«Ακολούθα το χρήμα», λένε, για να βρεις τι συμβαίνει. Ισχύει και για τις ΜΚΟ, που μόνο κατ' όνομα είναι «μη κυβερνητικές».

Σ' αυτήν την ιστορία αυτό που περισσεύει είναι η υποκρισία.

Ενώ έχουν στηθεί για χίλιους δυό λόγους (από την υποκατάσταση του κράτους σε βασικές αρμοδιότητές του, στο χτύπημα της κοινωνικής πολιτικής μέσα από τον εθελοντισμό και τη φιλανθρωπία) το θέμα ανακινείται τις τελευταίες μέρες ως πρόβλημα «οικονομικής διαχείρισης».

Χαμός μεγάλος για το πόσες είναι, πόσα παίρνουν κι αν πιάνουν τόπο. Και πόσες είναι ξέρουν και τι δουλειά κάνουν, ξέρουν.

Οτι θρέφουν και κηφήνες είναι μία από τις δουλειές που κάνουν, αλλά δεν είναι η κύρια. Για παράδειγμα, γύρω από τα θέματα της οικολογίας μέσα από μια σειρά ΜΚΟ στήθηκε ως και πολιτικό κόμμα το οποίο εμφανίζεται ως δήθεν ακηδεμόνευτο από συμφέροντα. Την ίδια ώρα μερίδα της αστικής τάξης προσπαθεί να ξεμαγαρίσει την αντιλαϊκή δράση της κάνοντας πολιτική μέσα από αυτές ακριβώς τις ΜΚΟ, π.χ. Πάρνηθα, Πεντέλη κ.ά...

Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πάμπολλα, όπως στον χώρο της Υγείας, όπου καπιταλιστές με τόνους αντεργατικότητας στην πλάτη τους επιχειρούν να ξεπλυθούν μέσα από ΜΚΟ που περιθάλπουν τα θύματα του συστήματος (μην πούμε ονόματα και αποθαρύνουμε την ...ελπίδα των ανθρώπων...).

Οι ΜΚΟ δεν είναι τίποτα άλλο από μακρύ χέρι των ίδιων των καπιταλιστών και του κράτους τους. Μεγάλο μέρος τους μετέχει σ' αυτό που προωθείται ως «κοινωνική οικονομία» κι άλλο ένα μεγάλο μέρος τους μετέχει ευθέως στα ίδια τα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών εντός κι εκτός της χώρας (από διάφορα παράξενα "πολιτιστικά" ιδρύματα στη Θράκη και την Ηπειρο, ως "αθώες" οργανώσεις ...για την πείνα στην Αφρική).

Ας σταματήσει η υποκρισία για τη διαχείριση. Το οργανωμένο μαζικό λαϊκό κίνημα είναι ο στόχος τους. Αυτό θέλουν να υποκαταστήσουν, όταν δεν επιδιώκουν ανοιχτά να το προβοκάρουν. Ποιος θα ξεχάσει τα προεκλογικά ερωτηματολόγια της greenpeace που έκαναν υπουργό του ΠΑΣΟΚ τον τότε επικεφαλής της; `Η, τα πρόσφατα παραδείγματα των διαφόρων «-ίστας» με τα οποία επιδιώχθηκε και επιδιώκεται να καναλιζαριστεί η λαϊκή κατακραυγή σε ανώδυνους ποδηλατικούς και άλλου τέτοιου τύπου δρόμους;

Τι σου είναι κι αυτή η κρίση. Πάνω που ξοδεύεις τόσο χαρτί για να την περιγράψεις σαν «χρηματοπιστωτική» (ορισμένοι - «λέγε με ΣΥΡΙΖΑ» - έσπευσαν να αναλύσουν ως και τον «καπιταλισμό καζίνο»), αυτή ξεφεύγει και γίνεται «δημοσιονομική» και πάνω που επιστρατεύουν ως και τον Μαρξ ορισμένοι για να αποδείξουν ότι δεν χρειάζεται να τα βάλουμε και με τον καπιταλισμό, η κρίση την κοπανάει και εμφανίζεται ως «κρίση χρέους». Δόστου ξανά αναλύσεις, κι εκεί που λες «τον πιάσαμε τον ταύρο από τα κέρατα», τσουπ η κρίση πηδάει και παρουσιάζεται πλέον «πολιτική κρίση».

Η «μετάλαξη» δείχνει μόνο τη γελοιότητα και το αδιέξοδο όσων εξαρχής αρνήθηκαν να δουν την κρίση σαν καθαρόαιμη καπιταλιστική κρίση, δηλαδή σαν κρίση υπερσυσσώρευσης και που σαν τέτοια αναγκαστικά θα οδηγούσε και σε συγκεκριμένα μέτρα για το ξεπέρασμά της. Μέτρα που τσακίζουν την εργατική τάξη. Μέτρα που δηλώνουν πως οι καπιταλιστές είναι υποχρεωμένοι να καταφύγουν στην βαρβαρότητα για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους.

Οι κατά καιρούς αναλυτές της κρίσης, δεν έγραψαν ό,τι έγραψαν από βλακεία. Αλλά γιατί έπρεπε να παρουσιάσουν τα μέτρα σαν δίκαια και αναγκαστικά και μάλιστα τέτοια που συμφέρει τους εργάτες να ταυτίσουν την τύχη τους με την τύχη των καπιταλιστών.

