Στο σημερινό 4σέλιδο «ΔΙΕΘΝΗ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Διαχείριση «κόκκινων» δανείων: Οχημα μαζικών αναδιαρθρώσεων σε κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής.

-- Φαρμακοβιομήχανοι: Η στήριξή τους βασικό τμήμα του «νέου παραγωγικού μοντέλου» που προωθεί η κυβέρνηση.

-- Γερμανία: Για τις εξαγγελίες περί φοροελαφρύνσεων.

-- Κυπριακό: Παράλληλα με τις «ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις» εξελίσσονται και τα σχέδια των επενδυτών, ειδικά στην Ενέργεια.

Eurokinissi

Τη μείωση των «κόκκινων» δανείων κατά 13,5 δισ. ευρώ το χρόνο προβλέπει ο σχεδιασμός της Τράπεζας της Ελλάδας

Η εν λόγω διαδικασία αφορά στη σταδιακή, αλλά με ιδιαίτερα εντατικούς ρυθμούς, απομείωση των κάθε είδους προβληματικών δανείων (για επιχειρήσεις και νοικοκυριά), η μάζα των οποίων έχει ξεπεράσει τα 115 δισ. ευρώ. Σε αυτό το φόντο, η αποτελεσματική διαχείριση ειδικά των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων και η επίτευξη των στόχων για την απομείωσή τους, αποτελεί όχημα εκτεταμένων αναδιαρθρώσεων σε κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής, αλλαγές στις μετοχικές συνθέσεις με την είσοδο νέων παικτών ή άλλων ανταγωνιστών, αλλαγές στα επιχειρηματικά πλάνα και μια σειρά από άλλα ζητήματα, με κυρίαρχο, βέβαια, την προσέλκυση μεγάλης μάζας ξένων επενδύσεων, ύψους 100 δισ. ευρώ, που βάζει σταθερά στο τραπέζι η πλευρά του ΣΕΒ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το έλλειμμα χρηματοδότησης στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία.

Ταυτόχρονα, η συγκεκριμένη διεργασία δεν αποτελεί μόνο ένα ακόμη από τα «ανοιχτά» ζητήματα της διαπραγμάτευσης με το κουαρτέτο, αλλά αντίθετα η αποτελεσματική έκβασή της, με προοπτική την όποια καπιταλιστική ανάκαμψη, προϋποθέτει την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, την επίτευξη των στόχων για τα αιματοβαμμένα πρωτογενή πλεονάσματα, την αποκατάσταση της χρηματοπιστωτικής «αξιοπιστίας» του ελληνικού κράτους και της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης. Και βέβαια, την προοπτική των επιχειρηματικών αναδιαρθρώσεων, συγχωνεύσεων και εξαγορών έρχονται να υπηρετήσουν και τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, όπως με τις ομαδικές απολύσεις, το νέο συνδικαλιστικό νόμο κ.ά., που βρίσκονται στην προμετωπίδα της δεύτερης «αξιολόγησης».

«Υποθέτοντας ότι θα υπάρχει πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα, αναμένουμε ότι μία ουσιαστική μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων των τραπεζών θα χρειασθεί τουλάχιστον τρία με τέσσερα χρόνια, δεδομένου ότι τα πλαίσια για την κατάσχεση ενεχύρων και την πώλησή τους αντιμετωπίζουν ακόμη σημαντικά προβλήματα».

Αυτό υπογραμμίζει σε πρόσφατη έκθεσή του ο οίκος αξιολόγησης «Moody's», δείχνοντας στην κατεύθυνση σειράς νομοθετικών παρεμβάσεων, οι οποίες αποτελούν προϋπόθεση για το άνοιγμα της δευτερογενούς αγοράς τραπεζικών δανείων μέσω της προσέλκυσης νέων «επενδυτών».

Επιπλέον, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «η διάθεση ξένων ταμείων να συμμετάσχουν σε τέτοιες συναλλαγέςεξαρτάται από τη δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να ολοκληρώσει επιτυχώς τις διάφορες αξιολογήσεις του προγράμματος στήριξης από τους δανειστές της έγκαιρα».

Σε έξι ανέρχονται τα διεθνή «funds», που έως τώρα έχουν υποβάλει αίτηση στην Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ), προκειμένου να αδειοδοτηθούν για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων στη χώρα, σύμφωνα με τραπεζικό στέλεχος, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς. Ως καθοριστικής σημασίας ζήτημα κρίνεται η διαμόρφωση νομοθεσίας για την αποβολή από τις επιχειρήσεις των «μη συνεργαζόμενων μετόχων». Αυτό με τη σειρά του ανοίγει ζήτημα ανακατατάξεων και αλλαγής μετοχικών συνθέσεων, ακόμη και στο εσωτερικό επιχειρηματικών ομίλων με προβληματικά δάνεια.

Επιπλέον, στη νομοθετική ρύθμιση για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια, στην οποία αναμένεται να προχωρήσει η κυβέρνηση, θα υπάρχει ειδική πρόβλεψη για τη νομική προστασία των τραπεζικών στελεχών, για ενέργειές τους που σχετίζονται με τις επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις (π.χ. «κουρέματα» δανείων κ.ά.).

Σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό από την ΤτΕ, στο επίπεδο των τεσσάρων συστημικών τραπεζικών ομίλων, το 2019 τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα πρέπει να έχουν μειωθεί κατά 40% ή 41 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά μέσον όρο η προβλεπόμενη μείωση φτάνει στα 13,5 δισ. το χρόνο για την ερχόμενη τριετία. Ο βασικός άξονας της διαχείρισης είναι η «επιτυχής αναδιάρθρωση των οφειλών», προκειμένου τα δάνεια αυτά να καταστούν «ενήμερα».

