Οσο για την απόσυρση των ιταλικών στρατευμάτων από το Ιράκ, η οποία «αποτελεί μέρος της εντολής» του εκλογικού σώματος, «η κυβέρνηση Πρόντι θα την ολοκληρώσει συγκροτημένα, σε συνεργασία με την ιρακινή κυβέρνηση και τους εταίρους της συμμαχίας. Θα εγγυηθούμε ότι η ρευστότητα που θα προκαλέσει η απόσυρση δε θα επιδεινώσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ιρακινή κυβέρνηση, ούτε την ασφάλεια των πολυεθνικών δυνάμεων των εταίρων».
Χρειάζεται, άραγε, να σχολιάσουμε τα παραπάνω; Προφανώς και όχι. Θυμίζουμε, μόνον, τις χαρές που έκανε ο ΣΥΝ με την εκλογική νίκη του Πρόντι και το ιδιαίτερα θερμό συγχαρητήριο τηλεγράφημα του Αλ. Αλαβάνου...
Την προηγούμενη φορά, εκμεταλλεύτηκαν την προβοκατόρικη δράση των κουκουλοφόρων και χτύπησαν άγρια τους φοιτητές. Προχτές, μετά τη σχετική κατακραυγή και τη συνεχιζόμενη αμείωτη μαζική συμμετοχή των φοιτητών και σπουδαστών στις κινητοποιήσεις, άφησαν τους «γνωστούς αγνώστους» να δράσουν ανενόχλητοι. «Τους αφήσαμε να αναδείξουν την ποιότητά τους» δήλωσε ανώτατος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., όπως γράφει η χτεσινή «Καθημερινή». Προφανώς, για να καταδειχτεί και πάλι η ανάγκη της δράσης των κατασταλτικών δυνάμεων. Σε βάρος, βέβαια, των όποιων λαϊκών κινητοποιήσεων, των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων και όχι των κουκουλοφόρων. Αλλωστε, οι τελευταίοι τούς είναι άκρως απαραίτητοι και ωφέλιμοι...
Στις αρχές του προηγούμενου μήνα, δημοσιοποιήθηκε από το Παρίσι, η εξαμηνιαία έκθεση του ΟΟΣΑ για τη διεθνή - και την ελληνική - οικονομία. Τις προάλλες, επισκέφτηκε τον υπουργό Οικονομίας κλιμάκιο του ΔΝΤ, το οποίο ...συλλέγει στοιχεία, για να συντάξει την ετήσια έκθεσή του. Επειδή, όμως, κρίθηκε πως η ενημέρωση δεν ήταν εμπεριστατωμένη, θα μας ξαναεπισκεφτούν το Σεπτέμβρη, ώστε να έχουν ...πληρέστερη εικόνα.
Αν σ' αυτές προσθέσουμε ανάλογες εκθέσεις της ΕΕ, αλλά και διεθνών τραπεζών για όλες τις χώρες του κόσμου, εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα, ότι ο «Μεγάλος Αδερφός» παρακολουθεί τα πάντα και τους πάντες... Με τον τρόπο αυτό και μέσω των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών η οικονομική ολιγαρχία επιχειρεί να λύσει το πρόβλημα του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών, σε μια προσπάθεια τιθάσευσης και ελέγχου των καπιταλιστικών αγορών, οι οποίες, ως γνωστό, λειτουργούν άναρχα.
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, όλοι αυτοί οι οργανισμοί, που απολογούνται μόνο στις πολυεθνικές, τις διεθνείς τράπεζες και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες, λειτουργούν σαν μοχλοί πίεσης, σαν σιδερένια φτέρνα κατά των «απείθαρχων»... Επιβραβεύουν τις χώρες που προωθούν τις ...μεταρρυθμίσεις και απειλούν όσες εμφανίζουν μη ικανοποιητική πρόοδο, όσες καθυστερούν....
Γενικό συμπέρασμα; Ενιαία είναι η επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη, ενιαία πρέπει να είναι και η απάντηση προς τους επιτιθέμενους. Γι' αυτό το «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» είναι επίκαιρο όσο ποτέ.
Δυο μέρες μετά τη μεταφορά των πρώτων νοσηλευόμενων του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΠΝΑ) σε ξενώνες κυρίως των αστικών εταιριών στο όνομα της λεγόμενης αποασυλοποίησης, μπήκαν οι μπουλντόζες στο νοσοκομείο.
Χτες, εργαζόμενοι διαπίστωσαν ότι συνεργείο ξεκίνησε την κατεδάφιση παλαιού κτιρίου του νοσοκομείου που δε χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του '80. Μάλιστα, στο ΠΝΑ ακούγεται ότι η διοίκηση του νοσοκομείου έκανε συμφωνία με μάντρα οικοδομών για την πώληση των διακοσμητικών τούβλων του κτιρίου!
