ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 18 Φλεβάρη 2001
Σελ. /40
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
«Απελευθέρωση» της ιδιωτικής κερδοσκοπίας

Τι σημαίνει η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας; Ποιος και γιατί την επιβάλλει; Ποιον θα ωφελήσει; Πού θα οδηγηθεί η ΔΕΗ και οι εργαζόμενοι; Ποιος τελικά θα κληθεί «να πληρώσει τα σπασμένα»;

Εντονότερα όσο ποτέ άλλοτε προβάλλουν σήμερα τα ερωτηματικά, για το τι θα προκύψει στο εγγύς μέλλον από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και στη χώρα μας. Από αύριο, Δευτέρα 19/2/2001, με βάση την Κοινοτική Οδηγία 96/92 και το Νόμο 2773/99, που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, «απελευθερώνεται η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας» και στην Ελλάδα. Τα ερωτηματικά, ανέκαθεν εύλογα και βάσιμα υπήρχαν, και ο «Ρ» πολλές φορές έχει επισημάνει, τι σημαίνει η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ποιος και γιατί την επιβάλλει, ποιον θα ωφελήσει, τι θα γίνει με την ενεργειακή επάρκεια στη χώρα μας, πού θα οδηγηθεί η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), οι εργαζόμενοι, και, ποιος τελικά θα κληθεί «να πληρώσει τα σπασμένα». Οταν καταγράφαμε εκτενώς τους παραπάνω κινδύνους, πολλοί «ειδήμονες» και μη, μας χαρακτήριζαν κινδυνολόγους που επιδιώκαμε να τρομάξουμε τον ελληνικό λαό. Σήμερα, όλοι αυτοί, που, είτε αποδεδειγμένα υπηρετούν συμφέροντα, είτε έκριναν «εξ όνυχος το λέοντα», είτε ήταν παντελώς αδαείς, στέκονται άναυδοι από τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην Καλιφόρνια. Στην αμερικανική αυτή πολιτεία αναφερόμαστε, που χαρακτηρίζεται το «λίκνο της νέας οικονομίας» που λέγεται ότι, αν από μόνη της, αποτελούσε χώρα, θα ήταν η 6η ισχυρότερη οικονομία παγκοσμίως, που θεωρήθηκε πρωτοπόρος στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Σ' αυτή λοιπόν την πολιτεία, που χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα της πλήρους και επιτυχούς (!) απελευθέρωσης, σήμερα τα 23 εκατομμύρια των κατοίκων της, πολλές ώρες την ημέρα, καλύπτουν τις ανάγκες τους για φωτισμό με... κεριά!

Βέβαια, μπορεί η Καλιφόρνια να βρίσκεται πολύ μακριά μας, ώστε να μας επηρεάσει κυριολεκτικά το μόνιμο «μπλακ άουτ» της, ωστόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όλοι όσοι ευαγγελίζονται τα δήθεν πλεονεκτήματα της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, οδηγούν τη χώρα εκεί. Διότι για την κυβέρνηση, η εξυπηρέτηση του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, αποτελεί το πρώτιστο μέλημα. Διότι, ο φετινός προϋπολογισμός και το πενταετές επιχειρησιακό σχέδιο της διορισμένης από την κυβέρνηση διοίκησης της ΔΕΗ, είναι η «λυδία λίθος» για το ενεργειακό αλαλούμ που θα επακολουθήσει. Διότι, από τώρα το μεγάλο κεφάλαιο, προϋπολογίζει τα κέρδη του, στα μελλοντικά συντρίμμια του ανύπαρκτου πλέον ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας. Διότι ο ενεργειακός τομέας - στο σύνολό του - θα αποτελέσει το νέο πεδίο συγκομιδής τεραστίων κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο. Αλλωστε αυτό είναι που επιτάσσει την «απελευθέρωση».

Ποιους αφορά η «απελευθέρωση»

Η διαβόητη «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που τυπικά τίθεται σε ισχύ από αύριο, έχει υπαγορευτεί από το μεγάλο κεφάλαιο και αφορά μια χούφτα μεγαλοσχήμονες ιδιώτες, που «διαγκωνίζονται» διεκδικώντας ένα νέο πεδίο κερδοφόρας τοποθέτησης των υπερσυσσωρευμένων κερδών τους, και οι οποίοι, είτε θα κερδίζουν σαν παραγωγοί είτε σαν καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας. Εν προκειμένω, ο όρος «απελευθέρωση» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά χρησιμοποιείται ως ευφημισμός των ειλημμένων αποφάσεων για την «απορύθμιση - διάλυση» του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται για την επιχείρηση συγκάλυψης της εγκληματικής πολιτικής ξεπουλήματος και παράδοσης της δημόσιας περιουσίας στους εκπροσώπους της άρχουσας τάξης.

