ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ε, όχι και «νόμος Αχτσιόγλου»...

«Νόμο Αχτσιόγλου» έσπευσαν να «βαφτίσουν» τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή για την προστασία των απλήρωτων εργαζομένων, η οποία ψηφίστηκε τον περασμένο Αύγουστο, κάτω και από την πίεση της πάγιας απαίτησης του ταξικού εργατικού κινήματος για αυτό το οξυμένο πρόβλημα. Απέναντι στο νομικό πλαίσιο και τις δικαστικές αποφάσεις που κρατούσαν ομήρους τους απλήρωτους εργαζόμενους, η τροπολογία του ΚΚΕ προέβλεπε ότι «θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζόμενου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης». Με βάση αυτήν ακριβώς την τροπολογία, δικαιώθηκαν πρόσφατα εργαζόμενοι ιδιωτικής κλινικής που είχαν μείνει απλήρωτοι για 7 μήνες. Τα ΜΜΕ που στηρίζουν την κυβέρνηση, ωστόσο, θεώρησαν ότι βρήκαν ευκαιρία να πουδράρουν το περιβόητο «φιλεργατικό» προφίλ της, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα: Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι όχι μόνο δεν πρόκειται για κανέναν «νόμο Αχτσιόγλου», αλλά η υπουργός Εργασίας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ καταψήφισαν παρέα το δεύτερο μέρος της τροπολογίας του ΚΚΕ, το οποίο αφορούσε την προστασία των απλήρωτων εργαζομένων σε ανώνυμες εταιρείες και προέβλεπε διεύρυνση της εφαρμογής των σχετικών ποινικών κυρώσεων σε όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και στον κύριο μέτοχο των εταιρειών. «Νόμοι Αχτσιόγλου», όπως και «νόμοι Κατρούγκαλου» υπάρχουν φυσικά, μόνο που δεν έχουν καμία σχέση με προστασία των εργαζομένων. Είναι όλοι οι νόμοι που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας την αντεργατική επίθεση των προκατόχων της: Οι νέες μειώσεις των συντάξεων, το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, η ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η διεύρυνση της «διευθέτησης» του ωραρίου, η αύξηση των απαιτούμενων ενσήμων για ασφαλιστική ικανότητα, τα κάθε είδους «κίνητρα» προς τη μεγαλοεργοδοσία κ.ο.κ...

Πέφτουν από τα σύννεφα

«"Κόκκινη γραμμή" σε ξένες παρεμβάσεις», «διπλό μήνυμα Μαξίμου προς τη Μόσχα», πρακτορολογία και μια κυβέρνηση που παριστάνει ότι δεν σηκώνει «μύγα στο σπαθί της» από δυνάμεις που αναμειγνύονται στις υποθέσεις της Ελλάδας. Τα παραπάνω συνοδεύουν τη φιλολογία γύρω από τους χειρισμούς της κυβέρνησης για τις απελάσεις των Ρώσων διπλωματών την περασμένη βδομάδα. Και αν αυτά προκαλούν μια φορά γέλιο, οι σχετικές δηλώσεις του γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, ότι «κάθε ανάμειξη από άλλες χώρες είναι απαράδεκτη...» σχετικά με το Σκοπιανό, προκαλούν γέλιο μέχρι και στα τσιμέντα. Αυτά τα λένε εκείνοι που έφτασαν να βάλουν ως όρο - ξεχωριστό άρθρο στη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ την είσοδο των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Και τώρα «πέφτουν από τα σύννεφα» που μια άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη, όπως τη Ρωσία, παρεμβαίνει για να προασπίσει τα δικά της συμφέροντα στα Βαλκάνια. Πάει όμως πολύ η κυβέρνηση, που έχει κάνει την Ελλάδα «αλώνι» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, να καμώνεται τώρα ότι χτυπάει το χέρι στο τραπέζι ενάντια σε «έξωθεν παρεμβάσεις».

