Με αφορμή αυτήν την πολύχρονη διαδρομή, ο δήμος Πετρούπολης παραχώρησε χτες συνέντευξη Τύπου, κατά την οποία ο δήμαρχος Βαγγέλης Σίμος αναφέρθηκε στην ιστορική πορεία του θεσμού, στη σημασία που δίνει ο δήμος στον Πολιτισμό και το πρόγραμμα που ετοιμάστηκε για φέτος. Οπως σημείωσε μεταξύ άλλων, «το Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας δεν είναι θεσμός εκτός πόλης. Δεν φιλοξενεί απλά επαγγελματικές παραγωγές, και αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό. Αποτελεί χώρο έμπνευσης, στήριξης, παρουσίασης του καλλιτεχνικού ερασιτεχνικού έργου της νεολαίας μας, αλλά και των ανθρώπων όλων των ηλικιών, οι οποίοι μετά από συλλογική δουλειά και προσπάθεια οργανώνουν θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, χορευτικά δρώμενα και αναδεικνύουν το έργο των σχολείων, των εθνικοτοπικών φορέων και των θεατρικών και εικαστικών τμημάτων του δήμου. Και αυτό γιατί η Πετρούπολη είναι πραγματικά εστία τέχνης και πολιτισμού», όπως είπε.

Στη διάρκεια της συνέντευξης, παρουσιάστηκε ένα ενδιαφέρον βίντεο για την ιστορία του Φεστιβάλ. Μιλώντας στην εκδήλωση, ο ηθοποιός Γ. Γεννατάς, Πετροπουλιώτης και ο ίδιος, περιέγραψε το πώς έζησε τη μετάβαση του χώρου από νταμάρι σε χώρο πολιτισμού και σημείωσε πως δεν είναι ένα ανοιχτό θέατρο που απλώς φιλοξενεί παραστάσεις, αλλά ένα ζωντανό κομμάτι της πόλης, που εμπνέει τους ανθρώπους της. Στη συνέντευξη Τύπου παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, οι αντιδήμαρχοι της πόλης και δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι τοπικών φορέων και των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς, πολλοί άνθρωποι της Τέχνης κ.ά.

Οι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 9 Ιούνη με συναυλία από το «Πολυφωνικό Καραβάνι Ηπείρου» και μέσα στο καλοκαίρι θα περάσουν από τις σκηνές του πάνω από 40 επαγγελματικά και 30 ερασιτεχνικά σχήματα, όπως ανακοινώθηκε, με αποκορύφωμα μια παραγωγή του δήμου Πετρούπολης σε συνεργασία με τον συνθέτη και μουσικό Μανώλη Ανδρουλιδάκη, στις αρχές Σεπτέμβρη.

Με φράσεις όπως «άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων στην πολιτιστική οικονομία» και υποσχέσεις περί «ελάφρυνσης των ενδιαφερομένων» (βλέπε κυρίως μεγάλες εταιρείες) από το «διοικητικό βάρος» και τη «γραφειοκρατία», φαίνεται ότι το υπουργείο ετοιμάζεται να άρει εμπόδια που μέχρι τώρα συνδέονταν με την προστασία μνημείων και αρχαιολογικών χώρων. Αν και το υπουργείο προσπαθεί να καθησυχάσει ότι δεν θα μειωθεί η προστασία τους, φαίνεται ότι προτεραιότητα λαμβάνει το οικονομικό όφελος, αφού κατευθυντήριος στόχος, όπως δηλώνει, είναι ο «εξορθολογισμός της τιμολογιακής πολιτικής τελών παραχώρησης» και παράλληλα η «διασφάλιση των εσόδων από την αποτελεσματική διαχείριση του αγαθού της πολιτιστικής κληρονομιάς, με όρους δημοσίου συμφέροντος, προς όφελος του υπουργείου Πολιτισμού και των δημόσιων οικονομικών εν γένει».

Με άλλα λόγια, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης βγαίνουν «στο σφυρί» χώροι πολιτιστικής κληρονομιάς για να υπηρετήσουν την κερδοφορία των τουριστικών, κινηματογραφικών και άλλων επιχειρήσεων, που θα μπορούν πλέον πιο εύκολα να τους εκμεταλλεύονται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, και όλα αυτά την ίδια στιγμή που γίνεται απλησίαστη η πρόσβαση του κόσμου στους αρχαιολογικούς χώρους, με τα πανάκριβα εισιτήρια κ.λπ.

Dimitra Psichogiou DPS

Το έργο είναι της Σοφίας Αδαμίδου, σε εξαιρετική σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισμπίκη και ερμηνεία του Τάσου Σωτηράκη.