Από αύριο λοιπόν, «απελευθερώνεται» τυπικά το 30% περίπου της εγχώριας κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι το 30% της καταναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, δε θα πωλείται από τη ΔΕΗ, που μέχρι σήμερα ως κρατικό μονοπώλιο ελέγχει το 100% της αγοράς, αλλά από ιδιώτες παραγωγούς που θα δραστηριοποιούν στον τομέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ομως το συγκεκριμένο ποσοστό «απελευθέρωσης», αφορά έναν αριθμό πελατών, που ονομάζονται «επιλέγοντες», και οι οποίοι καταναλώνουν 100 ή και περισσότερες γιγαβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας το χρόνο. Ο αριθμός των «επιλεγόντων πελατών» ανέρχεται στις 6.000 περίπου και είναι κατά κανόνα μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτούς αφορά η «απελευθέρωση». Δεν αφορά τα υπόλοιπα 6,5 εκατομμύρια καταναλωτές, που χαρακτηρίζονται ως «μη επιλέγοντες» και οι οποίοι θα συνεχίσουν να ηλεκτροδοτούνται από τη ΔΕΗ.

Οσοι πληρούν τους όρους, ώστε να θεωρούνται «επιλέγοντες πελάτες», μπορούν να επιλέξουν αυτόν που θα τους προμηθεύει με ηλεκτρική ενέργεια. Στην παρούσα φάση βέβαια και με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με τις οποίες θα μπορούσαν να συμβληθούν οι «επιλέγοντες πελάτες», η απελευθέρωση έχει τυπικό χαρακτήρα. Αποτελεί όμως το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούν στο εξής να κινούνται οι εκπρόσωποι του ιδιωτικού κεφαλαίου. Ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής υπάρχουν και είναι αυτές των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), (πχ παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με αιολική ενέργεια), είναι διάσπαρτες σ' όλη τη χώρα, αλλά η παραγωγή τους, αφενός είναι αμελητέα, αφετέρου, την αγοράζει και μάλιστα πολύ ακριβά η ΔΕΗ.

Με βάση τις σημερινές εκτιμήσεις παραγόντων από το χώρο της ενέργειας, ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί θα εμφανιστούν - αν εμφανιστούν - μετά από τρία χρόνια περίπου, (θεωρείται απαραίτητος χρόνος για την κατασκευή μιας μονάδας), αφού ως τώρα ουδείς ιδιώτης, έχει ξεκινήσει να κατασκευάζει τέτοια μονάδα. Βέβαια, πολλοί είναι αυτοί που δηλώνουν ότι θα «επενδύσουν» και «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά» τους για το γεγονός ότι δεν έχει αποσαφηνιστεί το θεσμικό πλαίσιο για την κατασκευή μονάδων. Παράγοντες της ΔΕΗ, επισημαίνουν ότι Ελληνες ιδιώτες δεν προχωρούν στην κατασκευή μονάδων, διότι είναι... «αεριτζήδες». Και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο. Πάντως αύριο, όπως έχει δηλώσει ο υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης, θα ανακοινώσει ποιοι είναι ενδιαφερόμενοι που έχουν καταθέσει αιτήσεις στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) για την απόκτηση άδειας κατασκευής ηλεκτροπαραγωγού μονάδας.

