Αποψη από τις εργασίες της Συνδιάσκεψης

Στη συνδιάσκεψη, επαγγελματίες, βιοτέχνες έμποροι και αυτοαπασχολούμενοι από όλη την Ελλάδα, έδωσαν το στίγμα της ανάγκης για ένταση του αγώνα, μια και η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Μπροστά στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας, (ΓΣΕΒΕΕ), οι ΔΗΚΕΒίτες, πρέπει να πάρουν την υπόθεση του συντονισμού των αγώνων στα χέρια τους. Να καταδείξουν τις ευθύνες, να αποκαλύψουν από ποιους επιβάλλεται αυτή η πολιτική, να ενημερώσουν τους συναδέλφους, να «πλατειάσει» το άνοιγμα σε όλους όσοι υφίστανται τα δεινά αυτής της πολιτικής και, το βασικότερο, η δημιουργία του παλλαϊκού μετώπου για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Η περίοδος που πραγματοποιήθηκε η συνδιάσκεψη είναι κρίσιμη. Η επέλαση του μεγάλου κεφαλαίου παίρνει τα χαρακτηριστικά χιονοστιβάδας. Αντίθετα, η αντίσταση των ΕΒΕ, που βλέπουν μέρα με τη μέρα να χάνουν το εισόδημά τους, αλλά και τις επιχειρήσεις τους, είναι «ασθενής». Και είναι «ασθενής» όχι γιατί οι ΕΒΕ δεν είναι αποφασισμένοι να βγουν στους δρόμους του αγώνα (άλλωστε το έχουν κάνει πολλές φορές), αλλά, η επικράτηση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων στη ΓΣΕΒΕΕ, οδηγεί στην ηττοπάθεια, στη συναίνεση, στον «οχαδερφισμό», σε όλες εκείνες τις παραμέτρους, που παροπλίζουν την αγωνιστική διάθεση των μικρομεσαίων.

Οι κραυγές αγωνίας, πολλές και σ' αυτή τη συνδιάσκεψη. Είναι υπερβολικά πολλοί αυτοί που κινδυνεύουν να χάσουν τις επιχειρήσεις τους και άλλοι τόσοι εκείνοι που απειλούνται να βρεθούν στη φυλακή. Τα ωράρια εξοντωτικά, αφού για να επιβιώσει μία μικρή επιχείρηση - ως επί το πλείστον οικογενειακή - η διάρκεια της εργασίας, πολλές φορές υπερβαίνει τις 16 ώρες. Η «κοινή αίσθηση», ότι οι ΕΒΕ, χαίρουν οικονομικής ευμάρειας, εμπεριέχει το στοιχείο της πλάνης, διότι τα τελευταία χρόνια, η κατάσταση έχει γίνει ασφυκτική. Οπως χαρακτηριστικά ακούστηκε σε πολλές περιπτώσεις δουλεύει μία ολόκληρη οικογένεια και βγαίνει ένα μεροκάματο ή ό,τι βγάζουν μετά βίας φτάνει για να πληρώσουν τους εργαζόμενους.

Ανοίγοντας τις εργασίες της συνδιάσκεψης με την εισήγηση, ο Δ. Φέτσης, πρόεδρος της ΔΗΚΕΒΕ σημείωσε ότι «η 4η πανελλαδική συνδιάσκεψη πραγματοποιείται σε μία περίοδο κρίσιμης καμπής για τη χώρα, το συνδικαλιστικό κίνημα και τους επαγγελματικές - βιοτέχνες εμπόρους και αυτοκινητιστές. Η κυβέρνηση προσαρμόζει την εξωτερική πολιτική στις απαιτήσεις και τις ανάγκες των σχεδιασμών των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, είναι συμμέτοχος στην απροκάλυπτη επέμβαση στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας, σε έναν επικίνδυνο ρόλο αμφισβήτησης του γιουγκοσλαβικού λαού να αποφασίζει πια θα είναι η τύχη και η πορεία της χώρας του. Η πολιτική και η οικονομική κατάσταση στη χώρα πέρασε σε πιο βαθιά εξάρτηση, σχεδιάζεται και προσαρμόζεται στις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ΕΕ ΝΑΤΟ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ».

