ΡΩΜΗ.--

«Να θέσουμε σε εφαρμογή ένα σύνολο από σημαίνοντα, ταχύτατα κίνητρα για την ανάπτυξη», μία αληθινή «στρατηγική για την ανάκαμψη» ζήτησε ο (νέος) πρόεδρος της Ενωσης των Ιταλών μεγαλοβιομηχάνων Confindustria, Κάρλο Μπονόμι, που μιλώντας σε ΜΜΕ εξέφρασε ανησυχία για τη θέση του ιταλικού κεφαλαίου και υποστήριξε ότι τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση Κόντε δεν είναι αρκετά. Ο Μπονόμι στάθηκε στη σημασία που έχει για την Confindustria η «διεθνής θέση της Ιταλίας», την οποία χαρακτήρισε «θεμελιώδη», αφού «ζούμε σε μια οικονομία αλληλεξάρτησης» και πρόσθεσε ότι «είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν εθνικές στρατηγικές, συγκρίσιμες με αυτές των άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, για την υποστήριξη των ιταλικών αλυσίδων παραγωγής στις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας και εφοδιασμού». Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε πλεονεκτήματα που προσέφερε η στρατηγική «Made in Italy» (που εφαρμόστηκε πριν κάποια χρόνια ιεραρχώντας τη στήριξη ιταλικών κεφαλαίων στο εσωτερικό, αλλά και ως προς την ικανότητα διείσδυσής τους σε κρίσιμες ξένες αγορές) και υπογράμμισε: «Δεν τα παρατάμε και θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε ώστε η χώρα να εκφράσει τις δυνατότητές της, που της επέτρεψαν να γίνει μια μεγάλη χώρα μεταποίησης». Ενώ, εκφράζοντας προβληματισμούς για «ανεπάρκειες» που δυσκολεύουν τη μείωση του προβαδίσματος έναντι ανταγωνιστών (και των Γερμανών) - που όπως εκτίμησε έκαναν την Ιταλία πιο αδύναμη από τους ανταγωνιστές της και «υπό το πλήγμα του νέου κορονοϊού» - επέκρινε τη μείωση των δημόσιων δαπανών όλων των τελευταίων χρόνων, εννοώντας βέβαια τη μείωση δαπανών που προορίζονται για τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, και μίλησε για «μακροχρόνια λάθη», για «25 χρόνια χαμηλής παραγωγικότητας (για τα οποία) δεν παρεμβαίναμε ποτέ», για να επαναλάβει ότι «χρειαζόμαστε πολυμερείς πλατφόρμες (...) θέτοντας σε εφαρμογή μια εθνική στρατηγική για την υποστήριξη των αλυσίδων εφοδιασμού, της ανάπτυξης και της υπεροχής της Ιταλίας».

Σημειωτέον ότι η παρέμβαση Μπονόμι έγινε ενώ το Σαββατοκύριακο ξεκίνησε Φόρουμ για το «μέλλον της Ιταλίας», υπό την αιγίδα της κυβέρνησης Κόντε, όπου η κυβέρνηση έχει μεταξύ άλλων περιγράψει το όραμά της για «μια εντελώς ψηφιοποιημένη χώρα» αλλά και για έναν «πιο ανταγωνιστικό και αξιόπιστο οικονομικό ιστό».

Από τη δική τους μεριά, βέβαια, οι εργαζόμενοι της χώρας αντιμετωπίζουν ήδη τις συνέπειες της «αναδιάρθρωσης της παραγωγής» και της «επανεκκίνησης της οικονομίας». Ο ίδιος ο Μπονόμι ανήγγειλε ότι «κινδυνεύουν άμεσα» μέχρι και 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας - πέραν των χιλιάδων απολύσεων που έγιναν το τελευταίο δίμηνο - εκβιάζοντας για νέα «στήριξη των επιχειρήσεων», με περαιτέρω ελαστικοποίηση των συνθηκών απασχόλησης και πρόσληψης. Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα του εργοστασίου της «ILVA» (θυγατρική του κολοσσού της χαλυβουργίας «Archelor Mittal») στον Τάραντα, όπου η εργοδοσία ανακοίνωσε 5.000 απολύσεις (σε σύνολο 8.000 εργαζομένων), στο πλαίσιο σχεδίου αναδιάρθρωσης της εταιρείας για να «αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση», δηλαδή τη μεγάλη όξυνση του ανταγωνισμού που επιτάχυναν και οι επιπτώσεις της πανδημίας. Οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν απεργία την περασμένη Τρίτη, καταγγέλλοντας μάλιστα και τη στάση των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών που συμφώνησαν με τα εργοδοτικά σχέδια. Σημειώνουμε ότι η «Archelor Mittal» είχε συμφωνήσει τον Μάρτη να συνεχιστεί η λειτουργία του εργοστασίου ως είχε, για να πάρει κρατική επιδότηση 2 δισ. ευρώ, αλλά τώρα ζήτησε άδεια για να κάνει τόσες χιλιάδες απολύσεις.

