Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει τη δημοσίευση δηλώσεων στήριξης του ΚΚΕ μπροστά στις επερχόμενες εκλογές της Κυριακής 20 του Σεπτέμβρη.Ανθρωποι από το χώρο του Πολιτισμού, των Γραμμάτων, του Αθλητισμού, επιστήμονες, συνδικαλιστές, εξηγούν τους λόγους για τους οποίους θα ρίξουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην κάλπη.
Τ. εισαγγελέας - συγγραφέας
Eurokinissi |
Γι' αυτό το λόγο, ψηφίζω ΚΚΕ.
Ηθοποιός - Σκηνοθέτης
Σκηνοθέτης
Το «Ευρωζωνικό» άλλοθι της αντίθεσης μνημόνιο - αντιμνημόνιο, υποκατάστατο της αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας, κατέρρευσε και στη θέση του αναζητείται νέο, π.χ. παλαιός μνημονιακός - νεομνημονιακός. Παράλληλα, το... «παράλληλο πρόγραμμα ισοδύναμων και λείανσης των μέτρων» εντός του τρίτου μνημονίου, δεν πρόκειται να περάσει εξ ορισμού στο λογιστήριο της Ευρωζώνης, οπότε καταλήγουμε σε συμπέρασμα κοινής λογικής:
Αφού τα δοκιμάσαμε όλα, πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά τη λύση του ΚΚΕ και την πρότασή του, εξόδου απ' την κρίση. Οχι μόνο για την επιστημονική υπεροχή της ιδεολογίας του, αλλά γιατί η ιστορικότητά του και η καθημερινή πραχτική στους κοινωνικούς αγώνες, το διασφαλίζει από κάθε μετάλλαξη.
Στην οποιαδήποτε ένσταση περί ρεαλισμού, ότι στις παρούσες συνθήκες που διακυβεύονται πολλά, απαιτείται κάποια μορφή συνεργασίας με τα άλλα κόμματα, προτάσσεται πρωτίστως η αναγκαιότητα υπεράσπισης του λαού.
Γραμματέας της ΕΔΑ
Φτάσαμε στο τέλος μιας πρόωρης αλλά αναμενόμενης εκλογικής αναμέτρησης μετά το απεχθές ληστρικό τρίτο μνημόνιο που το υπέγραψε η «Αριστερά», κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και στην προηγούμενη Βουλή όλα τα μνημονιακά κόμματα τα ψήφισαν.
Στην απέναντι όχθη στέκει όρθιο με εφικτές θέσεις και λύσεις δίνοντας αταλάντευτα και αδιαπραγμάτευτα το ΚΚΕ.
Η πολιτική του πλεύση καθημερινά δικαιώνεται από την ίδια τη ζωή. Η δυναμική του παρουσία στη νέα Βουλή είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε, για να μπει όχι μόνο φραγμός στον ολιγαρχικό νεοφιλελευθερισμό, στη δεξιά σοσιαλδημοκρατία, αλλά και στην οπορτουνιστική αριστερά.
Καθήκον κάθε αριστερού και χρέος κάθε καλόπιστου δημοκράτη είναι να σταθεί δίπλα στο Κόμμα δίνοντάς του ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία.
Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Ολοι μαζί στη μάχη στις 20 Σεπτέμβρη με πείσμα, το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ να πέσει στην κάλπη, με στόχο την οργάνωση από τη βάση για αντεπίθεση και ανατροπή του σάπιου κατεστημένου.
Σκηνοθέτης
Πρώην ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου και της Εθνικής (νέων και ανδρών)
Τη θέληση για οργάνωση του λαού, την πείρα στα δύσκολα, την ατσάλινη θέληση να προχωρήσει έχει μόνο το ΚΚΕ. Ας μην πελαγοδρομούμε στη θάλασσα των αυταπατών με το «νέο» και το «παλιό», και τα δύο είναι η ίδια παλιά κοροϊδία. Υπηρετούν και τα δύο το ίδιο, παλιό και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Με το ΚΚΕ για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας.
Πρώην παίκτης Εθνικής βόλεϊ και προπονητής Εθνικής Κύπρου, καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Πρωταθλήτρια ενόργανης γυμναστικής, βαλκανιονίκης
Ηθοποιός
Φτάνει πια. Εκατό σχεδόν χρόνια το Κόμμα του λαού ήταν πάντα στο πλευρό του. Αυτή τη συνέπεια την πλήρωσαν ακόμη και με τη ζωή τους οι κομμουνιστές, όμως δεν λύγισαν ποτέ και δεν λιποτάκτησαν. Γι' αυτό ό,τι κέρδισε ο λαός μας όλα αυτά τα χρόνια είναι πληρωμένα με το αίμα τους. Ο λαός τους δοκίμασε όλους με την ελπίδα ότι θα έχουν μια ακόμη ευκαιρία για τη ζωή του. Τέρμα οι αυταπάτες. Ψήφος στο ΚΚΕ. Μόνο έτσι μπορούμε να βλέπουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας στα μάτια. Ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος αξιοπρέπειας και ελπίδας γιατί το μέλλον δεν θα έρθει από μόνο του χωρίς αγώνα και οι ωραιότεροι αγώνες είναι αυτοί που έρχονται. Μόνο με ισχυρό ΚΚΕ μπορούν να ανοίξουν οι δρόμοι του μέλλοντος για την κοινωνία των ανθρώπων. Να κερδίσουμε και πάλι τη ζωή και τα όνειρα που μας κλέβουν καθημερινά.
Καθηγήτρια Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Αναζητώντας τις θεωρίες πολέμου, οι ερευνητές, αλλά και οι ενεργοί πολίτες, μπορούμε να παραπέμψουμε σε μεταβλητές αιτίες, όπως η «ανθρώπινη επιθετικότητα, η μοιρολατρία, οι συνωμοσίες ομάδων, ο αλυτρωτισμός, η συστημική ανεπάρκεια, η μακρο-ιστορία (γενικοί κύκλοι ιστορίας)».
Σήμερα, η πολιτική κατάσταση μπορεί να συγκριθεί με αυτήν της περιόδου 1929 - 1933, όταν κατέρρευσε το σύστημα που επίσης υιοθετούσε το δόγμα του «laissez faire».
Το «never again» ήταν τότε το νέο σύνθημα και οι κυβερνήσεις έδωσαν προτεραιότητα στην πλήρη απασχόληση, ενσωμάτωσαν τα εργατικά κινήματα στη διαχείριση των επιχειρήσεων, δημιούργησαν το κράτος Πρόνοιας.
Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλιστικός κόσμος που αναδύθηκε στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, ήταν παρόμοιος με αυτόν που προέβλεπε ο Μαρξ στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο: Ο καπιταλισμός συνεχώς επεκτείνεται, γίνεται πιο συγκεντρωτικός, γεννάει κρίσεις και αλλοτριώνει τον άνθρωπο.
Ο Μαρξ επανήλθε στο προσκήνιο KAI μας συνοδεύει στη διαδρομή προς τη χειραφέτηση.
Σήμερα κατανοούμε ότι «ο Μαρξ ΕΝΟΧΛΕΙ τους τραπεζίτες, επειδή πρώτος κατέγραψε την ουσία του καπιταλισμού, που δεν είναι η σταθερότητα, αλλά η κρίση».