Φίλες και φίλοι,

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Απόψε όλοι και όλες μαζί που συγκεντρωθήκαμε εδώ, χαιρετίζουμε τον φιλόξενο λαό της Ευρυτανίας, το όμορφο Καρπενήσι, που φιλοξενεί το 3ήμερο της πιο πρωτοπόρας ελληνικής Νεολαίας, της ΚΝΕ.

Σε αυτό εδώ το μαγευτικό τοπίο, με τη σπάνια φύση, τα έλατα και τον καθαρό αέρα, στο ηρωικό Βελούχι και την οροσειρά των Αγράφων, θαυμάζουμε και μαθαίνουμε την Ελλάδα, τον πολιτισμό μας, τους προγόνους μας, την Ιστορία μας.

Δένουμε το σήμερα με το χτες. Διατρέχουμε την Ιστορία αυτού του τόπου διαχρονικά. Από την εθνικοαπελευθερωτική αστική Επανάσταση του 1821 και τη Μάχη του Κεφαλόβρυσου ενάντια στον οθωμανικό ζυγό και τους κοτζαμπάσηδες φεουδάρχες, μέχρι την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ της δεκαετίας του 1940 - 1949, ενάντια πρώτα στον γερμανικό, ιταλικό και βουλγάρικο φασισμό, τον βρετανικό και αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τη συνεργαζόμενη μαζί τους αστική τάξη της χώρας, στη συνέχεια. Αλλά και τα κατοπινά πέτρινα, δύσκολα για τον λαό μας χρόνια, μέχρι σήμερα.

Σας μεταφέρω τον θερμό χαιρετισμό της ΚΕ του ΚΚΕ! Το ΚΚΕ είναι εδώ! Η ΚΝΕ είναι εδώ! Στη Ρούμελη του Αρη και του Νάκου Μπελή, του Χαρίλαου Φλωράκη και του Διαμαντή. Στην καλύβα του Στεφανή και στις Κορυσχάδες. Στη Βίνιανη και στο Καρπενήσι. Στα βουνά τα τραγουδισμένα, στην Γκιώνα που άστραφτε από τα όπλα του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, στα Αγραφα που μούγκριζαν από τις φωνές των ανταρτών του ΕΛΑΣ και των μαχητών του ΔΣΕ, στο Καρπενήσι που γιόρταζε λεύτερο μετά τη νικηφόρα επιχείρηση του Δημοκρατικού Στρατού το 1949.

Στα μέρη που ο ΔΣΕ με τη δράση του αχρήστεψε έναν προς έναν τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης για τη συντριβή του. Κάθε φορά σχεδίαζαν την εξόντωση του ΔΣΕ από το 1947 και κάθε φορά που νόμιζαν ότι το είχαν πετύχει, έβρισκαν μπροστά τους τους μαχητές και τις μαχήτριές του.

Στα βουνά και τα περάσματα του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, στα μέρη που το ΚΚΕ δέθηκε με κάθε τους σπιθαμή και οικοδόμησε δεσμούς αίματος και αγώνα με τον λαό της περιοχής.

Εδώ που ο λαός μας ονειρεύτηκε και πάλεψε για μία άλλη Ελλάδα του δίκιου και της προκοπής, χωρίς δυνάστες ντόπιους και ξένους. Εδώ που η ταξική πάλη και η όξυνσή της απέδειξε ότι αυτά που φαίνονται σήμερα στάσιμα μπορούν να ανατραπούν, να αλλάξουν με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον λαό. Εδώ που αποδείχτηκε ότι οι λαμπρές σελίδες στην Ιστορία του λαού μας γράφτηκαν όταν χειραφετήθηκε από τους εκβιασμούς και τα διλήμματα της αστικής τάξης και άγγιξε με τα χέρια του την πραγματική λευτεριά.

Υπήρχε και η επιλογή της υποταγής για όλους αυτούς που έγραψαν το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης. Αλλά δεν την δέχτηκαν, βάδισαν στον δρόμο της πάλης.

