ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 18 Φλεβάρη 2001
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΚΤΗΜΑ ΒΕΪΚΟΥ
«Ανοίγει» ο δρόμος για τους καταπατητές;

Παρά τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να μη γίνει γήπεδο στο Κτήμα Ομορφοκκλησιάς, που διεκδικείται από τους κληρονόμους Βέικου, η κυβέρνηση επέλεξε να προχωρήσει σε απαλλοτρίωση δημόσιας έκτασης (!), συνομολογώντας έτσι για τη διεκδίκηση

Μακέτα του κλειστού γυμναστηρίου, που βέβαια παρουσιάζει ωραιοποιημένη την εικόνα. Γιατί λείπουν το μεγάλο πάρκινγκ, οι προσβάσεις και τα συνοδευτικά έργα

«Αθήνα 2004»

Μακέτα του κλειστού γυμναστηρίου, που βέβαια παρουσιάζει ωραιοποιημένη την εικόνα. Γιατί λείπουν το μεγάλο πάρκινγκ, οι προσβάσεις και τα συνοδευτικά έργα
Να μην κατασκευάσει η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού το κλειστό γυμναστήριο επιτραπέζιας αντισφαίρισης (πινγκ πονγκ) στο κτήμα Βέικου, πρότεινε πριν από δύο χρόνια το Γραφείο Νομικού Συμβούλου του υπουργείου Πολιτισμού!

Αυτό προκύπτει από έγγραφο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στο οποίο καταγράφεται η αλληλογραφία εκείνης της εποχής μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (ΓΓΑ) και της αρμόδιας νομικής υπηρεσίας του υπουργείου Πολιτισμού, με αντικείμενο τον τρόπο με τον οποίο θα προχωρήσει η υλοποίηση του έργου, χωρητικότητας 6.000 θεατών, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004...

Ο λόγος που το Γραφείο Νομικού Συμβούλου του υπουργείου Πολιτισμού προτείνει να μην κατασκευαστεί (στην έκταση των 92,8 στρεμμάτων του κτήματος) το κλειστό γυμναστήριο, οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει τελεσίδικη δικαστική απόφαση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχής.

Απ' ό,τι φαίνεται όμως, αυτό δεν ήταν ικανό να σταματήσει τα σχέδια της κυβέρνησης. Στις 2 Φλεβάρη 2001 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η πράξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της έκτασης, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία κατασκευής του έργου, την οποία υπογράφουν οι υφυπουργοί Αθλητισμού Γ. Φλωρίδης, Οικονομικών Απ. Φωτιάδης και ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης. Στην απόφαση αυτή, που χαρακτηρίζεται ως κατεπείγουσα, αναφέρεται ότι «η έκταση που απαλλοτριώνεται ανήκει στο Δημόσιο και επί αυτής προβάλλουν δικαιώματα κυριότητας οι Γεώργιος Βιαρόπουλος και Ελένη Μάλαμα (σ.σ. κληρονόμοι Βέικου)».

Ουσιαστικά με αυτή την απόφαση το Δημόσιο συνομολογεί τις διεκδικήσεις των κληρονόμων και εκτός του ότι υπάρχει το ενδεχόμενο το δικαστήριο που θα ορίσει τιμή μονάδας απαλλοτρίωσης να αναγνωρίσει τους κληρονόμους ως ιδιοκτήτες και να αποζημιωθούν, τους δίνει παράλληλα τη δυνατότητα να διεκδικήσουν και τα υπόλοιπα 1.900 περίπου στρέμματα του κτήματος Ομορφοκκλησιάς - Βέικου!

Η γνωμοδότηση

Αφορμή για την αρνητική γνωμοδότηση του Γραφείου Νομικού Συμβούλου του υπουργείου Πολιτισμού ήταν έγγραφο της ΓΓΑ στις 12 Φλεβάρη του 1999 προς την υπηρεσία, με το οποίο ζητούσε να μάθει: «Ποια είναι η ενδεδειγμένη διαδικασία χειρισμού του θέματος δεδομένου ότι είναι πιθανότατη η άσκηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της ΓΓΑ από τους κληρονόμους του Βέικου όταν αρχίσει η κατασκευή του έργου». Κι αυτό γιατί - όπως αναφέρει το έγγραφο της ΓΓΑ - «η έκταση διεκδικείται από τους κληρονόμους Βέικου οι οποίοι προβάλλουν διάφορους τίτλους και δικαιώματα επ' αυτής, υπάρχει πολυετής δικαστικός αγώνας μεταξύ αυτών και του Ελληνικού Δημοσίου».