«Απελευθέρωση» θα γίνει

Από τα παραπάνω, πιθανά να δημιουργείται η εντύπωση ότι δε θα «απελευθερωθεί» η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, τουλάχιστον στο ποσοστό που επιβάλλει σε πρώτη φάση το μεγάλο κεφάλαιο, δηλαδή 30%, θα επιδιωχτεί να «απελευθερωθεί» με κάθε τρόπο. Ηδη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον προσεχή Ιούνη, θα... διορθώσει την Οδηγία 96/92, στην κατεύθυνση τής -σε μεγαλύτερη έκταση- «απελευθέρωσης», τόσο στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, όσο και στον τομέα του φυσικού αερίου. Η χώρα μας θα δεχτεί αφόρητες πιέσεις να προχωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες παράδοσης του ενεργειακού τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ελλείψει ύπαρξης ιδιωτών παραγωγών, είναι πολύ πιθανό να επιχειρηθεί η πώληση υφισταμένων μονάδων της ΔΕΗ. Ερωτηθείς πριν λίγο καιρό για αυτό το ενδεχόμενο, ο υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Χριστοδουλάκης, δήλωσε: «το εξετάζουμε και αυτό»! Η διοίκηση της ΔΕΗ, φέρεται κατηγορηματικά αντίθετη σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Τουλάχιστον έτσι δηλώνει, ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η διοίκηση διορίζεται από την κυβέρνηση. Σε μία τέτοια περίπτωση, χωρίς ίχνος υπερβολής, θα πρόκειται για «άγος» για τους λόγους που αναφέρουμε πιο δίπλα.


Κείμενα:
Σταμάτης ΖΗΣΙΜΟΥ

ΔΕΗ
Κακέκτυπο του σημερινού κολοσσού

Οπου ιδιωτικοποιήθηκαν οι δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, η εικόνα γίνεται τραγική για τους οικιακούς καταναλωτές, ενώ σε ένα βαθμό δημιουργεί προβλήματα ακόμα και στις βιομηχανίες

Η αυριανή ανταγωνιστική ΔΕΗ, που επικαλείται η κυβέρνηση για να χρυσώσει το χάπι της «απελευθέρωσης», δε θα αποτελεί παρά ένα κακέκτυπο του σημερινού κολοσσού. Οι όροι «απελευθέρωση» και «ανταγωνισμός» είναι οι λέξεις - κλειδιά που χρησιμοποιούνται, προκειμένου να εξωραΐσουν την παράδοση της ηλεκτρικής ενέργειας στους ιδιώτες. Και είναι αυτοί οι όροι με τους οποίους επιχειρείται να συγκαλυφτεί η επίθεση που δέχονται οι λαοί της Ευρώπης, στο όνομα της αύξησης των υπερκερδών του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο απρόσκοπτα θα συλλέγει κέρδη, είτε σαν παραγωγός είτε σαν καταναλωτής ηλεκτρικής ενέργειας. Στην αντίπερα όχθη, οι εργαζόμενοι των ηλεκτρικών επιχειρήσεων και οι λαοί των χωρών που προχωρούν στην «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, καλούνται να πληρώσουν τα «σπασμένα».

Είναι διαπιστωμένο ότι, όπου απελευθερώθηκε η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και ιδιωτικοποιήθηκαν οι δημόσιες επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, όπως στη Μεγάλη Βρετανία, στις ΗΠΑ και άλλου, η εικόνα γίνεται τραγική για τους οικιακούς καταναλωτές, ενώ σε ένα βαθμό δημιουργεί προβλήματα ακόμα και στις βιομηχανίες. Τα οικιακά τιμολόγια αυξήθηκαν κατακόρυφα, χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν, λιγνιτωρυχεία έκλεισαν, αφού το νέο μοντέλο βασίζεται κυρίως στην καύση φυσικού αερίου. Η απελευθέρωση επηρέασε και το βιομηχανικό ρεύμα, με αποτέλεσμα, ακόμα και οι θιασώτες της να προτείνουν την κρατική παρέμβαση, με την επιβολή ανώτατων τιμών, καθώς και σειρά άλλων περιοριστικών μέτρων. Τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, προέρχονται από το ενεργειακό «φιάσκο» της Καλιφόρνιας.

Πού οδηγείται η ΔΕΗ

Από την 1/1/2001, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, με βάση τον Ν. 2773/99 και σχετικό Προεδρικό Διάταγμα μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρία ώστε, από τον προσεχή Ιούνη να μπορεί μέσω των χρηματιστηρίων να παραδοθεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Για να ολοκληρωθεί «επιτυχώς» αυτή η πορεία, η ΔΕΗ, αλλάζει άρδην τον προσανατολισμό της και από επιχείρηση κοινής ωφέλειας, μετατρέπεται σε μία επιχείρηση που λειτουργεί με αυστηρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ο πρόεδρός της, Δ. Παπούλιας, σε πρόσφατη συνέντευξή του, όπου παρουσίασε τις βασικές κατευθύνσεις του πενταετούς επιχειρησιακού προγράμματος, ανέφερε ότι το 2005 η κερδοφορία της ΔΕΗ πρέπει να ανέλθει στα 250(!) δισεκατομμύρια δραχμές, από τα 8,6 που είναι το 2000. Είναι εφικτό;

Οταν η κυβέρνηση θέλει να εξυπηρετήσει το μεγάλο κεφάλαιο, όλα είναι εφικτά. Ηδη στο 5ετές επιχειρησιακό πρόγραμμα της ΔΕΗ προβλέπεται η μείωση του προσωπικού ετησίως κατά 1.150 άτομα και παράλληλα η σημαντική μείωση μισθών. Προβλέπεται επίσης η σημαντική αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος κατά 20% περίπου. Δεν προβλέπεται η κατασκευή καμίας μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με αποτέλεσμα το θέμα του ενεργειακού σχεδιασμού και της ενεργειακής επάρκειας να μετατρέπεται σε μείζον ζήτημα.

Οι συνέπειες αυτής της προγραμματισμένης πορείας δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους της Επιχείρησης, των οποίων η όροι ήδη έχουν αρχίσει και χειροτερεύουν. Οι επιδράσεις αυτής της πορείας θα είναι έντονες -αφού και η θέση της εργατικής τάξης της χώρας θα χειροτερέψει- και για το σύνολο του ελληνικού λαού. Η πλήρης εμπορευματοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας θα επιβαρύνει το λαϊκό καταναλωτή. Αφ' ετέρου ολόκληρη η αναπτυξιακή υποδομή της χώρας προσανατολίζεται ακόμη πιο βαθιά εκεί που το κεφάλαιο μπορεί να απεικονίζει ολοένα και περισσότερα κέρδη. Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ θα οδηγήσει τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση από το ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο, αφού η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας του παραδίδεται απλόχερα.

Σήμερα η ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί βασικό κοινωνικό αγαθό, αφού επηρεάζει όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και το εισόδημα κάθε εργατοϋπαλλήλου, αγρότη, μικροεπιχειρηματία. Ο λογαριασμός της ΔΕΗ μπαίνει σ' όλα τα σπίτια. Σημαντικό ποσοστό του κόστους της αγροτικής, της βιομηχανικής, της βιοτεχνικής παραγωγής οφείλεται στο κόστος της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, με αποτέλεσμα, τυχόν αύξηση του κόστους της να αυξάνει τις τιμές των προϊόντων. Οι εισπράξεις της ΔΕΗ (ο τζίρος της) ξεπερνούν το 1 τρισ. δρχ. το χρόνο και βρίσκονται περίπου στο 3% του ΑΕΠ της χώρας μας. Η ΔΕΗ επίσης δημιουργεί θέσεις εργασίας, τόσο άμεσα (έχει σήμερα πάνω από 30.000 εργαζόμενους), όσο και έμμεσα, αφού πολλαπλάσιος αριθμός εργαζομένων εργάζεται σε βιοτεχνίες, βιομηχανίες, εργολαβικές εταιρίες, που εξυπηρετούν τη ΔΕΗ. Επίσης σημαντική είναι η προσφορά της ΔΕΗ στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας στη χώρα, τόσο άμεσα με την ανάπτυξη μελετών υδροηλεκτρικών φραγμάτων, όσο και έμμεσα, μέσα από την ανάγκη αναβάθμισης της τεχνολογίας των παραγωγών προϊόντων που εφοδιάζουν τη ΔΕΗ. Ακόμα η Επιχείρηση - εφόσον διοικείται από το Δημόσιο - μπορεί να επηρεάσει τη δημοσιονομική πολιτική.