Συνεχίζοντας, έκανε αναφορά στα υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου τονίζοντας ότι «η πολιτική προσαρμογής της χώρας στην ΟΝΕ, οι λεγόμενες αναδιαρθρώσεις στην οικονομία, οι εξαγορές, οι συγχωνεύσεις επιτάχυναν τη συγκέντρωση κεφαλαίων παραγωγής υπηρεσιών σε όλο και λιγότερα χέρια, με στόχο το μεγαλύτερο και γρηγορότερο κέρδος. Το μεγάλο κεφάλαιο έχει επιτύχει τους υψηλότερους δείκτες κερδοφορίας στην Ευρώπη, γίνεται πιο επιθετικό, κατακτά στρατηγικής σημασίας τομείς, όπως τηλεπικοινωνίες, χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενέργεια, μεταφορές, υγεία». Και επ' αυτών ανέφερε στοιχεία που δημοσιοποίησε πρόσφατα η ICAP: «Για το 1999 οι βιομηχανικές επιχειρήσεις αύξησαν τις πωλήσεις τους κατά 13% και τα κέρδη τους κατά 33%, αντίθετα οι μικρές επιχειρήσεις είχαν αύξηση πωλήσεων 9% και αύξηση κερδών 3%, δηλαδή ενώ οι μεγάλες βιομηχανίες είχαν μεγάλη αύξηση κερδών, η βιομηχανία είχε πτώση. Ακόμη σε πρόσφατα στοιχεία της ίδιας εταιρίας, αναφέρεται ότι οι 100 μεγαλύτερες - βάσει πωλήσεων - εμπορικές επιχειρήσεις καλύπτουν το 47,3% των συνολικών πωλήσεων και το 41,3% του καθαρού αποτελέσματος των 7.006 επιχειρήσεων του δείγματος. Στον αντίποδα οι μικροί ΕΒΕ και οι αυτοαπασχολούμενοι συμπιέζονται οικονομικά, ο τζίρος φεύγει από τα χέρια τους, γλιστράει προς το μεγάλο κεφάλαιο, η δυσβάσταχτη φορολογία και τα αυξανόμενα λειτουργικά έξοδα επιδεινώνουν την κατάσταση, η θέση εργασίας τους κινδυνεύει.

Αναφερόμενος στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα, ο Δ. Φέτσης σημείωσε: «Σοβαρά μας προβληματίζει η στάση της συναίνεσης και της υποταγής σ' αυτή την πολιτική από τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις - ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΑΕ. Σε αγαστή συνεργασία με το ΣΕΒ, ενσωματώνουν τις θέσεις και τα εντελώς διαφορετικά αιτήματα του μικροβιοτέχνη, μικρέμπορα με τις θέσεις και τα συμφέροντα των βιομηχάνων και του μεγάλου κεφαλαίου, δηλαδή στην ουσία ευνουχίζουν τα αιτήματα των εκατοντάδων χιλιάδων μικρών ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενων. Αυτή η τακτική οδήγησε το συνδικαλιστικό κίνημα στην αγωνιστική απονεύρωση, τροφοδότησε και ενδυνάμωσε τα εκφυλιστικά φαινόμενα τα οποία υπονομεύουν τη λειτουργία του, την ίδια την ύπαρξή του και εμποδίζουν κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία. Τα σωματεία είναι αποκομμένα από τα μέλη τους, εγκλωβισμένα στη λογική της τυπικής καθημερινής διαχείρισης, απαξιώνουν κάθε μορφή ζωντανής επαφής. Οι ομοσπονδίες στην πλειοψηφία τους δεν αναπτύσσουν τον επιτελικό τους ρόλο, εξαντλούνται σε συνέδρια και ημερίδες "πανηγύρια" εκμεταλλευόμενες προγράμματα, τροφοδοτούν πελατειακές σχέσεις. Πολλά μέλη διοικητικών συμβουλίων προσβλέπουν σε δημόσιες σχέσεις και χρησιμοποιούν το συνδικαλιστικό κίνημα ως εφαλτήριο προσωπικών επιδιώξεων».

Η ΔΗΚΕΒΕ, μετά την 3η πανελλαδική συνδιάσκεψη βρέθηκε με πιο επεξεργασμένες θέσεις, συγκρότησε τα κεντρικά και περιφερειακά όργανα, Γενικό Συμβούλιο, προεδρείο και τοπικές επιτροπές σε αρκετές πόλεις. Ξεπεράστηκαν λειτουργικές αδυναμίες, βρίσκεται σε ανοδική πορεία, κρατήθηκε ανοιχτό μέτωπο στα προβλήματα των ΕΒΕ, με ζωντανό και αταλάντευτο στοιχείο τον αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό. Με βάση τις αποφάσεις της 3ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης οι θέσεις και η δράση αντικειμενικά βοήθησε τα πρωτοπόρα τμήματα των ΕΒΕ και των αυτοκινητιστών να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθεί η κυβέρνηση και η ΕΕ. Επίσης καταβλήθηκαν προσπάθειες για κοινή δράση των ΕΒΕ, των αυτοκινητιστών με τα άλλα λαϊκά στρώματα, εργαζόμενους, αγρότες συνταξιούχους και νεολαία. Σήμερα ένα μεγάλο τμήμα των ΕΒΕ, εκτός ΔΗΚΕΒΕ, αποδέχεται τις εκτιμήσεις της και προβληματίζεται σοβαρά με τη θέση ότι ο αγωνιστικός δρόμος αντιμετώπισης των προβλημάτων είναι η μοναδική ελπίδα απέναντι στην επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου.

Η πολιτική της ΟΝΕ και η νεοφιλελεύθερη επίθεση δεν είναι ανίκητη , σημειώνεται στην εισήγηση, «οι δυνατότητες αντίστασης είναι ανάλογες της συγκέντρωσης και του συντονισμού των αγωνιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ. Σε τελευταία ανάλυση εξαρτάται από το βαθμό που έχει κατανοήσει ο κάθε συνάδελφος να θυσιάσει χρόνο από ένα μεροκάματο που συνεχώς συρρικνώνεται προς όφελος της συνολικής βελτίωσης της οικονομικής και της κοινωνικής κατάστασης ολόκληρου του κοινωνικού στρώματος του οποίου είναι μέλος, ότι δηλαδή, το μεροκάματο δεν κερδίζεται μόνο στο μαγαζί του, αλλά και στους δρόμους του αγώνα. Εξαρτάται επίσης από τους συναγωνιστές που θα αναζητήσει και δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αγρότες. Το καθήκον της ενημέρωσης και της δραστηριοποίησης πέφτει κατά κύριο λόγο στις πλάτες των ΔΗΚΕΒιτών. Η σημερινή κατάσταση στην παράταξη μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε ότι η ΔΗΚΕΒΕ είναι πιο ικανή σήμερα να φέρει σε πέρας ένα τέτοιο καθήκον».

Στην αναγκαιότητα της συσπείρωσης όλων των λαϊκών στρωμάτων για την απόκρουση αυτής της πολιτικής αναφέρθηκε στο χαιρετισμό του και ο εκπρόσωπος του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) Γ. Παναγιώτου, ο οποίος σημειώνοντας ότι ο κοινός εχθρός είναι ο ιμπεριαλισμός, απεύθυνε κάλεσμα σε παλλαϊκό αγώνα ανατροπής αυτής της πολιτικής για την εφαρμογή της λαϊκής οικονομίας. Από την πλευρά του ο Γ. Κατημερτζής νυν δήμαρχος της Καισαριανής και πρώην πρόεδρος της ΔΗΚΕΒΕ, ως εκπρόσωπος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σημείωσε και αυτός την αναγκαιότητα συσπείρωσης και κοινού αγώνα των ΕΒΕ και της ΤΑ, σε μια περίοδο μάλιστα που η κυβερνητική πολιτική επιχειρεί να τους φέρει σε ρήξη.