Υπήρχε και η επιλογή της υποχώρησης για όλους όσοι ενώ ήδη είχαν πολεμήσει και απελευθερώσει τη χώρα το 1944, είδαν λίγο καιρό μετά το αστικό κράτος και τις συμμορίες του να τους κυνηγούν, να τους διώκουν, να τους ατιμάζουν. Αλλά δεν την δέχτηκαν και επέλεξαν τη σύγκρουση και τη συγκρότηση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Χιλιάδες και χιλιάδες, ενώ ήξεραν ότι μπορεί να γλίτωναν με μία υπογραφή, βάδισαν με περηφάνια τον δρόμο της εξορίας, στάθηκαν μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Με ανοιχτά μάτια. Με καθαρό βλέμμα. Με ψηλά το κεφάλι. Ρεζιλεύοντας τους εκτελεστές και τους διώκτες τους, το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς τους.

Η Ιστορία του ΚΚΕ είναι γεμάτη τέτοια παραδείγματα, γι' αυτό πρέπει να τη μελετάμε και να ανατρέχουμε διαρκώς σε αυτήν.

Αντλώντας δύναμη, αποφασιστικότητα αλλά και γνώση.

Το Κόμμα ως επαναστατική πρωτοπορία, με τη δράση του σε όλες τις συνθήκες την κρίσιμη δεκαετία του '40 αλλά και αργότερα, γέννησε πρότυπα στάσης ζωής, ασυμβίβαστους αγωνιστές, αδιάλλακτους επαναστάτες, βγαλμένους από το λαό και δοσμένους στη δίκαιη υπόθεση του κομμουνισμού.

Δεν ήταν ήρωες και υπεράνθρωποι.

Ηταν εργάτες και φτωχοί αγρότες, νέα παιδιά και κοπέλες που έκαναν ακριβώς ό,τι περιγράφουν οι γνωστοί στίχοι:

«Την γνώμη σου έπραξες, στους ανθρώπους χαρίστηκες πέρα από το μέτρο».

Δεν χρειάστηκε να περάσει ούτε μια μέρα από τις εκλογές, για να επιβεβαιωθεί το σύνθημά μας «ΚΚΕ, η δύναμή σου την επόμενη μέρα».

Γιατί η επόμενη μέρα για το λαό είναι εδώ και κουβαλάει μαζί της τις δεσμεύσεις που έχει αφήσει ως παρακαταθήκη ο ΣΥΡΙΖΑ για την κυβέρνηση της ΝΔ.

Είναι εδώ τα ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060, η αυξημένη εποπτεία της ΕΕ, οι νέες απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Αυτές τις δεσμεύσεις έθεσε ως προτεραιότητες στην κυβέρνηση της ΝΔ το Eurogroup της προηγούμενης Δευτέρας, το οποίο έδωσε και το σινιάλο της αντιλαϊκής κλιμάκωσης.

Η οποία περιλαμβάνει νέα μέτρα για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια «δημοσιονομικά κενά», που φτάνουν τα 5,8 δισ. ευρώ, πλειστηριασμούς στη λαϊκή κατοικία, φόρους και χαράτσια, αφού τα έσοδα από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές είναι κάτω από τους στόχους, αναμόρφωση στα επιδόματα αναπηρίας, με βάση τους νέους «κόφτες».

Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ δεν ζητάει περίοδο χάριτος, δηλώνει έτοιμη να ανταποκριθεί στις νέες αξιώσεις των επιχειρηματικών ομίλων και των εργοδοτικών ενώσεων του κεφαλαίου για νέα μέτρα στήριξης των κερδών του.

Και επειδή, όπως οι ίδιοι λένε, το αστικό κράτος έχει συνέχεια, η ΝΔ θα πιάσει το νήμα από κει που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, για να συνεχίσει την ίδια πολιτική στους βασικούς άξονες τόσο στα ζητήματα της εσωτερικής πολιτικής όσο και σε αυτά της εξωτερικής.

Πράγμα που σημαίνει πιο ενεργή συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή με τις επικίνδυνες δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ.