Η ακριβής απάντηση του Γραφείου προς τη ΓΓΑ είναι η εξής: «Ενόψει της εκκρεμοδικίας και της εν γένει αμφισβητήσεως του ιδιοκτησιακού δικαιώματος του Δημοσίου επί του ακινήτου με την ονομασία "κτήμα Βέικου", στο οποίο περιλαμβάνεται η παραχωρηθείσα στη ΓΓΑ έκταση, σκόπιμο είναι το Δημόσιο να απέχει από κάθε ενέργεια και μάλιστα την κατασκευή αθλητικών έργων, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να πιθανολογηθεί η έκβαση του δικαστικού αγώνα».

Παρά το γεγονός ότι η απάντηση ήταν αρνητική, η ΓΓΑ επανήλθε τον Οκτώβρη του 1999 με νέο έγγραφο προς το Γραφείο Νομικού Συμβούλου στο οποίο σημειώνει ότι «η ΓΓΑ επέλεξε ως αναγκαίο χώρο για την ανέγερση του κλειστού γυμναστηρίου το συγκεκριμένο χώρο». Ταυτόχρονα επικαλείται «τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας και τη σύμβαση με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή» και αναφέρει ότι «δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής για την έκβαση του δικαστικού αγώνα των διεκδικητών της έκτασης κατά του Ελληνικού Δημοσίου». Γι' αυτούς τους λόγους ζητά να απαντηθεί το ερώτημα «αν μπορεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση να αποτελέσει εξαιρετική διαδικασία στη συγκεκριμένη περίπτωση και αν η αναγκαστική απαλλοτρίωση εξασθενίζει την ισχυρή θέση του Δημοσίου στη δίκη για την αναγνώριση των δικαιούχων».

Τελικά, το ερώτημα της ΓΓΑ κλήθηκε να απαντήσει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Αφού λοιπόν εξέτασε όλα τα νομικά «παραθυράκια», αλλά κυρίως επειδή... βιαζόταν η ΓΓΑ, το Νομικό Συμβούλιο κατέληξε να γνωμοδοτήσει ότι μπορεί να κηρυχτεί αναγκαστική απαλλοτρίωση, χωρίς να επηρεαστεί η εξέλιξη της δικαστικής μάχης μεταξύ Δημοσίου και κληρονόμων.

Μόνο που αυτό είναι απλά μία νομική υπόθεση. Γιατί μία άλλη νομική υπόθεση είναι το δικαστήριο να αναγνωρίσει τους κληρονόμους ως ιδιοκτήτες και να τους αποζημιώσει...

116 χρόνια διεκδικήσεων

Από το 1885, το κτήμα Βέικου αποτελεί το μήλον της έριδος ανάμεσα στους κατοίκους της Αττικής και τους κληρονόμους του Βέικου.

Από τη μια οι πολλοί, που θέλουν το κτήμα να μείνει δημόσιο για χρήση από όλους τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου και από την άλλη, δυο - τρεις, που θέλουν να το εκμεταλλευτούν για ιδιωτικούς σκοπούς.

Εδώ και 116 χρόνια, η «μάχη» διεξάγεται πότε σε δρόμους, αφού οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής είναι συχνές, πότε σε δικαστήρια, αφού οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες, κληρονόμοι προσφεύγουν σε αυτά για να δικαιωθούν. Στη μέση βρίσκεται το κράτος που όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα για να εξασφαλίσει το δημόσιο χαρακτήρα του κτήματος. Με αποτέλεσμα από τα 4.500 στρέμματα της έκτασης, σήμερα να έχουν παραμείνει αδόμητα μόνο τα 2.000 στρέμματα. Θα μπορούσε κάποιος εύκολα να υποθέσει ότι η τακτική των κυβερνήσεων είναι τέτοια, που στοχεύει ώστε κάποια στιγμή να μη μείνει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο αδόμητο.

Ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, η κυβέρνηση επέλεξε ένα κομμάτι των 2.000 στρεμμάτων του χώρου (92,8 στρέμματα) για να κατασκευάσει ένα κλειστό γυμναστήριο επιτραπέζιας αντισφαίρισης (πινγκ πονγκ) και ρυθμικής γυμναστικής. Οι κάτοικοι της περιοχής που τόσα χρόνια αγωνίζονταν για να παραμείνει ο χώρος αδόμητος, αντιστέκονται τώρα στην κατασκευή ενός γηπέδου 6.000 θέσεων και 800 θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτων, που θα «ανοίξει» το δρόμο για την τσιμεντοποίηση όλου του κτήματος.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