«Τρέλα» ή ξετσιπωσιά;

Αν δεν ήταν τόσο απροκάλυπτη η συστράτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τις προτεραιότητες του ευρωατλαντικού άξονα, θα μπορούσε ίσως κανείς να αναρωτηθεί απλά (;) αν «πουλάνε τρέλα». Αν δεν ήταν τόσο επιδέξιος σημαιοφόρος των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή η «πρώτη φορά κυβερνώσα αριστερά», θα μπορούσε ίσως κανείς απλά να αναρωτηθεί πόση υποκρισία χωράει σε μερικές αράδες της εφημερίδας τους. Αλλά, όχι. Πάει πολύ, με τέτοια αφοσίωση που δείχνει η κυβέρνηση στην υλοποίηση των πολεμοκάπηλων σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, να υποστηρίζει μετά ότι για όλα φταίει «ο άξεστος και αλαζονικός πολυεκατομμυριούχος, αντιδραστικός μέχρι το μεδούλι...» Τραμπ (όπως έλεγε η χτεσινή «Αυγή»). Αυτόν τον «άξεστο», που έχει μαζέψει γύρω του «ό,τι αποκρουστικότερο υπάρχει στην αμερικανική πολιτική», πέρσι τέτοιες μέρες ο Αλ. Τσίπρας χαρακτήριζε ...διαβολικά καλό! Με αυτόν τον αντιδραστικό μέχρι το μεδούλι ταυτίστηκε πλήρως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εντός ΝΑΤΟ. Από τη μια, γεμίζουν τη χώρα ΝΑΤΟικές βάσεις και τη μετατρέπουν σε ξέφραγο αμπέλι για τους ευρωΝΑΤΟικούς φονιάδες και, από την άλλη, ισχυρίζονται ότι όλα είναι αποτέλεσμα της «μετάλλαξης του φιλελευθερισμού». Δεν έχουν όριο...

Ξανά σκανδαλολογία...

Την ώρα που με πολύ μεγάλη δυσκολία διακρίνει κανείς διαφορές ανάμεσα στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη διακυβέρνηση της ΝΔ, που ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την αντεργατική πολιτική από εκεί που την άφησαν η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, που έχει διατηρήσει και επεκτείνει όλο το αντεργατικό πλαίσιο, τα μνημόνια, τους μνημονιακούς νόμους. Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών, που η ΝΔ διαμαρτύρεται γιατί ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, που ακόμα και οι κόντρες τους για τη συμφωνία των Πρεσπών δεν μπορούν να κρύψουν τη συμφωνία τους στα ευρωατλαντικά σχέδια στα Βαλκάνια. Την ώρα που στο όνομα της «συνέχειας του κράτους» ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβήτησε τίποτα από αυτά που είχαν συμφωνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ετοιμάζεται να αποδεχτεί όλα όσα έχει συμφωνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με διεθνείς οργανισμούς, ενώσεις, «τρόικες» κ.λπ. Την ίδια ακριβώς στιγμή, λοιπόν, ξαναζεσταίνονται τα σενάρια της σκανδαλολογίας. «Novartis» από τη μια, ευνοϊκές ρυθμίσεις για συγγενείς από την άλλη, για να στηθούν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, για το ποιος είναι λιγότερο ή περισσότερο διαπλεκόμενος. Και βέβαια, κανέναν δεν νοιάζει έστω να αντιμετωπιστούν στην πραγματικότητα τα όποια σκάνδαλα, αφού αξιοποιούνται μόνο και μόνο σαν εργαλεία στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε πολιτικά και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων. Αλλωστε, πώς θα μπορούσαν ...αφού το σκάνδαλο των σκανδάλων, που ζει και εκτρέφει όλα τα υπόλοιπα, είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης που και οι δύο αποδέχονται και στηρίζουν...

1790 Πεθαίνει ο Βρετανός οικονομολόγος Ανταμ Σμιθ, ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους της αστικής πολιτικής οικονομίας.