Θέλουν να τη διαλύσουν

Η αναδιοργάνωση της ΔΕΗ με το «σπάσιμό» της σε 4 Βασικές Επιχειρησιακές Μονάδες (ΒΕΜ) οι οποίες προορίζονται να μετατραπούν σε Ανώνυμες Εταιρίες, αποτελεί το αφετηριακό σημείο για τη διάλυση της ΔΕΗ και την κατάτμησή της σε μικρές ενεργειακές επιχειρήσεις. Μια πρόσφατη έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ασφάλειας (ΟΟΣΑ), παρότρυνε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να προχωρήσει στον κατακερματισμό της ΔΕΗ σε μικρές ανεξάρτητες επιχειρήσεις, με το επιχείρημα της απρόσκοπτης λειτουργίας του ανταγωνισμού. Ηδη η ΔΕΗ προχώρησε στην παραχώρηση του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αξίας άνω του 1 τρισεκατομμυρίου δραχμών σε δημιουργούμενη Ανώνυμη Εταιρία με την επωνυμία «Διαχειριστής Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας» (ΔΕΣΜΗΕ), η οποία θα ελέγχεται από τους ιδιώτες παραγωγούς που θα χρησιμοποιούν το δίκτυο. Να σημειώσουμε ότι, η ΔΕΗ πλέον υποχρεούται να πληρώνει «ενοίκιο» για τη χρήση του δικτύου μεταφοράς, το οποίο το έχει κατασκευάσει η ίδια στα 50 χρόνια λειτουργίας της.

Στο μεγάλο κεφάλαιο όμως, δεν αρκεί η παραχώρηση του δικτύου μεταφοράς. Είναι γνωστό, και ακόμα περισσότερο σ' αυτούς που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ότι ο σημερινός ενεργειακός κολοσσός που ονομάζεται ΔΕΗ, μάλλον θα μείνει «αλώβητος» από το επικείμενο «ανταγωνιστικό» περιβάλλον που δημιουργείται. Μία επιχείρηση αξίας άνω των 7 τρισεκατομμυρίων δραχμών, με ειδικευμένο προσωπικό, με τεχνογνωσία πέντε δεκαετιών, με μία τεράστια υποδομή -που την έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός μέσω της φορολογίας και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι της ΔΕΗ μέσω των εισφορών τους στον Ασφαλιστικό τους Φορέα- δεν είναι εύκολο «να πέσει στα νύχια» των επίδοξων κερδοσκόπων. Μπορεί να λεηλατηθεί μόνο με απόφαση της κυβέρνησης, η οποία κινείται σ' αυτή την κατεύθυνση. Γι' αυτό προωθείται και ο κατακερματισμός της ΔΕΗ, προκειμένου να τη θέσουν πιο εύκολα υπό τον έλεγχό τους το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Θυσία στο βωμό του κεφαλαίου

Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη διάλυση και το ξεπούλημα της ΔΕΗ, πέραν όλων των άλλων, ανέδειξε και τον αντεργατικό ρόλο που έπαιξαν και εξακολουθούν και σήμερα να παίζουν στο συνδικαλιστικό κίνημα οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΑΔ (ΣΥΝ). Στο ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, ο ρόλος των παρατάξεων αυτών θα μείνει ως, ίσως, το χειρότερο «άγος» συνδικαλιστικών ηγεσιών τα τελευταία χρόνια. «Τα χειρότερα», βέβαια, δεν έχουν έρθει ακόμα για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους της ΔΕΗ, αλλά βρίσκονται «προ των πυλών» και τότε ουδείς θα μπορεί να αμφιβάλλει για το μέγεθος της ανομίας που έπραξαν οι επικεφαλής των παραπάνω παρατάξεων.

Στις 30 Ιούλη του 1999, ο επικεφαλής της ΠΑΣΚΕ Ν. Εξαρχος, πρόεδρος τότε της ΓΕΝΟΠ και σήμερα γενικός γραμματέας Αθλητισμού (!!!), συνεπικουρούμενος από τον επικεφαλής της ΔΑΚΕ κ. Ματσαρίδη και τον επικεφαλής της ΣΑΔ (ΣΥΝ) κ. Ρίζο, υπέγραψαν, χωρίς καμία εξουσιοδότηση των εργαζομένων της ΔΕΗ, αλλά και των συνταξιούχων της ΔΕΗ, με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης Ε. Βενιζέλο την παραγραφή των περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, που είναι ενσωματωμένα στην περιουσία της ΔΕΗ, ύψους 3,2 τρισεκατομμυρίων δραχμών! Τα περιουσιακά αυτά στοιχεία της ΔΕΗ προέκυψαν από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και των συνταξιούχων, τα οποία με νόμο - για την ψήφιση του οποίου έδωσαν μεγάλες μάχες (1966) οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ - τα εκμεταλλευόταν η ΔΕΗ, έχοντας ως υποχρέωση να καλύπτει ασφαλιστικά πλήρως τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Το ασφαλιστικό αυτό σύστημα, που ήταν πρότυπο για τη χώρα, ήταν η ουσιαστική κινητήριος δύναμη για την ανάπτυξη της ΔΕΗ και τον εξηλεκτρισμό της χώρας, αφού η ΔΕΗ δεν είχε ανάγκη να καταφεύγει σε επαχθή τραπεζικό δανεισμό, και χρησιμοποιούσε ως κεφάλαιο κίνησης, τόσο τις εισφορές των εργαζομένων, όσο και τις δικές της.