Και η κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή μας, αλλά και ευρύτερα στον κόσμο, δεν μπορεί παρά να ανησυχεί τη νέα γενιά, ιδιαίτερα εκείνο το κομμάτι της που έχει διαβάσει, έχει μελετήσει Ιστορία και καταλαβαίνει πολύ καλά πως οι στρατιωτικές επεμβάσεις και οι πόλεμοι είναι «ψωμοτύρι» για το καπιταλιστικό σύστημα.

Βλέπουμε τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων, των ενεργειακών μεγαθηρίων, των μονοπωλίων, για το μοίρασμα της «πίτας» των υδρογονανθράκων, των δρόμων μεταφοράς τους, τους αγωγούς, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, για το πώς σε τελική φάση θα κοπεί το «καρπούζι» σε φέτες για την καπιταλιστική αγορά.

Εμπορικοί, διπλωματικοί και κατασκοπευτικοί πόλεμοι δίνουν τη θέση τους στη χρήση των όπλων, στη Λιβύη, στη Συρία, στην Ουκρανία, για να δικαιώσουν τον ποιητή που έγραφε πως:

«Η ειρήνη τους κι ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ' την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από τη μάνα.

Εχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά.

Ο πόλεμός τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους».

Και πραγματικά βλέπουμε ποτάμια αίματος των λαών να χύνονται γύρω μας και δυστυχώς και η χώρα μας να παίζει συγκεκριμένο ρόλο σε όλα αυτά.

Βλέπουμε ακόμη αυτήν την περίοδο τις επικίνδυνες εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και τις συνεχιζόμενες προκλήσεις στο Αιγαίο, στις οποίες προχωρά η αστική τάξη της Τουρκίας, η οποία «έχει πάρει ψηλά τον αμανέ» των φιλόδοξων διεκδικήσεών της, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου.

Η απερχόμενη κυβέρνηση, του ΣΥΡΙΖΑ, αφού μετέτρεψε τη χώρα μας σε μια απέραντη βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, είχε αναλάβει και το ρόλο της «σκάφης», του «πλυντηρίου» των Ευρω-αμερικανών ιμπεριαλιστών, που τους παρουσίαζε ως «διαβολικά καλούς» για την ειρήνη, την ασφάλεια του λαού και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Ποιους; Αυτούς που μακελεύουν τους λαούς και που κόβουν κομματάκια διάφορες χώρες στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στην Ευρασία κ.ο.κ.

Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ θα πατήσει ακριβώς πάνω σ' αυτήν τη «βρώμικη» δουλειά της «πλύστρας» του ιμπεριαλισμού, που είχε αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να απογειώσει παραπέρα την εμπλοκή της χώρας στους εγκληματικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, τη συνεργασία με κράτη, όπως το Ισραήλ, που καταπιέζει και δολοφονεί το λαό της Παλαιστίνης.

Αυτούς τους «λύκους» τα αστικά κόμματα τους παρουσιάζουν στο λαό και στη νεολαία μας δήθεν ως «προστάτες», στο όνομα, όπως ισχυρίζεται η νέα κυβέρνηση, της «ενεργής και αξιόπιστης συμμετοχής μας στις πιο ισχυρές συμμαχίες».

Η πραγματικότητα είναι, βέβαια, εντελώς διαφορετική!

Γιατί αυτές οι «συμμαχίες» δεν φτιάχτηκαν για να υπηρετούν τα συμφέροντα των λαών, αλλά τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών, που έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο, που παράγουν οι πολλοί, οι εργαζόμενοι.

Καμία, λοιπόν, ανοχή στους σχεδιασμούς που οδηγούν τους λαούς στον πόλεμο και στο μακελειό!

Καμιά εμπιστοσύνη και «εθνική ομοψυχία» με αυτούς που σκορπάνε τον κόπο, τον ιδρώτα του λαού στα όπλα του ΝΑΤΟ, την ώρα που λένε πως δεν έχουν για σχολεία, για δασκάλους, που βάζουν δίδακτρα παντού, εμπορευματοποιώντας την Παιδεία, για να πληρώσουν τις «μηχανές του πολέμου», όπως είναι το ΝΑΤΟ.

