ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η εκπαιδευτική απορύθμιση...

Ενας μήνας πέρασε από την έναρξη της φετινής σχολικής περιόδου κι ακόμα να ομαλοποιηθεί πλήρως η λειτουργία των σχολείων. Αλλά πώς να λειτουργήσουν κανονικά και χωρίς σοβαρότατα προβλήματα τα σχολεία με τις τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό - την ύπαρξη 3.500 κενών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κατήγγειλε προχτές η ΟΛΜΕ - σε κτιριακή υποδομή, τεχνολογικό εξοπλισμό και βιβλία;

Είναι, λοιπόν, πασίδηλο ότι, χρόνο με το χρόνο, υποβαθμίζεται όλο και περισσότερο η λεγόμενη και δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση στη χώρα μας. Ιδιαίτερα τα τελευταία 3 χρόνια - με την εφαρμογή της περιβόητης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης - αυτή η δραματική υποβάθμιση προχωρεί με σχέδιο και προγραμματισμό. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, δεν πρόκειται καν για μεταρρύθμιση, αλλά για απορύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, με στόχο να περιοριστεί δραστικά ο ρόλος και η συμμετοχή του κράτους στο χώρο της Παιδείας και ν' αφεθεί μπόλικο, ελεύθερο έδαφος στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που εμπορεύονται επιλεκτικά κι ακριβά τη γνώση και τη μόρφωση.

... δε θα περάσει εύκολα

Η εικόνα της κυβερνητικής εγκατάλειψης και της πλήρους υποβάθμισης, που έχει δημιουργηθεί σήμερα στη δημόσια εκπαίδευση, προκαλεί τη θλίψη της εκπαιδευτικής κοινότητας κι όλου του ελληνικού λαού. Ομως, η θλίψη και η οργή για την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης δε φτάνουν. Χρειάζεται ν' αναπτυχθεί η πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Μια πάλη συνεχής, με τη συμμετοχή μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών, στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, αλλά και όλων των εργαζομένων, όλων των λαϊκών στρωμάτων. Διότι η απορύθμιση της δημόσιας παιδείας και η ανάπτυξη της ιδιωτικής, πρώτα και κύρια, πλήττει τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, αφού προσθέτει ακόμη περισσότερα και ψηλότερα ταξικά τείχη στην εκπαίδευση, στερώντας το δικαίωμα στη γνώση και στη μόρφωση, όχι μόνο από τα παιδιά της φτωχολογιάς, αλλά και των μικρομεσαίων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Και βέβαια, οι εξαγγελθείσες νέες φετινές μαθητικές κινητοποιήσεις για την αναβάθμιση της δημόσιας, δωρεάν παιδείας δείχνουν ότι η κυβερνητική πολιτική της απορύθμισης εξακολουθεί να βρίσκει πολλά εμπόδια και πολύ δύσκολα θα περάσει...

Εκρηκτικό μείγμα

Η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή μπορεί να κυριαρχεί στις διεθνείς εξελίξεις, αλλά δεν είναι και η μοναδική υπόθεση, που αναδεικνύει το πιο άγριο και επιθετικό πρόσωπο του διεθνούς ιμπεριαλισμού στη σύγχρονη εποχή. Η ολοένα και μεγαλύτερη ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο. Αλλωστε, στον 20ό αιώνα, η ανθρωπότητα γνώρισε την πιο ακραία μορφή της δυο φορές, με τους δυο παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η ολοένα και μεγαλύτερη όξυνση των μονοπωλιακών ανταγωνισμών και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων έχει ως αποτέλεσμα και πολεμικές συρράξεις στην πλέον ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη. Τα Βαλκάνια, η Μέση Ανατολή, η Ευρασία, αλλά και η Βόρεια Αφρική γίνονται πεδίο μοιράσματος, ανάμεσα στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Και μέσα σ' αυτήν τη δολοφονική για τους λαούς στρατηγική του ιμπεριαλισμού, η άρχουσα τάξη της Ελλάδας «παίζει» την τύχη της, συμμετέχοντας στο κυνήγι της λείας, ως μέρος των αρπαχτικών που περιμένουν να γευτούν κομμάτι από τα απομεινάρια του μοιράσματος των θυμάτων.

Τούτες τις στιγμές λοιπόν, που το Ισραήλ, με τις πλάτες των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ματοκύλισε την Παλαιστίνη, ανάβοντας ένα ακόμη μπουρλότο στην ευρύτερη περιοχή, δεν μπορεί να περνά απαρατήρητος ο σχηματισμός ενός επικίνδυνου παζλ, η ενεργοποίηση του οποίου μπορεί να οδηγήσει σε γενικότερη ανάφλεξη, με την Ελλάδα της πλουτοκρατίας να θυσιάζει το λαό της στον κίνδυνο που δημιουργεί η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, για την εκμετάλλευση και τον έλεγχο των πηγών του πετρελαίου, των δρόμων μεταφοράς του, αλλά και κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής της ευρύτερης περιοχής, μαζί με τον έλεγχο των εμπορικών δρόμων.

