Μέχρι το γιορτασμό του Κιλελέρ, οι Θεσσαλοί αγρότες θα βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις. Θα πραγματοποιήσουν μαχητικές συγκεντρώσεις, με τρακτέρ κι άλλα αγροτικά μηχανήματα, σε επαρχίες της περιοχής, αρχής γενομένης από τα Φάρσαλα, την ερχόμενη Πέμπτη, 22 Φλεβάρη. Παράλληλα, θα γίνονται περιοδείες αγροτικών στελεχών και ενημερωτικές συσκέψεις και συγκεντρώσεις στα χωριά.

Οι πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις στη Θεσσαλία δείχνουν ότι η αγωνιζόμενη αγροτιά έχει κατανοήσει πως:

• Για τα συσσωρευμένα κι οξυμένα προβλήματα του αγροτικού κόσμου ευθύνεται η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
• Για να μπορέσει να μείνει ο αγρότης στο χωριό του και ν' αναπτυχθεί η αγροτική οικονομία είναι ανάγκη ν' ανατραπεί αυτή η αντιαγροτική πολιτική και να εφαρμοστεί μια άλλη, φιλοαγροτική πολιτική από μια άλλη, φιλολαϊκή κυβέρνηση.
• Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάζεται επιμονή και υπομονή, καλή οργάνωση και συντονισμός του αγώνα, συμμετοχή σ' αυτόν όλων των αγροτών, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων και κομματικών προτιμήσεων και ενεργός συμπαράσταση των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού.

Οι Θεσσαλοί αγρότες έχουν κατανοήσει ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως ποιανού κόμματος είναι, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις πολυεθνικές τροφίμων, τους εμπορομεσάζοντες του εσωτερικού και του εξωτερικού, έχουν επεξεργαστεί και εφαρμόζουν μέτρα και πολιτικές, με τις οποίες από τη μια εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα και από την άλλη οδηγούν στη φτώχεια, στη χρεοκοπία και στο ξεκλήρισμα χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες της χώρας μας. Ακόμα πιο βλαβερή είναι η προοπτική που τους επιφυλάσσεται με τις πολιτικές στα πλαίσια της «Ατζέντας 2000», της νέας συμφωνίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) και των αναθεωρήσεων της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς (ΚΟΑ) για τα αγροτικά προϊόντα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Στόχος όλων αυτών των πολιτικών είναι η, μέσω των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων επιχειρηματιών κι επιχειρήσεων, των νεοτσιφλικάδων της εποχής μας. Αν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, οι αγρότες γνωρίζουν ότι θα χάσουν τα χωράφια τους και θα μετατραπούν σε εργάτες γης, σε κολίγους χωρίς δικαιώματα.

Εχουν αντιληφθεί το βαθύτερο νόημα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, το «πού το πάνε» η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι αγρότες, καθώς νιώθουν στο «πετσί» τους τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής. Ν' αναφέρουμε λίγα, αλλά χαρακτηριστικά, στοιχεία:

