Η ενοχοποίηση των πάντων αναδεικνύεται σε υπερασπιστικό άλλοθι για την αθώωση του ΠΑΣΟΚ! Ιδού η τακτική του κυβερνώντος κόμματος, για να βγει από την εσωτερική του κρίση, στην οποία έχει περιπέσει λόγω της εντεινόμενης «διαπλοκολογίας». Παράλληλα με την παραπάνω τακτική, που χτες υπηρετήθηκε από πλειάδα στελεχών, η κυβέρνηση επιδίδεται και μια σειρά άλλα «τρικ», ώστε να λανσάρει τον εαυτό της σαν «εξυγιαντή» του δημόσιου βίου! Στο πλαίσιο αυτό, την τιμητική της φαίνεται να έχει η φιλολογία περί αλλαγής του εκλογικού νόμου...

Χτες, λοιπόν, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ (σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ») ανακάλυψε «διασυνδέσεις (που) υπάρχουν ανάμεσα σε αρμούς της πολιτικής εξουσίας και τον επιχειρηματικό κόσμο». Φαίνεται, δηλαδή, ότι τώρα, που και ο πλέον αδαής άνθρωπος με τα πολιτικά πεπραγμένα του τόπου κάνει λόγο για διαπλοκή και οικονομικές δοσοληψίες ανάμεσα σε κυβερνητικούς παράγοντες και επιχειρηματίες, ο Κ. Σκανδαλίδης όχι μόνο δεν αρνείται το πρόβλημα - όπως πριν λίγο καιρό - αλλά «τσουβαλιάζει» τους πάντες μέσα σε αυτό: «Να είμαστε ειλικρινείς, είπε στην ίδια συνέντευξη, τα κόμματα για τη συντήρησή τους και τη λειτουργία τους αξιοποιούν ιδιωτικά κεφάλαια. Ολα τα κόμματα, ανεξαιρέτως. Οι υποψήφιοι κάθε θεσμού δέχονται οικονομική ενίσχυση για να αντεπεξέλθουν σε προεκλογικές δαπάνες»... Παράλληλα, λοιπόν, με την παραδοχή της οικονομικής ενίσχυσης ...από κάποιους οικονομικούς κύκλους, ο Κ. Σκανδαλίδης, κατά την προσφιλή βέβαια τακτική και του κόμματος του, υποστηρίζει ότι η ευθύνη για τη «διαπλοκή» είναι, όχι μόνο υπαρκτή, αλλά και συλλογική! (βέβαια, όταν χτες, μετά τη συνάντηση με τον Κ. Σημίτη, ρωτήθηκε για τις δηλώσεις του αυτές, ο κ. Σκανδαλίδης τα «γύρισε» λίγο, λέγοντας ότι «δεν είπα για τα κόμματα», αλλά «για συγκεκριμένη παθογένεια της λειτουργίας του κράτους»)...

Από εκεί και πέρα, ο κ. Σκανδαλίδης, αφού διαπίστωσε το πρόβλημα, μετά εμφανίστηκε και ως αρμόδιος (!) για την επίλυσή του: «Η διαπλοκή δεν αντιμετωπίζεται ούτε με το μοίρασμα της μεγάλης πίτας που η χώρα διαθέτει ούτε με την αλλαγή των ρόλων ανάμεσα σε επιχειρηματίες και πολιτικούς», όπως είπε, αλλά εκείνο που πρέπει να γίνει είναι «να αλλάξουν οι κανόνες λειτουργίας και το θεσμικό πλαίσιο. Να αλλάξουν οι σχέσεις οικονομίας και πολιτικής με βαθύτατες αλλαγές και τομές σε όλα τα επίπεδα. Να αλλάξουν οι συσχετισμοί στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Να αλλάξουν όχι χέρια οι δουλιές, αλλά οι όροι διαφάνειας και νομιμότητας των επενδύσεων». Και πώς θα γίνουν όλα αυτά; Και επ' αυτού έχει απάντηση ο κ. Σκανδαλίδης: Με την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, που να συνδυάζει τη λίστα στην περιφέρεια και σταυρό σε μονοεδρικές με ένα μόνο υποψήφιο για κάθε κόμμα», όπως προτείνει... Τι πιο δικομματικότερο και, κυρίως, «αδιάφθορο»!

