ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 17 Ιούνη 2001
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΣΤΟ ΓΚΕΤΕΜΠΟΡΓΚ
Πρωταγωνιστές ήταν οι «απ' έξω»

Περιμένοντας τον εχθρό - λαό

Associated Press

Περιμένοντας τον εχθρό - λαό
ΓΚΕΤΕΜΠΟΡΓΚ.-

Η Σύνοδος του Γκέτεμποργκ είναι η δεύτερη Σύνοδος Κορυφής που σφραγίζεται όχι από αυτά που έγιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες του μεγάρου όπου συνεδρίαζαν οι «δεκαπέντε», αλλά από αυτά που συνέβαιναν έξω. Η προηγούμενη ήταν η Σύνοδος της Νίκαιας το Δεκέμβρη του 2000. Τότε, όλα τα μέσα ενημέρωσης είχαν παραδεχτεί ότι ο πρωταγωνιστής της Νίκαιας ήταν οι χιλιάδες διαδηλωτές, απ' όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που συμμετείχαν σε μια πρωτόγνωρη κινητοποίηση κατά της «παγκοσμιοποίησης» και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τώρα στο Γκέτεμποργκ, και πάλι οι διαδηλωτές «έκλεψαν την παράσταση». Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης υποχρεώθηκαν για άλλη μια φορά να παραδεχτούν ότι οι αντιδράσεις κατά της ΕΕ και των επιλογών της είναι ισχυρότερες παρά ποτέ. Από το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης το Γκέτεμποργκ ήταν μια πόλη σε «κατάσταση πολιορκίας». Η επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου Τζ. Μπους οδήγησε την αστυνομία της Σουηδίας στη λήψη μέτρων που δημιουργούσαν εικόνες πολεμικής αναμέτρησης. Δεν είναι μόνο η τεράστια κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων απ' όλη τη χώρα (υπολογίζεται ότι συγκεντρώθηκαν πάνω από 15.000 αστυνομικοί για να προστεθούν στις αστυνομικές δυνάμεις του Γκέτεμποργκ), ήταν η απαγόρευση της κυκλοφορίας σε ένα μεγάλο μέρος της πόλης, η κατασκευή «οδοφραγμάτων» για να εμποδιστούν οι διαδηλωτές να πλησιάσουν στο κτίριο της Συνόδου, ήταν ακόμη και η αγριότητα με την οποία η αστυνομία (έφιππη και πεζή) αντιμετώπισε τους διαδηλωτές. Το γεγονός είναι ότι οι διαδηλώσεις του Γκέτεμποργκ επιβεβαίωσαν την ύπαρξη και την ανάπτυξη ενός μαζικού και μαχητικού κινήματος, το οποίο είναι μια εν δυνάμει απειλή για την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και για ό,τι περικλείει η νέα παγκόσμια στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου και ακούει στο όνομα «παγκοσμιοποίηση» ή «νέα τάξη». Εγράψανε, όμως, και υποθήκες για μια συνέχεια που θα αρχίζει από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων σε κάθε χώρα ξεχωριστά και ολοκληρώνεται με κινητοποιήσεις σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο ακόμη επίπεδο.

Αλλά δεν ήταν μικρού ενδιαφέροντος και τα όσα συνέβησαν στην ίδια τη Σύνοδο. Στο πρώτο σκέλος, στη συνάντηση και τη συζήτηση των «δεκαπέντε» με το νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ, είναι αξιοσημείωτο ότι οι μεταξύ τους αντιθέσεις έγιναν ορατές διά γυμνού οφθαλμού. Οι ανησυχίες και οι αντιρρήσεις των Ευρωπαίων για τα σχέδια της «αντιπυραυλικής άμυνας» και τον «Πόλεμο των Αστρων» δεν καθησυχάστηκαν από τον Μπους, ο οποίος επέμεινε ότι το σχέδιό του θα εφαρμοστεί. Ο φόβος των «δεκαπέντε» για ένα νέο ράλι πυρηνικών εξοπλισμών, μετά την κατάργηση της συμφωνίας ΑΒΜ του 1972, που θα τους αφήσει εκτεθειμένους, όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά μετατράπηκε σε βεβαιότητα.

Η διαφωνία που εκδηλώθηκε για τη συμφωνία του Κιότο (συμφωνία για την προστασία του περιβάλλοντος) αποτυπώνει και ουσιώδεις διαφορές και ανταγωνισμούς στον οικονομικό τομέα. Το βέβαιο είναι ότι και οι δυο πλευρές προωθούν, η κάθε μία με τον τρόπο της, την εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, ενός κατ' εξοχήν κοινωνικού αγαθού.

Οσον αφορά στα θέματα της επίσημης Συνόδου του Γκέτεμποργκ, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιβεβαίωσαν την εγκληματική συνενοχή τους για το δράμα της Βαλκανικής και με τα όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το πρωί της Παρασκευής αποφάσισαν να δώσουν το «πράσινο φως» για τη στρατιωτική επέμβαση, την οποία ονόμασαν «ειρηνευτική αποστολή». Βεβαίως γνώριζαν ότι η τελική απόφαση ανήκει στο ΝΑΤΟ, δηλαδή στις ΗΠΑ, αλλά αυτό δε μειώνει καθόλου το γεγονός ότι οι «εταίροι» πρωταγωνίστησαν και σ' αυτό το επεισόδιο της βαλκανικής κρίσης. Οσο για την ελληνική κυβέρνηση, αυτή δήλωσε και πάλι παρούσα στο έγκλημα, έτοιμη να πάρει μέρος στην επέμβαση από την πρώτη γραμμή.

Το θέμα της διεύρυνσης ήταν, θεωρητικά, το σημαντικότερο θέμα της Συνόδου. Η σαφής και χωρίς παρερμηνείες θέση της Γερμανίας δεν άφησε πολλά περιθώρια στους υπόλοιπους. Δεν αποφασίστηκε κάποιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την ένταξη των νέων χωρών. Η διεύρυνση θα αρχίσει μετά την ολοκλήρωση της επόμενης Διακυβερνητικής Διάσκεψης για την «ομοσπονδιοποίηση», όχι νωρίτερα από το 2005. Αυτά είπε ο Γκ. Σρέντερ και οι «δεκατέσσερις» συμφώνησαν. Ηταν όμως υποχρεωμένοι να χρυσώσουν το χάπι για τις υποψήφιες χώρες που περίμεναν ότι η διεύρυνση θα άρχιζε το 2003.

Υποσχέθηκαν λοιπόν ότι οι υποψήφιες χώρες του «πρώτου κύματος» θα συμμετέχουν στις ευρωεκλογές του 2004 χωρίς να είναι μέλη της ΕΕ, δηλαδή «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Οσο κι αν προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν, το αποτέλεσμα του ιρλανδικού δημοψηφίσματος και του «ΟΧΙ στη Συνθήκη της Νίκαιας», προκάλεσε έντονη ανησυχία στους συμμετέχοντες στη Σύνοδο. Αποφάσισαν να παράσχουν ολόπλευρη βοήθεια στην κυβέρνηση της Ιρλανδίας για να μεταπείσει τους Ιρλανδούς, ώστε σε ένα νέο δημοψήφισμα να πουν τελικά το «ναι».

Τέλος όσον αφορά στα οικονομικά, η Σύνοδος κατέληξε στην απόφαση ότι το διεθνές οικονομικό περιβάλλον (ύφεση στην οικονομία των ΗΠΑ, αύξηση των τιμών του πετρελαίου) οδηγεί στην επιτάχυνση των «διαρθρωτικών αλλαγών». Στην αιχμή αυτής της πολιτικής θα βρεθούν η πλήρης απελευθέρωση των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις και η κατεδάφιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. Μια νέα επίθεση κατά των εργαζομένων στο όνομα της «ανάκαμψης».