• Τα τελευταία πέντε χρόνια (1995-1999) οι βαμβακοπαραγωγοί του Νομού Καρδίτσας έχασαν πάνω από 98 δισεκατομμύρια δραχμές, αναγκαζόμενοι να πληρώσουν τα βαριά πρόστιμα συνυπευθυνότητας, ενώ τα δυο τελευταία χρόνια οι σιτοπαραγωγοί του νομού πλήρωσαν πρόστιμο συνυπευθυνότητας για την υπέρβαση του στρεμματικού πλαφόν στην καλλιέργεια, 3.500 και 6.500 δραχμές για κάθε στρέμμα.
• Η πλειοψηφία των μικρών και μεσαίων αγροτών της Θεσσαλίας είναι καταχρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα λόγω της τοκογλυφικής πολιτικής της με τα πολύ υψηλά επιτόκια δανεισμού, τους τόκους υπερημερίας και τα πανωτόκια και πολλοί απ' αυτούς κινδυνεύουν άμεσα να χάσουν τα χωράφια και τα σπίτια τους σε πλειστηριασμούς της ΑΤΕ.
• Πάνω από το 40% των Θεσσαλών αγροτών είναι αυτή τη στιγμή χωρίς ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη, καθώς αδυνατούν να πληρώσουν το «χαράτσι» της εισφοράς για ασφάλιση στον ΟΓΑ.
• Χιλιάδες παραγωγοί - ειδικά στη Λάρισα, αλλά και στην Καρδίτσα - έχασαν σοβαρό μέρος του εισοδήματός τους λόγω των καταστροφών στις καλλιέργειές τους από την περσινή ξηρασία κι αναμένεται να χάσουν κι άλλο, αφού το πρόβλημα της λειψυδρίας στην περιοχή συνεχώς οξύνεται και κανένα μέτρο για την ουσιαστική και μακροπρόθεσμη επίλυσή του δε λαμβάνει η κυβέρνηση.

Αυτά τα προβλήματα - κι άλλα πολλά, βεβαίως - είναι που εξαναγκάζουν τους αγρότες να βγαίνουν στους δρόμους, παλεύοντας για την επιβίωσή τους. Ολοι αναγνωρίζουν ότι ο αγώνας τους είναι δίκαιος και κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να παραγνωρίσει πως το ξερίζωμα του αγρότη από το χωριό του θα μεγαλώσει την ανεργία και θα δημιουργήσει πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα στις πόλεις. Επομένως, η επιτυχής έκβαση του αγώνα της αγροτιάς μόνο όφελος για το λαό μας και την Ελλάδα θα έχει...

Τα βασικά αιτήματα των αγροτών, όπως ιεραρχούνται και στα ψηφίσματα των μεγάλων συλλαλητηρίων της περασμένης Τετάρτης στη Θεσσαλία, είναι:

• Για τα αντιαγροτικά μέτρα που λαμβάνονται στην ΕΕ:

α) Να καταργηθούν οι περιορισμοί στις καλλιέργειες, οι ποσοστώσεις στη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας.

β) Να ισχύσουν τιμές ασφαλείας στα αγροτικά προϊόντα, οι οποίες θα καλύπτουν το κόστος παραγωγής και θα εξασφαλίζουν ένα λογικό κέρδος.

• Για το πιστωτικό σύστημα και τα χρέη:

α) Να μην ιδιωτικοποιηθεί η Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ), αλλά να χρησιμοποιηθεί για αναπτυξιακούς σκοπούς υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών και των παραγωγικών συνεταιρισμών. Να μειωθούν τα επιτόκια δανεισμού το πολύ στο διπλάσιο του πληθωρισμού.

β) Να γίνει ουσιαστική ρύθμιση των αγροτικών χρεών και να διαγραφούν τα πανωτόκια.

γ) Να μη λειτουργήσει η Τράπεζα Γης και, πολύ περισσότερο, να μη χρησιμοποιηθεί για κατασχέσεις χωραφιών.

• Για τον ΕΛΓΑ και τον ΟΓΑ:

α) Να μην ιδιωτικοποιηθεί ο ΕΛΓΑ, αλλά, ως κρατικός φορέας, να αυτοδιοικείται χρηματοδοτούμενος από τους αγρότες και τον κρατικό προϋπολογισμό. Να καλύπτει το 100% των ζημιών για όλες τις αιτίες των φυσικών καταστροφών. Ειδικότερα, να υπάρξει δέσμευση για καταβολή αποζημιώσεων λόγω των καταστροφών που θα προκαλέσει η λειψυδρία το ερχόμενο καλοκαίρι.

β) Να επανέλθει η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους συνταξιούχους αγρότες και σε εκείνους που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τις εισφορές στον ΟΓΑ. Να αυξηθεί η αγροτική σύνταξη στο ύψος της κατώτερης του ΙΚΑ.

