ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 17 Ιούνη 2011
Σελ. /32
Για την επόμενη μέρα

Στα ψιλά των οικονομικών εφημερίδων πέρασαν κάτι δηλώσεις του οικονομολόγου Ρουμπινί, που ούτε λίγο ούτε πολύ προαναγγέλλει ότι «μια "τέλεια καταιγίδα" απειλεί την παγκόσμια οικονομία, που θα είναι το αποτέλεσμα των δημοσιονομικών προβλημάτων των ΗΠΑ, της επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας, της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, αλλά και της στασιμότητας της ιαπωνικής οικονομίας».

Τέτοιες κουβέντες δεν πρέπει να λέγονται. Γιατί κάνουν το λαό να σκέφτεται πως το πρόβλημα δεν είναι αυτουνού ή του άλλου διαχειριστή αλλά του ίδιου του συστήματος. Και τότε βρίσκει τόπο να αναπτυχθεί η εκτίμηση του ΚΚΕ που καλεί σε αγώνα ενάντια στα μονοπώλια, για την ανατροπή της εξουσίας τους, για μια άλλη οικονομία...

***

«Ολα τα λεφτά» η φωτογραφία της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ να χειροκροτεί όρθια τον πρωθυπουργό. Για να σταματήσει το καλαμπούρι με τους διαφωνούντες. Ολοι τους χειροκρότησαν τον Παπανδρέου που δήλωνε ότι «η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε ένα εντυπωσιακό έργο (...) η επόμενη κυβέρνηση θα είναι πιο αποτελεσματική». Χειροκρότησαν, δηλαδή, το μέχρι τώρα ξέσκισμα της εργατικής τάξης και έδωσαν έγκριση για να συνεχιστεί αυτό. Το ίδιο έκαναν λίγο αργότερα και οι βουλευτές της ΝΔ όταν χειροκροτούσαν τον Σαμαρά, που διαβεβαίωνε ότι το κόμμα του θα εφαρμόσει καλύτερα την πολιτική που εφαρμόζει ήδη το ΠΑΣΟΚ.

***

Κατά τ' άλλα: Θαύμα - θαύμα!

Η δήλωση Παπανδρέου «στηριχτείτε πάνω μου» είχε άμεση αντανάκλαση στη ζωή: Η ΔΕΗ σταμάτησε να κόβει το ρεύμα στα νοικοκυριά, ο ΟΤΕ επανασυνέδεσε τα τηλέφωνα που είχε κόψει. Οι τράπεζες μείωσαν τις απαιτήσεις τους από όσους δεν μπορούν πια να πληρώνουνε τις δόσεις. Κι εδώ ακριβώς σταματά το καλαμπούρι. Στην πραγματική ζωή ένα από τα φαινόμενα της «νέας εποχής» είναι ο χαμός που γίνεται μεταξύ 2.30 το μεσημέρι και 5 το απόγευμα στις λαϊκές αγορές. Οταν έχουν φύγει οι πάγκοι και δεν έχει προλάβει ακόμα ο δήμος να μαζέψει τα υπόλοιπα. Σωστό πανηγύρι κάθε μεσημέρι, ειδικά σε μεγάλους δήμους που έχουν δυο και τρεις λαϊκές. Δεν είναι λίγο κάθε δεύτερη μέρα να εξασφαλίζεις φρέσκα για το τραπέζι του σπιτιού σου κι ας είναι από τα υπόλοιπα. Η σούπα εξασφαλίζεται.

***

Το μέλλον είναι εδώ όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση: Τώρα πια όποιος βρίσκει μεροκάματο ξεκινά με μισθό 480 ευρώ καθαρά (κι ας πανηγυρίζει η ΓΣΕΕ ότι από χτες ισχύει μισθός 751 ευρώ).

***

Για όποιον δε βολεύεται μ' ένα τέτοιο μέλλον τα πράγματα είναι δύσκολα. Γιατί η ζωή θέλει αγώνα. Ειδικά εκεί που η αντιπαράθεση με τον πραγματικό αντίπαλο δεν είναι φιλολογική. Εκεί όπου η κουβέντα γίνεται άνθρωπο τον άνθρωπο, συνωμοτικά, με αγωνία για το πώς θα στηθεί μια επιτροπή, πώς θα γίνει σωματείο, πώς θα οργανωθεί κινητοποίηση, πώς θα αντιμετωπιστεί η τρομοκρατία, πώς θα αντέξουν και πώς θα νικήσουν αυτοί που αποφάσισαν να σηκώσουν κεφάλι. Και πάλι δε φτάνει καθώς για κάθε βήμα μπροστά η επανάληψη όλης της διαδικασίας γίνεται όλο και πιο σκληρή.