1791 Οι δυνάμεις της Εθνοφυλακής ανοίγουν πυρ κατά του επαναστατημένου πλήθους στο Παρίσι, σκοτώνοντας δεκάδες εξεγερμένους.

1870 Γεννιέται ο ποιητής και συγγραφέας Ιωάννης Γρυπάρης.

1918 Ο τελευταίος τσάρος της Ρωσίας, Νικόλαος ο Β', εκτελείται στο Εκατερίνεμπουργκ από τους μπολσεβίκους.

1929 Η Γερουσία ψηφίζει το «Ιδιώνυμο». Πριν ακόμα δημοσιευτεί ο νόμος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η Επιτροπή Δημόσιας Ασφάλειας Αττικοβοιωτίας διατάσσει την εκτόπιση 23 στελεχών του ΚΚΕ, ενώ κύμα συλλήψεων διενεργείται σε ολόκληρη τη χώρα με σκοπό τη ματαίωση των εκδηλώσεων της 1ης Αυγούστου, μέρας διεθνούς πάλης κατά του πολέμου.

1936 Στο ισπανικό Μαρόκο, στις Καναρίους και Βαλεαρίδες Νήσους και στη συνέχεια στην Ισπανία, εκδηλώνεται η ένοπλη φασιστική ανταρσία του Φράνκο, με την ανοιχτή υποστήριξη της χιτλερικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας.

1942 Συγκροτείται η 8η ομάδα Παρνασσού του ΕΛΑΣ.

1943 Εκτελούνται στην Καισαριανή οι δάσκαλοι Μιχάλης Πετρόπουλος και Θεμιστοκλής Παρασκευόπουλος.

1944 Το 1ο Τάγμα του 9ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Ηλία Σφακιανάκη χτυπά στο δρόμο Πύλου - Κυπαρισσίας γερμανική φάλαγγα με 190 Γερμανούς και 20 ταγματασφαλίτες, την οποία, έπειτα από δίωρη μάχη, εξόντωσε ολοκληρωτικά. Στη μάχη έπεσε και ο ίδιος ο Σφακιανάκης.

1947 Αρχίζει να εκπέμπει «Η φωνή του Δημοκρατικού Σταθμού Ελλάδας», ο ραδιοσταθμός του ΔΣΕ.

1955 Εκπληκτική απόδραση από τις φυλακές Βούρλων Πειραιά 27 αγωνιστών - στελεχών του ΚΚΕ.

1963 Συλλαμβάνονται ο υπομοίραρχος Εμ. Καπελώνης και ο Ξεν. Γιοσμάς, με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ο Καπελώνης, διοικητής του Ζ' Παραρτήματος Ασφαλείας, είχε συναντηθεί με τον Γκοτζαμάνη λίγο πριν από τα αιματηρά γεγονότα της 22ης Μάη.

1968 Μονογραφείται στη Βόννη συμφωνία για την παροχή από την ΟΔ Γερμανίας προς τη χούντα δανείου ύψους 25.000.000 μάρκων.

1973 Οι συντάκτες των εφημερίδων «Ακρόπολις», «Απογευματινή», «Το Βήμα», «Βραδυνή» και «Τα Νέα» απεργούν έως τις 20/7 με αίτημα την αύξηση των μισθών τους.

1973 Τριάντα προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Γιάννης Ιμβριώτης, η Ρόζα Ιμβριώτη και ο Γιάννης Ρίτσος, καλούν με κοινή τους ανακοίνωση τον ελληνικό λαό να εκφράσει, με το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που οργάνωνε η χούντα και με κάθε άλλον τρόπο, την αντίθεσή του προς τη δικτατορία.

1979 Με θριαμβευτική προέλαση των κομμουνιστών ανταρτών «Σαντινίστας» στη Μανάγκουα, τερματίζεται η πάλη κατά του καθεστώτος Σομόζα, ο οποίος διαφεύγει στις ΗΠΑ.