Με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη να συνεχίσουμε την πάλη, να κινητοποιήσουμε τη νεολαία, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, ενάντια στη μετατροπή της χώρας μας σε πολεμική «σφηκοφωλιά» με ξένα drones, ελικόπτερα, αεροπλάνα, αεροπλανοφόρα, πυρηνικά όπλα, που στοχεύουν άλλους λαούς!

Να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις του πολέμου!

Κανένα παιδί που υπηρετεί στις Ενοπλες Δυνάμεις να μην είναι και να μην βρεθεί σε αποστολή στο εξωτερικό, για συμφέροντα ξένα προς τον λαό μας και εχθρικά προς άλλους λαούς!

Να δυναμώσει η πάλη της νεολαίας και του λαού για να απεμπλακεί η χώρα μας από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς και τις ίδιες τις διεθνείς ενώσεις του κεφαλαίου, με το λαό πραγματικά κυρίαρχο στον τόπο μας!

Οι λαοί, κόντρα στο μίσος των εθνικιστών, μπορούν και πρέπει να δυναμώσουν την κοινή τους πάλη ενάντια στον κοινό εχθρό, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Τα δύσκολα για το λαό είναι εδώ, και στα δύσκολα ο λαός χρειάζεται στο πλάι του το ΚΚΕ.

Στο λαό, στη νεολαία θα επιστρέψουν μία - μία οι ψήφοι που πήρε το Κόμμα μας στις πρόσφατες εκλογές. Εκεί θα κατατεθούν.

Σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία, στις σχολές, για να γίνουν δύναμη στην οργάνωση των αγώνων για να εμποδιστούν νέα μέτρα, για να πάρει ο λαός μας ανάσες ανακούφισης, σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Γιατί βγαίνουμε από ένα μεγάλο πολιτικό άνοιγμα στο λαό και στη νεολαία, όπου περισσότεροι εργαζόμενοι, άνθρωποι του μόχθου και νέοι νιώθουν ότι μπορούν να ακουμπήσουν στο Κόμμα μας.

Αυτό το μεγάλο πολιτικό άνοιγμα, η διεύρυνση της επιρροής του Κόμματος και της ΚΝΕ, η επαφή με πλατιά λαϊκά στρώματα, είναι η δική μας παρακαταθήκη για να δώσουμε πιο αποφασιστικά τις μάχες της επόμενης μέρας.

Γιατί η επόμενη μέρα πρέπει να βρει νέες δυνάμεις στο δρόμο της αντεπίθεσης, στο δρόμο της ταξικής πολιτικής και μαζικής πάλης, της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της προώθησης της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής Κοινωνικής Συμμαχίας και της προσέλκυσης στο κίνημα των γυναικών και της νεολαίας.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε! Δεν κλείνουμε τα μάτια σε μια αρνητική τάση συντηρητικοποίησης που υπάρχει και για την οποία στα χρόνια που πέρασαν ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε το χεράκι του.

Και δεν μιλάμε μόνο για το ότι έδωσε τη δυνατότητα στη ΝΔ να εμφανίζεται δικαιωμένη, να προβάλει με κυνισμό το αντιλαϊκό πρόγραμμά της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε μια δεξιά αντιλαϊκή πολιτική με αριστερά λόγια, έφερε μεγαλύτερη σύγχυση για το τι είναι «δεξιό - συντηρητικό» και τι «αριστερό - προοδευτικό». Συκοφάντησε τις αξίες και τα ιδανικά της Αριστεράς, έστειλε αγνό κόσμο που νιώθει αριστερός, προοδευτικός, σπίτι του.

Ενίσχυσε την εντύπωση στο λαό ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, πλην της σημερινής βαρβαρότητας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόβαλε το συμβιβασμό με τις μειωμένες απαιτήσεις. Αφού δεν μπορείς να έχεις σταθερή δουλειά, αξιοπρεπή μισθό, συμβιβάσου με τα ψίχουλα... Αφού δεν μπορείς να έχεις ζωή με δικαιώματα, δέξου μισή δουλειά, μισό μισθό, μισή ζωή...

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε το «ρεαλισμό» της υποταγής και του εφικτού, όπου ρεαλισμός είναι να αποδέχεσαι την εκμετάλλευση, την ανεργία, τη φτώχεια, και τελικά να αναζητείς λύσεις που δεν υπάρχουν, στα όρια του συστήματος.