• Για το κόστος παραγωγής:

α) Να κατασκευαστούν τα έργα υποδομής κι ιδιαίτερα τα αρδευτικά και τα εγγειοβελτιωτικά - εκτροπή του Αχελώου, ταμιευτήρας της Κάρλας, φράγματα Σμοκόβου, Πύλης, Μουζακίου, Ενιππέα κ.ά. - για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα και την αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας, το οποίο απειλεί ανθρώπους και καλλιέργειες.

β) Να ελεγχθεί η κερδοσκοπική ασυδοσία των εταιριών στις τιμές των αγροτικών μέσων και εφοδίων - σπόρια, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα κ.ά. - αφού οι συνεχείς και αλόγιστες ανατιμήσεις αυξάνουν το κόστος παραγωγής και μειώνουν το αγροτικό εισόδημα.

γ) Να διατίθεται το πετρέλαιο κίνησης σε τιμή τράνζιτ και να μειωθεί η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος για αγροτική χρήση.

δ) Να μειωθεί στο 8% ο ΦΠΑ για αγροτικά μέσα και εφόδια και να αυξηθούν οι επιστροφές ΦΠΑ στο 7% για τα φυτικά και στο 8% για τα ζωικά προϊόντα.

Υπάρχουν, επίσης, αιτήματα ανά προϊόν.

• Για το βαμβάκι:

α) Να επιστραφεί στους παραγωγούς το πρόστιμο συνυπευθυνότητας των 90 δραχμών ανά κιλό.

β) Να μην εφαρμοστεί η διυπουργική απόφαση για στρεμματική μείωση στη βαμβακοκαλλιέργεια και, προπάντων, να μην τεθεί στρεμματικό, ή ατομικό πλαφόν.

γ) Να απαιτήσει η κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ενωση την αύξηση του πλαφόν παραγωγής βαμβακιού για την Ελλάδα στους 1.300.000 τόνους και να ληφθούν ειδικά μέτρα προστασίας για τους καλλιεργητές μέχρι 100 ιδιόκτητων και 150 νοικιασμένων στρεμμάτων.

δ) Να δίνεται απευθείας στον παραγωγό η επιδότηση για να αποφεύγονται και οι απάτες.

• Για τα σιτηρά:

Να καταργηθεί η περιφερειοποίηση της ποινής για να σταματήσει η συνεχής αύξηση του προστίμου συνυπευθυνότητας.

• Για τα καπνά:

Να καταργηθεί ο εξοντωτικός κανονισμός που περιλαμβάνει τα συμβόλαια, τις χαμηλές τιμές, την πριμοδότηση ανάλογα με την ποιότητα και θα έχει ως αποτέλεσμα το ξεκλήρισμα κι όσων καπνοπαραγωγών έχουν απομείνει. Να επαναλειτουργήσει και να αναβαθμιστεί ο Οργανισμός Καπνού.

• Για τα οπωροκηπευτικά:

Να μην εφαρμοστεί ο καταστροφικός κανονισμός της ΕΕ, να στηριχτούν οι συνεταιρισμοί για να αναλάβουν την εμπορία. Ειδικά για τα μήλα, να ληφθούν άμεσα μέτρα για τη διάθεση της αδιάθετης παραγωγής, να καλυφθεί το χαμένο εισόδημα των μηλοπαραγωγών, να σταματήσουν οι αθρόες εισαγωγές και να επιδοτηθούν τα μεταφορικά έξοδα των εξαγωγών.

• Για την κτηνοτροφία:

α) Να ενισχυθεί η, οικογενειακής μορφής, επιχείρηση με άρση των περιορισμών και των προστίμων συνυπευθυνότητας, ώστε να εξασφαλιστεί η παραγωγή και η προσφορά στην κατανάλωση φθηνών και υγιεινών κτηνοτροφικών προϊόντων.

β) Να αυξηθούν οι εξισωτικές αποζημιώσεις και να καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός τις μειώσεις των επιδοτήσεων στα αιγοπρόβατα.