Οι επικεφαλής των προαναφερθέντων παρατάξεων έβαλαν την υπογραφή τους για την παράδοση της τεράστιας περιουσίας των εργαζομένων της ΔΕΗ και την κατάργηση του ασφαλιστικού συστήματος, ώστε, όταν ιδιωτικοποιηθεί η ΔΕΗ, να μην έχει την υποχρέωση να επιστρέψει τα δανεικά στους εργαζόμενους, αλλά να τα βάλει στην τσέπη το ιδιωτικό κεφάλαιο. Το «αντάλλαγμα» που πέτυχαν ήταν η «δέσμευση» της κυβέρνησης ότι η κάλυψη των αναγκών για τις συντάξεις και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και έτσι εγένετο ο Οργανισμός Ασφάλισης Προσωπικού (ΟΑΠ) ΔΕΗ, που δε διαθέτει ούτε δραχμή ως αποθεματικό.

Τώρα όμως, προκύπτει ότι η ...δέσμευση της κυβέρνησης ήταν μία ακόμη απάτη σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων της ΔΕΗ. Πέρυσι, έπρεπε να καταβάλει 60 δισεκατομμύρια δραχμές στον ΟΑΠ και φέτος πρέπει να καταβάλει 80 δισεκατομμύρια δραχμές. Ούτε πέρυσι τα κατέβαλε, αλλά και για φέτος, στον κρατικό προϋπολογισμό δεν προβλέπεται η καταβολή αυτού του ποσού. Η διοίκηση της ΔΕΗ αναφέρει ότι το περσινό έλλειμμα θα το καλύψει προσωρινά, και θα το διεκδικήσει από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση, όμως, δεν αναφέρει τίποτα επ' αυτού. Συνεπώς, σε λίγους μήνες είναι πολύ πιθανό να δούμε τους συνταξιούχους της ΔΕΗ απλήρωτους! Επίσης, από τον προϋπολογισμό της ΔΕΗ για το 2001, προκύπτει ότι οι 1.000 περίπου εργαζόμενοι, που εργάζονταν στο προηγούμενο ασφαλιστικό καθεστώς της ΔΕΗ, δεν προβλέπεται να πληρωθούν από τη ΔΕΗ, δηλαδή δεν υπάρχει διαθέσιμο κονδύλι!

Για την ιστορία, να υπενθυμίσουμε ότι περίπου ένα μήνα πριν, ο «φιλότιμος εκσυγχρονιστής» Ν. Εξαρχος ανταμείφθηκε αδρά για τις υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο. Διορίστηκε από τον υπουργό Πολιτισμού Ε. Βενιζέλο, ως γενικός γραμματέας Αθλητισμού...

ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ
Οταν το μεγάλο κεφάλαιο είναι ασύδοτο

Η ενεργειακή κρίση που μαστίζει την Καλιφόρνια σε τέτοιο βαθμό, όπου οι πολίτες αναγκάζονται να καλύπτουν τις ανάγκες τους σε φωτισμό με κεριά, να σβήνουν οι σηματοδότες στις πόλεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται, να μη λειτουργούν σχολεία, νοσοκομεία, κλπ., είναι προϊόν της απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Το 1996 οι κυβερνητικές αρχές παρέδωσαν τον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας στην ασύδοτη κερδοσκοπική δράση του μεγάλου κεφαλαίου. Τότε, μέχρι και πρόσφατα, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στην Καλιφόρνια, αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς θιασώτες της «ελεύθερης οικονομίας». Οι περισσότεροι σήμερα - προς τιμήν τους - σωπαίνουν. Αλλοι όμως, με δικολαβικά επιχειρήματα επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Παράδειγμα ήταν και για την ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο τώρα, φαίνεται πως διατηρεί τις επιφυλάξεις της, μόνο σε φραστικό επίπεδο, διότι ασκούμε πολιτική που μας οδεύει προς τα εκεί.