Ο δικός τους ρεαλισμός είναι η αποδοχή, η υποταγή τελικά στη βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου.

Ο δικός μας ρεαλισμός είναι ο ρεαλισμός της συλλογικής δράσης, που τσαλακώνει τη λογική του «μικρότερου κακού», των μειωμένων απαιτήσεων.

Σε αυτόν το δρόμο η νέα γενιά στο πλευρό του λαού αποκτά δύναμη, αποφασιστικότητα και πείρα, διαμορφώνεται σε γενιά της ανατροπής.

Το ΚΚΕ αποκαλύπτει τον πραγματικό και μεγάλο ένοχο για τα προβλήματα και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η νεολαία: Το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό που προσκυνούν όλα τα άλλα κόμματα.

Το ΚΚΕ προβάλλει το πραγματικά νέο και σύγχρονο, τη ζωή με σύγχρονα δικαιώματα, που πριν απ' όλα σημαίνει να ανατραπεί το σημερινό διεφθαρμένο καπιταλιστικό σύστημα.

Σε αυτόν το δρόμο βαδίζει ανυποχώρητα το ΚΚΕ. Αυτός ο δρόμος οδηγεί σε ξέφωτο υπέρ της λαϊκής πλειοψηφίας.

Και όσοι σήμερα, πονηροί, μας κατηγορούν για δήθεν μαξιμαλισμό γιατί προβάλλουμε ότι υπάρχει πραγματικά άλλος δρόμος για το λαό, η εργατική εξουσία, το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν κι αυτοί την αντίληψη ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, δεν υπάρχει διέξοδος για το λαό και τελικά το συμβιβασμό με το σύστημα.

Είναι οι ίδιοι που θέλουν να δώσουν άφεση αμαρτιών στον ΣΥΡΙΖΑ και στα στελέχη του, αφού προβάλλουν ότι υπάρχει δυνατότητα πολιτικής συνεργασίας με εκπροσώπους ενός «κινηματικού τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ το οποίο προδόθηκε από την ηγεσία του», λες και ο ΣΥΡΙΖΑ πριν αναλάβει την αστική διακυβέρνηση είχε αριστερό - ριζοσπαστικό πρόγραμμα.

Από πότε η «ΕΕ που αλλάζει» είναι αριστερή θέση, από πότε η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι ριζοσπαστισμός; Ποιον κοροϊδεύουν;

Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να φέρουν από την πίσω πόρτα, με ύπουλο τρόπο, ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού και ότι δεν είναι λάθος η συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση.

Δεν βάζουν μυαλό! Εφαγαν τα μούτρα τους και θα τα ξαναφάνε.

Γιατί το Κόμμα μας, που πέρασε από φωτιά και από σίδερο, ούτε ήταν ούτε είναι φτερό στον άνεμο.

Γιατί έχει μελετήσει συλλογικά την Ιστορία του, έχει βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα, διδάγματα, έχει διορθώσει λαθεμένες παλιότερες εκτιμήσεις, μακριά από ωραιοποιήσεις αλλά και το μηδενισμό.

Γιατί το Κόμμα μας εμπλουτίζει τη συλλογική του σκέψη, για να μπορεί συνολικά να δυναμώνει, να κατακτά ολοένα μεγαλύτερη ικανότητα στην πάλη για την εκπλήρωση του βασικού σκοπού της ύπαρξής του: Της κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη, το λαό.