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

«ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ
Θεσμοθετείται η υπεροχή του αμερικανικού νόμου στην Ελλάδα

Με την καθιέρωση της γενικευμένης ετεροδικίας για τους Αμερικανούς που βρίσκονται στην Ελλάδα, αλώνεται πλήρως η ελληνική έννομη τάξη υπέρ του «Δικαίου» της PAX AMERIKANA

Ενα παραπέρα βήμα στην επιβολή του «Δικαίου» της PAX AMERIKANA στο εσωτερικό της χώρας μας, αποτελεί η «Συνολική Τεχνική Συμφωνία Ελλάδας και ΗΠΑ», που υπέγραψαν στις Βρυξέλλες ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου με τον Αμερικανό ομόλογό του. Προς το παρόν, τίποτε δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα για το περιεχόμενό της, ωστόσο, το πνεύμα που τη διέπει έχει γίνει σαφές μέσα από τις δηλώσεις, τόσο του υπουργού Εθνικής Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλου, από την πλευρά του οποίοι έγιναν οι διετείς «διαπραγματεύσεις» με την αμερικανική πλευρά, όσο και του υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος έβαλε και την υπογραφή στο τελικό κείμενο. Υπενθυμίζεται ότι το ΚΚΕ έχει καταθέσει στη Βουλή Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων ώστε να μάθει ο ελληνικός λαός τι υπογράφεται από την κυβέρνηση για λογαριασμό του.

Και οι δύο υπουργοί, σε μια φανερή προσπάθεια να παρουσιάσουν το μαύρο ως άσπρο, αποσιώπησαν την ουσία της συμφωνίας που εντοπίζεται στο θέμα της γενικευμένης ετεροδικίας και έφθασαν μάλιστα στο σημείο να δηλώνουν ικανοποιημένοι επειδή στα πλαίσια της συμφωνίας αυτής προβλέπεται η... αμοιβαιότητα. Πρόκειται για την αμοιβαιότητα που προβλέπεται σε κάθε είδους «λεόντειο συμφωνία» που διέπεται από το πνεύμα επιβολής του επικυρίαρχου. Σαν να επρόκειτο δηλαδή, η Ελλάδα να εγκαταστήσει στρατιωτικές βάσεις στις ΗΠΑ ή ελληνικά στρατεύματα να διέλθουν από τις Ηνωμένες Πολιτείας για να επιβάλουν την τάξη στον Καναδά, στο Μεξικό και όπου αλλού στην αμερικανική ήπειρο!

Η συμφωνία αυτή, σύμφωνα με όσα είπαν οι υπουργοί στις δηλώσεις τους, αλλά και όπως προκύπτει από διάφορες πληροφορίες, δεν αφορά απλώ και μόνο το καθεστώς που θα διέπει τους Αμερικανούς οι οποίοι υπηρετούν στην Ελλάδα σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως βάσεις και ΝΑΤΟϊκά στρατηγεία, αλλά θεσμοθετεί γενικότερα, μέσω της ευρείας ετεροδικίας που καθιερώνει, την υπεροχή του αμερικανικού νόμου επί του ελληνικού εδάφους. Ετσι, για οποιαδήποτε παράνομη πράξη διαπράξει Αμερικάνος πολίτης που φοράει την προβιά της κρατικής αποστολής - εξαιρούνται δηλαδή οι τουρίστες - εντός της ελληνικής επικράτειας, δε θα ελέγχεται ούτε θα διώκεται με βάση τον ελληνικό νόμο, αλλά θα υπάγεται κατευθείαν στον αμερικανικό νόμο.

Και βέβαια, αυτό το καθεστώς δεν το επιζητούσαν οι Αμερικανοί απλώς και μόνο για να μένουν ατιμώρητοι οι πεζοναύτες που μεθάνε και τα σπάνε ή όσοι προκαλούν τροχαία ακόμα και θανατηφόρα, αν και αυτά έχουν τη σημασία τους και κυρίως συμβολική, καθώς δεν αρκούνται μόνο στην επιβολή αυτού του καθεστώτος, αλλά θέλουν και να το δείχνουν. Δεν τους αρκεί η υποτέλεια των κυβερνώντων, επιζητούν με μια έννοια και την καθυπόταξη του λαού. Ομως το ενδιαφέρον των Αμερικανών εντοπίζεται κυρίως στο να μπορούν, χωρίς εμπόδια που τυχόν θα τους έθετε ο νόμος και το ελληνικό Δίκαιο, να ξεδιπλώσουν τα σχέδιά τους, τόσο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων με ορμητήριο την Ελλάδα, όσο και στο εσωτερικό της χώρας. Θέλουν μια χώρα όπου θα κινούνται ωσάν να πρόκειται για αμερικανικό έδαφος και ταυτόχρονα να μπορούν να διευσδύσουν, με εξασφαλισμένη την ετεροδικία τους και στον εσωτερικό του κρατικού μηχανισμού της Ελλάδας. Υπό την έννοια αυτή η εν λόγω «τεχνική συμφωνία» που καθιερώνει τη γενικευμένη ετεροδικία, αποτελεί συμπλήρωμα στον «τρομονόμο» της κυβέρνησης, είναι ένα εργαλείο με το οποίο ανενόχλητοι θα μπορούν πλέον να αλώσουν και την εσωτερική έννομη τάξη, μετά την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων στις διεθνείς σχέσεις.

Αποκαλυπτική ως προς αυτά είναι η σχετική δήλωση του υπουργού Εθνικής Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλου, που μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό ομόλογό του την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη είπε: «Στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων, μας δόθηκε η δυνατότητα να συμφωνήσουμε για την τελική διαμόρφωση της συμφωνίας CTA μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας, για το νομικό καθεστώς των στρατιωτικών και των πολιτικών στελεχών των ΗΠΑ στην Ελλάδα, είτε στο πλαίσιο της παρουσίας τους για στρατιωτικούς σκοπούς στις αμερικανικές βάσεις, είτε σε οποιαδήποτε άλλη στρατιωτική και πολιτική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Η συμφωνία αυτή ισχύει παράλληλα με τη συμφωνία που ισχύει για τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις, η οποία είναι γνωστή ως SOFA. Ετσι ώστε στην Ελλάδα, θα έχουμε, όπως και σε άλλες χώρες, παράλληλα, συμπληρωματικά, σε ισχύ αυτές τις δύο συμφωνίες».


Kυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Πόλη της Συνόδου και των «μαχών»

Πλημμύρισαν οι δρόμοι του Γκέτεμποργκ από τους χιλιάδες διαδηλωτές

Associated Press

Πλημμύρισαν οι δρόμοι του Γκέτεμποργκ από τους χιλιάδες διαδηλωτές
Εν αρχή ην η επίσκεψη Μπους ως τρίτος σταθμός της παρθενικής του περιοδείας στη Γηραιά Ηπειρο ενόψει της Συνόδου Κορυφής των 15 κρατών - μελών της ΕΕ. Αλλά και αυτές καθαυτές οι εργασίες της Συνόδου ήταν αρκετές για να συνεχιστούν οι διαδηλώσεις κατά της πολιτικής τόσο των ΗΠΑ όσο και της ΕΕ.

Ομως, ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι το κυρίαρχο στοιχείο θα ήταν τα πύρινα οδοφράγματα, οι συγκρούσεις μέχρι και σε σημείο που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, ως «μάχες» μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, του κατά το παρελθόν, περιγραφόμενου ως ήσυχου και ήρεμου «λιμανιού», του δυτικότερου σημείου της Σουηδίας.