Οι εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία, αποτέλεσμα της συνέχισης του πολέμου με άλλες μορφές επεμβάσεων, φέρουν και τη σφραγίδα της συμμετοχής της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία καυχιέται για τη συμβολή της σ' αυτό το αποτέλεσμα. Οι συγκεκριμένες εξελίξεις αποτελούν έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των παραγόντων που αναπαράγουν τις εστίες έντασης και αντιπαράθεσης στην περιοχή, σε συνδυασμό με τη διαμόρφωση συνθηκών για την επέλαση των διεθνικών μονοπωλίων, προκειμένου να καταβροχθίσουν την οικονομία της. Ενα ακόμη πεδίο μοιράσματος, με πολλαπλά οφέλη για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που έκαναν τον πόλεμο ενάντια στο λαό της και που δε θα διστάσουν να τον επαναλάβουν, όταν και όποτε χρειαστεί.

Αλλά οι εκλογές για τους δήμους στην Αλβανία, η χρησιμοποίηση της μειονότητας για ένταση των εθνικιστικών αντιθέσεων, σε συνδυασμό με την ολοένα και πιο αποφασιστική προβολή της ιδέας για τη μεγάλη Αλβανία, προσθέτουν ακόμη ένα «δυναμίτη με φιτίλι», έτοιμο να εκραγεί στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας. Τούτη η όξυνση της ελληνοαλβανικής αντιπαράθεσης έχει άμεση σχέση και με τον ελληνοϊταλικό επιχειρηματικό ανταγωνισμό στο έδαφος της γειτονικής χώρας.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, ήρθε η ΝΑΤΟική άσκηση στην Τουρκία, για να αποδείξει, όχι μόνο ότι το Αιγαίο ΝΑΤΟκρατείται, όχι μόνο τη μειονεκτική θέση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και την αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, αλλά και την ύπαρξη της έντασης των ελληνοτουρκικών ανταγωνισμών, ως παράγωγο των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων στην ευρύτερη περιοχή.

Εκρηκτικό, λοιπόν, το μείγμα, που συγκυριακά αποκαλύπτουν οι εξελίξεις στην περιοχή μας, αλλά επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που δημιουργούν κινδύνους για το μέλλον του λαού. Επιβεβαιώνουν, δε, την ανάγκη συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης, ως του μόνου μέσου που μπορεί να δημιουργεί συνθήκες διεξόδου προς όφελός του, μαζί με την κοινή πάλη των γειτονικών λαών.

Ο ασφαλής εκ του ασφαλούς

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ετεροχρονισμένο, πλην αξιοσημείωτο: Το Σάββατο το μεσημέρι, στην Ελλάδα, βρίσκονταν σε εξέλιξη δυο ακόμα ναυτικές περιπέτειες, μια εκ των οποίων εξελίχτηκε σε μια ακόμα τραγωδία με ένα νεκρό. Αυτά είναι γνωστά. Το λιγότερο γνωστό είναι ότι εκείνη ακριβώς τη στιγμή, που εδώ συνέβαινε ό,τι συνέβαινε, ο πρωθυπουργός βρισκόταν στο Μπίαριτζ, όπου και προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Τα ελληνικά πλοία είναι ασφαλή. Η ελληνική ακτοπλοΐα είναι ασφαλής και η κυβέρνηση παίρνει όλα τα μέτρα, για να εξασφαλίσει την ασφάλεια αυτή»!

Επαναλαμβάνουμε ότι αυτά ειπώθηκαν ταυτόχρονα με τις δυο ναυτικές περιπέτειες. Συνεπώς, δε χρειάζεται κανένα περαιτέρω σχόλιο...

Προμελετημένο έγκλημα

Η προχτεσινή υπουργική απόφαση, σύμφωνα με την οποία οι επιχειρήσεις τροφίμων θα έχουν στο εξής την ευθύνη για τη διασφάλιση της υγιεινής των ειδών διατροφής, δεν είναι μια συνηθισμένη γραφειοκρατική διεκπεραίωση «τρεχόντων θεμάτων». Αφορά το τι θα τρώμε εμείς και τα παιδιά μας και από αυτή την άποψη η κυβέρνηση Σημίτη, ανεξάρτητα από τα αν υλοποιεί σχετικές οδηγίες της ΕΕ, αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες. Στην πραγματικότητα, παραδίνει εν λευκώ τη διατροφή και την υγεία του λαού στα χέρια των πολυεθνικών τροφίμων. Και φυσικά, κανείς δεν περιμένει από τη στιγμή που στόχος των τελευταίων είναι η μεγιστοποίηση των υπερκερδών τους, ότι αυτό που θα προσέχουν είναι η ποιότητα στη διατροφή και η υγεία των λαϊκών μαζών. Εδώ ακόμα και όταν βρίσκονταν, υποτίθεται, υπό καθεστώς παρακολούθησης, είχαν νοθεύσει και «πλαστικοποιήσει» τα τρόφιμα, δηλητηριάζοντας και κονταίνοντας την ανθρώπινη ζωή.

Δε χωρά καμία αμφιβολία ότι με αυτή την απόφαση η κυβέρνηση και η ΕΕ καθίστανται συνένοχοι και συνεργοί σε ένα έγκλημα σε βάρος πρώτα και κύρια της εργατικής τάξης, η οποία με το ζόρι εξασφαλίζει τα προς το ζην. Οσο για τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων, που θα παρακολουθεί την εφαρμογή της απόφασης, οι πάντες καταλαβαίνουν ότι αποτελεί το άλλοθι του προμελετημένου εγκλήματος.

Διπλός κλοιός

Το πετρέλαιο

επάνω,

χραπ, δαγκώνει

σαν το... Γιάννο

και χειμώνας

σαν ενσκήψει

η φωτιά πια

θα μου λείψει

και θα πάω

από πλευρίτη,

αν γλιτώσω