«Οι δύο πλευρές βρίσκονται πολύ κοντά στο να συμφωνήσουν», επισημαίνουν πηγές του υπουργείου Οικονομίας σχετικά με την επιτάχυνση των διαδικασιών που αφορούν στην πτώχευση επιχειρήσεων. Το ζήτημα περιλαμβανόταν στην ατζέντα της συνάντησης που είχαν την Πέμπτη οι υπουργοί Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, και Δικαιοσύνης, Ν. Παρασκευόπουλος, με το κουαρτέτο.

Σε αυτό το πλαίσιο, δρομολογούνται δραστικές αλλαγές στον πτωχευτικό κώδικα. Το σύνολο σχεδόν της διαδικασίας θα γίνεται εξωδικαστικά, στη βάση συμφωνιών μεταξύ των πιστωτών και των πτωχευμένων επιχειρήσεων, ενώ τα δικαστήρια θα είναι αρμόδια για την επικύρωση των συμφωνιών.

Ταυτόχρονα, ερωτήματα ανακύπτουν γύρω από την προωθούμενη ρύθμιση διαγραφής οφειλών προς το Δημόσιο, που αφορούν σε ασφαλιστικές εισφορές και φόρους της εργοδοσίας. Κυβερνητική πηγή υποστήριξε ότι θα βρεθεί λύση και ότι δεν υπάρχει θέμα αντισυνταγματικότητας.

Μεταξύ των βασικών αλλαγών που προγραμματίζονται, στην κατεύθυνση επιτάχυνσης της διαδικασίας, είναι και η δημιουργία ενός ειδικού Σώματος, ενώ, σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, οι παρεμβάσεις αυτές θα είναι έτοιμες, με τη μορφή νομοσχεδίου έως το τέλος του μήνα.

«Ο αποχαρακτηρισμός του δανειολήπτη ως συνεργάσιμου μπορεί να έχει ως συνέπεια τον αποκλεισμό του από ειδικές ευεργετικές διατάξεις της νομοθεσίας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στον αναθεωρημένο Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών, που καταρτίστηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας και τέθηκε σε ισχύ από τις αρχές Αυγούστου, μετά τη δημοσίευσή του στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».

Σε κάθε περίπτωση, ανοίγει ο δρόμος για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακόμη και για την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας, καθώς «ο αποχαρακτηρισμός του δανειολήπτη ως συνεργάσιμου», σύμφωνα με τον νέο Κώδικα, «μπορεί να έχει συνέπεια τον εκπλειστηριασμό της κύριας κατοικίας του».

Ταυτόχρονα και παράλληλα, σφίγγει ακόμη περισσότερο η θηλιά των εκβιασμών και των απειλών απέναντι στα οικονομικώς αδύναμα νοικοκυριά, που εξαναγκάζονται να προσέλθουν στις τράπεζες για να συμφωνήσουν, επί της ουσίας, σε εξατομικευμένα μνημόνια συνεργασίας, έτσι ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των τραπεζικών ομίλων και των μεγαλομετόχων τους.

Σε κάθε περίπτωση, με νόμο που ήδη έχει ψηφίσει η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, από το Γενάρη του 2018, «απελευθερώνεται» η δυνατότητα πώλησης για το σύνολο των δανείων για πρώτη κατοικία, και για τα ποσά κάτω από 140.000 ευρώ.

Επιπλέον, στην «τυποποιημένη κατάσταση οικονομικής πληροφόρησης», που ο οφειλέτης θα υποβάλλει υποχρεωτικά στην τράπεζα, προκειμένου να θεωρηθεί «συνεργάσιμος», μεταξύ άλλων, πρέπει να αναγράφει σε ειδικές λίστες:

-- Την αξία της ακίνητης περιουσίας και μάλιστα αναλυτικά για κάθε τεμάχιο γης (ποσοστό συνιδιοκτησίας, είδος εμπράγματου δικαιώματος).

-- Τα ποσά από τις μεικτές και καθαρές αποδοχές από μισθούς και συντάξεις, τα επιδόματα από φορείς του Δημοσίου (π.χ. ανεργίας, ΕΚΑΣ), τα ποσά βοήθειας από ιδιώτες (π.χ. από οικογενειακά πρόσωπα), καθώς και το σύνολο του εισοδήματος από κάθε πηγή προέλευσης.

-- Τις κάθε είδους δαπάνες για την καθημερινή διαβίωση, όπως για στέγαση, ηλεκτρικό ρεύμα, ύδρευση, βασικές καταναλωτικές δαπάνες (διατροφή) κ.ά.

Επί της ουσίας, πρόκειται για φακέλωμα των λαϊκών νοικοκυριών, στη βάση του οποίου προσδιορίζεται η περιβόητη «μέγιστη ικανότητα αποπληρωμής»...

Είναι προφανές ότι η θηλιά των εκβιασμών και των απειλών σφίγγει γύρω από τη λαϊκή κατοικία των χρεωμένων νοικοκυριών. Η απάντηση κόντρα σε αυτήν την προοπτική δεν μπορεί να είναι σε καμιά περίπτωση ατομική υπόθεση, αλλά πρέπει να γίνει υπόθεση του ίδιου του εργατικού - λαϊκού κινήματος.