Από την πολιτική τελετή

Στη σκεπασμένη με τη σημαία του ΚΚΕ σορό της, τιμητική φρουρά στάθηκαν οι σύντροφοί της, σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής τελετής. Στην αταλάντευτη δράση της Μπέττυς Αμπατιέλου μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, για εφτά σχεδόν δεκαετίες, αναφέρθηκε η Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, στον αποχαιρετισμό εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ.

Μεταξύ άλλων, σημείωσε: «Η Κεντρική Επιτροπή, τα μέλη του κόμματος και της ΚΝΕ αποχαιρετούμε σήμερα τη συντρόφισσα Μπέττυ Αμπατιέλου, την αλύγιστη κομμουνίστρια που αφιέρωσε όλη της τη ζωή στην υπόθεση της εργατικής τάξης στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό, στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Αποχαιρετούμε με σεβασμό τη συντρόφισσα Μπέττυ που με ακλόνητη αφοσίωση στο δίκιο του αγώνα, υπηρέτησε τους στόχους του Κομμουνιστικού Κινήματος σε κάθε φάση του, αψηφώντας κάθε εμπόδιο, δυσκολία, έχοντας βαθιά πίστη στην εργατική τάξη που σφυρηλάτησε και σφυρηλατεί δεσμούς αίματος με το Κόμμα της, το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Μπέττυ Αμπατιέλου

Για τη γνωριμία της με τα ιδανικά, τις αξίες του Κομμουνισμού, όταν ήταν ακόμη μαθήτρια, η ίδια λέει:

«Από έναν οικογενειακό φίλο που είχε επισκεφτεί λίγα χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση τη Σοβιετική Ενωση, μαθαίνω για την πρώτη χώρα του σοσιαλισμού και όταν ήμουν στο γυμνάσιο μου έδινε διάφορα προοδευτικά και μαρξιστικά - λενινιστικά βιβλία. Ετσι από πολύ νωρίς αγαπούσα τη Σοβιετική Ενωση και υιοθέτησα τις αρχές του Σοσιαλισμού και του Κομμουνισμού και τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού. Στο κολέγιο ήμουν γνωστή σαν κομμουνίστρια αν και ακόμη δεν είχα γνωρίσει δεύτερο κομμουνιστή. Παρακολουθούσα τον αγώνα του δημοκρατικού ισπανικού λαού και της Διεθνούς Ταξιαρχίας, ήθελα να βρω το Κόμμα, δεν μπόρεσα να βρω κανέναν κομμουνιστή - όταν άρχισα να δουλεύω σαν δασκάλα. Τελικά βρήκα κομμουνιστές και έγινα μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας, το Φλεβάρη του 1939».

Η συντρόφισσα Μπέττυ υπηρέτησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεγάλης Βρετανίας από διάφορες στελεχικές θέσεις και το 1943 γίνεται μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής. Το 1944, όπως η ίδια γράφει, με άδεια του ΚΚ Μ. Βρετανίας παντρεύεται το ναυτεργάτη, στέλεχος του ΚΚΕ Αντώνη Αμπατιέλο που πρωτογνώρισε στα γραφεία του Κόμματος της Περιοχής Νότιας Ουαλίας και το 1945 έρχονται στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Στην Ελλάδα αρχικά δουλεύει στα γραφεία του ΕΑΜ, και αργότερα με πρόταση του Κόμματος αναλαμβάνει να δουλέψει ως ξένη ανταποκρίτρια, με τη βοήθεια του Νίκου Καρβούνη και του Κώστα Βιδάλη. Ως ανταποκρίτρια της εφημερίδας «Ντέιλι Γουόρκερ», καταγγέλλει στους εργαζόμενους της Μεγάλης Βρετανίας την άγρια τρομοκρατία, τις εκτελέσεις και τους βασανισμούς των Ελλήνων κομμουνιστών και των αγωνιστών του ΕΑΜικού κινήματος.

Παρακολουθεί και στέλνει ανταποκρίσεις από τις δίκες της Μακρονήσου στο Λαύριο και της ΟΕΝΟ στην Αθήνα. Το '46, στις εκλογές με αντιπροσωπεία του ΕΑΜ πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη, στην Εδεσσα, στη Νάουσα παρακολουθεί και γράφει για τη δίκη της αγωνίστριας Ειρήνης Γκίνη που αργότερα εκτελείται. Την ίδια χρονιά, η συντρόφισσα Μπέττυ μεταφράζει το υπόμνημα του ΕΑΜ προς τον ΟΗΕ. Το 1949, σε συνεννόηση με το Κόμμα πηγαίνει στο Λονδίνο, όπου πρωτοστατεί στη δημιουργία του Συνδέσμου για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα, ο οποίος κύριο στόχο είχε τη σωτηρία των χιλιάδων κομμουνιστών που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.

Το 1963 γίνεται γνωστή σε όλο τον κόσμο όταν, κατά την επίσκεψη της Φρειδερίκης στο Λονδίνο, επικεφαλής μεγάλης διαδήλωσης Ελλήνων και Κυπρίων επιχειρεί να τη συναντήσει και να της δώσει υπόμνημα με το οποίο ζητούνταν η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Το αίτημα απορρίφθηκε. Την ίδια ημέρα, όταν η Φρειδερίκη επιχείρησε να φύγει από την πίσω πόρτα του ξενοδοχείου Κλάριτζ βρέθηκε πάλι μπροστά σε διαδηλωτές, οπότε η Μπέττυ Αμπατιέλου την πιάνει από τους ώμους και την εμποδίζει να φύγει.

Αργότερα επιστρέφει στην Ελλάδα και δουλεύει στο τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΕΔΑ. Το 1967 συλλαμβάνεται από τη δικτατορία των συνταγματαρχών και αφού κρατείται για βδομάδες σε στρατόπεδο, διώχνεται παρά τη θέλησή της, στην Αγγλία.

Το 1968, υπερασπίζεται τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του Κόμματος και δουλεύει για την ανασύνταξη των κομματικών οργανώσεων στο εξωτερικό. Το 1974 επιστρέφει στην Ελλάδα και δούλεύει στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής. Στο 10ο και 11ο Συνέδριο του Κόμματος εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Συντρόφισσα Μπέττυ, μόνο διδάγματα μπορεί να μας δώσει το αγωνιστικό παράδειγμα της ζωής σου, της ζωής του ανυποχώρητου κομμουνιστή, του επαναστάτη που δε λυγίζει, δεν κάνει πίσω, δεν κιοτεύει, μπροστά στις δυσκολίες του αγώνα, ξέρει πως όταν κάνει ένα βήμα πίσω είναι για να πάρει ορμητικά δύναμη προς τα μπρος, έχοντας βαθιά γνώση της επαναστατικής ιδεολογίας, βαθιά εμπιστοσύνη στη στρατηγική του ΚΚΕ.

Απ' το δικό σου παράδειγμα ζωής - της αταλάντευτης αγωνίστριας που μπορεί να γεννήσει μόνο το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, μπορεί να πάρει δύναμη στις μέρες μας που ο λαός μας δοκιμάζεται, να μην κιοτεύσει, να μην υποχωρήσει, να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, να οργανώσει την αντεπίθεσή του για να φουσκώσει το μεγάλο ποτάμι της ρήξης και της ανατροπής για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό».