Τα επιχειρήματά της είναι εξόφθαλμα προσχηματικά. Ψέμα και διαστρέβλωση με το τσουβάλι. Το θράσος της απύθμενο. Επικαλείται ότι το κίνητρό της είναι η αντιμετώπιση ορισμένων νοσηρών φαινόμενων και καταστάσεων. Κρύβει ότι αυτά τα δημιούργησαν σκόπιμα κυβερνήσεις - διοικήσεις για να ελέγχουν τα πράγματα στην ΕΡΤ και να εξυπηρετούν τα γενικά και ειδικά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Η διαφοροποίηση των «αριστερών» κυβερνητικών εταίρων (ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ) πνίγεται στη γελοιότητα. Επί της ουσίας λένε: «Ναι, αλλά όχι έτσι», «Να την γκρεμίσουμε, αλλά τμηματικά...»!

Ο ολοκληρωτικός καταστροφέας, που ξεκινούν τώρα από την ΕΡΤ, έχει πολλαπλούς στόχους και σηματοδοτεί νέα κλιμάκωση αυταρχισμού και βαναυσότητας κατά του λαού.

Το μεγάλο κεφάλαιο, που έχει και στον έλεγχό του και το μεγαλύτερο μέρος των μέσων ενημέρωσης, δεν χρειάζεται πια την ΕΡΤ, όπως την είχαν καταντήσει για λογαριασμό του, έως τώρα. Θέλει να βάλει στο χέρι του εδώ και τώρα τις τεράστιες υποδομές της, τα δίκτυα και τις συχνότητές της. Να ξεμπερδεύει οριστικά με τα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και στο χώρο της ενημέρωσης. Θέλει έναν πλήρως ελεγχόμενο μηχανισμό προπαγάνδας χωρίς να έχει τρύπες, χωρίς καν μικρά κενά. Κύριος στόχος, να απαγορεύσουν και να σβήσουν από τα ΜΜΕ εντελώς τη φωνή του ΚΚΕ και του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος, όλοι οι αγώνες που αμφισβητούν τις βασικές επιλογές τους και την εξουσία τους. Να γίνει απόλυτος νόμος το ψέμα και ο αντικομμουνισμός.

Το σβήσιμο - απαγόρευση του ψηφιακού σήματος του τηλεοπτικού «902» από την DIGEA, την κοινή εταιρεία των μεγαλοκαναλαρχών που ελέγχει την ψηφιακή πλατφόρμα, επειδή πρόβαλλε τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ. Οι απειλές του αξιοθρήνητου ΕΣΡ, δηλαδή της κυβέρνησης, κατά του σταθμού του ΚΚΕ αποτελούν ενδεικτικά και διαφωτιστικά στοιχεία για το πού αποσκοπούν.

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ κατά των απολύσεων και των βάναυσων κυβερνητικών μέτρων είναι δίκαιος.

Το εργατικό - λαϊκό κύμα αλληλεγγύης που εκφράζεται με την καθοριστική παρέμβαση των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ πρέπει να γίνει πιο ορμητικό και πιο μεγάλο. Είναι ανάγκη και πρέπει να πάρει πιο βαθιά και πιο ουσιαστικά χαρακτηριστικά κοινής πάλης όλων των εργαζομένων, στην οποία έχει συμφέρον να συμμετάσχει και η πλειοψηφία των δημοσιογράφων. Να πάρει χαρακτηριστικά λαϊκής συμμαχίας που αντιπαλεύει τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που λαμβάνουν μαζί κυβέρνηση με ΕΕ και για λογαριασμό της πλουτοκρατίας.

Ναι, το εργατικό λαϊκό κίνημα μπορεί, αν χρησιμοποιήσει τη δύναμή του, να βάλει εμπόδια, να χαλάσει τους σχεδιασμούς τους. Για να αποκτήσει όμως αυτή τη δυναμική, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να ξεμπερδεύουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα με ψέματα και αυταπάτες που έχουν κοστίσει ήδη αρκετά.

Για να έχει αποτέλεσμα και να γίνει νικηφόρα σήμερα η εργατική λαϊκή πάλη, εκτός από το ότι ο κάθε κλάδος πρέπει πια να μάχεται για όλους και όλοι για έναν, πρέπει και τα αιτήματα, οι διεκδικήσεις και οι στόχοι να γίνουν επιθετικοί.

Είναι αδικαιολόγητο πια να ελπίζει κανείς σε σωτήριες κινήσεις κορυφής είτε από τα κόμματα της συγκυβέρνησης είτε από μια νέα εναλλαγή κυβέρνησης. Οτι μπορεί να σταματήσει η καταστροφική πορεία για το λαό από μια κυβέρνηση με αριστερό ή αντιμνημονιακό πρόσημο εντός της ΕΕ και με τα μονοπώλια κυρίαρχα.

Αποδείχτηκε πως είναι ψέμα ότι μπορεί να συνυπάρξει μια κρατική ΕΡΤ που διασφαλίζει την αντικειμενική ενημέρωση του λαού και τα δικαιώματα των εργαζομένων δίπλα και μαζί με τα ΜΜΕ των επιχειρηματικών ομίλων. Οτι υπάρχει καλή ιδιωτικοποίηση, ότι μπορεί ένας κλάδος να διασωθεί αν δεν πάει κόντρα στα συμφέροντα και τις επιλογές τους, αν εφαρμόσει τη στρατηγική της ΕΕ κλπ...

Δρόμος επιστροφής προς τα πίσω δεν υπάρχει, ούτε μεσοβέζικες και εύκολες λύσεις. Εργαζόμενοι, δημοσιογράφοι, αυτοαπασχολούμενοι, νέοι πρέπει να βρεθούν τώρα στον ίδιο δρόμο του αγώνα. Η Ενημέρωση, όπως η Υγεία, η μόρφωση και τα άλλα κοινωνικά αγαθά, δεν είναι εμπορεύματα, αλλά δικαιώματά τους και πρέπει να τα διεκδικήσουν μαζί. Ο συχνότητες και τα ΜΜΕ, όπως κι όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις, πρέπει να ανήκουν στο λαό και όχι στους καπιταλιστές ή και στο καπιταλιστικό κράτος.

Ο νέος ολετήρας - καταστροφέας που ξεκινούν τώρα από την ΕΡΤ έχει πολλαπλούς στόχους:

Σηματοδοτεί τη συνέχιση της βάναυσης επίθεσης στα πιο στοιχειώδη εργατικά - λαϊκά δικαιώματα προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων που δρουν στη χώρα, οι οποίοι ελέγχουν και το μεγαλύτερο μέρος της ενημέρωσης.

Συνιστά κλιμάκωση του αυταρχισμού, των απειλών κατά του εργατικού - λαϊκού κινήματος, της αντιΚΚΕ προπαγάνδας, μεγαλύτερου αποκλεισμού του κλπ.

Επιχειρούν ταυτόχρονα να συντρίψουν - εξαλείψουν τις όποιες εργασιακές κατακτήσεις υπήρχαν στο χώρο των ΜΜΕ, στο δημόσιο κλπ.

Να αρπάξουν εδώ και τώρα ό,τι μπορούν οι μεγαλοκαναλάρχες από την τεράστια περιουσία της ΕΡΤ και τα δίκτυά της που έχει χρυσοπληρώσει ο λαός.

Να βάλουν χέρι σε κονδύλια από χαράτσια, κοινοτικά προγράμματα, να αποσπάσουν τις συχνότητες, τις αρμοδιότητες κ.ά. προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες λόγω της κρίσης από τη μείωση της διαφήμισης, αλλά κυρίως να επιβάλουν για λογαριασμό της αστικής τάξης τον απόλυτο έλεγχό τους, τη δικτατορία τους στα ΜΜΕ.

Εδώ η συγκυβέρνηση και ειδικότερα η ΝΔ επιχειρεί να υπερκεράσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πίσω από τις κούφιες διακηρύξεις περί αντιμετώπισης της διαπλοκής και πέρα από τους ύμνους στον Ομπάμα και το ΔΝΤ είχε και φανερές συναντήσεις με τα συγκροτήματα και τους μεγαλοεκδότες. Να τους αποδείξει ότι αυτή είναι πιο χρήσιμη στην κυβέρνηση.

Γι' αυτό ξεκινούν από την ΕΡΤ.

Ολα αυτά τα νιώθουν τα λαϊκά τμήματα που υποφέρουν. Και γι' αυτό υπάρχει η γενικευμένη λαϊκή αντίθεση και αλληλεγγύη προς το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ παρά το ρόλο της και τα κουσούρια της.

Η συνεισφορά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ, με τις θέσεις, τη δράση και τα μέσα που παρέχει, όπως ο «902», είναι καθοριστική.

Η κλιμάκωση της κυβερνητικής επίθεσης με το κλείσιμο της ΕΡΤ και η ανάγκη οργάνωσης της λαϊκής αντεπίθεσης μπροστά στο νέο κύμα των ιδιωτικοποιήσεων επιβάλλει να ξεκαθαρίσουμε τον πραγματικό αντίπαλο.

Το αστικό κράτος και οι υπηρεσίες του, οι κρατικές επιχειρήσεις που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος, υπηρετούν την άρχουσα τάξη. Δεν αποτελούν αντίπαλό της.

Η εναντίωσή μας στις ιδιωτικοποιήσεις δεν αθωώνει το σημερινό ρόλο των κρατικών επιχειρήσεων και υπηρεσιών.

Δεν αθωώνει τη σημερινή ΔΕΗ ΑΕ, που λειτουργεί μέσα στην «απελευθερωμένη» αγορά και ανεβάζει συνεχώς τα τιμολόγια της λαϊκής κατανάλωσης, μειώνει τους μόνιμους εργαζόμενους και τους μισθούς τους, για να αυξήσει την κερδοφορία της.

Δεν αθωώνει τη σημερινή ΕΥΔΑΠ, που διακόπτει την παροχή νερού, όταν ο φτωχός καταναλωτής δεν μπορεί να πληρώσει και επιχειρεί να βγάλει σε πλειστηριασμό σπίτια ανέργων για τις οφειλές τους.

Δε διαγράφει τα αντικομμουνιστικά ντοκιμαντέρ και την επίμονη προβολή του σκηνικού του νέου διπολισμού στην ΕΡΤ, τον ουσιαστικό αποκλεισμό του ΚΚΕ από πολιτικές εκπομπές την προηγούμενη περίοδο, καθώς και την επίσημη στάση της απέναντι στους αγώνες των χαλυβουργών, των ναυτεργατών, ανεξάρτητα από θετικές συμπεριφορές ορισμένων δημοσιογράφων με πρωτοβουλία τους.

Δεν καθαγιάζει τα σημερινά δημόσια νοσοκομεία που λειτουργούν σαν Ανώνυμες Εταιρείες, αντιμετωπίζουν τον ασθενή ως πελάτη, αυξάνουν τα νοσήλια, χαρατσώνουν ανασφάλιστους και μετανάστες.

Δεν αγωνιζόμαστε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις κάτω απ' τη σημαία του κράτους της δικτατορίας των μονοπωλίων, γιατί αυτός ο αγώνας είναι κάλπικος. Δεν πέφτουμε στην παγίδα του εμπορίου ελπίδας της κυβερνητικής εναλλαγής μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Για να διεξαχθεί η πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις με συνέχεια, διάρκεια και προοπτική, πρέπει να βαδίσει προς το μόνο ελπιδοφόρο δρόμο, της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, της ανατροπής της εξουσίας τους, της αποδέσμευσης από ΕΕ και ΝΑΤΟ.