Εχουμε πολύτιμο εφόδιο την επεξεργασία της επαναστατικής μας στρατηγικής. Κι αυτό ακριβώς ενοχλεί, εξοργίζει τους πολιτικούς μας αντίπαλους, η ωρίμανση της συλλογικής σκέψης του Κόμματος, η επεξεργασία της σύγχρονης στρατηγικής, σύγχρονου Προγράμματος.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μπορούμε να γίνουμε πιο δυνατοί ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά. Για το καλό της πατρίδας μας: Της πατρίδας των εργατών, των αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων της πόλης και του χωριού, των νέων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

Το Κόμμα μας έχει μια μεγάλη αγκαλιά για όλους όσοι νιώθουν αριστεροί, προοδευτικοί, για όλους όσοι απογοητεύτηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πολλοί από αυτούς συμπορεύτηκαν μαζί μας στις πρόσφατες εκλογές. Είναι άνθρωποι που χωρίς να συμφωνούν σε όλα μαζί μας παίρνουν τη θέση τους στο πλάι μας στο κίνημα, εκεί που μπορεί να ανοίξει η συζήτηση για την πραγματική σύγκρουση, με τον πραγματικό αντίπαλο.

Στους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ, στα αετόπουλα της ΕΠΟΝ, στους αντάρτες του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, στο λαό μας που μεγαλούργησε τη δεκαετία του '40, η καλύτερη τιμή είναι να συνεχίζουμε στο δρόμο που βάδισαν και οι ίδιοι.

Με το ΚΚΕ πάντα μπροστά για το δίκιο του λαού!

Εχουμε νέα εφόδια, πολλή πείρα για να φτάσουμε νικητές στο τέλος αυτού του δρόμου.

Προσπαθώντας, πέρα από το να μάθουμε σε βάθος τα ιστορικά γεγονότα, να απαντήσουμε στο ποια γραμμή και πώς οδήγησε στην κάθε επιλογή.

Την Ιστορία μας θέλουμε να την μελετάμε γιατί το Κόμμα στην 100χρονη και πλέον πορεία του ποτέ δεν απεμπόλησε και αποκήρυξε τον σκοπό ύπαρξης και δράσης του: Τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Γιατί θέλουμε να διατηρούμε και να αναπτύσσουμε τις επαναστατικές αρετές, την τόλμη, την αυτοθυσία, την αδιαλλαξία απέναντι στον ταξικό αντίπαλο, την υποταγή του «εγώ» στο «εμείς».

Γιατί θεμελιώδες συμπέρασμα αποτελεί η ύπαρξη και λειτουργία Οργανώσεων του Κόμματος ως επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης σε όλες τις συνθήκες, είτε σ' αυτές της σχετικής ειρήνης είτε σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου, είτε σε νόμιμες είτε σε παράνομες συνθήκες δράσης.

Η πείρα της ταξικής πάλης στη χώρα μας, ιδιαίτερα η θετική και αρνητική πορεία από την κρίσιμη δεκαετία του '40 και την κορύφωση της ταξικής πάλης, αναδεικνύει την ανάγκη το Κόμμα να έχει επεξεργασμένη στρατηγική σε κάθε φάση για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Η κριτική μελέτη της Ιστορίας μας δεν αποτελεί ούτε μηδενισμό, ούτε λαθολογία. Πολύ θα το ήθελαν αυτό οι αντίπαλοί μας, η αστική ιδεολογία και ο οπορτουνισμός.

Για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία, να απαλλαγεί από τους εκμεταλλευτές, την εξουσία τους και το σύστημά τους. Για να ζήσει ο λαός μας καλύτερες μέρες, χωρίς φτώχεια, ανασφάλεια, πολέμους.

Ο δρόμος είναι ανηφορικός και κακοτράχαλος, αλλά είναι ο μοναδικός που οδηγεί σε διέξοδο, σε ζωή με σύγχρονα δικαιώματα και πραγματική ελευθερία για τη νεολαία.

Οι θυσίες σε αυτόν το δρόμο είναι δεδομένες, αλλά δεν πάνε χαμένες.

Μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ και του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, δεν σας ξεχνάμε!

«Ας μην ήρθατε πίσω,

κι ας μη φτάσατε πουθενά.

Ο δρόμος μας αρχινά

από κει που ο δικός σας τελειώνει.

Μέσα στο κάτασπρο χιόνι,

μια ματωμένη γραμμή το δρόμο μας δείχνει,

ας ρίχνει σκοτάδι τριγύρω η νύχτα, ας ρίχνει...

Ακολουθούμε πιστά τα ματωμένα σας ίχνη».

(Φ. Αγγουλές)

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ!

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΝΕ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΗ!

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ! ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ!