ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 18 Φλεβάρη 2015
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΚΛΟΓΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Τον Προκόπη Παυλόπουλο προτείνει η κυβέρνηση

Σήμερα η πρώτη ψηφοφορία και η αναμενόμενη εκλογή, δεδομένης της στήριξης της υποψηφιότητας Παυλόπουλου και από τη ΝΔ

Τον Προκόπη Παυλόπουλο, επί σειρά ετών στέλεχος και υπουργό της ΝΔ, πρότεινε χτες ο Αλ. Τσίπρας για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρόταση που ενέκρινε και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ψηφοφορία στη Βουλή γίνεται σήμερα στις 7.30 μ.μ. και για την εκλογή του απαιτούνται 180 ψήφοι, που προφανώς θα υπάρξουν, με δεδομένη την απόφαση της ΝΔ να στηρίξει την υποψηφιότητά του.

Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Κ. Καραγκούνης δήλωσε χτες σχετικά: «Στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας το Δεκέμβριο, προτείναμε την υποψηφιότητα του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας Σταύρου Δήμα, ενός γνώστη των ευρωπαϊκών θεμάτων, μετριοπαθούς πολιτικού και πρώην υπουργού Εξωτερικών. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τον Προκόπη Παυλόπουλο, πρώην υπουργό και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, κατ' εξοχήν ευρωπαϊστή και μετριοπαθή πολιτικό. Είναι αυτονόητο ότι η Νέα Δημοκρατία θα στηρίξει την υποψηφιότητα του ιστορικού στελέχους της. Είμαστε βέβαιοι ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος θα επιτελέσει στο ακέραιο τα καθήκοντά του».

Θετική ψήφο θα δώσουν και οι ΑΝΕΛ, με τον πρόεδρό τους, Π. Καμμένο, να δηλώνει χτες μετά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ότι αποφασίστηκε να στηριχτεί Πρόεδρος «ο οποίος δεν βρίσκεται στην ενεργό πολιτική και ο οποίος έχει πάρει δημόσια θέση κατά του μνημονίου. Στο όνομα της εθνικής ενότητας και επειδή η χώρα αυτή τη στιγμή χρειάζεται σταθερότητα, δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι όποια και αν είναι η απόφαση κι εκείνον που θα στηρίξει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα τον ψηφίσουμε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας γιατί η Ελλάδα πρέπει να διαπραγματευτεί δυνατή απέναντι στους δανειστές».

Χτες βράδυ, ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε με τον Πρ. Παυλόπουλο, ενώ σήμερα θα συναντηθεί με τον ΠτΔ, Κ. Παπούλια.

Πολλά είναι, στο μεταξύ, τα σενάρια για τους λόγους που εγκαταλείφθηκε η αρχική επιλογή για την ΠτΔ, που ήταν ο Δ. Αβραμόπουλος. Ανάμεσά τους αναφέρονται οι αντιρρήσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από πλευράς Κομισιόν, αφού η αποχώρησή του θα αλλοίωνε τους συσχετισμούς στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μεταξύ άλλων, υπήρξε και η φήμη ότι η επιλογή του προσέκρουσε στην απόφαση για διερεύνηση των αποφάσεων για εξοπλιστικά προγράμματα των υπουργών Εθνικής Αμυνας σε βάθος πολλών χρόνων, που θα έφερνε τον Δ. Αβραμόπουλο ως ΠτΔ σε θέση εξεταζόμενου.

Να σημειώσουμε ότι η επιλογή του Πρ. Παυλόπουλου αποσκοπεί στο να εκπέμψει μήνυμα συναίνεσης πάνω στα σύγχρονα προτάγματα του κεφαλαίου που ο ίδιος συμμερίζεται. Μάλιστα, ένα χρόνο πριν, τον Φλεβάρη του 2014 συμμετείχε σε πάνελ εκδήλωσης με τον Αλ. Τσίπρα και τον τότε πρόεδρο του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλο, όπου η σύγκλιση στις απόψεις τους ήταν αξιοσημείωτη. Ο Πρ. Παυλόπουλος είχε τότε υπερασπιστεί όσα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σήμερα κάνει παντιέρα της διαχείρισής του, π.χ. μεταρρυθμίσεις, πλέγμα δομών διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, παραγωγική ανασυγκρότηση, διάλυση της τρόικας, «ενότητα των πολιτικών δυνάμεων για να διεκδικήσουν αυτό που ανήκει στην Ελλάδα, μια διαφορετική μεταχείριση για να ξαναπάρει μπρος η παραγωγική μηχανή» κ.ά.

Στο πλαίσιο αυτό και της στοίχισης του λαού πίσω από τα προτάγματα του κεφαλαίου, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε χτες: «Είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε σήμερα η ενότητα του λαού μας. Η ενότητα αυτή πρώτα από όλα στην κοινωνία, αλλά και σε επίπεδο πολιτικό και πολιτειακό. Η ευρύτερη δυνατή κοινωνική και πολιτική συναίνεση είναι κατά τη γνώμη μου απαραίτητη προϋπόθεση, για να αντεπεξέλθουμε κάθε δυσκολία. Και η επιλογή του προσώπου του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπορεί - και δεν πρέπει - να είναι ανεξάρτητη από την συγκυρία και τις επιτακτικές ανάγκες της».

  • Από την πλευρά του ΚΚΕ, υπενθυμίζεται η γνωστή στάση αρχών που κρατά απέναντι στο θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, ανεξαρτήτως προσώπου και υπογραμμίζεται ότι αυτήν θα τηρήσει ψηφίζοντας «παρών» στη σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή. Για τη γνωστή αυτή στάση του Κόμματος ενημέρωσε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, τους Πρ. Παυλόπουλο και Στ. Θεοδωράκη (που προτείνει ως υποψήφιο τον Ν. Αλιβιζάτο - βλ. ρεπορτάζ παρακάτω), οι οποίοι επικοινώνησαν χτες μαζί του.
Τον Ν. Αλιβιζάτο προτείνουν Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ

Μπροστά στη σημερινή ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ ομονόησαν στην υποψηφιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Νίκου Αλιβιζάτου.

Πρώτος τον πρότεινε ο επικεφαλής του Ποταμιού, Στ. Θεοδωράκης ως «έναν ενεργό πολίτη, που ποτέ δεν εγκλωβίστηκε στα στενά όρια των κομματικών σχηματισμών».

Ο ίδιος ο Αλιβιζάτος δήλωσε: «Καθώς πιστεύω ότι μόνον με ευρύτερες συναινέσεις μπορεί να επιτευχθούν θετικά αποτελέσματα, αποδέχομαι την τιμητική πρόταση του επικεφαλής του Ποταμιού κ. Σταύρου Θεοδωράκη και τον ευχαριστώ».

Αυτή η «ευρύτερη συναίνεση» μεταφράζεται ουσιαστικά στην υπερψήφιση του Αλιβιζάτου και από το ΠΑΣΟΚ, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του οποίου μετά από σχετική εισήγηση του προέδρου της Ευ. Βενιζέλου αποφάσισε χτες το απόγευμα να μην ψηφίσει τον προτεινόμενο από ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, Πρ. Παυλόπουλο.

Στην ίδια βάση, «αποφάσισε το συντονισμό των κινήσεών της με την ΚΟ του Ποταμιού στο κορυφαίο συμβολικά ζήτημα της προεδρικής εκλογής. Κοινή πρόταση των δυο κομμάτων είναι ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος», όπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ. Συντονισμός που μπορεί να αναπτυχθεί και παραπέρα και με άλλες κοινές προτάσεις και κινήσεις των δύο κομμάτων το επόμενο διάστημα.

Σήμερα στις 12 μ., θα συναντηθεί ο Στ. Θεοδωράκης με τον Ν. Αλιβιζάτο.

Επιτέλους η ΕΕ ... αλλάζει!!

«Πιστεύουμε ότι σε αυτό το πλαίσιο θα βρεθεί μια βιώσιμη και κοινά αποδεκτή λύση για τους λαούς». «Η ιστορία της ΕΕ είναι ιστορία διαφωνιών, αλλά στο τέλος της ημέρας επιτυγχάνονται συμβιβασμοί». «Σήμερα φεύγουμε έχοντας κάνει κάποια σημαντικά βήματα. Δεν καλύψαμε όλη την απόσταση, αλλά σίγουρα καλύψαμε ένα σημαντικό μέρος και, κυρίως, αποδείξαμε - επαναλαμβάνω - ότι η ΕΕ είναι ένα πεδίο συγκρούσεων αλλά και συμβιβασμών. Ενα πεδίο, όπου στο τέλος της ημέρας κυριαρχεί όχι η αντίληψη των εκβιασμών, αλλά η αντίληψη της αναγκαίας συναίνεσης, προκειμένου να βρεθούν λύσεις, όταν αυτό είναι προς όφελος όλων των πλευρών».

Αυτά έλεγε μέχρι προχτές ο Αλ. Τσίπρας. Ενδεχομένως αυτά θα λέει κι εφόσον επιτευχθεί συμβιβασμός με την ΕΕ για το μείγμα διαχείρισης. Στο ενδιάμεσο, από το βράδυ της Δευτέρας και την εξέλιξη στο Γιούρογκρουπ, περισσεύουν οι διαμαρτυρίες επειδή, όπως διατείνονται, οι «εταίροι» τούς την έφεραν. «Αντιμετωπίσαμε ωμή εξουσία και εκβιασμό», δηλώνει ο αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και μέλος του επιτελείου που χειρίζεται τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, Ε. Τσακαλώτος.

Το ζήτημα για τους λαούς βεβαίως δεν είναι η συμπεριφορά που επιλέγουν για τις μεταξύ τους σχέσεις οι «εταίροι». Το ζήτημα είναι πως είτε συμβιβασμός είτε σύγκρουση, είτε τροποποίηση του υπάρχοντος προγράμματος είτε αποδοχή της συνέχισής του, τα παζάρια στην ΕΕ γίνονται για λογαριασμό του κεφαλαίου και η όποια κατάληξή τους αφορά στα δικά του συμφέροντα και είναι κατά κανόνα εναντίον των λαϊκών συμφερόντων. Αυτό είναι κάτι που η κυβέρνηση επιμελώς κρύβει απ' τον ελληνικό λαό, καλλιεργώντας του αυταπάτες πως μια συμφωνία θα τον ωφελήσει, την ίδια ώρα που διαβεβαιώνει ότι «οφείλουμε να εργαστούμε σεβόμενοι τους κανόνες που διέπουν τη συγκατοίκησή μας στην Ευρώπη αλλά ταυτόχρονα και σεβόμενοι την ισοτιμία των κρατών - μελών. Διότι στην ΕΕ αλλά και στην Ευρωζώνη δεν υπάρχουν ιδιοκτήτες και ενοικιαστές. Είμαστε όλοι συγκάτοικοι».

Οι κανόνες της ΕΕ συνιστούν ένας προς έναν κόλαφο για τα δικαιώματα των λαών, που ισότιμα χτυπιούνται σε όλα τα κράτη - μέλη της. Είναι κατακτημένη η «ισοτιμία» των λαών απέναντι στη λιτότητα. Η ισοτιμία, που αξιώνουν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός στον οποίο ανήκει η δήλωση αυτή, αντανακλά «παράπονα» της ντόπιας αστικής τάξης για το γεγονός ότι αστικές τάξεις άλλων κρατών καρπώνονται τη μερίδα του λέοντος απ' τα οφέλη της «συγκατοίκησης», αυγατίζουν τα κέρδη τους, ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους.

Βεβαίως, οι δημαγωγικές κορόνες της κυβέρνησης περί ισοτιμίας τη βοηθάνε να συγκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα της ΕΕ, ως ένωσης καπιταλιστικών κρατών ανισόμετρα αναπτυγμένων, άρα με ανισότιμες μεταξύ τους σχέσεις. Δεν είναι ίδια η οικονομική, πολιτική δύναμη της αστικής τάξης της Γερμανίας με αυτή της Μάλτας ή της Ελλάδας. Δεν διεκδικούν με ίδιους όρους κομμάτι της πίτας, αλλά για τους λαούς ισχύει στο ακέραιο η παροιμία που λέει «από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί». Δεν έχουν κανένα λόγο να υπερασπίζουν διεκδικήσεις των εκμεταλλευτών τους, πόσω μάλλον που αυτοί έχουν προηγούμενα επιβάλει μέτρα καρατόμησης δικαιωμάτων.

«Υπήρχαν πολλοί που διακινούσαν την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι απομονωμένη. Οτι είμαστε μόνοι εναντίον όλων. Δεν αισθάνθηκα έτσι σήμερα στη Σύνοδο Κορυφής. Αντιθέτως, πρέπει να σας πω ότι ήταν αρκετοί που πήραν το λόγο και υποστήριξαν την ανάγκη να υπάρξει κατανόηση στις ελληνικές θέσεις. Αλλωστε αυτό το διαπιστώσατε και από τις δηλώσεις ηγετών κατά την είσοδό τους στη Σύνοδο Κορυφής. Η Ελλάδα λοιπόν δεν είναι μόνη. Η Ελλάδα διαμορφώνει συμμαχίες. Η Ελλάδα σήμερα έχει φωνή, έχει άποψη, έχει πρόταση, έχει υπόσταση. Και αυτό νομίζω είναι μια σημαντική εξέλιξη σε σχέση με τη θέση που βρισκόταν η χώρα μας πριν από τις 25 Ιανουαρίου».

Μια βδομάδα, απ' τη Σύνοδο Κορυφής ως το προχτεσινό Γιούρογκρουπ, έδειξε ότι οι ...συμμαχίες για τις οποίες κόμπαζε ο Αλ. Τσίπρας είναι «λυκοσυμμαχίες». Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Ιταλίας κ.ά., επιλέγουν αυτή ή την άλλη στάση αναλόγως αν ανταποκρίνεται στην προσπάθεια να ενδυναμώσουν τα μονοπώλιά τους, η θέση των οποίων έχει υποχωρήσει στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης.

Η μόνη βέβαιη συμμαχία στην ΕΕ είναι απέναντι στους λαούς. Δηλωτικό αυτού είναι το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις των κρατών που βολιδοσκοπεί η κυβέρνηση για συμμαχία δεν προλαβαίνουν να νομοθετούν αντιλαϊκά μέτρα. Αυτό όμως δεν αποτελεί κριτήριο για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ούτε και εμπόδιο στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει ευνοϊκότερους όρους ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην Ελλάδα.

Αυτή είναι η ΕΕ. Αντιλαϊκή ως το μεδούλι. Με σκοπό της ύπαρξής της την προάσπιση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων. Λύση για τους λαούς βρίσκεται στην πάλη για αποδέσμευση απ' τη λυκοσυμμαχία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερή διαγραφή του χρέους. Ολα τα άλλα που διακινούν οι θιασώτες και απολογητές της περί άλλου αέρα, αλλαγής και στροφής δεν συνιστούν παρά προσπάθεια αποπροσανατολισμού.


Β.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