Μονά - ζυγά δικά τους

Η απελευθέρωση της αγοράς στην Καλιφόρνια, βασίστηκε στο ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων ηλεκτροπαραγωγή στους ιδιώτες. Οι μεγαλύτερες ιδιωτικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται σήμερα στην Καλιφόρνιας, αλλά και σε όλο τον κόσμο, η «Pacific Gas & Electric» (PG&E) και «Southern California Edison» (SoCalEdison), προχώρησαν σε ληστρική εκμετάλλευση των σταθμών που είχαν εξαγοράσει, αλλά ταυτοχρόνως, παρά την αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, δεν προχώρησαν σε επενδύσεις για την κάλυψη της αυξημένης ζήτησης σε ενέργεια (υπολογίζεται ότι ο πληθυσμός στην Καλιφόρνια σημειώνει μια αύξηση των 600 περίπου χιλιάδων). Σήμερα, κυρίως οι δύο εταιρίες που αναφέρουμε, ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να καλύψουν τη ζήτηση, απαιτώντας την κρατική χρηματοδότηση, ειδάλλως απειλούν ότι θα κηρύξουν πτώχευση!

Το ότι δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες στην ηλεκτροδότηση δεν είναι εξ ολοκλήρου ψέμα. Σήμερα αποδεικνύεται με τον πιο τρανταχτό τρόπο ότι οι εν λόγω εταιρίες - κολοσσοί διεκδικούν την κατακόρυφη αύξηση των λιανικών τιμών, δηλαδή στα οικιακά τιμολόγια, οι οποίες με νόμο παραμένουν θα παραμείνουν αμετάβλητες μέχρι το 2002. Ο νόμος αυτός υπαγορεύτηκε από τις ίδιες τις εταιρίες το 1998, όταν διαφαινόταν - λόγω της πτώσης της τιμής του πετρελαίου - ότι ο λιανικές τιμές θα υποχωρούσαν και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα έχαναν κέρδη. Ομως ο νόμος δεν μπορούσε να προβλέψει ότι οι τιμές δε μεταβάλλονται μόνο προς τα κάτω, αλλά και προς τα πάνω. Ακολούθησε η αύξηση της τιμής του πετρελαίου, τα υπερκέρδη δεν είναι τα αναμενόμενα, και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις εκβιάζουν, προκειμένου να εκτιναχτούν οι τιμές στα ύψη με τη μειωμένη παροχή ηλεκτρικής ενέργειας.

Και πάλι κερδίζουν

Αυτές οι εταιρίες - κολοσσοί, αφού - μέχρι τώρα -συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν (τουλάχιστον μέχρι το 2002) να κερδίσουν όσα θα ήθελαν, μετέφεραν το κερδοσκοπικό τους παιχνίδι αλλού. Σύμφωνα με τους ειδικούς κανόνες της αγοράς της Καλιφόρνιας, ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής του Συστήματος είναι υποχρεωμένος να πληρώνει στην οποιαδήποτε τιμή για να διατηρήσει το σύστημα σε λειτουργία. Εκμεταλλευόμενοι αυτό, οι ιδιώτες έκριναν ότι θα ισοσκέλιζαν τα κέρδη τους, αλλά και ταυτόχρονα θα κέρδιζαν τις εντυπώσεις, με το να αποσύρουν τις μονάδες τους από την κύρια αγορά των δημοπρασιών, προσφέροντας λιγοστές ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας στη δευτερεύουσα αγορά των υπηρεσιών του Διαχειριστή του Συστήματος. Το αποτέλεσμα είναι να παράγουν μικρές ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, να βρίσκεται η πολιτεία υπό μόνιμο «μπλακ άουτ» και ταυτόχρονα να απειλούν ότι θα κηρύξουν πτώχευση, απαιτώντας γενναίες χρηματοδοτήσεις, προκειμένου να ενδώσει η κυβερνητική αρχή. Ετσι και μηδαμινές ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας προσφέρουν και τεράστια κέρδη αποκομίζουν! Ετσι λειτουργεί το μεγάλο κεφάλαιο...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