Το «μπαλάκι» μετά τον Κ. Σκανδαλίδη πέρασε στους Δ. Ρέππα και Β. Παπανδρέου. Η τελευταία ρωτήθηκε για τον εκλογικό νόμο και απάντησε ότι μετά τη συνταγματική αναθεώρηση θα ξεκινήσει συζήτηση για αλλαγές στο εκλογικό σύστημα. Συμπλήρωσε, επίσης, πως το υπουργείο Εσωτερικών μέχρι τέλος του έτους θα έχει επεξεργαστεί συγκεκριμένες προτάσεις για το ζήτημα της χρηματοδότησης βουλευτών και κομμάτων, καθώς και για την επιβολή κυρώσεων, μετά από σχετική απαίτηση του Κ. Σημίτη. Οι προτάσεις, ακολούθως, θα σταλούν στα κόμματα για συζήτηση. Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος «υπενθύμισε» ότι τη σημαία κατά της «διαφθοράς» τη σήκωσε πρώτος ο Κ. Σημίτης στην ομιλία του περί «πολιτικού χρήματος» στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ... Για το γεγονός ότι ένα μήνα πριν, στη Θεσσαλονίκη, και πριν ακόμα προκύψουν οι Ροκόφυλλοι, οι Σαλαλέδες, τα κότερα κλπ. ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι δε γνωρίζει τίποτα περί «διαπλοκής», ο Δ. Ρέππας δεν αναφέρθηκε...

Σε κάθε περίπτωση, η δύσκολη θέση, στην οποία έχει περιέλθει το ΠΑΣΟΚ, το οδηγεί σε πυροτεχνήματα, που τελικά ασελγούν κατά της νοημοσύνης των πολιτών. Ετσι, στα πλαίσια της πολυπόθητης «αντεπίθεσης» της κυβέρνησης ενάντια στους επικριτές της, ετοιμάζεται μπαράζ φραστικών «παρεμβάσεων» με θέμα τη διαφάνεια, όπου αναμένεται να πρωταγωνιστήσει ο πρωθυπουργός, όπως στη μεθαυριανή συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, καθώς και στη συνάντηση που θα έχει την Παρασκευή με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Από κοντά θα είναι και τα μέλη του ΕΓ, τα οποία, όπως είπε χτες ο Κ. Σκανδαλίδης, θα επιδοθούν το επόμενο διάστημα σε ανά την Ελλάδα περιοδείες.

Ταυτόχρονα, βέβαια, το ΠΑΣΟΚ δεν ξεχνά την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Ετσι, στις αρχές Νοέμβρη, θα πραγματοποιηθούν οι δυο συνδιασκέψεις, με θέμα τα εργασιακά και την υγεία. Επειδή ακριβώς τα μέτωπα είναι πολλά, γι' αυτό και ο πρωθυπουργός, όταν ρωτήθηκε προχτές για ανασχηματισμό, απάντησε: «Οχι, όχι, προς θεού»...

Εντονα «εκσυγχρονιστική» «σφραγίδα» φέρει η πολιτική απόφαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού, που συνεδρίασε το Σαββατοκύριακο, παρά το γεγονός ότι επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως προϊόν συμβιβασμού των διαφορετικών απόψεων που διακρίνουν τις τάσεις και τα ρεύματα του κόμματος. Ωστόσο, σημεία της απόφασης δεν ικανοποίησαν τους «ανανεωτές» του κόμματος και για το λόγο αυτό ψήφισαν «λευκό» (14 στο σύνολο των μελών της ΚΠΕ), ενώ υπήρξε και 1 ψήφος κατά.

Η συνεδρίαση κύλησε χωρίς τις αναμενόμενες αντεγκλήσεις, ωστόσο κάποιες τοποθετήσεις προκάλεσαν αίσθηση, όπως αυτή του Π. Κουναλάκη, που κάλεσε τα μέλη της ΚΠΕ να μη χαίρονται με τα χάλια του «εκσυγχρονισμού», μια και όταν χάνει αυτός και οι «εκσυγχρονιστικές» πολιτικές δυνάμεις, χάνει και ο ΣΥΝ! Ηπια κριτική για τον τρόπο που η ηγεσία χειρίζεται ζητήματα, όπως η διαπλοκή, οι Ολυμπιακοί Αγώνες κ.ά., άσκησε ο Μ. Παπαγιαννάκης. Η Μαρία Δαμανάκη δε μίλησε, δέχτηκε ωστόσο τα βέλη συνδικαλιστών του ΣΥΝ, οι οποίοι δήλωσαν πως ενίοτε τους φέρνει σε δύσκολη θέση με τη στάση της σε ζητήματα όπως ο «κοινωνικός διάλογος».

Να σημειωθεί εδώ πως σε «πονοκέφαλο» για την ηγεσία του ΣΥΝ τείνει να μετατραπεί το θέμα της σύστασης εξεταστικών των πραγμάτων επιτροπών στα πλαίσια της Βουλής (για «Ολυμπιακή», πόρισμα Ντογιάκου). Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΠΓ έχει συζητήσει το θέμα σε τρεις συνεδριάσεις της, χωρίς να καταλήξει σε απόφαση και το πιθανότερο είναι ο κάθε βουλευτής να πράξει κατά το δοκούν. Ηδη, η Μαρία Δαμανάκη απουσίαζε από την ψηφοφορία για τη σύσταση επιτροπής για την «Ολυμπιακή».

Γενικές διαπιστώσεις επί των εξελίξεων, καμία ουσιαστική αυτοκριτική και επιδερμική κριτική στην κυβέρνηση, χαρακτήρισαν την εισηγητική ομιλία και το κλείσιμο του προέδρου του ΣΥΝ στην ΚΠΕ.

Εισηγητικά μίλησε για «εικόνα στασιμότητας, αδιεξόδων και στρατηγικού κενού» και για την ανάγκη ο ΣΥΝ να χαράξει γραμμή παρέμβασης. Υπεραμύνθηκε της ΟΝΕ αποδίδοντας στους λάθους κυβερνητικούς χειρισμούς τα προβλήματα που απορρέουν απ' αυτή, ενώ δήλωσε - σε αντίθεση με τη σχετική διατύπωση που υπάρχει στην πολιτική απόφαση - πως το Ελσίνκι άνοιξε μεν ένα δρόμο, αλλά γεμάτο παγίδες και πολύ δύσκολο.

Ισχυρίστηκε, τέλος, πως ο δικομματισμός «ή θα αναπαράγεται βαθαίνοντας την κρίση του πολιτικού συστήματος ή θα ανατραπεί κάτω από τις αντινομίες που αναπτύσσονται στο διπλό κενό που δημιουργεί, το ιδεολογικό και πολιτικό κενό».

Η κυβερνητική πολιτική και η ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών, η διαπλοκή και η ανάγκη ελέγχου της κυβέρνησης, που είναι ανεκτική και χαριστική προς τη διαπλοκή, το Μεσανατολικό και η ανάγκη κινητοποίησης της Ευρώπης για την ειρήνη στην περιοχή, κόντρα στο «μονοπώλιο των χειρισμών από τις ΗΠΑ» κ.ά., ήταν τα ζητήματα που έθιξε ο Ν. Κωνσταντόπουλος στο κλείσιμο των εργασιών της ΚΠΕ.

Αναφέρθηκε βέβαια και στο ΚΚΕ λέγοντας πως «θεωρίες περί δεξαμενών (ΠΑΣΟΚ), μεσαίου χώρου (ΝΔ), αντιιμπεριαλιστικού μετώπου (ΚΚΕ)» είναι «υπόθεση τακτικής κορυφών, επικοινωνιακών σκοπιμοτήτων και εξωθεσμικών μηχανισμών, που δεν οδηγούν στο μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος»!

Σε οκτώ θεματικές ενότητες χωρίζεται η πολιτική απόφαση της ΚΠΕ, με σημαντικότερες και ενδεικτικές του πνεύματός της αυτές που αφορούν στη Γιουγκοσλαβία, στην εξωτερική πολιτική, αλλά και στην κριτική που ασκείται στο ΚΚΕ.

Ειδικότερα, παρότι διαπιστώνεται η εξαιρετικά κρίσιμη καμπή στην οποία έχει περιέλθει το Κυπριακό και τα «αρνητικά αποτελέσματα» της πολιτικής που ακολουθήθηκε για την «ελληνοτουρκική προσέγγιση», όχι μόνο δεν επιχειρείται να αναζητηθούν οι αιτίες, αλλά, σε πείσμα της πραγματικότητας και αντιστρέφοντάς την, η ΚΠΕ εμμένει στη θέση για το «θετικό χαρακτήρα του Ελσίνκι»!

Σε ό,τι αφορά στις εξελίξεις στη Γιουγκοσλαβία, η ηγεσία του ΣΥΝ υιοθετεί την κατάπτυστη επιχειρηματολογία και συντάσσεται με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τα Βαλκάνια, ισχυριζόμενη πως «η πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία και η κατάρρευση του προηγούμενου αντιδημοκρατικού και αυταρχικού καθεστώτος δημιουργεί θετικές προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί μία νέα δυναμική στην όλη υπόθεση της ανασυγκρότησης των Βαλκανίων και δίνει εκ νέου δυνατότητες για σημαντικές ελληνικές πρωτοβουλίες με την προϋπόθεση χάραξης συνολικής στρατηγικής»!

Και βέβαια, η ηγεσία του ΣΥΝ, ορμώμενη από άκρως «προοδευτικές» και «εκσυγχρονιστικές» θέσεις σαν τις παραπάνω, δεν παραλείπει να καταδικάσει το ΚΚΕ για «αναχρονιστική και δογματική πολιτική». Συγκεκριμένα, αναφέρεται στην πολιτική απόφαση: «Η ανάκαμψη της Αριστεράς και η ενίσχυση του ρόλου της στην πολιτική ζωή της χώρας συνδέεται άρρηκτα και με την απόκρουση της αναχρονιστικής και δογματικής πολιτικής του ΚΚΕ».

Τολμά, μάλιστα, η ηγεσία του ΣΥΝ, που έχει ταυτιστεί ουκ ολίγες φορές με τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό και άλλες τόσες έχει μετατραπεί σε τροχοπέδη στην ανάπτυξη λαϊκών αγώνων, να εγκαλεί το ΚΚΕ για την πολιτική του (σε θέματα όπως Εκκλησία, συνδικαλιστικό κίνημα, Γιουγκοσλαβία), ισχυριζόμενη πως «οδηγεί στην περιθωριοποίηση σημαντικές λαϊκές δυνάμεις και αναδεικνύει την ανάγκη για μια ουσιαστική και σε βάθος αντιπαράθεση και αντιμετώπισή της». Και καταλήγει τοποθετώντας στις προτεραιότητες του κόμματος την οργάνωση αυτής της αντιπαράθεσης!

Επιδερμικά θίγονται στην πολιτική απόφαση ζητήματα που άπτονται του «κοινωνικού κράτους», των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού, του «35ωρου», των προβλημάτων των αγροτών κ.ά.

«Σήμα κινδύνου για το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα» εκπέμπει η Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση του Ν. Μπίστη, διά της πολιτικής απόφασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής που συνεδρίασε το Σαββατοκύριακο.

Εμφορούμενη από ανησυχία και αγωνία, η ΑΕΚΑ μην τυχόν «συρρικνωθεί η κοινωνική βάση που στήριξε τον Κ. Σημίτη στην προσπάθεια προοδευτικού εκσυγχρονισμού της χώρας», εξαιτίας των τελευταίων εξελίξεων στη χώρα, προτείνει «η παράταξη της κεντροαριστεράς ή της πληθυντικής αριστεράς να συγκροτηθεί χωρίς ηγεμονισμούς και μικρομεγαλισμούς, με σεβασμό στην ιστορική διαδρομή όλων». Προτείνει ακόμα να μην «εγκαταλειφθεί το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα, αλλά να προωθηθεί αποφασιστικά», ενώ τείνει χείρα βοηθείας στο ΠΑΣΟΚ, τονίζοντας πως σ' αυτή την κατεύθυνση «μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά ο χώρος της εκσυγχρονιστικής αριστεράς που από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα στο εκσυγχρονιστικό εγχείρημα».

Εν συνεχεία, αφού παραθέτει πλήθος συμβουλών προς το ΠΑΣΟΚ, καταλήγει με το απαράμιλλο «η ισχύς εν τη ενώσει»! Μας πληροφορεί τέλος, ότι στην παραπάνω κατεύθυνση τρεις κινήσεις - η ίδια, το Δίκτυο και η Πρωτοβουλία - αποφάσισαν να συντονιστούν και να πάρουν από κοινού πρωτοβουλίες.