Χτες, σε κινητοποιήσεις προχώρησαν και οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, με την πρωτοπόρα συμβολή των δυνάμεων της USB (Ενωση Συνδικάτων Βάσης - που συσπειρώνεται στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία). Βασικά τους αιτήματα ήταν η δουλειά με δικαιώματα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας τους, καθώς και η κυβέρνηση Κόντε «ανοίγει» τον τουρισμό με γνώμονα την υπεράσπιση των μεγαλοξενοδόχων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου.

ΜΟΣΧΑ - ΚΙΕΒΟ.--

Την αποφασιστικότητα του ΝΑΤΟ να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής του σε άλλες χώρες, κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, σχολίασε χτες ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, μετά την ανακοίνωση ότι η Ουκρανία αναγνωρίζεται πλέον από τη «συμμαχία» ως εταίρος βελτιωμένων ευκαιριών. Αυτό το status σημαίνει ότι η Ουκρανία έχει καλύτερη πρόσβαση σε προγράμματα, ασκήσεις και ανταλλαγές πληροφοριών του ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, η Βορειοατλαντική Συμμαχία τόνισε πως «το καθεστώς της Ουκρανίας ως εταίρου βελτιωμένων ευκαιριών δεν προδικάζει αποφάσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ». Εκτός από την Ουκρανία αντίστοιχο καθεστώς με το ΝΑΤΟ έχουν οι Γεωργία, Ιορδανία, Αυστραλία, Φινλανδία και Σουηδία.

«Αντιμετωπίζουμε πάντα προσεκτικά τη στρατιωτική υποδομή του ΝΑΤΟ που πλησιάζει τα σύνορά μας. Είμαστε αναγκασμένοι να λάβουμε μέτρα για να διασφαλίσουμε τη δική μας ασφάλεια σε αυτό το θέμα», είπε ο Πεσκόφ, προσθέτοντας πως το νέο ΝΑΤΟικό καθεστώς της Ουκρανίας «δεν ενισχύει την ασφάλεια και σταθερότητα στην Ευρώπη».

Τουλάχιστον τρία θύματα (στην ινδική πλευρά) άφησε πίσω της μία «βίαιη αντιπαράθεση», που σημειώθηκε μεταξύ στρατευμάτων Κίνας και Ινδίας στη μεθόριο στην περιοχή Γκαλουάν (δυτικά Ιμαλάια), το πρώτο μεταξύ τους περιστατικό με νεκρούς που σημειώθηκε μετά από δεκαετίες, φέρνοντας στο προσκήνιο σημαντικές διαφορές που παραμένουν, όχι απλά εδαφικές.

Το Νέο Δελχί υποστήριξε ότι υπήρξαν απώλειες και στις δύο πλευρές και ότι στρατιωτικές δυνάμεις των δύο πλευρών είχαν «μάχη σώμα με σώμα», αν και δεν εκτοξεύθηκαν πυρά, ενώ αναφέρθηκε σε συνάντηση που ήταν σε εξέλιξη προκειμένου «να εκτονωθεί η κατάσταση».

Το δε Πεκίνο κάλεσε την Ινδία να μην αναλάβει «μονομερή δράση» γιατί θα προκληθούν ταραχές και υποστήριξε ότι «η ινδική πλευρά παραβίασε σοβαρά τη συναίνεσή μας, διέσχισε δύο φορές τη συνοριακή γραμμή και επιτέθηκε στις κινεζικές δυνάμεις, προκαλώντας μια βίαιη φυσική αντιπαράθεση ανάμεσα στις δύο συνοριακές δυνάμεις». Ο εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ, Ζιάο Λιζιάν, εξέφρασε την «ισχυρή αντίθεση» της χώρας του και προέβη «σε αυστηρά διαβήματα προς την ινδική πλευρά». Οι δύο μεγάλες ασιατικές (και όχι μόνο) πυρηνικές δυνάμεις έχουν μια μεθόριο μήκους 3.500 χλμ. και τη δεκαετία του 1960 είχαν εμπλακεί σε σύντομη πολεμική σύρραξη για τις εδαφικές τους διαφορές. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχουν ως σύμμαχοι στη διακρατική ένωση των BRICS, χωρίς να παραγράφονται σοβαρές αντιθέσεις.