Ενόψει των νέων εμποδίων που ετοιμάζεται να βάλει η κυβέρνηση στη συλλογική δράση των εργαζομένων και στα συνδικάτα τους, ιεραρχώντας την πάγια επιδίωξη του κεφαλαίου να καταργηθεί ακόμα και τυπικά οποιοσδήποτε περιορισμός στην απόλυση αγωνιστών συνδικαλιστών, κυβερνητικά στελέχη και διάφορες «πένες» προετοιμάζουν το έδαφος επιλέγοντας ως «βολικό» θέμα την προωθούμενη κατάργηση των συνδικαλιστικών αδειών. Αξιοποιώντας τη σαπίλα του εργατοπατερισμού - που προκύπτει βέβαια από τον ίδιο το ρόλο του - κάνουν λόγο για «αθλιότητα» των συνδικαλιστικών αδειών, γράφουν για «συνδικαλιστές που δεν δουλεύουν και πίνουν αραχτοί το φρέντο τους». Η εικόνα που περιγράφουν, βέβαια, καμία σχέση δεν έχει με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και ορισμένα άλλα τίμια στοιχεία, που αποκαλύπτουν και καταγγέλλουν τη σαπίλα. Είναι η εικόνα των «δικών τους» παιδιών, των εργατοπατέρων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, η αθλιότητα των οποίων καθόλου δεν τους ενόχλησε όταν η κυβέρνηση έστελνε τα ΜΑΤ για να διασφαλίσει ότι θα κρατήσουν τις καρέκλες τους. Αυτούς χρησιμοποιούν για να συκοφαντήσουν και τελικά να βάλουν εμπόδια στη δράση των ζωντανών, των ταξικών συνδικάτων, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των οποίων πραγματικά λιώνουν τις σόλες τους για να γυρίζουν στους χώρους δουλειάς, να έχουν άμεση επαφή με τους εργαζόμενους, να στηρίζουν την πάλη για τα δικαιώματά τους, απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας και των κυβερνήσεών της. Ακριβώς γι' αυτό βάζουν στο στόχαστρο τις συνδικαλιστικές άδειες, που είναι μια κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Επειδή θέλουν στον εργαζόμενο να μιλάνε μόνο το αφεντικό και οι άνθρωποί του. Αλλά όσα εμπόδια κι αν βάλουν, δεν πρόκειται να τα καταφέρουν.

Οι αγωνιστικές διεργασίες σε μια σειρά σχολείων, με αίτημα να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών, παρουσιάζονται από πολλά ΜΜΕ ως «καταλήψεις των αρνητών της μάσκας», με διάφορα ευφάνταστα και αυθαίρετα σενάρια, που συνδέουν τις κινητοποιήσεις των μαθητών με τις κάθε είδους θεωρίες συνωμοσίας και τις περιθωριακές σκοταδιστικές αντιλήψεις, που διακινούνται από γνωστές ακροδεξιές οργανώσεις και μορφώματα. Τι κι αν οι ίδιοι οι μαθητές σε δηλώσεις τους ξεκαθαρίζουν ότι ο αγώνας τους αφορά τις άθλιες υποδομές και τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, που κάνουν αδύνατο να εφαρμοστούν ακόμα και τα κουτσουρεμένα πρωτόκολλα της κυβέρνησης, καθιστώντας αναγκαίο να παρθούν τώρα μέτρα ουσιαστικής αποσυμφόρησης των σχολείων τους, με μείωση των μαθητών ανά τάξη και τη δημιουργία νέων τμημάτων. Τα αστικά ΜΜΕ βγάζουν λαγούς από το καπέλο τους και συνεχίζουν να προκαλούν με τίτλους όπως «Κατάληψη από αρνητές της μάσκας» και «Μάνα καταληψία ενάντια στις μάσκες νόσησε από κορονοϊό». Αν μη τι άλλο, είναι κι αυτό μια απόδειξη ότι τέτοιες θεωρίες και οι οπαδοί τους είναι ο πιο βολικός αντίπαλος και «παρτενέρ» της κυβέρνησης, συνολικά του συστήματος, στην προσπάθειά τους να τσουβαλιάσουν κάτω από την ταμπέλα του «συνωμοσιολόγου» όποιον αντιδρά στα ημίμετρα, κρύβοντας ταυτόχρονα τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες για την απουσία ουσιαστικών μέτρων προστασίας στα σχολεία.