Τώρα που αμφισβητείται η ίδια η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, σπεύδουν να ζητήσουν στήριξη της κυβέρνησης ...ως τον Μάρτιο. Τι θα γίνει άραγε τον Μάρτιο; Δεν το λένε, είναι γνωστό. Θα γίνουν μέσα από τη σύνοδο κορυφής πανευρωπαϊκός νόμος αυτά που ήδη εξήγγειλαν το Εκοφιν και το Γιουρογκρούπ, αυτά που ζήτησε ήδη ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Τα μέτρα για την παραπέρα εξαθλίωση του λαού.

Ισχύει ό,τι και από την αρχή: Την κρίση πρέπει να την πληρώσει η ολιγαρχία. Ούτε βήμα πίσω απ' αυτό και τις συνέπειές του: Σημαίνει πλάτεμα - οικοδόμηση του μετώπου που παλεύει για άλλο δρόμο ανάπτυξης, βάζει θέμα για την ίδια την εξουσία. Το αν θα πέσει ή όχι η σημερινή κυβέρνηση σ' αυτή τη διαδικασία, πρέπει να αφήνει παγερά αδιάφορο το λαό. Να τον νοιάζει μόνο να μην αλλάξει χαλίφη. Να πάρει ο ίδιος την εξουσία. Να μην υποστεί αυτά που ήδη προαναγγέλλουν οι γραφιάδες της αστικής τάξης: Κι άλλο κρατικό χρήμα για την ενίσχυση των καπιταλιστών, δεινά για το λαό.

Καμιά ανάσα για τους καπιταλιστές. Τώρα όλες οι διεκδικήσεις στο δρόμο.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ και τσάκισμα του κινήματος

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε ύφεση χωρίς σχέδιο εξόδου

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τρομάζει η μεγάλη ύφεση

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Σωτήριες προτάσεις από την Τράπεζα της Ελλάδος

ΤΑ ΝΕΑ: Τα «ασημικά» σε... slow track

Η ΑΥΓΗ: Αγρια ύφεση

ΑΥΡΙΑΝΗ: Αντε γεια και... καλή χρεωκοπία

ΕΘΝΟΣ: Αναταράξεις στο ΠΑΣΟΚ για το «πωλητήριο»

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ιδού πού πήγαν τα λεφτά, κύριε πρωθυπουργέ

Ο ΛΟΓΟΣ: Με νόμο η μη πώληση δημόσιας περιουσίας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Παιδιά σε ξύλινα κλουβιά με μόνο ένα στρώμα»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Τουρκικό ηλεκτρικό ρεύμα σε ελληνικά νησιά

«Οταν στη χώρα των δέκα εκατομμυρίων κατοίκων έχουν ξεφυτρώσει, κατά ορισμένους υπολογισμούς, 30.000 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (...) μόνο το αριθμητικό στοιχείο δείχνει ότι κάποιοι ανακάλυψαν... φλέβα εύκολου χρήματος (...) ενώ ανά 1.000 κατοίκους αντιστοιχεί ένα φαρμακείο, στον ίδιο αριθμό κατοίκων αντιστοιχούν 3 ΜΚΟ. Την ίδια στιγμή, πανελλαδικά, λειτουργούν 3.000 συνεταιρισμοί. Η φάμπρικα που στήθηκε, με τη συνδρομή διεθνών οργανισμών, των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει προμετωπίδα τον εθελοντισμό, την αλληλεγγύη σε πάσχοντες και γενικά το κοινωνικό έργο. Μόνο στο όνομα των μεταναστών, των ναρκωτικών και των κακοποιημένων γυναικών έχουμε 4.500 ΜΚΟ (...) Υπάρχουν και εκείνες που εντάσσονται στη στρατηγική διείσδυσης σε διάφορες χώρες, λειτουργώντας ως "δούρειος ίππος". Μια πρακτική που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ, με τη συνεργασία διαφόρων χωρών. Μηδέ της δικής μας εξαιρουμένης. Παλιότερα, τα πρωτεία σε ΜΚΟ είχε το υπουργείο Εξωτερικών. Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, το χρήμα ρέει άφθονο και από τα υπουργεία Εργασίας, Υγείας, τη Γραμματεία Ισότητας κ.λ.π.» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Το υπουργείο Εξωτερικών της Αυστραλίας αναθεώρησε την ταξιδιωτική του σύσταση για την Ελλάδα. Επισημαίνεται στους Αυστραλούς πολίτες πως "οι απεργίες γίνονται πιο συχνά στην Ελλάδα. Απεργίες σημειώνονται και στα δημόσια μέσα συγκοινωνιών με αποτέλεσμα να επηρεαστούν τα ταξιδιωτικά σας πλάνα στην Ελλάδα". Στην ταξιδιωτική σύσταση προστίθεται πως "η βία μπορεί να εκδηλωθεί χωρίς προειδοποίηση στην Ελλάδα, όπου καταγράφονται τοποθετήσεις βομβών σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια"» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Ψυχραιμία λοιπόν. Γιατί με τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται στο εσωτερικό της χώρας αυτή η συζήτηση, στέλνουμε λάθος μηνύματα στον διεθνή περίγυρο και τους εταίρους μας, από τους οποίους εξαρτάται στον μέγιστο βαθμό η αποσυμπίεση της ελληνικής οικονομίας» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).