα» υπέρ της ΕΣΣΔ. Μετά από τον πόλεμο ο Καζαντζάκης εξορίστηκε στη Μακρόνησο, ενώ τη δεκαετία του 1950 τα έργα του δέχτηκαν τη μήνη της Εκκλησίας. Πέθανε στις 26/10/1957.

1925 Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΚΚΕ με απόφασή της τονίζει πως η αστική τάξη προετοιμάζει το έδαφος «για μια στρατοκρατική δικτατορία Κονδύλη - Πάγκαλου» και καλεί τους εργαζόμενους να αγωνιστούν για την απόκρουση αυτού του κινδύνου.

1926 Η παγκαλική δικτατορία (24/7/1925 - 22/8/1926) προβαίνει στη σύσταση έκτακτων στρατοδικείων για την καταδίωξη των αντιπάλων της και κυρίως των κομμουνιστών. Με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας δικάστηκαν κατόπιν πολλά ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ (όπως ο Πουλιόπουλος, ο Μάξιμος, ο Σκλάβος, ο Μοναστηριώτης, ο Νικολινάκος, ο Φίτσος κ.ά.). Στις δίκες οι κατηγορούμενοι υπερασπίστηκαν σθεναρά τις αρχές και την πολιτική του ΚΚΕ.

1948 Ξεκινά η πορεία των 1.000 αόπλων της Ρούμελης (μία ταξιαρχία) προς τη Μακεδονία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εφεδρειών του Δημοκρατικού Στρατού. Σε μια ηρωική πορεία που κράτησε 42 ολόκληρες μέρες, οι άοπλοι αγωνιστές ήρθαν αντιμέτωποι, εκτός από τις κακουχίες, με τις ενέδρες και τις επιθέσεις του κυβερνητικού στρατού. Πολλοί από αυτούς θα χάσουν τη ζωή τους σε αυτήν την υπερπροσπάθεια.

1952 Η ελληνική Βουλή ψηφίζει την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ.

1957 Συνέρχεται στη Ρουμανία η 7ηΠλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ (18 - 24/2/1957), κατά την οποία καθαιρέθηκε ο Νίκος Ζαχαριάδης από μέλος της ΚΕ, ενώ διαγράφτηκε και από μέλος του ΚΚΕ.

1976 Συνέρχεται στο γήπεδο του Σπόρτιγκ της Αθήνας το Α' Συνέδριο της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ). Το Συνέδριο ενέκρινε Προγραμματική Διακήρυξη προς την ελληνική νεολαία, πήρε μια σειρά από αποφάσεις γύρω από τα καθήκοντα της ΚΝΕ στη δοσμένη περίοδο, ψήφισε το καινούργιο Καταστατικό της Οργάνωσης και εξέλεξε νέο Κεντρικό Συμβούλιο, που στην πρώτη του Σύνοδο εξέλεξε Γραμματέα του τον Δημήτρη Γόντικα.

2009 Αρχίζει τις εργασίες του το 18οΣυνέδριο του ΚΚΕ (18 - 22/2/2009), το οποίο μεταξύ άλλων συζήτησε και ενέκρινε τις «Εκτιμήσεις και συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα με επίκεντρο την ΕΣΣΔ - Η αντίληψη του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό».