Η κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία βρέθηκε στο επίκεντρο των επαφών ηγετών στο περιθώριο της Συνόδου Ευρώπης - Ασίας στο Μιλάνο χτες. Αρχικά έγινε συνάντηση του Προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, και του Προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, όπου συμμετείχαν, επίσης, η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγγελα Μέρκελ, ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, ο Ιτάλος πρωθυπουργός, Μετέο Ρέντσι, και ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, και στη συνέχεια συνάντηση των ηγετών Ουκρανίας, Ρωσίας, Γερμανίας και Γαλλίας. Ωστόσο, οι προσδοκίες που υπήρχαν για κάποια συμφωνία δεν επαληθεύτηκαν. Οπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της ρωσικής προεδρίας, Α. Πεσκόφ, οι συνομιλίες είναι δύσκολες και με πολλές διαφωνίες, ωστόσο δηλώθηκε ότι θα συνεχιστούν. Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές κατηγορούν τη Ρωσία ότι στηρίζει τους αυτονομιστές στην Ανατολή και επίσης για την ενσωμάτωση της Κριμαίας, ενώ η Ρωσία κατηγορεί την κυβέρνηση του Κιέβου, που στηρίζουν ΕΕ και ΗΠΑ, για γενοκτονία του ρωσόφωνου πληθυσμού, ενώ και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας δημιουργούν αρνητικό κλίμα στις διμερείς μπίζνες. Είναι ξεκάθαρο ότι η σύγκρουση αφορά ευρύτερα ζητήματα, είναι και ενδοαστικός (άμεσα σε τμήμα της αστικής τάξης της Ουκρανίας, που θησαύρισε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού) και ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός για τον πλούτο και τη γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας.

Στο ζήτημα, που καίει τα γερμανικά μονοπώλια και άλλων χωρών της ΕΕ, για τις ροές ρωσικού φυσικού αερίου, διεξάγεται σκληρό παζάρι για τα θέματα του χρέους της Ουκρανίας, για παραδοθείσες ποσότητες και της διαφωνίας στην τιμή των 1000 κυβικών μέτρων. Η Ρωσία θέλει αρχικά πληρωμή 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και αποπληρωμή στη συνέχεια των 3,1 δισ. δολαρίων για παραδοθείσες ποσότητες, ώστε να ανοίξουν ξανά οι στρόφιγγες με τιμή πώλησης τα 385 δολάρια ο κυβικός τόνος (όταν η Ουκρανία ζητάει να είναι 285 δολάρια), έτσι ώστε να υπάρξει ροή και προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Οι πληροφορίες για το αν υπήρξε κάποιο σημείο συμβιβασμού είναι εξαιρετικά συγκεχυμένες, με κάποια ρωσικά και δυτικά ΜΜΕ να αναφέρουν ότι ο Π. Ποροσένκο δήλωσε ότι «συμφωνήθηκαν οι βασικές παράμετροι για την συμφωνία για το φυσικό αέριο», ωστόσο δε γίνεται τίποτε πιο συγκεκριμένο. Επίσης, έχει επιβεβαιωθεί ότι την ερχόμενη Τρίτη θα πραγματοποιηθεί η νέα τριμερής συνάντηση Ουκρανίας, Ρωσίας και ΕΕ, όπου θα αναζητηθεί τελική συμφωνία ώστε να αποφευχθεί να σταματήσει, εν όψει χειμώνα, η ροή αερίου προς την ΕΕ, όπως έχει συμβεί δύο φορές στο παρελθόν, το 2006 και το 2009.

Στην ίδια την Ανατολική Ουκρανία, 3 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν τις τελευταίες 24 ώρες στην περιοχή του Ντονέτσκ και άλλοι έντεκα φέρονται αγνοούμενοι στην περιοχή του Λουγκάνσκ, όπου συνεχίζονται οι μάχες.

Στις 13 Οκτώβρη στην περιοχή του Ντονέτσκ σημειώθηκε απόπειρα δολοφονίας κατά του Πάβελ Γκούμπαρεφ, επιχειρηματία κι επικεφαλής της κοινωνικής οργάνωσης «Λαϊκή πολιτοφυλακή του Ντονμπάς», μέχρι πριν λίγους μήνες «λαϊκού κυβερνήτη» της περιοχής του Ντονμπάς και πρώην υπουργού Αμυνας της «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ» (ΛΔΝτ), έως τον περασμένο Ιούλη. Νωρίτερα, στις 30 Αυγούστου, απόπειρα δολοφονίας είχε γίνει κατά του σημερινού «πρωθυπουργού» της ΛΔΝτ, Αλεξάντρ Ζαχάρτσενκο, που ανέλαβε αυτό το πόστο στα μέσα Ιούλη. Και οι δύο παράγοντες εμφανίζονται ως διεκδικητές του αξιώματος του Προέδρου της ΛΔΝτ και οι δύο επέζησαν των δολοφονικών επιθέσεων. Ο Π. Γκούμπαρεφ, δύο μέρες μετά την απόπειρα δημοσίευσε φωτογραφία του, στην οποία φορά μπλουζάκι που γράφει: «Είμαστε Ρώσοι, κι ο εχθρός μας ας θυμάται στους αιώνες πως εμείς γονατίζουμε μονάχα για να φιλήσουμε τη ρωσική σημαία».

Αναφέρουμε τα παραπάνω ως στοιχεία που από τη μια δείχνουν τόσο πλευρές της διαπάλης στη συγκεκριμένη περιοχή, όσο και το χαρακτήρα ορισμένων δυνάμεων, που πολεμούν κάτω από μια θολή «αντιφασιστική» φρασεολογία. Κι αυτό γιατί την περασμένη Κυριακή (13/10) η εφημερίδα το «ΠΡΙΝ» με χαρακτηρισμούς του είδους «αριστεροί του σωλήνα», επιτίθεται στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ γιατί δεν στηρίζουν, όπως γράφει, τον «αντιφασιστικό αγώνα» στην Ανατολική Ουκρανία και υποτιμούν «τη λαϊκή δυναμική του αντιφασιστικού αγώνα βλέποντας τη σύγκρουση απλά και μόνο ως ενδοαντιιμπεριαλιστική» (σ' αυτό το σημείο ο αρθρογράφος ήθελε, μάλλον, να γράψει «ενδοϊμπεριαλιστική», αλλά λόγω του αντι-ΚΚΕ οίστρου παρασύρθηκε κι επινόησε μια νέα λέξη).

Μάλιστα, στο συγκεκριμένο δημοσίευμα προβάλλεται το ερώτημα πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο την ώρα που το ΚΕΚΡ, με το οποίο το ΚΚΕ έχει καλές σχέσεις, έχει άλλη στάση.

Προς το παρόν παρακάμπτουμε τις κατηγορίες κατά του ΚΚΕ και θα δούμε τι έγραψε αυτή τη βδομάδα η ιστοσελίδα του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ). Σε άρθρο της με τον τίτλο «Οι Ρώσοι ολιγάρχες ξεκίνησαν τη μοιρασιά της ιδιοκτησίας» αναφέρεται στις εξελίξεις στην αυτοαποκαλούμενη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ. Εκεί σημειώνεται πως «με γυμνό μάτι μπορεί να δει κανείς την άπληστη ανυπομονησία της ρωσικής ολιγαρχίας που βιάζεται να οικοδομήσει τη δική της "κάθετη" εξουσία στις ΛΔ του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ». Στο άρθρο σημειώνεται πως οι Ουκρανοί ιδιοκτήτες των εργοστασίων, των ανθρακωρυχείων, των άλλων μέσων παραγωγής στις δύο αυτές περιοχές, τα ξεπουλούν αυτή την περίοδο σε Ρώσους καπιταλιστές. Οι αγοραπωλησίες γίνονται συνήθως στο Κίεβο ή σε άλλες ουκρανικές πόλεις, και οι Ρώσοι καπιταλιστές στη συνέχεια καταφθάνουν στις «Λαϊκές Δημοκρατίες» για να κατοχυρώσουν τη νέα ιδιοκτησία τους. «Οι συζητήσεις για εθνικοποίηση στο Ντονμπάς, έμειναν συζητήσεις», διαπιστώνεται στο άρθρο, ενώ σημειώνεται και η προσπάθεια ελέγχου των πολιτικών διεργασιών από τις αστικές δυνάμεις. Η προσπάθεια «συνέτισης» όσων αντιδρούν έχει κοστίσει, σύμφωνα με το άρθρο, τη ζωή σε αρκετούς μαχητές.

Ανάλογο δημοσίευμα υπάρχει και στην ιστοσελίδα του «ΡΟΤ ΦΡΟΝΤ», της «μετωπικής» οργάνωσης του ΚΕΚΡ.

Αυτά βέβαια οι «εκπρόσωποι του αντιφασιστικού καραβανιού», που επισκέφτηκαν τις «Λαϊκές Δημοκρατίες», δεν τα είδαν, δεν τα έμαθαν. Ωστόσο, όπως μας πληροφορούν από τις σελίδες του «ΠΡΙΝ», είδαν «το πορτοκαλί και μαύρο σήμα του Αγίου Γεωργίου, σύμβολο του μεγάλου αντιφασιστικού αγώνα», που, όπως ισχυρίζονται, «χωρά και τον τσάρο και τον Λένιν και την Ορθοδοξία και τις σοβιετικές κατακτήσεις και τη σύγχρονη πολιτική της Ρωσίας».

Μιλάμε, δηλαδή, για πραγματική «ρώσικη σαλάτα» στις αναλύσεις των αρθρογράφων του «ΠΡΙΝ». Για την Ιστορία, οι μαυρο-πορτοκαλί κορδέλες χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από το τσαρικό καθεστώς το 1769 (στον ρωσο-τουρκικό πόλεμο) και βέβαια δεν είχαν καμία σχέση με τον αντιφασιστικό αγώνα. Επειτα είναι γνωστό πως τα τελευταία χρόνια οι επίσημες ρωσικές αρχές προσπαθούν να εξαλείψουν από τη σημαία της Νίκης το σφυροδρέπανο (αφήνοντας το κίτρινο αστέρι), ενώ προωθούν όσο μπορούν και τις μαυρο-πορτοκαλί «κορδέλες του Αγίου Γεωργίου», ως αντικατάσταση του κόκκινου χρώματος. Βεβαίως, στόχος δεν είναι απλώς οι συμβολισμοί, αλλά το περιεχόμενο που αυτοί μεταφέρουν. Στόχος τους είναι η αποσιώπηση του ρόλου του σοβιετικού κράτους και της ηγεσίας του, του ΚΚΣΕ, στην Αντιφασιστική Νίκη.

Σε ό,τι αφορά τον «αντιφασισμό» της ιδεολογικής «τρικυμίας εν κρανίω», που «χωράει και τον Λένιν και τον τσάρο», μπορούμε να πούμε πως κάτι τέτοιο μόνο στον «πειραματικό σωλήνα» των αναλύσεων του «ΠΡΙΝ» θα μπορούσαμε να το διαβάσουμε...

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ από την πρώτη στιγμή καταδίκασαν την επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ στην Ουκρανία, που συνέβηκε στο έδαφος του καπιταλισμού και του ισχυρού ανταγωνισμού των παραπάνω δυνάμεων με τη Ρωσία.

Καταδικάσαμε τον αντισοβιετισμό και τον αντικομμουνισμό, τις καταστροφές μνημείων, τα σχέδια απαγόρευσης του ΚΚ, την αναρρίχηση στην κυβέρνηση αντιδραστικών έως κι ανοιχτά φασιστικών δυνάμεων.

Διοργανώσαμε παραστάσεις στην ουκρανική πρεσβεία, μαζικές διαδηλώσεις έξω απ' αυτήν, καυτηριάσαμε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, ιδιαίτερα την περίοδο που είχε την Προεδρία της ΕΕ, καταθέσαμε σχετικές Ερωτήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο αποκαλύπτοντας τον βρώμικο ρόλο της ΕΕ στις εξελίξεις κ.ά.

Πρόσφατα διοργανώσαμε Ευρωπαϊκή Συνάντηση ΚΚ, όπου το ζήτημα της Ουκρανίας και των εξελίξεων σ' αυτήν ήταν ένα από τα σημαντικότερα.

Την ίδια ώρα το ΚΚΕ διαφώτισε τους εργαζόμενους για τις εξελίξεις στην Ουκρανία, μακριά από τους αποπροσανατολιστικούς «φακούς» εκείνων που επιλέγουν ιμπεριαλιστή. Σημειώσαμε πως στην Ανατολική Ουκρανία, στις γραμμές των πολιτοφυλάκων, πολεμούν διαφορετικές δυνάμεις, πολεμά κόσμος διαφορετικός και με διαφορετικά κίνητρα. Μεταξύ αυτών που πολεμούν εκεί βρίσκονται και κομμουνιστές, όπως κι εθνικιστές και πως διεξάγεται διαπάλη για τον έλεγχο της κατάστασης. Τονίσαμε πως θα πρέπει η εργατική τάξη της Ουκρανίας να καθορίσει τη δική της αυτοτελή στρατηγική, με στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού.

Με αυτό το πρίσμα παρακολουθούμε και τις εξελίξεις στην Ανατολική Ουκρανία και την προσπάθεια των κομμουνιστών εκεί, σε δύσκολες, πρωτόγνωρες γι' αυτούς συνθήκες, να δυναμώσουν τον αγώνα τους σε πορεία ρήξης κι ανατροπής. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, εννοείται πως έχουν την αμέριστη αλληλεγγύη μας.