Αν σε όλα αυτά προστεθεί και η απόφαση του γενικού γραμματέα Περιφέρειας Αττικής Χαρ. Μανιάτη (ΦΕΚ 13/2/2006), που εξαιρεί από τις αναδασωτέες περιοχές της Ανατολικής Αττικής, που κάηκαν στην πυρκαγιά του Ιούλη του 2005, τα 305,5 στρέμματα απ' τα 460 στρέμματα του ΠΝΑ, καταλαβαίνει εύλογα κανείς ότι προκύπτουν τεράστια ερωτήματα για το μέλλον ακόμα και της ίδιας της έκτασης του νοσοκομείου. Αφού, απ' τη μια, αποτελεί «φιλέτο» για τους ιδιώτες και, απ' την άλλη, δεν έχει εξασφαλιστεί έστω η συνέχιση της λειτουργίας του για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των κατοίκων της περιοχής.
Κατανοούμε τη στεναχώρια, βέβαια, που προκαλούν και στην κυβέρνηση, αλλά και στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, που έχει ταχθεί δημόσια υπέρ της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, αλλά ...τι να κάνουμε, αυτή είναι η γνώμη τους.
Πάντως, τα αιτήματά τους δεν έχουν προκύψει από κάποια έλλειψη διάθεσης για συζήτηση. Απλώς, ορισμένα πράγματα, όπως το δικαίωμα όλων σε μια δημόσια και δωρεάν Παιδεία, δε θέλουν - και καλά κάνουν - να τα βάλουν σε συζήτηση και παζάρι.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ...καταλαβαίνεις τη λαϊκή βούληση! Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις Βρυξέλλες, οι πρωθυπουργοί ανακάλυψαν την ...«απαίτηση των πολιτών της ΕΕ», προκειμένου τα όργανα της ευρωένωσης να αναλάβουν πρωτοβουλίες για το «ευρωσύνταγμα».
Πώς έφθασαν σ' αυτό το συμπέρασμα, όταν ήδη το εν λόγω κείμενο έχει καταψηφιστεί σε δύο μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες και η αντίδραση στις αρχές της ελευθερίας του κεφαλαίου που υιοθετεί είναι εμφανέστατες σε όλη την Ευρώπη, ...μόνο αυτοί το ξέρουν.
Προφανώς, έχουν «μπερδέψει» αυτά που αυτοί θέλουν και επιδιώκουν, τις επιδιώξεις των συμφερόντων που υπηρετούν, με αυτά που έχουν ανάγκη και απαιτούν οι λαοί της Ευρώπης. `Η, μάλλον, αρέσκονται να παρουσιάζουν τα πρώτα, ως «θέληση των Ευρωπαίων πολιτών».
Μόνο που, ήδη, έχουμε ξεκάθαρα δείγματα για το πόσο υπολογίζουν τους Ευρωπαίους πολίτες. Ολοι θυμόμαστε τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να χλευάζει ακόμη και τις επίσημες δημοσκοπήσεις, όπου οι Ευρωπαίοι τάσσονταν κατά της συμμετοχής στην επέμβαση στο Ιράκ, λέγοντας, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ότι μόνον η Επιτροπή γνωρίζει ποιο είναι ...το σωστό.
Θα μπορούσαμε να πούμε: «Μια από τα ίδια». Ομως, στην πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερα. Γιατί αυτές τις υποχρεώσεις τις έχει αναλάβει η Τουρκία εδώ και χρόνια και όμως σε κάθε κρίσιμο στάδιο οι υποχρεώσεις παρακάμπτονται και η Αγκυρα συνεχίζει κανονικά το δρόμο της. Και το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι «παρακάμψεις» γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης. Η οποία επιμένει ότι η «ευρωπαϊκή προοπτική» θα οδηγήσει την κυβέρνηση της Αγκυρας σε μια άλλη θεώρηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Κυπριακού.
Προς το παρόν, οι «είκοσι πέντε» συνεχίζουν να διαπραγματεύονται με μια χώρα (την Τουρκία), η οποία κατέχει τμήμα μιας χώρας- μέλους της ΕΕ, επιμένει στην άρνησή της να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ προβάλλει διαρκώς νέες αξιώσεις στο Αιγαίο.
Βεβαίως, θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η Σύνοδος Κορυφής συζήτησε και το θέμα του «ευρωσυντάγματος», η επικύρωση του οποίου πελαγοδρομεί μεταξύ της λαϊκής κατακραυγής (Γαλλία, Ολλανδία, κ.ά.) και των έντονων αντιθέσεων μεταξύ των «μεγάλων δυνάμεων» της ΕΕ. Παρ' όλα αυτά οι «είκοσι πέντε» έδειξαν ότι αγνοούν προκλητικά τις διαθέσεις των λαών και αφήνουν να εννοηθεί ότι το «ευρωσύνταγμα» θα περάσει «διά πυρός και σιδήρου».