Αν ήταν εξ αρχής γνωστά τα πρώτα στοιχεία, δηλαδή οι συλλήψεις διαδηλωτών, από όμορες χώρες, όπως τη Νορβηγία, την παραμονή της επίσκεψης Μπους, με το αιτιολογικό της «παράνομης εισόδου στα απαγορευμένα σημεία της πόλης» και μετά η απέλασή τους, αντί αυτά που μετέδιδαν ξένα «έγκυρα» ειδησεογραφικά πρακτορεία, ότι η σουηδική κυβέρνηση διευκολύνει τους διαδηλωτές που συνέρρεαν στο Γκέτεμποργκ από άλλες σουηδικές πόλεις, ή άλλες χώρες, όπως τη Δανία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, την Ιταλία, να βρουν καταλύματα, τότε, ίσως, αυτά που έγιναν επί τριημέρου στη Σουηδία, και θύμιζαν Σιάτλ, Ουάσιγκτον και Πράγα να ήταν αναμενόμενα. Αναμενόμενα, πρώτα και κύρια από τους ίδιους τους Σουηδούς, οι οποίοι παρακολουθούσαν το Γκέτεμποργκ να έχει παραδοθεί στην κυριολεξία στις φλόγες, αλλά και την αστυνομία να επιδίδεται σε ένα ειδεχθές και φονικό κυνηγητό. Αναμενόμενα και από την υπόλοιπη οικουμένη που πληροφορούνταν με έκπληξη με μια μέρα καθυστέρηση τις «μάχες» της προηγούμενης μέρας. Εξάλλου, το πρωτοφανές κύμα αστυνομικής βίας, στη μεγαλύτερη επιχείρηση μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν κυρίαρχο στα πρωτοσέλιδα όλων των σουηδικών εφημερίδων, αλλά και το μοναδικό θέμα συζήτησης μεταξύ των μέχρι πρότινος «μακάριων» Σκανδιναβών, οι οποίοι άναυδοι παρακολουθούν την αστυνομία σε ένα ,,,κρεσέντο, μανίας, βίας και σκληρότητας!

Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της βίας: η αστυνομία από νωρίς το πρωί της Πέμπτης είχε «αποκλείσει» ένα σχολείο, στο οποίο είχαν καταλύσει διαδηλωτές, «σφραγίζοντάς» το μαζί με τους εκατοντάδες διαδηλωτές μέσα, όταν αυτοί προσπάθησαν να βγουν και να συνενωθούν με τους υπολοίπους διαδηλωτές στο κέντρο της πόλης. Οταν η διαδήλωση -κατά την οποία επίσης προκλήθηκαν επεισόδια και συλλήψεις- ολοκληρώθηκε ακόμη περίπου 1.000 διαδηλωτές κατέφτασαν στο σχολείο που τελούσε υπό αστυνομική πολιορκία και καίγοντας μια αμερικανική σημαία προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, αναποδογυρίζοντας τα μεταλλικά κοντέινερ που λειτουργούσαν σαν φράκτης. Τότε οι αστυνομικοί επιτέθηκαν και ακολούθησε πραγματική μάχη. Αποτέλεσμα της πρώτης μέρας: πάνω από 240 συλλήψεις, και δεκάδες τραυματίες και από τα «δύο στρατόπεδα».

Εξωθημένοι από την ανείπωτη βία, οι διαδηλωτές επιχείρησαν να εισέλθουν την Παρασκευή στο χώρο όπου διεξαγόταν η Σύνοδος Κορυφής. Ο στόχος δεν επιτεύχτηκε, αφού οι διαδηλωτές απωθήθηκαν και η σύνοδος συνέχισε απρόσκοπτα τις εργασίες της. Ομως το κέντρο για δυο τουλάχιστον ώρες λίγο πριν το μεσημέρι έγινε θέατρο σφοδρότατων συγκρούσεων μεταξύ της Αστυνομίας και των διαδηλωτών.

Η ανανεωμένη κρούση των διαδηλωτών προκάλεσε και νέα δείγματα της μανίας που είχε καταλάβει τη σουηδική Αστυνομία: εξονυχιστικός έλεγχος προς όλους τους πολίτες, πολλούς από τους οποίους δε δίσταζε να κατεβάσει από τα λεωφορεία και να τους υποβάλει στη διαδικασία εξακρίβωσης των στοιχείων τους, επιστράτευση για την απώθηση των διαδηλωτών εκτός των ασπίδων και εκπαιδευμένωνς σκύλωνς χωρίς φίμωτρο και του τμήματος της έφιππης ομάδας της. Εννοείται όλα αυτά σε συνδυασμό με τη χρήση των ειδικών δυνάμεων και των απαραίτητων χημικών κοκτέιλ.

Ομως παρ' όλη τη βία και την τρομοκρατία, η φωνή των διαδηλωτών ακούστηκε και πάλι δυνατότερα και ταρακούνησε για άλλη μια φορά τη συνείδηση της οικουμένης...


Χρ.Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