-- Με τον απόηχο από το σύνθημα «Πάτρα - Αθήνα είναι η αρχή - Εμπρός λαέ στην πρώτη τη γραμμή», που βροντοφωνάχτηκε στο Σύνταγμα την προηγούμενη Κυριακή και συμπυκνώνει τον προσανατολισμό του εργατικού - λαϊκού κινήματος για το αύριο, στις συζητήσεις που ακολούθησαν ήταν ζωντανή η παρακαταθήκη: «Κανένας συμβιβασμός, είναι ώρα αυτοί που κάνουν τη ζωή του λαού κόλαση να νιώσουν την ανάσα του λαϊκού κινήματος. Οργάνωση και πάλη παντού, σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ, αστικών κυβερνήσεων, μονοπωλίων, που η κυριαρχία τους μπλοκάρει την κοινωνική πρόοδο. Με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις που έχει το λαϊκό κίνημα (...) Εχουμε το δίκιο με το μέρος μας, προχωράμε».

-- Από την Κρήτη το επόμενο μήνυμα. Οι εργαζόμενοι στην «Ανακύκλωση», στο Ηράκλειο, μετά από 165 μέρες σκληρού αγώνα, ετοιμάζονται να επιστρέψουν νικητές στη δουλειά. Για περισσότερους από πέντε μήνες, οι εργαζόμενοι έδωσαν αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά, έχοντας στο πλευρό τους δεκάδες σωματεία και φορείς της περιοχής, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Η εταιρεία προσπάθησε να τους αντικαταστήσει με άλλους «φθηνότερους» και χωρίς δικαιώματα. Η αποφασιστική στάση των εργαζομένων, που πάλεψαν σαν μια γροθιά μέσα από το σωματείο τους, καθώς και η αλληλεγγύη του λαού της πόλης οδήγησαν την εταιρεία σε αναδίπλωση. Η Σωματειακή Επιτροπή της Ενωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου χαρακτήρισε αυτόν τον αγώνα «παρακαταθήκη - αγώνα υποδομής για τους αγώνες που θα 'ρθουν (...) Αγώνα που ήρθε να γκρεμίσει συθέμελα λογικές τού "τίποτα δε γίνεται", του "είναι νόμος, αφού ψηφίστηκε τελείωσε", του "κρίση έχουμε, δουλειά να 'ναι και ό,τι να 'ναι". Είναι αγώνας που αποδεικνύει ότι ακόμα και μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και υποχώρησης, όταν οι εργαζόμενοι είναι ενωμένοι, οργανωμένοι, με συνελεύσεις, με επιτροπή μέσα στο χώρο δουλειάς, με το σωματείο τους σωστά προσανατολισμένο στον αγώνα, τότε μπορούν να υπάρχουν νίκες».

Αλλά κι εκεί ακόμα που οι ειδήσεις δεν ήταν καλές για την εργατική τάξη, η παρέμβαση του οργανωμένου ταξικού κινήματος δίνει άλλη προοπτική. Στην «Ηλεκτρονική», για παράδειγμα, που ανακοίνωσε πτώχευση, η ταξική παρέμβαση συσπείρωσε τους εργαζόμενους, που αγωνιστικά πλέον διεκδικούν να γίνουν άμεσα και χωρίς καθυστέρηση οι καταγγελίες όλων των Συμβάσεων, καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν μπορούν ούτε καν να εγγραφούν στα μητρώα του ΟΑΕΔ και να λαμβάνουν το πενιχρό επίδομα ανεργίας που δικαιούνται. Επιπλέον, απαιτούν να τους καταβληθούν οι αποζημιώσεις τους και να εξασφαλιστεί η ασφαλιστική τους κάλυψη.

Σε μια ακόμα επιχείρηση του εμπορίου, στον «Μαρινόπουλο», είχαμε παρέμβαση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, καθώς οι εργαζόμενοι έχουν πληρωθεί μόνο ένα μέρος της μισθοδοσίας του Μάρτη και αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις. «Δεν επιτρέπεται να συνηθίσουμε στην απληρωσιά, στις καθυστερήσεις των μισθών μας!», σημειώνει σχετικά ο Σύλλογος.

Η εργατική τάξη στον έναν ή στον άλλο βαθμό βρίσκεται στο σύνολό της σ' ένα διαρκή αγώνα δρόμου, στην πάλη ενάντια στην ανεργία, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για δουλειά με δικαιώματα, για άμεση ανακούφιση και μέτρα προστασίας των ανέργων, ενάντια στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται.

Μέσα απ' αυτήν την κίνηση εκφράζει ένα βήμα συνείδησης το σύνθημα «Τίποτα δεν αλλάζει αν μένεις θεατής, όλα ανατρέπονται όταν ξεσηκωθείς». Οπως έδειξε και ο αγώνας της Πάτρας, αυτή η πορεία δεν τέλειωσε, είναι το ξεκίνημα νέων μεγάλων δυναμικών αγώνων από εδώ και μπρος για ανατροπή συνολικά όλης της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι εξελίξεις στο αστικό - κυβερνητικό στρατόπεδο δείχνουν καθαρά ότι η εργατική τάξη πρέπει να 'ναι έτοιμη για μεγάλους αγώνες, τόσο για τα άμεσα αιτήματά της, όσο και για τους μεγάλους δικούς της στόχους της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Ανεξάρτητα από το πότε ακριβώς θα το καταθέσει στη Βουλή, η κυβέρνηση έχει δείξει ήδη ότι το νέο αντιλαϊκό φορο-πακέτο περιλαμβάνει μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ, που θα επιχειρηθεί να αφαιρεθούν από την τσέπη των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, παρά τους ισχυρισμούς της ότι πρόκειται περί «δίκαιων μέτρων που ελαφρύνουν τους κοινωνικά αδύναμους». Ηδη έδωσε κι άλλο ένα δείγμα για το πώς η πολιτική της χαράσσεται από και για τα συμφέροντα του κεφαλαίου: Με τροπολογία - που αποσύρθηκε τελικά κάτω από τη γενική κατακραυγή - προβλεπόταν ότι οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις, για λογαριασμό του «επενδυτή», απαλλάσσονται από την καταβολή προστίμων, πολλαπλών τελών, δασμών και λοιπών επιβαρύνσεων που προκύπτουν από αστική ευθύνη! Ο υπουργός Υποδομών, Χρ. Σπίρτζης, υπονόησε ότι θα ξαναφέρει την τροπολογία με νέο περιτύλιγμα!

Στο μέτωπο του Ασφαλιστικού είναι φανερό ότι το τελικό σχέδιο είναι πολύ χειρότερο απ' το αρχικό της κυβέρνησης. Ο «Ριζοσπάστης» σήμερα στο σχετικό ρεπορτάζ απαντάει σε ένα προς ένα τα ψέματα της κυβερνητικής προπαγάνδας για το Ασφαλιστικό. Στο σύνολό της η «νέα αρχιτεκτονική» στο Ασφαλιστικό οδηγεί σε νέες αιματηρές μειώσεις στις συντάξεις που θα αποδίδονται από εδώ και πέρα, ενώ την ίδια στιγμή, μια μεγάλη μερίδα ασφαλισμένων (αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, επιστήμονες) εξαναγκάζονται σε αύξηση των εισφορών που θα καταβάλλουν από δω και πέρα γι' αυτές τις πενιχρές συντάξεις.

Παράλληλα, η κυβέρνηση επιχειρεί να προωθήσει με γοργούς ρυθμούς την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της χώρας, των σιδηροδρόμων και συνολικά των υποδομών στρατηγικής σημασίας για τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Διαδικασία γύρω από την οποία εκδηλώνονται ταυτόχρονα έντονοι ανταγωνισμοί και αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης, μονοπωλιακούς ομίλους, αλλά και ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, με ό,τι όλα αυτά συνεπάγονται σε μία ευρύτερη περιοχή που μυρίζει μπαρούτι.

Ο πρωθυπουργός, μιλώντας προχτές το βράδυ στη Βουλή, είπε ότι η «αξιολόγηση» θα προχωρήσει χωρίς νέα μέτρα και ότι όλοι πρέπει να στηρίξουν την εφαρμογή του 3ου μνημονίου. Ο ισχυρισμός ότι έτσι θα ξεμπερδέψουμε από τα μνημόνια βρίσκεται στον αέρα. Οχι μόνο γιατί κάθε «αξιολόγηση» έως τώρα συνοδεύεται με νέα σκληρά μέτρα, αλλά και γιατί ταυτόχρονα η ελληνική οικονομία δεν είναι στη γυάλα, είναι απόλυτα ενταγμένη στις εξελίξεις που αφορούν στο σύνολό της την καπιταλιστική οικονομία κι αυτές οι εξελίξεις έδειξαν επιβράδυνση το 2015 και δυσοίωνο ξεκίνημα το 2016. Με τη σειρά του αυτό το γεγονός προμηνύει νέα ένταση στους ανταγωνισμούς μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των αντίστοιχων κρατών και των διεθνών συμμαχιών τους.

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα στο σύνολό τους συσκοτίζουν το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης (με κοκορομαχίες περί της ανορθολογικής λειτουργίας του συστήματος, για να εμφανίζονται ορισμένοι εξ αυτών ως αρχάγγελοι της κάθαρσης και της ευταξίας) ούτε για μια στιγμή δεν πρέπει να αφαιρεί από τον ορίζοντα της εργατικής τάξης τον μόνιμο και σταθερό στόχο της: Τη διαρκή πάλη για την ανατροπή όλης της σαπίλας που συνιστά στο σύνολό του το σύστημα της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, στη Βουλή, «ο λαός μας έχει συμφέρον, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής, να βάλει εμπόδια στον αντιλαϊκό κατήφορο. Γι' αυτό εμείς καθαρά λέμε ότι αυτό που πρέπει να κυριαρχήσει στην ατζέντα του λαού δεν είναι η αγωνία της αστικής τάξης και των κομμάτων της, αλλά πώς θα οργανώσει καλύτερα την πάλη του, για να δυσκολέψει την ψήφιση και την εφαρμογή των μέτρων που φέρνει σε βάρος του η ολοκλήρωση και αυτής της διαπραγμάτευσης. Πώς θα οργανωθεί άμεσα καλύτερα η 48ωρη απεργία, όποτε κι αν έρθουν τα μέτρα στη Βουλή και πώς αυτή η επιτυχία της απεργίας θα δώσει ώθηση για παραπέρα κλιμάκωση. Πώς ταυτόχρονα θα ανοίξει η συζήτηση και κυρίως η οργάνωση της πάλης για τη ριζική ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την οικοδόμηση μιας πλατιάς λαϊκής συμμαχίας. Πώς θα κατευθύνει τη δράση και τον αγώνα της ώστε να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία».