ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 17 Γενάρη 2017
Σελ. /24
Είναι εδώ...

«Η ανάπτυξη της ελληνικής Οικονομίας είναι γεγονός, δεν είναι πρόβλεψη», είπε ο υπουργός Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου, μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ και επικαλούμενος μια σειρά από στοιχεία, που σύμφωνα με τον ίδιο «καταγράφουν ένα πολύ φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις», ανάμεσα στα οποία και τα «χρηματοδοτικά εργαλεία», βλέπε το νέο ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο μέσω της ΕΕ, την ΕΤΕπ, τα ΕΣΠΑ, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων κ.ο.κ. Μάλιστα, ο υπουργός προσπάθησε να καλλιεργήσει, με τη σειρά του, νέες ψεύτικες προσδοκίες στο λαό, λέγοντας πως «η οικονομική ανάπτυξη τόσο το 2017 όσο και το 2018 θα μειώσει περαιτέρω την ανεργία». Το ερώτημα, βέβαια, για τους εργαζόμενους δεν είναι τόσο το αν είναι εδώ ή στο δρόμο η αναιμική και ευάλωτη στις διεθνείς εξελίξεις καπιταλιστική ανάκαμψη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά κυρίως για ποιον αυτή θα είναι. Κι ως προς αυτό δεν χωράει και μεγάλη αμφιβολία: Την ώρα που το κεφάλαιο θα μπουκώνει νέα προνόμια και ζεστό χρήμα σαν αυτά που περιέγραψε ο υπουργός, στις δουλειές θα «σπάνε κόκαλα» τα δουλεμπορικά, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τα 8μηνα, η εκ περιτροπής εργασία, που, ανάμεσα στ' άλλα, κρύβουν την ανεργία που έτσι κι αλλιώς θα παραμένει σε μεγάλα ποσοστά, συνολικά η δουλειά με τσακισμένα δικαιώματα. Απ' αυτήν την άποψη, η «ανάπτυξη» είναι ήδη εδώ...

«Καθάρισε»...

Την ώρα που ένα νέο κεφάλαιο των επιχειρηματικών πολέμων - με έντονη δυσοσμία και με προεκτάσεις εύκολα αξιοποιήσιμες για «ξεκαθαρίσματα» και στο αστικό πολιτικό σύστημα - άνοιγε τις προηγούμενες μέρες με την υπόθεση της «Novartis», ένα άλλο κεφάλαιο έκλεινε, χωρίς πολύ πολύ ντόρο. Ηταν το περιβόητο σκάνδαλο της «Volkswagen», μια από τις μεγαλύτερες υποθέσεις του επιχειρηματικού πολέμου ΗΠΑ - Γερμανίας. Βέβαια, παρά τα τόσα που γράφονταν από τα αστικά ΜΜΕ τότε, όπως και τώρα με την υπόθεση «Novartis», αλλά και σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση απ' αυτές που γεννάει άφθονες ο καπιταλισμός, δε χρειάστηκε και καμιά μεγάλη «εξυγίανση» και «αυστηρούς κανόνες» που τάχα θα «ρυθμίζουν» την καπιταλιστική αγορά και θα «συνετίζουν» τα μονοπώλια. Αρκούσαν μόλις 21 δισεκατομμυριάκια...

Αδιαπραγμάτευτος στόχος...

Ως «αδιαπραγμάτευτο στόχο» περιγράφει την «προστασία των εργαζομένων» το υπουργείο Εργασίας, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε για τους ελέγχους που διενήργησε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) την περασμένη Κυριακή. Το πόσο «προστατεύονται» οι εμποροϋπάλληλοι, που εργάστηκαν για μια ακόμα Κυριακή στις 15 Γενάρη, αποτυπώνεται και στα στοιχεία του υπουργείου: Σε 753 ελέγχους, που διενεργήθηκαν, κυρίως σε πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, εντοπίστηκαν 292 παραβάσεις, από τις οποίες οι 248 αφορούσαν εργαζόμενους που δούλευαν εκτός δηλωμένου ωραρίου. Με άλλα λόγια, η δουλειά - «λάστιχο» και οι απλήρωτες υπερωρίες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο τις υπόλοιπες μέρες της βδομάδας επεκτείνονται σε όλο και περισσότερες Κυριακές στη διάρκεια του έτους.

... η ενίσχυση των κερδών

Οσον αφορά όμως το «ξήλωμα» της κυριακάτικης αργίας, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει διατηρήσει μόνο τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά έχει βάλει και τις δικές «βελονιές». Πρόσφατα αύξησε τη συνολική διάρκεια των «ενδιάμεσων εκπτωτικών περιόδων» από 20 σε 30 μέρες το χρόνο, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα τα καταστήματα να ανοίγουν «τουλάχιστον δύο Κυριακές» κατά τη διάρκειά τους, επομένως ακόμα και κάθε Κυριακή που εμπίπτει στο διάστημα των «ενδιάμεσων» εκπτώσεων. Τελικά, «αδιαπραγμάτευτος» για την κυβέρνηση και το υπουργείο είναι ο στόχος της παραπέρα απελευθέρωσης του ωραρίου, της κατάργησης της Κυριακής αργίας, της ενίσχυσης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου, που είναι οι μόνοι ωφελημένοι από τέτοια μέτρα.

Ανεβάζουν στροφές

Οσο καθυστερεί να κλείσει η δεύτερη «αξιολόγηση», τόσο μεγαλώνει η «νευρικότητα» επιχειρηματικών κυρίως κέντρων, που καταλογίζουν στην κυβέρνηση «μεταρρυθμιστική κόπωση» και φοβούνται ότι το «βάλτωμα» μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερους κινδύνους για τα συμφέροντά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες μέρες πυκνώνουν η σχετική αρθρογραφία και οι δημόσιες παρεμβάσεις, όπως αυτή του ΣΕΒ, που ενθαρρύνουν την κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες για να «ξεκολλήσει» η διαπραγμάτευση. «Υπενθυμίζουν», μάλιστα, με νόημα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι αυτή που πρέπει «να βγάλει το φίδι από την τρύπα» και ότι είναι υπόλογη για τις καθυστερήσεις στην αποστολή που ανέλαβε, να ολοκληρώσει έγκαιρα την «αξιολόγηση», αποφασίζοντας «δύσκολα» αντιλαϊκά μέτρα, και να ενισχύσει τις προϋποθέσεις ανάκαμψης της οικονομίας, μέσω του φθηνότερου χρήματος από την ΕΚΤ και των μέτρων διευθέτησης του χρέους. Βέβαια, οι υποδείξεις τους αυτές παραβιάζουν ανοικτές θύρες, καθώς η κυβέρνηση, αμέσως μετά τις γιορτές, «ανέβασε στροφές», άφησε κατά μέρος τις κατάρες για το ...κακό ΔΝΤ και συζητά την ενσωμάτωση επιπλέον αντιλαϊκών μέτρων στη διαδικασία της δεύτερης «αξιολόγησης», που επεκτείνονται και μετά το 2018. Είπαμε, μοναδική «κόκκινη γραμμή» αυτής της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων, είναι η υπηρέτηση των στόχων και των συμφερόντων του κεφαλαίου. Κι αυτό φροντίζει να το υπενθυμίζει με κάθε τρόπο στους άμεσα ενδιαφερόμενους...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1863 Γεννιέται ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Κονσταντίν Στανισλάφσκι, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρεύματος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού (Καλλιτέχνης του Λαού της ΕΣΣΔ 1936, Παράσημο «Λένιν» 1937, κ.ά.)

1931 Αρχίζει η δίκη των Ανδρόνικου Χαϊτά (Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ), Μήτσου Παπαρήγα, Κώστα Ευτυχιάδη (μελών του ΠΓ), Βασίλη Ασίκη (μέλος της ΚΕ) και Λευτέρη Αποστόλου με το Ιδιώνυμο. Ο Μ. Παπαρήγας τόνισε χαρακτηριστικά από το εδώλιο του κατηγορουμένου: «Είμαι μέλος και στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος και το θεωρώ τιμή μου αυτό. Πιστεύω ότι μονάχα αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων μαζών και αγωνίζομαι για την εφαρμογή του προγράμματός του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με συνέλαβαν».

Οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν συνολικά σε 3 χρόνια φυλάκισης και 1 χρόνο εξορία ο καθένας.

1944 Ξεκινά η συμμαχική επίθεση στο Μόντε Καζίνο της Ιταλίας. Οι μάχες θα διαρκέσουν 4 μήνες και θα καταλήξουν σε συμμαχική νίκη.

1945 Ο Σοβιετικός Στρατός απελευθερώνει την πρωτεύουσα της Πολωνίας Βαρσοβία.

1947 Συγκροτείται το Αρχηγείο Περιοχής Ρούμελης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

1961 Δολοφονείται με άγρια βασανιστήρια ο Κονγκολέζος αγωνιστής Πατρίς Λουμούμπα. Οταν το 1960 το Κονγκό απέκτησε την ανεξαρτησία του, το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα με ηγέτη τον Π. Λουμούμπα κέρδισε τις πρώτες εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση. Ωστόσο, οι φιλοσοβιετικές θέσεις της νέας κυβέρνησης ανησύχησαν τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι στήριξαν τον πραξικοπηματία Μομπούτου, ανέτρεψαν τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και στη χώρα επιβλήθηκε δικτατορία. Μετά το θάνατό του, το Πανεπιστήμιο της Φιλίας των Λαών στη Μόσχα ονομάστηκε προς τιμήν του «Πατρίς Λουμούμπα».

1963 Οι ΗΠΑ ανακοινώνουν ότι διαθέτουν πενήντα χιλιάδες πυρηνικές βόμβες και κεφαλές, έναντι πέντε χιλιάδων της Σοβιετικής Ενωσης.

1964 Πραγματοποιείται η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία υιοθέτησε τον λεγόμενο «εκλογικό ελιγμό», με βάση τον οποίο η ΕΔΑ δεν θα είχε υποψήφιους βουλευτές σε 24 εκλογικές περιφέρειες, ώστε να υπερψηφίζονταν οι υποψήφιοι της Ενωσης Κέντρου του Γ. Παπανδρέου.

1984 Πεθαίνει ο συνθέτης Γιάννης Κωνσταντινίδης (Κώστας Γιαννίδης).

1995 Πάνω από 6.400 άτομα σκοτώνονται και 300.000 μένουν άστεγοι έπειτα από ισχυρό σεισμό μεγέθους 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που πλήττει το Κόμπε της Ιαπωνίας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