Το μακελειό στο Παρίσι έρχεται να προστεθεί στη μακριά αλυσίδα γεγονότων όπου οι λαοί καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, επεμβάσεων και πολέμων. Γεγονότα που ταυτόχρονα αξιοποιούνται, από τη μια, για τη συνέχιση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, που γίνονται στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» ή δήθεν της «προάσπισης της δημοκρατίας» και, από την άλλη, για την ένταση της καταστολής και της τρομοκράτησης των λαϊκών κινημάτων, την κλιμάκωση της αστυνομοκρατίας, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Το βασικό ερώτημα, επομένως, πέρα από την οδύνη για τα αθώα θύματα και την καταδίκη του εγκλήματος, είναι διαχρονικά επίκαιρο: «Ποιος ωφελείται από τέτοιου είδους ενέργειες;». Η συγκυρία στην οποία συμβαίνει το έγκλημα είναι πολύ συγκεκριμένη και πρέπει να προβληματίσει γιατί λειτουργεί ως το ...αναγκαίο «λάδι στη φωτιά»: Εδώ και καιρό φαίνεται ότι προετοιμάζεται ευρύτερη επέμβαση στη Συρία, τα καραβάνια των ξεριζωμένων, προσφύγων και μεταναστών από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη διογκώνονται, ενώ οξύνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πόρων και δρόμων μεταφοράς τους σε συνθήκες όπου εκδηλώνονται δυσκολίες στην καπιταλιστική ανάκαμψη.

Η περίπτωση της Γαλλίας, καθώς και αυτή των επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης στις 11/9/2001 αλλά και άλλες που ακολούθησαν, όπως το 2004 στην Ισπανία, το 2005 στο Λονδίνο, αξιοποιήθηκαν όλες για αντιλαϊκές εξελίξεις. Θυμίζουμε τη δέσμη μέτρων παρακολούθησης και καταστολής του Patriotic Act στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτέμβρη και στις άλλες χώρες καθώς βέβαια και τη συνεχιζόμενη σφαγή των λαών του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας κ.λπ.

Ολες αυτές οι επεμβάσεις είχαν «αντιτρομοκρατικό» πρόσχημα, αλλού αξιοποιώντας εγκληματίες που είχαν «στήσει» σε προηγούμενη φάση οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και οι σύμμαχοί τους στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, από το Πακιστάν και την Τουρκία έως τη Σαουδική Αραβία, ως «μαχητές της ελευθερίας» (μουτζαχεντίν και «Ταλιμπάν» ενάντια στη ΛΔ Αφγανιστάν). Είτε συνέβαλαν στη διαμόρφωση νέων δυνάμεων όπως π.χ. αυτές (Λιβύη, Συρία κ.ά.) που ξεπήδησαν μέσα από τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη». Εκτός από το ΚΚΕ, όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα, αστικές και οπορτουνιστικές, επικροτούσαν την «αραβική άνοιξη». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώθηκαν οι τζιχαντιστές - φανατικοί ισλαμιστές - ένα ακόμα δημιούργημά τους που αξιοποιούν πολύμορφα.

Αυτοί που στήριξαν, χρηματοδότησαν και εξόπλισαν τέτοιες δυνάμεις θέλουν τους λαούς υποταγμένους υπό το καθεστώς του τρόμου και σε ένα κλίμα λεγόμενης «εθνικής ομοψυχίας», που ουσιαστικά θα επικροτούν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Είναι οι ίδιες κυβερνήσεις της ΕΕ που σήμερα διαγκωνίζονται για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών, που στήριξαν ή ανέχτηκαν πολίτες των χωρών τους να πάνε να πολεμήσουν εναντίον της συριακής κυβέρνησης. Και το αίμα του γαλλικού λαού, που χύθηκε απ' το δικό τους δημιούργημα, αξιοποιείται τώρα για να δρομολογήσουν την εντονότερη εμπλοκή τους στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, στο πλαίσιο του σφοδρού ανταγωνισμού, που υπάρχει στην περιοχή μεταξύ των ΗΠΑ, κρατών της ΕΕ, της Ρωσίας κ.λπ.

Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να είναι σε ετοιμότητα. Το ΚΚΕ καλεί κάθε σκεπτόμενο λαϊκό άνθρωπο να μη νομιμοποιήσει νέες πολεμικές επεμβάσεις. Ο λαός μας δε θα πρέπει να επιτρέψει την οποιαδήποτε νέα εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνους σχεδιασμούς, για τους οποίους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι και δηλώνει διαθέσιμη. Οι δηλώσεις του υπουργού Αμυνας για ενίσχυση του ρόλου του ΝΑΤΟ, για Ελλάδα «ασφαλή» στους κόλπους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, πρέπει να προκαλούν ανησυχία.