ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 17 Ιούνη 2001
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Υπόδειγμα «αριστερής» «μαρξιστικής» σκέψης!

«Με ιστορικές προδιαγραφές μπορεί να εξηγηθεί αρκετά εύκολα. Με όρους κοινωνικούς, σημερινούς είναι λίγο πιο δύσκολο. Γι' αυτό απελευθερώνομαι και μιλάω με σημερινούς όρους, χωρίς να πάω στην αστική επανάσταση στη Γαλλία, ή σε άλλες εποχές για να περιγράψω τον αριστερό». «Αριστερός για μένα είναι εκείνος ο άνθρωπος ο οποίος, καταρχήν, έχει "τσίπα". Είναι εκείνος που έχει αναπτυγμένο το αίσθημα της αλληλεγγύης, η οποία είναι ένα διαμάντι στον άνθρωπο. Δυστυχώς, συχνά το πετάμε στη λάσπη αυτό το διαμάντι...». «Αριστερός είναι αυτός που λέει καλημέρα στο διπλανό του, χωρίς να κρατάει κακίες μέσα του, παρότι μπορεί να έχει διαφορές, διαφωνίες, κλπ...». «Αριστερός είναι ο άνθρωπος ο οποίος κάνει προσπάθεια να γράφεται με «Α» στο μέλλον...». «Αριστερός είναι ο εργάτης που μπορεί να ψηφίζει κάποιο άλλο κόμμα διαφορετικό από αυτό που ψηφίζω εγώ, αλλά συμπεριφέρεται απλά, σαν άνθρωπος»...

Τα παραπάνω διαφωτιστικά λέει σε συνέντευξή του ο Μήτσος Κωστόπουλος, δίνοντας τον... ορισμό του «Αριστερού» στις... σύγχρονες συνθήκες.

***

Και μεις νομίζαμε πως αριστερός είναι ο ανυποχώρητος σταθερός και συνεπής αγωνιστής κατά της κοινωνικής αδικίας, του πολέμου, της εκμετάλλευσης και καταπίεσης των εργαζομένων, των λαών. Ο αδιάλλακτος αντίπαλος των μεγάλων και οργανωμένων συμφερόντων του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Ο αγωνιστής που είναι έτοιμος να δώσει και τη ζωή του για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Νομίζαμε τόσα χρόνια ότι αριστερά είναι εκείνη η πολιτική δύναμη που με τις ιδέες και το παράδειγμά της αγωνίζεται να συνενώσει όλους τους κατατρεγμένους σε έναν κοινό αγώνα, σε έναν αγώνα που θα' χει ως στόχο και όραμα την κατάργηση της κοινωνικής ανισότητας, της αδικίας, την κατάργηση των τάξεων. της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ειρήνης, πραγματικής ελευθερίας και σεβασμού του ανθρώπου. Μιας κοινωνίας όπου θα κυριαρχεί το σύνθημα όλοι είναι για όλους και όλοι για έναν. Δηλαδή, μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Πού να το φανταστούμε ότι ένας αριστερός είναι κάποιος που ενεργεί περίπου όπως... ο παπάς της ενορίας! Πού να το φανταστούμε ότι ο αριστερός είναι κάτι σαν... πρέσβειρα καλής θέλησης φιλανθρωπικών συλλόγων, κάτι όπως οι διάφορες κυρίες των κυρίων της πλουτοκρατίας που τρέχουν στα σχετικά γκαλά!

Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχει ο Μ. Κωστόπουλος και μας βοηθάει να ξεφύγουμε από τις πλάνες και τους αναχρονισμούς μας.

Φαίνεται ότι είχαμε αδικήσει τον Μ. Κωστόπουλο. Είχαμε πραγματικά πιστέψει ότι έφυγε από το ΚΚΕ γιατί τον ενόχλησε η συνεργασία με την κ. Κανέλλη. Πού να το φανταστούμε ότι είχε γενικότερες ανησυχίες και αναζητήσεις...

Θέλετε άλλη μια απόδειξη; Διαβάστε προσεχτικά και στοχαστείτε: «Μαρξισμός, όμως, είναι ο ορθολογισμός. Ενα και ένα κάνουν δύο, αυτό που σου δείχνω είναι ένα στυλό κ.ο.κ. Το εργαλείο, λοιπόν, σου λέει ψάξε από τι αποτελείται το στυλό. Αν το καταφέρεις, είσαι καλός μαρξιστής. Αυτή είναι μαρξιστική σκέψη». (Απόσπασμα από την ίδια συνέντευξη).

Για περισσότερη εμβάθυνση, μπορείτε να ανατρέξετε στην εφημερίδα των Τρικάλων «Πρωινός Λόγος» της προηγούμενης Κυριακής 10-6-2001. Σίγουρα δε θα χάσετε...



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