Σε αγωνιστικό σφυγμό οι αρτηρίες της πόλης γέμισαν και χθες με τα πυκνά απεργιακά μπλοκ των εργατικών σωματείων από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με μπλοκ αυτοαπασχολουμένων και τη νεολαία να δίνει για άλλη μια φορά τον τόνο στη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας.

Ενα απέραντο ανθρώπινο ποτάμι που απλώθηκε σε όλη την Πανεπιστημίου, φτάνοντας πέρα από το Σύνταγμα και μέχρι τα γραφεία της «Hellenic Train» στη Συγγρού, διατρανώνοντας ξανά «'Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!».

Ηταν εργαζόμενοι που δήλωσαν για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες απεργοί, παίρνοντας θέση πίσω από τα πανό των σωματείων τους, φοιτητές και μαθητές που συνεχίζουν με καθημερινές πρωτοβουλίες τον αγώνα, γονείς με τα παιδιά τους, σύλλογοι και ομάδες γυναικών, άνθρωποι κάθε ηλικίας. Καταδίκασαν την πολιτική που κοστολογεί την προστασία της ανθρώπινης ζωής και οδηγεί σε τραγωδίες στις ράγες των Τεμπών, στην πυρκαγιά στο Μάτι, στο ναυάγιο του «Σάμινα», στην πλημμύρα στη Μάνδρα, στα εργατικά «ατυχήματα» στους χώρους δουλειάς.

Ούτε αυτήν τη φορά το κράτος και οι μηχανισμοί του, η εργοδοσία και τα παπαγαλάκια τους μπόρεσαν να τρομάξουν τον λαό. Η αστυνομία έκλεισε ξανά χωρίς κανένα λόγο τους σταθμούς του Μετρό «Σύνταγμα» και «Πανεπιστήμιο», προσπαθώντας να δυσκολέψει την πρόσβαση στην απεργιακή συγκέντρωση. Οι εργοδότες μια - δυο μέρες νωρίτερα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποτρέψουν τη συμμετοχή στην απεργία, άλλοι ισχυριζόμενοι ότι τάχα οι εργαζόμενοι δεν καλύπτονται από τις απεργιακές αποφάσεις, άλλοι προτείνοντας σε εργαζόμενους να πάνε κάνα δύο ώρες και μετά να γυρίσουν στη δουλειά.

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί και με τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, «παίζουν» όλες τις τελευταίες μέρες το «πινγκ πονγκ» των ευθυνών, μπας και αποπροσανατολίσουν τον λαό, μπας και φύγει από το «κάδρο» το σύστημα που υπηρετούν και μείνει μόνο η «ατομική ευθύνη» του εργαζόμενου.

Και, βεβαίως, στο τέλος των κινητοποιήσεων ανέβηκε το χιλιοπαιγμένο έργο - παρωδία με πρωταγωνιστές τα ΜΑΤ και κάποιες ομάδες, μήπως και διώξουν τον λαό από τους δρόμους του αγώνα.

«Οι ζωές μας δεν είναι κόστος - 'Η τα κέρδη ή οι ζωές μας»: Την υπογραφή αυτή, γραμμένη με κόκκινα γράμματα, άφησαν χιλιάδες διαδηλωτές στην πρόσοψη των γραφείων της «Hellenic Train».

Νωρίτερα η απεργιακή συγκέντρωση στα Προπύλαια είχε σχηματίσει μια ογκώδη πορεία που κατέληξε στα γραφεία της εταιρείας στη λεωφόρο Συγγρού, με χιλιάδες λαού και νεολαίας να γεμίζουν το κέντρο της πόλης και να διαδηλώνουν «Οι ράγες της ανάπτυξης βάφτηκαν με αίμα, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα».

«Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές», φώναξαν οι διαδηλωτές, με κάθε μπλοκ που έπαιρνε τη θέση του στη συγκέντρωση να δυναμώνει τη διαμαρτυρία για κάθε «κοιλάδα των Τεμπών» στην οποία συντρίβονται οι λαϊκές ανάγκες, να ενώνει τη φωνή του στην πάλη ενάντια στις «ράγες» του κέρδους που περνούν πάνω από τη ζωή της νεολαίας και του λαού.

«Δεν πρόκειται να σταματήσουμε» ήταν η υπόσχεση με την οποία ολοκληρώθηκε η απεργιακή κινητοποίηση. Από την απεργία και τη διαδήλωση στην Αθήνα, σωματεία και φορείς κάλεσαν στο συλλαλητήριο που διοργανώνουν το απόγευμα της Δευτέρας 20 Μάρτη συνδικαλιστικές οργανώσεις ενάντια στο κυβερνητικό νομοσχέδιο που παραδίδει το νερό στους επιχειρηματικούς ομίλους, καθώς και στη σύσκεψη Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Σωματείων την Τετάρτη 22 Μάρτη, στις 7 μ.μ. στο γήπεδο του Σπόρτιγκ.

Στην απεργιακή κινητοποίηση της Αθήνας παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Πες στους δικούς μου ότι θα αργήσω απόψε. Ενα θα γίνω με τις ράγες και τους καπνούς. Το τελευταίο εισιτήριο κόψε, γι' αυτό το τρένο που θ' αγγίξει τους ουρανούς»... Το νέο τραγούδι του συγκροτήματος «Κοινοί Θνητοί» ακούστηκε από τα μεγάφωνα της συγκέντρωσης. Παίρνοντας τη σκυτάλη από τα συνθήματα και τα πανό των διαδηλωτών, οι στίχοι απηύθυναν κι αυτοί το δικό τους κάλεσμα: «Τον σεβασμό μας στη μνήμη μας δώσε, το έγκλημα τους μην αφήσεις να ξεχαστεί»...

Μαζική και δυναμική ήταν και η συμμετοχή των μικρών ΕΒΕ, εμπόρων και αυτοαπασχολούμενων στο απεργιακό συλλαλητήριο. Τα σωματεία τους πραγματοποίησαν προσυγκέντρωση μαζί με την ΟΓΕ, τους συνταξιούχους και τους μαζικούς φορείς από τις γειτονιές της Αθήνας. Πορεύτηκαν δίπλα - δίπλα στη μεγάλη πορεία που ακολούθησε προς τα Προπύλαια και από εκεί στο Σύνταγμα, μέχρι κάτω στη Συγγρού.

Η μεγάλη τους συμμετοχή αποτυπώθηκε και στα μαγαζιά της Αθήνας που χθες έμειναν κλειστά, αφού τόσο η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής όσο και δεκάδες Σύλλογοι και Ενώσεις ΕΒΕ από όλο το λεκανοπέδιο καλούσαν τους μικροεπαγγελματίες να κατεβάσουν «ρολά» και να κατέβουν στους δρόμους.

«Τα κέρδη των μονοπωλίων είναι βαμμένα με αίμα. Απαιτούμε ασφαλείς συγκοινωνίες για όλο τον λαό» έγραφε το πανό της ΟΒΣΑ, αποκαλύπτοντας τη ρίζα του κακού για το έγκλημα στα Τέμπη, αλλά και τη δίκαιη απαίτηση οι μετακινήσεις να γίνονται με ασφάλεια. Με ανάλογα συνθήματα ακολουθούσαν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Κατεργασίας Ξύλου, η Ενωση Βιοτεχνών Μετάλλου Αττικής και Σύλλογοι εμπόρων.

«Ολες αυτές τις μέρες δυναμώνει ο προβληματισμός στο μυαλό αρκετών εργαζομένων από κάθε κλάδο, από πολλούς χώρους δουλειάς. Είναι σύγχρονο και φυσιολογικό να χαρακτηρίζει τη ζωή μας η φράση "πάμε και όπου βγει"; Να ξεκινάει η βάρδια χιλιάδων εργαζομένων με τη ζωή τους στα ζάρια; Τα δεκάδες εργοδοτικά εγκλήματα που πληθαίνουν έχουν την ίδια αιτία με το έγκλημα στα Τέμπη: Το κέρδος των λίγων!», ανέφερε. Στην κατεύθυνση αυτή, έθεσε μια σειρά από σχετικά ερωτήματα και προβληματισμούς, αναδεικνύοντας «τα ψέματα της κυβέρνησης αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ ότι "φταίει το αναχρονιστικό κράτος"». Στη ρίζα του προβλήματος, όπως εξήγησε, βρίσκεται το κράτος «που υπηρετεί τους επιχειρηματικούς ομίλους και θυσιάζει την ανθρώπινη ζωή, με ταχύτητα, με σύγχρονες και ψηφιακούς μεθόδους, με επιτελικότητα και στοχοπροσήλωση».

«Αυτό το κράτος είναι εχθρικό για τον λαό», ξεκαθάρισε ο Γ. Πέρρος και έφερε μια σειρά από παραδείγματα. Ανάμεσα σε άλλα, αναφέρθηκε στην ιδιωτικοποίηση και παράδοση στο ίδρυμα «Μαριάννα Βαρδινογιάννη» της μοναδικής δημόσιας παιδοογκολογικής δομής της χώρας, στα επανειλημμένα περιστατικά κατά τα οποία «πέφτει» το ρεύμα στον «Ευαγγελισμό», το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, στην πολύωρη αναμονή χιλιάδων ασθενών στις εφημερίες των υποστελεχωμένων νοσοκομείων, στην αναβολή σημαντικών χειρουργείων την περίοδο της πανδημίας, στην υποστελέχωση των σχολείων που ανοίγουν κάθε χρόνο με κενά που μπαλώνονται με συμβασιούχους - αναπληρωτές. Αλλά και στο γεγονός ότι η Πολιτική Προστασία της Περιφέρειας Αττικής διαθέτει «3 μόλις εκχιονιστικά μηχανήματα, με ισάριθμους χειριστές», όταν είναι νωπές οι μνήμες του περσινού χειμώνα, όταν έκλεισαν οι δρόμοι και η Αττική Οδός, εγκλωβίζοντας ανθρώπους για ώρες. Αντίστοιχα, έθιξε το ζήτημα της ασφάλειας των επιβατών που ταξιδεύουν για τα νησιά της χώρας με τα «σαπάκια» των εφοπλιστών που «βγάζουν κάθε λίγο βλάβες μεσοπέλαγα», ακυρώνουν δρομολόγια και αφήνουν τα νησιά του Αιγαίου χωρίς διασύνδεση με την ηπειρωτική χώρα.

«Αυτή η πολιτική υπαγορεύει σήμερα την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού», πρόσθεσε και αναφέρθηκε στο νομοσχέδιο που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση την επόμενη βδομάδα. «Υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που έχουν ψηφίσει όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, προετοιμάζουν ένα ακόμα έγκλημα: Να πούμε το νερό νεράκι. Να καταλήξουμε να μην ξέρουμε τι πίνουμε αφού τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας είναι κόστος για κάθε επενδυτή. Αυτό το νέο έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει. Η κυβέρνηση να το αποσύρει αμέσως! Εξω οι εργολάβοι και η επιχειρηματική δράση από το νερό», απαίτησε.

«Γίνεται πλέον όλο και πιο καθαρό σε όλο και περισσότερους πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος. Δεν είναι μια "καλή" ή "κακή" ιδιωτικοποίηση. Δεν είναι ένα "σύγχρονο" ή "αναχρονιστικό" κράτος. Είδαμε και τα "σύγχρονα" κράτη των ισχυρότερων καπιταλιστικών κρατών που μετέτρεψαν τις πλατείες τους σε χώρους μαζικών τάφων επειδή δεν μπορούσε το εμπορευματοποιημένο και ιδιωτικοποιημένο σύστημα Υγείας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της πανδημίας. Οσο το κλειδί των νόμων θα το έχουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις τους λειτουργώντας με θεό την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους, αυτοί θα έχουν τον ρόλο του θύτη, με το θύμα να είναι πάντα ο λαός. Οταν το κράτος των λίγων και των κερδών λειτουργεί ως στήριγμα των επιχειρηματικών ομίλων, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο», υπογράμμισε.

«Δεν υπάρχει διαχείριση αυτής της βαρβαρότητας προς όφελος του λαού εάν δεν ανατραπεί η εγκληματική πολιτική της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που υπηρετούν όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν σήμερα», ξεκαθάρισε. Στο φόντο αυτό, τόνισε ότι τα κόμματα που ομονοούν στην πολιτική «που υποβιβάζει την ανθρώπινη ζωή και τη ζυγίζει στη σχέση κόστος - όφελος, όπου κόστος είναι η ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων», δεν μπορούν να εγγυηθούν σύγχρονες υποδομές, ασφαλείς μαζικές μεταφορές, δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα. Την ίδια στιγμή, προκλητικά αξιώνουν από τον λαό «να μη διεκδικεί, αλλά να σβήσει την οργή του στην κάλπη».

«Η πείρα των τελευταίων ετών και οι τραγικές καταστροφές που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε αυτήν την πορεία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχουν "μεσσίες" και λυτρωτές! Η υπόθεση της προστασίας της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού είναι στα χέρια μας. Είναι στη δύναμη της οργάνωσης στα συνδικάτα, στους φοιτητικούς και μαθητικούς συλλόγους, σε όλους τους μαζικούς φορείς. Αυτή η δύναμη δεν άφησε να επιβληθεί η σιωπή. Δεν άφησε να συγκαλυφθούν οι ευθύνες», σημείωσε. «Το ξέσπασμα οργής στις εκατοντάδες κινητοποιήσεις δεν ήταν ένας απλός αυθορμητισμός των εργαζομένων και της νεολαίας όπως με άγχος προσπαθούν να το περιγράψουν διάφοροι παπαγάλοι της κυβέρνησης στα ΜΜΕ. Είναι απολύτως συνειδητή δράση καθώς το έγκλημα στα Τέμπη ήταν μια ακόμα σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι», πρόσθεσε.

«Αυτήν τη δράση θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις και να την ενισχύσουμε και να την οργανώσουμε. Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς μας. Στα Ολυμπιακά έργα, στο "Σαμίνα", στη "Ρικομέξ", στη Μάνδρα, στο Μάτι, στην Εύβοια, στους ντελιβεράδες, στην COSCO, στις οικοδομές, στο Εμπόριο. Τα δάκρυά μας γίνονται οργή, οργή που γίνεται δύναμη και αγώνας», διαβεβαίωσε ο Γ. Πέρρος.

Τεράστια ήταν η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα. Η πορεία απλώθηκε από την Πανεπιστημίου, στο ύψος του «Ρεξ», μέχρι τα γραφεία της «Hellenic Train» στη Συγγρού, διανύοντας μια πολύ μεγάλη απόσταση (βλ. και τον χάρτη). Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διαδηλωτές περνούσαν για 45 λεπτά μπροστά από την πλατεία Συντάγματος, με τα αμέτρητα μπλοκ να φωνάζουν συγκροτημένα και μαχητικά τα συνθήματά τους.