Κι όλο αυτό είναι ένα μέρος μόνο της μάχης. Μιας μάχης που οι κομμουνιστές ξέρουν να τη δίνουν. Την δίνουν διαρκώς έτσι που να έχουν καταχτημένη την εμπιστοσύνη των εργατών ως προς αυτό.

Ομως, τώρα πια, όλα αυτά δε φτάνουν. Γιατί οι καπιταλιστικές κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Και οι διαχειρίσεις τους γίνονται δυσκολότερες.

Το θέμα της λαϊκής εξουσίας περνά στην ημερήσια διάταξη αντικειμενικά. Πρέπει να γίνει λαϊκή απόφαση. Με συνείδηση ότι ο λαός δε χρωστάει, του χρωστάνε. Με συνείδηση ότι δε φτάνει να λες «δεν πληρώνω» (γιατί πληρώνεις τελικά), αλλά πρέπει να ζητάς αυτά που σου χρωστάνε.

Αυτή η μάχη είναι μπροστά και είναι μάχη με το ίδιο το σύστημα. Κι ένας τέτοιος αγώνας θέλει σφιχτή οργάνωση (από το κάλεσμα ως τη συσπείρωση, από την εκπαίδευση στη μάχη ως τη σύγκρουση).

Το ΚΚΕ ξέρει, επίσης, να δίνει και αυτή τη μάχη. Η συσπείρωση με το ΚΚΕ αναδεικνύεται σε όρο - προϋπόθεση για να δοθούν νικηφόρα οι αγώνες που είναι μπροστά. Και στους χώρους δουλειάς και στην κάλπη.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΒΑΣΑΝΑ ΠΟΥ 'ΧΕΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ: «Θα τρελαθούμε... Αυτά που έγιναν χθες δεν τα συλλαμβάνει ούτε η πιο ακραία και καλπάζουσα φαντασία! (...) Ουδείς εχέφρων άνθρωπος με "κοινό νου" μπορεί να εξηγήσει το τι συνέβη χθες το βράδυ. Ιστορικό και κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που βρίσκεται οικειοθελώς εκτός της τρέχουσας πολιτικής, με καυστικό χιούμορ, αδυνατώντας να κατανοήσει τους τραγικούς χειρισμούς, απέδιδε το τι συνέβη χθες στην... "έκλειψη της Σελήνης" ή στην... "Πανσέληνο", επισημαίνοντας ότι μόνο με "μεταφυσικό τρόπο" μπορούν να εξηγηθούν όσα συνέβησαν!» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΤΟΝ ΜΑΖΕΨΑΝ: «Η Μάργκαρετ σε ρόλο Φρειδερίκης μαζί με τα πρωτοπαλίκαρα του οικογενειακού κυβερνητικού μαγαζιού και υπουργών (...) ήταν που τον μπλόκαραν από το να προβεί σε σχετικές ανακοινώσεις (...) αυτή είναι η αλήθεια για το μαύρο παρασκήνιο της απόπειρας Παπανδρέου να εγκαταλείψει την πρωθυπουργία πριν χάσει τη μάχη του Μεσοπρόθεσμου» (το θέμα στην ΑΥΡΙΑΝΗ).

Η ΣΙΓΟΥΡΗ ΛΥΣΗ: «Στο τέλος της ημέρας επανήλθε η "τάξη". Εν μέσω αναβρασμού στους κόλπους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που ήταν μακρά νυχτωμένοι, ο πρωθυπουργός επέστρεψε στη "σίγουρη" λύση του ανασχηματισμού (...) Και όχι μόνον αυτό. Ζήτησε και ψήφο εμπιστοσύνης - κατ' ουσίαν μόνον από τους βουλευτές του. Για ποιο πράγμα άραγε; Μα, για να τον εμπιστευθούν στους χειρισμούς του στο Μεσοπρόθεσμο. Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια...» (η Κ. Αδάμ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ; «Νομίζω ότι δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Χθες το μεσημέρι, η κυβέρνηση ουσιαστικά παραιτήθηκε. Παραιτήθηκε με σαφή τρόπο και διά στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού (...) όταν μια κυβέρνηση δεν μπορούσε να κυβερνήσει έως χθες, δεν είναι καθόλου αυτονόητο γιατί ξαφνικά θα αρχίσει να κυβερνά από αύριο» (ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ).

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ: «Είναι σαφές πως ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να κυβερνήσει πλέον. Η μοναδική λύση είναι η άμεση, χωρίς καμία καθυστέρηση, συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας με πολιτικούς και τεχνοκράτες όλων των αποχρώσεων, η οποία θα επαναδιαπραγματευθεί μια συμφωνία με την τρόικα και θα αναλάβει να την εφαρμόσει. Κάθε καθυστέρηση είναι άκρως επικίνδυνη» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ στην Ομόνοια στις 7.30 μ.μ. Θα μιλήσει η Αλέκα Παπαρήγα

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Οι αρχηγοί δεν τόλμησαν την υπέρβαση

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Στοίχημα η νέα κυβέρνηση. Η επιλογή προσώπων κρίνει τις εξελίξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μοναδική λύση οι εκλογές μετά τις αστειότητες Παπανδρέου

ΤΑ ΝΕΑ: Πόκερ πάνω από την κάλπη

Ο ΛΟΓΟΣ: Περιμέναμε παραίτηση προέκυψε ανασχηματισμός

ΕΘΝΟΣ: Ρίσκο Γιώργου και στο βάθος... εκλογές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πρωθυπουργός εν κενώ

ΑΥΓΗ: Εκλογές τώρα, η μόνη λύση

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ανακοίνωσε ανασχηματισμό

ΑΥΡΙΑΝΗ: Η μαμά του δεν άφησε τον Γιώργο να φύγει

ΒΡΑΔΥΝΗ: Μοιραίος και άβουλος

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Εθνικά επικίνδυνος ο Γιώργος Παπανδρέου

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Η κατάσταση των πραγμάτων...

«Από όλα τα παράθυρα του κόσμου πλέον φαίνεται καθαρά πως ο καπιταλισμός έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά του. Η καπιταλιστική κρίση δεν οφείλεται ούτε στους κλέφτες, ούτε στα κλεμμένα. Ούτε σε ανίκανα κόμματα και πολιτικούς. H κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και εμπορευμάτων (...) Για την εμφάνιση και την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης δεν αιφνιδιαστήκαμε. Εγκαιρα προειδοποιήσαμε για τη θύελλα που έρχεται, για το χαρακτήρα και τις αιτίες της κρίσης. Δικαιωθήκαμε γι' αυτές τις προβλέψεις μας. Πολύ πριν από την κρίση και τα μνημόνια καλέσαμε το λαό σε απειθαρχία, να κατέβει στους δρόμους και τις πλατείες, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Δικαιωθήκαμε και σε αυτό. Από την πρώτη στιγμή κρίναμε ενθαρρυντικό το γεγονός να κατεβαίνει κόσμος στους δρόμους και στις πλατείες, να διαδηλώνει (...)

...και η διέξοδος για το λαό

(...) Δεν αρκεί να φύγει το μνημόνιο, πρέπει να ξεμπερδέψουμε με τις πολιτικές που γεννούν τα μνημόνια. Να δεχθούν ισχυρό πλήγμα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Τώρα είναι η ώρα του αγώνα να υψωθεί το αίτημα της αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Καμία συναίνεση, καμία συνευθύνη στα σχέδια της πλουτοκρατίας. Αγώνας για την προστασία της ζωής της λαϊκής οικογένειας, για να σωθεί ο λαός από την πτώχευση. Τέρμα στους εκβιασμούς και στην παραπλάνηση. Να πτωχεύσει η πλουτοκρατία και ο καπιταλισμός. Αγώνας μέχρι την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Αγώνας για μια πολιτική, για μια ανάπτυξη που να ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Αγώνας για αλλαγές και ανατροπές που θα φέρουν το λαό στην εξουσία. Κίνημα ταξικό, οργανωμένο, αποφασισμένο να φτάσει ως το τέλος. Αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για τη νίκη. Μόνο έτσι μπορούμε να κερδίσουμε τον πόλεμο. Μόνο σε τέτοια κινήματα, με τέτοιο προσανατολισμό, με τέτοια προοπτική μπορούμε να ελπίζουμε. Εχουμε τη δύναμη, μπορούμε να τους σταματήσουμε! Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά. Μπορούμε, αρκεί να πιστέψει ο λαός στη δύναμή του, αρκεί να αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του και να τη χρησιμοποιήσει σωστά!» (αποσπάσματα από την ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ / μόνο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